Lieve vrienden en
familie
Ziezo, eindelijk wat
tijd voor wat meer nieuws aan het thuisfront. Deze week (week 2) hebben we drie
nachten gewerkt. Deze duren hier, met wat geluk maar 15 uur. Onze eerste
nacht was niet al te druk maar we hebben toch elk twee bevallingen kunnen doen.
Seliens eerste bevalling die dag ging goed en heeft voor het eerst gehecht,
een echte ervaring! Haar tweede bevalling ging ook vlot maar dat was nu niet
echt moeilijk, het kindje woog amper 1,100 kg, een prematuurtje van 28 weken.
Terwijl Selien zich verder bezig hield met de mama haar zorgen, ben ik samen
met een vroedvrouw uit het ziekenhuis het kindje beginnen reanimeren. Gelukkig
was er geen hartmassage nodig. De baby was stabiel, met de mama ook alles in
orde. Net voor Seliens tweede bevalling beviel ook mijn parturiënte. Ze was zo
blij met de steun die ik haar gaf tijdens haar arbeid en met de bevalling die
zo goed was verlopen, dat ze mijn naam
wou geven aan haar wankazi (meisje).
Ik kreeg er rode wangen van
ik heb een kerngezond afrikaans Wendytje op de
wereld gezet, woehoew! Mijn tweede bevalling verliep ook vlot en deze was
tevens de laatste van de nacht.
De volgende 2 nachten
zijn echt vreselijk druk geweest!! Echt niet normaal!
t Is ni waar zeh ;) Er zijn twee bevallingen geweest in onze laatste nachten (elk
één). Onze laatste nacht was immers niet zo heel fijn. Selien en ik hebben het
prematuurtje weer moeten reanimeren. Ik ben beginnen ventileren om de
ademhaling van het kindje na te bootsen, ondertussen vroeg ik aan Selien de
tijd en hartslag verschillende malen na te kijken. Als de hartslag begon te
verzwakken tot bijna wegviel heb ik Selien de ballon doorgegeven om verder te
ventileren, ik ben begonnen met hartcompressies. Drie compressies/1 inflatie
dertig seconden lang en terug herevalueren en herpositioneren. Als zijn
hartslag terug steeg zijn we blijven ventileren voor ongeveer 30 minuten. Het
is een echt vechtertje! Gedurende die nacht hebben er verschillende
reanimatiepogingen plaatsgevonden, allemaal goed afgelopen. Het geeft je toch
kippenvel en je krijgt er tranen van in je ogen bij de gedachte dat het kindje
hier bijna geen kans heeft op overleven, terwijl in België
! We hopen het
beste voor het kindje en de familie.
Vandaag (vrijdag
04/03/11) hebben we een uitstap gepland met onze buren (twee Hollandse
geneeskunde studenten) naar Liwonde national park. Daar zullen we dan blijven
tot zondag. We hopen veel dieren te zien, en de eerlijke natuur te ontdekken!
Wandelingen, game drives en een boottocht staan op de planning.
Maandag komt iemand
ons water aanvullen dan kunnen we wat werken voor school en vant zonneke
genieten op ons koerke J. In de namiddag moeten we weer naar Blantyre
voor onze wekelijkse inkopen in de shoprite vervolgens gepakt en gezakt in
een veel te vol mimibuske naar Limbe voor verse groenten en fruit. Met nog meer
gevulde pakken en zakken met nog meer mensen in 1 buske terug naar huis!
Woensdag begint onze werkweek terug in dag shift.
Meer info over de
uitstap zal waarschijnlijk nog volgen.
Zonnige en heel heel
heeeeel warme groeten daar in ket koude Belgenlandje!
Xx Wendy
04-03-2011, 12:36 geschreven door Wendy 
|
