Zoogdieren hebben vaak een lange draagtijd. Mannetjes doen er daarom goed aan om elk seizoen met verschillende vrouwtjes te paren. Toch bestaan er monogame zoogdieren. Twee Britse onderzoeksteams bogen zich over de vraag hoe monogamie heeft kunnen ontstaan. Hun conclusie; mannetjes zijn door omstandigheden min of meer tot deze levensstijl gedwongen.Hoe dat?? Het onderzoeksteam van Christopher Opie van het University College London keek specifiek naar monogamie bij aapachtigen. Chr.Opie denkt dat primaten zeer gevoelig zijn voor kindermoord, waarbij mannetjes nakomelingen – die niet van henzelf zijn – ombrengen. Bescherming is dus aangeraden.

Lukas en Clutton-Brock (L&CB) van Cambridge University  onderzochten de relatie tussen kindermoord en monogamie en vonden geen verband tussen beiden.Volgens hen is monogamie ontstaan door een lage populatiedichtheid en flinke voedselconcurrentie. Als leefgebieden ver uit elkaar liggen en voedsel lastig te vinden is, krijgen mannetjes het simpelweg niet voor elkaar om met verschillende vrouwtjes te paren. 

Waarom dit verschil in conclusies? Om dit uit te zoeken legden beide onderzoekers hun resultaten naast elkaar en bekeken ze. Het besluit was dat de populatiesteekproef van L&CB veel groter was en veel meer zoogdiersoorten omvatte dan die van het Opie team (= apenonderzoek). Door de grootte van die steekproef  werd het effect van de kindermoord bij de primaten geminimaliseerd volgens Chr. Opie. Anderzijds kan je ook stellen dat een te beperkte steekproef  foute en beperkte resultaten geeft.

Wat betekent dit nu voor ons mensen? Chr. Opie vindt dat men heel voorzichtig moet zijn om deze resultaten door te trekken naar de mens als primatensoort omdat hier de cultuurfactor nog een heel grote invloed heeft op ons gedrag.

Bron: http://www.kennislink.nl/publicaties/gedwongen-monogaam

nvdr : het monogame huwelijk in onze contreien is een verwezenlijking van het christendom (Katholieken) die er een oplossing in zagen om oa. conflicten over erfenissen (er bestond nog geen erfrecht!) te vermijden bij de bevolking. Het heeft dus een culturele oorsprong.

20-08-2013 om 00:00 geschreven door wg zoogdieren Kempen  

Als we de onderzoekers moeten geloven zou de pardellynx, een neefje van de Europese lynx met uitsterven bedreigt zijn. De wetenschappers geloven dat dit zal gebeuren tussen nu en 50 jaar. Als bedreiging zien ze het veranderende klimaat, het verlies van biotoop, de expansieve wegenaanleg en toenemende stroperij. Logisch als je weet dat dit met nog 250 exemplaren de zeldzaamste katachtige ter wereld is. Daarbij komt nog het verlies aan prooi. De myxomatose heeft de konijnenpopulatie sterk gedecimeerd. Daarna gevolgd door een virale ziekte waardoor het konijnenbestand tot bijna 20% overlevenden terugviel.De pardellynx of Iberische lynx is geen ondersoort van de Europese soort. Het is een verwante soort, hun leefgebied is beperkt tot het Iberisch schiereiland.

Daarom worden er nu kweekprogramma's opgezet maar men vreest dat dit te laat zal zijn. Een drietal kweekdieren stierf onlangs aan een chronische nieraandoening. Op gans de populatie is dit een ramp. Daarnaast experimenteert men met in-vitro technieken het aantal lynxen op peil te houden met wisselend succes.

Meer info: http://www.scientias.nl/

10-08-2013 om 00:00 geschreven door wg zoogdieren Kempen  

   Dassenwandeling: Voeren

Was het een slecht gekozen moment? Was het het weer? De examenperiode? Of was het iets anders? Ik weet het niet.

Wel was duidelijk dat er maar één gegadigde opdaagde om de tocht naar de Voerstreek te ondernemen.

Na de taalperikelen in de vorige eeuw wordt dit stukje Vlaanderen, dat geografisch bij het land van Herve behoort, overspoeld door Nederlanders die er zich komen vestigen omwille van de goedkopere huizen en de fiscale voordelen.Meer interessante info kan je terugvinden op Wikipedia.

