|
Bon een beetje over
mijn leven hier
gisteren hebben we voornamelijk geobserveerd en twee bevallingen bijgewoond. Ze
wijken hier echt niet van de zijde van de vrouw, om het half uur doen ze vanalle
controles zoals, BD, foetale harttonen, temperatuur, contracties over 10 min.
Enzovoort. Dus eigenlijk wordt de vrouw nooit met rust gelaten, wel spijtig dat
ze zo nooit efkes kan rusten en haar ogen sluiten.
De dag start hier
altijd om 7.30h met een ochtendmis van ongeveer 15 min. Vervolgens wordt er
algemeen gebrieft aan de personeelsleden over alle care units van het hele
ziekenhuis! Echt zot! Als er dan nog een presentatie volgt gelijk gistere en
vandaag (woensdag) begint onze werkdag pas rond 9.00h. Als we op dienst
aankomen krijgen we nog eens een uitgebreidere briefing van de nachtploeg.
Vandaag was er een
vrouw in arbeid, Selien en ik hebben al heel wat meer mogen doen. Het ding is
hier gewoon DOEN, als we vragen stellen over hoe zij het doen, moeten we het ook
effectief zo doen. Maar, als je dan gewoon doet zoals wij het bij ons geleerd
hebben zeggen ze er ook niets op als dat dan verschilt met hun methode :S wel
vreemd. J
Om 12.O0h is het middagpauze,
wat afwassen, eten en wat dingen in orde brengen. Als er dan nog wat tijd over
hebben liggen, zitten of staan we nog even in de zon ;) !
Na onze middagpauze staan we weer
paraat in de delivery ward . De vrouw in arbeid was gelukkig nog niet
bevallen J want Selien
zou de bevalling doen. Zij heeft ook een vaginaal onderzoek gedaan en zou dan
verder de evolutie van de vrouw opvolgen tot na de bevalling. Heel tof is dat ze
soms ook onze mening vragen over welk plan er zou moeten uitgevoerd worden. Vb:
de vrouw was in 4h tijd 2 cm vooruit gegaan ( nl 1cm/h) maar omdat het een
eerste kindje was, gaven we ze wat het voordeel van de twijfel. We wachtten af.
De vroedvrouw stelde voor om na 3h terug te onderzoeken maar ik zag het van een
ander perspectief. Stel dat ze helemaal niet vooruit meer zou gaan in de cms
dan waren we al 2h over de actie lijn ( dat is een standaard lijn waar er moet
ingegerepen worden) dat vond ik te lang en stelde voor om na 1h terug te
onderzoeken. We hebben onderhandeld en het is 2h geworden. En jammer genoeg is er gebeurd wat ik dacht. Ze
is blijven hangen op dat aantal cms, we zaten over de actie lijn maar alles
ging nog goed met de baby, mama was ongerust en had veel pijn. De dokter is
vervolgens langsgekomen en heeft weer onze mening gevraagd over wat de reden
was van de niet vorderende ontsluiting en wat we zouden moeten doen. Weer zaten
we er pal op ;) Goed eh?!
Het is uiteindelijk een keizersnede geworden ( wat hier trouwens verticaal
gebeurd, tussen navel en schaamstreek). Spijtig voor Selientrien, haar eerste
bevalling in Malawi is voor haar neus ontsnapt. Een moeilijke verlossing. De
baby is helemaal in orde en de mama hebben we zorgvuldig opgevolgd, alles in
orde.
Voor de rest, wat eten
we? :D Restjes van dagen geleden. s Ochtends eten we brood ( droog, we hebben
het thans vers ingevrozen), we hebben dus wel degelijk elektriciteit, frigo met
eronder een vriezer. Brood met boter en confituur en een banaan. s Middags
eten we weer (droog) brood met stukjes tomaat met zout ( peper hebben we nog
niet maar we hebben wel brown vinegar ;)) eventueel nog een banaan. s Avonds
dus de restjes d.w.z. overleven op rijst, tomaat, ei
en als dessert een
stukje fruit ( ananas, banaan, mango). We kopen ons water in 5L flessen, de
plaatselijke bevolking vraagt zich wel af waarom we dit niet uit de waterput
halen :D! Om af te wisselen persen we wat limoenen uit ( alle tot nu toe
Selien) mengen met rietsuiker en aanlengen met water. Mnjam mjam
Naast onze
dagavonturen hebben we er ongewild ook s nachts :s :D! Zoals je al weet of
niet hebben wij een bewaker aan ons huis, hij achtte het nodig de hele nacht
rond ons huis te vegen, boogjes vegen in het zand...
Zo, weer een beetje
nieuws, binnen enkele dagen wat meer nieuws op één van onze blogs.
23-02-2011, 00:00 geschreven door Wendy 
|