Landschappelijk is de voerstreek een onderdeel van de Maasstreek dus heuvelachtig, wat prachtige vergezichten geeft. Meer bekent nu is de Voerstreek, die uit 20% natuurgebied bestaat, om zijn speciale soorten fauna en flora. Wat de zoogdieren betreft zijn de waarnemingen van de lynx, de wilde kat en het resideren van de hazelmuis en de das, grootste marterachtige in Vlaanderen, de uitschieters. Omdat de kans op één van de 2 katachtigen praktisch nihil was bij daglicht werd op de das gefocust.

Na een eerste bezoek aan de plaatselijke VVV kregen we heel wat info over de das. Er is zelfs een dassentocht uitgestippeld voor de liefhebbers van de das. Hier zijn er een viertal burchten waar te nemen. We konden duidelijk zien welke bewoond waren en welke niet. Een wandeling in de schemering zou misschien een waarneming van de soort kunnen opleveren. Over de hazelmuis kan zeker veel worden verteld. Ze is de kleinste en meest bedreigde slaapmuis in Vlaanderen. (Persoonlijk kon ik er al één observeren tijdens een cursus van Natuurpunt.) Deze slaapmuis maakt zijn typisch bolvormige slaapnesten in de  hazelaars waar ze tegen valavond uit ontwaakt om te gaan  fourageren. Ze lijkt op de eekhoorn waar ze een volwaardig neefje van is. De soort is zeer lokaal in zijn verspreiding en weinig expansief. Hun habitat strekt zich niet verder uit dan 10 m langs weerszijden van het nest.  Door zijn hoge kwetsbaarheid en wettelijke bescherming besloten we om alleen verlaten nesten te bezoeken en de anderen verder ongemoeid te laten. Als je iets liefhebt is af en toe ook een offer nodig, dus deden we het graag. De adembenemende landschappen maakten veel goed.

Toen we na enkele uren stappen terug op ons vertrekpunt arriveerden om onze boterhammen op te eten waren we voldane mensen. Zeker een plaats om terug te bezoeken.

10-08-2013 om 00:00 geschreven door wg zoogdieren Kempen  

Nu in Vlaanderen de bejaging van de vos weer toeneemt gaat alle aandacht weer uit naar de jacht.  Dat dit gebeurt is niet onterecht gezien de gevaren voor de mens. Bewijze hiervan het volgende bericht.

“Drama in het Zuid Poolse dorpje Pielnia waar een 56-jarige boer woensdagavond onbewust zijn eigen echtgenote doodschoot. Gewapend met een hagelgeweer wilde de boer een vos neerschieten, maar raakte dus zijn eigen vrouw.”

Toen hij de vos in het vizier kreeg, lostte hij twee schoten. Een deel van de schrootlading ging echter door een venster en verwondde de boerin dodelijk. Dat meldde het Poolse persagentschap PAP onder aanhaling van de politie. De vos, die al verschillende kippen had gestolen werd door de schoten slechts verwond. De politie gaat van een dodelijk ongeval uit.”

Bron: www.zita.be, 09-02-2010

07-08-2013 om 00:00 geschreven door wg zoogdieren Kempen  

Het trefpunt was de kerk te Vorselaar. Omdat de kerk al 2 soorten huisvest, is het een ideaal vertrekpunt. Alex Lefevre had ons laten weten niet te kunnen komen wegens omstandigheden maar had ons wel weer voorzien van batdetectoren waarvoor onze oprechte dank. Eerst kregen de bezoekers een uitleg over het leven van de vleermuizen in het algemeen,gevolgt door de toestand in Vlaanderen en de bedreigingen. Dan vervolgde Jean met een uitleg over de batdetector, de ontwikkeling en de toepassing ervan.

Hij ging verder over op de types batdetector en tenslotte gaf hij een korte instructie van de toestellen, ondertussen werd afgerond af met een uitleg over ultrasound geluiden bij dieren en speciaal bij vleermuissoorten.

Dan vertrok de groep en direct werd het geluid van een overvliegende dwergvleermuis gehoord. In het begin van de dreef  liet de laatvlieger zich op de vaste plek horen en zien. Van een fantastisch begin gesproken. Gezapig wandelden we langs de dreef naar het kasteel, de batdetectoren waren op 48 hertz en  25 hertz ingesteld zodat het zoekspectrum zo breed mogelijk open lag. Aangekomen aan de slotgracht was het een unieke belevenis de watervleermuizen te zien jagen over het wateroppervlak en ze te horen. Na genoten te hebben van dit spektakel ging het verder langs de Ijzerestraat en het kerkhof. Onderweg aan de rand van het dennenbos vloog de rosse vleermuis of vroegvlieger jagend rondjes.

Ongelofelijk! De vier soorten hadden hun typische geluid laten horen en zich daarbij ook laten zien. Iedereen was in de wolken. Dit was een avond om niet snel te vergeten.

Meer info: Vleermuizenwerkgroep Natuurpunt

06-08-2013 om 00:00 geschreven door wg zoogdieren Kempen  

Maakt de wolf een kans in België .

_____________________________

 Na de waarneming in juli van een jonge wolf te Gedinne door de tv-ploeg van  “Dieren in Nesten” werd er veel aandacht in de media aan gegeven. Aanvankelijk twijfelde de ploeg of het om een wolf of een wolfshond ging. Maar de Franse wolvendeskundige Erik Marboutin neemt die twijfels resoluut weg. Volgens hem heeft het dier alle typische kenmerken van een wolf, terwijl een wolfshond die nooit allemaal heeft. Al is het nog maar voor 99% zeker dat het om een wolf gaat en moet verder DNA onderzoek de waarneming nog bevestigen maar er zijn geen haren of uitwerpselen gevonden. Er is hier waarschijnlijk sprake van een zogeheten dwaalgast, een relatief jonge wolf die na twee jaar zijn roedel heeft verlaten en letterlijk alle kanten omzwerft, op zoek naar een nieuwe leefplek.
De dichtstbijzijnde wolvenroedels bevinden zich vierhonderd kilometer van de Belgisch-Nederlandse grens in het buitengebied van het Duitse Saksen en Brandenburg. In ons land is al meer dan een eeuw geen wolf waargenomen. De laatste Belgische  wolf werd gedood in 1898 te Virton. Intussen is de wolf een beschermde soort en mogen ze dus niet gedood worden. Maar een cruciale vraag die zich opdringt is of de wolf als soort nog kans heeft in België?

Direct ontstonden er  tegengestelde meningen van mensen pro en contra. Zelfs uit wetenschappelijke hoek.!! De ecoloog Hugh Jansman trok uit vergelijking van verschillende studies de conclusie dat inteelt een groot gevaar kan vormen voor de wolvenpopulaties door de beperkte uitwisselingsmogelijkheden in onze geïndustrialiseerde wereld. Wolvenroedels hebben territoria van gemiddeld 200 km² tot 1000 km² afhankelijk van het voedselaanbod. (De minimum grootte van een territorium voor de Europese wolf wordt op 120 km² gesteld.)

In in het hoge Noorden van de Scandinavische landen hadden de Lappen , hun graasweiden wolvenvrij gekregen door medewerking van jagers en anderen  Het gevolg was dat er geen uitwisseling meer plaats vond van genetisch materiaal vanuit Finland en de Zweedse populatie onder druk kwam. De populatie nam af. Als oplossing werden er niet verwante dieren ingevoerd die al snel werden geaccepteerd. Ook in Oost Europa wordt de wolf ,al dan niet legaal, vervolgd  maar het enorme aanpassingsvermogen van de soort heeft er erger voorkomen .

België kent een grote bevolkingsdichtheid, ongeveer 11 miljoen wettelijke inwoners, waarvan er 9 miljoen leven in Vlaanderen en in Wallonië boven Samber en Maas. Onder deze grens is de populatiedichtheid beduidend minder. Hier bevinden zich ook de meeste bosrijke gebieden van België en  werd ook de laatste wolf geschoten (1898).

De pro-wolf georiënteerde groepen o.a. natuurbewegingen, wetenschappers, ecologisch bewuste geesten en mensen met een hart voor al wat leeft, zien hierin een aanwinst en een verbetering van ons milieu. De 'contra  wolf ' groepen zijn de jagers, de landbouwers,enkele paardenfokkers en mensen met het Roodkapje syndroom dit is de onverklaarbare angst en afkeer van een voor mythisch wezen, de wolf. De landbouwers zien de wolf als een schadepost voor hun overgesubsidiëerde broodwinning. De jagers zien hem als een concurrent voor hen en hun hobby. Kijk maar naar de hetze die er al jaren woedt in België rond de vos. De wolf voedt zich o.a. met groot wild: edelhert, ree,everzwijn enz... en sommige invloedrijke politici zijn fervente jagers, dat geeft onvermijdelijk conflicten. Dat wolven een directe bedreiging zouden zijn voor het jachtwild wordt door verschillende Europese studies tegengesproken. Feit is dat wolven hun prooipopulatie in optimale toestand houden en het natuurlijke evenwicht behouden of herstellen maar dat met de jacht populaties kunnen worden uitgeroeid. De aanwezigheid van de wolf heeft nauwelijks invloed op de prooipopulaties in tegenstelling tot de jacht en het verkeer met zijn slachtoffers. Nog erger is de toenemende verkeersintensiteit soms een echte barrière optrekt voor sommige diersoorten, ook de wolf. Daarbij nog de mensen met het Roodkapjesyndroom, de omvang ervan is misschien groter dan gedacht. Allen zijn we opgegroeid in een door de mens beheerste omgeving. Nu wordt dit plots verstoord door een dier dat de mensheid in onze contreien al eeuwenlang een panische angst bezorgde omdat het gelijk stond met de dood. Een oerinstinct, het lijfsbehoud, krijgt terug de overhand en rationeel redeneren wordt onmogelijk. Het argument dat elke door een wolf gedode mens een dode teveel is komt steeds naar voor. Maar dat er dagelijks vele mensen sneuvelen door menselijke activiteiten o.a. verkeersdoden, oorlogsslachtoffers, enz......heeft nog nooit geleid tot drastische maatregelen die herhaling in de toekomst zouden voorkomen. Hier dringt een totale mentaliteitswijziging zich op. Een enorme uitdaging kondigt zich aan.

Ook is het gedrag van de mens zelf bepalend. Bijvoorbeeld het aanbrengen van afrasteringen voor slapend vee, gebruik van kudde bewakende honden en laten liggen van (ge)dood vee omdat anders de wolven instinctief een andere prooi gaan zoeken voorkomt vele problemen. Dat  af en toe een rund of schaap wordt gedood is onvermijdelijk maar kan worden gecompenseerd door het toekennen van een schadevergoeding zoals in Zweden en onze buurlanden.  Israël heeft positieve ervaringen  met kadaverlocaties en wolven. De dieren mijden er de bewoonde wereld en fungeren als natuurlijke opruimdienst.,
(Noot: In Spanje had het  gecontroleerd laten liggen van kadavers van vee een positieve invloed op het gierenbestand . Maar een Europese richtlijn gooide hier roet in het eten. Kadavers moesten omwille van hygiënische redenen worden opgeruimd en dit had dit een nefaste invloed op de gierenpopulaties. Ze namen catastrofaal af. De richtlijn werd ondertussen aangepast.)

Tenslotte is er een enorme versnippering van het landschap in ons land door een historisch ongebreidelde ruimtelijke ordening, gedirigeerd door de verschillende belangengroepen zoals landbouw, projectontwikkelaars, industrie,etc.... Alle ruimtelijke structuurplannen,ecologische netwerken en natuurontwikkelingsprojecten ten spijt zal dit niet verbeteren, zeker niet in tijden van economische crisis waar andere belangen dan het natuurbehoud en de natuurbescherming doorslaggevend zijn.

Besluit: de terugkeer van de wolf is niet te stuiten maar het zal nog even duren alvorens een gezonde populatie van familiegroepen (roedels) zich zal kunnen opbouwen. Intussen staat de soort er alleen voor. Doch de kans is klein. Hopelijk halen ze het . Tot slot geldt dit verhaal evenzeer voor de andere soorten die aan een terugkeer bezig zijn zoals Europese lynx, Bruine beer  en boom - en steenmarter. Update: anno 2023 zijn er  roedels wolven in België en Nederland gevestigd. Kwestie zal nu het samenleven met de wolf zijn.

Bronnen: Leo Theunissen- tijdschrift “Los Vast 2-2011

                www.deredactie.be/vrt nieuws

               www.wolveninnederland.nl

                www.trouw.nl

                De wolf, dierenmonografieën, Elsevier uitgeverij

Noot: Donderdagochtend 4 juli 2013, in Luttelgeest in het noorden van Nederland wordt een dode wolf gevonden langs de kant van de weg. Het nieuws slaat in als een bom en de gekte voor de wolf slaat toe in Nederland. Meer dan drie maanden later blijkt het te gaan om een geschoten exemplaar uit Polen dat in Luttelgeest door een grappenmaker werd neergelegd. Nadat onderzoekers van DWHC van de universiteit Utrecht en instellingen Alterra en Naturalis eerst het nieuws in de media hadden verspreidt dat het om een wild dier ging, moesten ze schaamrood toegeven te vroege conclusies te hebben getrokken toen uit DNA onderzoek bleek dat het om een dier afkomstig uit Polen ging en de resten van de prooi in de maag gevonden behoorden tot de Poolse beverpopulatie. Meer dan 900 km hier vandaan. Volgens Jos de Bruin, wolvendeskundige is dit te ver voor een solitair dier om zover een nieuw territorium te gaan opzoeken.

Feiten over wolven

In tegenstelling wat in sprookjes wordt verteld zijn wolven ongevaarlijk voor de mens. Wij vormen immers geen onderdeel van hun menu.Ze zijn immers bang van ons en vluchten weg als ze de mens voelen aankomen.                Vee en wilde dieren moeten dan wel weer opletten! Normaal doodt een wolf zijn prooi en keert ie de volgende dagen terug om te eten van de resten. In Gedinne maakte men de cruciale fout om de kadavers te verwijderen wat uiteindelijk resulteerde in 8 slachtoffers.

De wolf is een beschermde soort in België en de meeste EU landen.

05-08-2013 om 00:00 geschreven door wg zoogdieren Kempen  

05-08-2013 om 00:00 geschreven door wg zoogdieren Kempen  

Op 13 maart was het weer zover, de nestkastendag . Na het bescheiden succes van verleden jaar durfden we al te hopen.En jawel, een 8-tal sympathisanten daagden op om hun geluk te beproeven. Zoals verleden jaar hadden ze de beschikking over verschillende bouwpaketten nu ook voor vogels. Vlijtig begonnen ze eraan, de kinderen waren het ijverigst. Er werd geen gevloek of gesakker gehoord, wel naarstig gewerkt. Gelukkig was ook het zonnetje van de partij zodat het gezien het slechte voorjaar niet al te koud was. Aan het eind van de activiteit konden de leden hun werk mee naar huis nemen. De bijdrage diende om de onkosten te dekken en als voorbereiding voor andere activiteiten van de ZWG.  Het was een succes over gans de lijn en wordt zeker nog herhaald in de toekomst.

04-08-2013 om 00:00 geschreven door wg zoogdieren Kempen  

Na 160 jaar is er weer goed nieuws over de Wilde kat (Felis Silvestris). Nadat ze was verdwenen in Vlaanderen was er bij de restpopulaties in de Ardennen en het Duitse Eifel een revival. Van hieruit zwermden dieren uit naar omgevende regio's als Vlaanderen. Nadat ze eerst werd ontdekt met een cameraval  tijdens een onderzoek in het natuurgbied Smeetshof in Bocholt-waar ook de otter gefilmd werd-  is er nu ook een tweede lokatie in Vlaanderen waar deze soort werd gespot namelijk de Voerstreek. Al ligt deze streek geografisch gescheiden van Vlaanderen toch behoort ze politiek en adminstratief tot de regio Vlaanderen.

Zoals te zien op de foto is de wilde kat onderscheidt de soort zich van een huiskat door de dikke staart met zwarte eindpunt en ca. 5 donkere ringen. De rugstreep van de Wilde kat loopt niet door over staart en op de flanken. Op de borst vertoont de vacht vage strepen. Ondanks de soms duidelijke kenmerken blijft het heel moeilijk om deze soort te determineren omdat ze kruist met verwilderde katten. 

Meer info op Natuurbericht.be

04-08-2013 om 00:00 geschreven door wg zoogdieren Kempen  

Vleermuizen zijn in de actualiteit deze dagen soms is het positief nieuws en soms negatief zoals deze twee persberichten.

  Houthakkers hebben in de Elzas een vleermuizenkolonie uit haar winterslaap gerukt. De ruim 200 kleine zoogdieren (Nyctalus noctula) hadden zich in de holle stam van een plataan in Straatsburg teruggetrokken, totdat de meer dan 100 jaar oude boom wegens bouwwerken geveld werd.   (nvdr. blijkbaar herkende de auteur de soort niet als rosse vleermuis of vroegvlieger ).
De schrille kreten van de in paniek ontwaakte diertjes liet omwonenden en de vogelbescherming opdraven. Helpers met zaklampen verzamelden de slaapdronken vleermuizen, die in verwarring rondkropen op de takken en de stam. Een woordvoerder van de stad bevestigde vandaag dat vele diertjes gered konden worden. Maar diverse werden echter door voorbijrijdende auto's doodgereden, zegden dierenbeschermers. Het was de grootst bekende vleermuizenkolonie in de Elzas. De onder bescherming van de biodiversiteit staande vleermuizen zijn in heel Europa verspreid.(Bron : Belga news, (Oliver Mehlis)

  Het moet schrikken geweest zijn voor de arbeiders die op 20 maart 2013 het gebouw in de Kortrijkse stationsbuurt aan het afbreken waren: achter de piepschuimen isolatiepanelen tussen de binnenwanden en de buitenmuren bleken enkele honderden dwergvleermuizen (foto) te schuilen. Een pientere arbeider nam contact met het Opvangcentrum voor vogels en wilde dieren (VOC) in Beernem. Uiteindelijk overleefden 304 diertjes van de totaal 338. Een sterftecijfer van 10% dat overeenkomt met een natuurlijke sterfte. Het nieuws haalde zelfs het VRT Journaal.

04-08-2013 om 00:00 geschreven door wg zoogdieren Kempen  

Het in kaart brengen van de verspreiding van kleine zoogdieren kost meestal veel tijd, en dus geld. Voor soorten die (deels) in het water leven is er sinds kort een nieuwe efficiënte methode: environmental DNA (eDNA). Onderzoekers van de Zoogdiervereniging, RAVON en SPYGEN hebben in het kader van het Netwerk Ecologische Monitoring een experimenteel onderzoek uitgevoerd naar het gebruik van eDNA bij het opsporen van noordse woelmuis en waterspitsmuis. Dit DNA is afkomstig van zogenaamde uitscheidingsproducten zoals uitwerpselen, urine,speeksel en zelfs afgestorven lichaamscellen (huid) die in het water terecht komen.

Wel moet de methode nog worden uitgewerkt want op plaatsen waar men eDNA vond van Noordse woelmuizen werden er op dat ogenblik geen vangsten gedaan. Dit is belangrijk bij de besluittrekking.

Meer info op link: http://www.zoogdiervereniging.nl/sites/default/files/imce/nieuwesite/Publicatie%20fotos/Zoogdier/downloads/Pages%20from%20Zoogdier%202-2013%20.pdf

Bron: natuurbericht.be (foto: Noordse woelmuis)

04-08-2013 om 00:00 geschreven door wg zoogdieren Kempen  

Op zondagnamiddag 2 februari ging in de pastorie te Olen de quiz van de werkgroep zoogdieren van Nete&Aa door. De opkomst bleek gering, amper 5 mensen kwamen opdagen. Allen doorwinterde natuurpunters. Vooraf werd naar de reden van de geringe opkomst gezocht. Misschien had het te maken met het mooie weer die dag of de beginnende krokusvakantie die velen had verleid om er tussenuit te knijpen?? Guy antwoordde hierop dat er een vorm van malaise heerst binnen veel afdelingen van Natuurpunt voor activiteiten en cursussen. Dit werd bevestigd door de verantwoordelijke van de werkgroepenwerking in Mechelen, Krien H. Dat het anders kan bewijst de afdeling Westerlo waar men mensen moest weigeren voor een cursus volgens een deelnemer uit Westerlo. Uiteindelijk stelde men voor dat het beter zo zijn om de quiz te verplaatsen naar de winterperiode. Dit werd aanvaard. Toch was de dag niet verloren, er ontstond een leuk en interessant gesprek over vroeger en nu. Iedereen amuseerde zich en voor we het wisten was het avond. Tijd om naar huis te gaan.

04-08-2013 om 00:00 geschreven door wg zoogdieren Kempen  

Een visser is doodgebeten door een bever toen ie probeerde om een foto te maken.De man was op een visreis op Lake Shestakov in Wit-Rusland met twee vrienden toen ze het dier zagen op de kant van de weg.Hij stopte zodat hij kon een foto te maken, maar toen hij dichterbij kwam  stortte de bever het zich op hem en beet hem in de dij.Zijn vrienden probeerden om het bloed te stoppen dat  uit de wond stroomde, maar de beet van het dier had een hoofdslagader doorboord en de man die afkomstig was uit Brest, bloedde dood.Bever aanvallen zijn zeldzaam en volgens deskundigen de dieren die wel gaan voor de mens zijn meestal rabiaat (=besmet door rabiës of hondsdolheid).Zij zien echter niet zo uit.Eerder deze week werd een video gepost op YouTube die een man toont in de Tver- regio, ten noordwesten van Moskou, waarbij een bever uitviel naar hem toen hij aan het filmen was in het gebied.Vorig jaar werden in de VS twee meisjes aangevallen door een bever in een meer in Virginia tijdens het zwemmen. Ze kwamen er vanaf met een ernstige beet en krabwonden. Een man werd ook aangevallen in de staat New York en een bejaarde vrouw in de staat Washington.In 2003 werden in Wit-Rusland een boerderij manager en boerenknecht gebeten door een dolle bever toen ze probeerde het dier te verjagen uit een schuur. Ze overleefden de aanval. Bevers zijn de tweede grootste knaagdieren ter wereld na de capibara.                                                                     

04-08-2013 om 00:00 geschreven door wg zoogdieren Kempen  

Een baby van amper vier weken oud is thuis in Bromley (Londen) aangevallen door een vos. Het kindje werd gewond overgebracht naar het ziekenhuis, zo maakte de politie zondag bekend.De feiten dateren al van 6 februari, maar raakten pas nu bekend. Londense burgemeester Boris Johnson liet meteen van zich horen. "Dit soort aanvallen, hoewel gruwelijk, zijn zeer zeldzaam. Maar we moeten meer doen om het groeiende probleem van vossen in de stad op te lossen", bepleitte hij.De moeder van het kind werd opgeschrikt door hevig gehuil. Toen ze de kamer van haar zoontje binnenkwam, stond ze oog in oog met een vos die de baby al uit zijn wiegje had getrokken. In paniek sloeg ze het beest tot die op de vlucht ging. Het jongentje werd naar het ziekenhuis gebracht, waar het aan zijn hand werd geopereerd. In de Britse hoofdstad worden vossen heel vaak gezien. Op zoek naar eten dwalen ze door de straten en tuinen. Er leven naar schatting duizenden exemplaren in Londen. Maar dat ze ook kinderen aanvallen, is uiterst zeldzaam. In 2010 raakte al eens een jonge tweeling gewond toen die in hun bedje in Londen werden aangevallen door een vos.

Reactie : Jaarlijks worden duizenden mensen gebeten door een hond maar zelden haalt dit het nieuws,  behalve als het sensationeel genoeg is. Zit hier misschien de kern van de verslaggeving??

03-08-2013 om 00:00 geschreven door wg zoogdieren Kempen  

Naast vleermuizen en dolfijnen maken ook eekhoorns onhoorbaar hoog, ultrasoon geluid. Ze fluisteren er soortgenoten mee toe dat er gevaar dreigt, zonder door roofdieren te worden opgemerkt.Na geluidsmetingen bleek dat de soort Richardson grondeekhoorn ultrasone geluiden produceert als er gevaar dreigt. Zodra soortgenoten het geluid horen worden ze extra alert, ontdekten de onderzoekers van de Universiteit van Manitoba. Juist ultrasoon geluid is geschikt als alarmbel. Het dooft vrij snel, en kan veel gerichter worden uitgeschreeuwd dan lagere geluiden.

Bron: www.wetenschap24..nl/ nieuws /  artikelen / 2004 / juli/ Ultrasoon-gefluister.html  

02-08-2013 om 00:00 geschreven door wg zoogdieren Kempen  

Uniek!!  
Een unieke oranje mol heeft het in het Belgische Scherpenheuvel niet overleefd. Het beestje kwam in een klem terecht. 'Mijn grasveld wordt volledig ondersteboven gehaald', vertelt bewoner Michel. 'Ik heb klemmen gezet, waarin de oranje mol is beland. Omdat hij nog niet dood was, heb ik hem uit zijn lijden verlost.' Normaliter zijn mollen zwartgrijs. De faculteit diergeneeskunde van de Universiteit in Utrecht is bekend met witte mollen. 'Maar we horen voor het eerst over een oranje exemplaar', aldus een zegsman. Hij houdt het op een speling der natuur.

02-08-2013 om 00:00 geschreven door wg zoogdieren Kempen