Verslag van een vijfweekse reis in Midden Amerika .
29-07-2012
Corn Islands.(8).
De vakantie is net nog niet half , en ik krijg het weer : zoek een school . De speelplaats en schoolgebouw , de eerste graad , tweede en derde . En een verlegen slachtoffer . Die wees ons de weg naar Mount Plesant , de hoogste van eiland . Zalige school , geen zorg , gok , kernteam , LVS , directie .... gewoon nog luisteren en lesgeven : hé , hé .... Het was wel zondag , domingo , want de kindjes lopen hier school . Vakantie in december januari .
Volgens The soul of the world is the Corn Islands één van de acht hoekpunten van de wereld . Kijk maar op deze link . Er staat hier een pyramide om dat te gedenken .
Wij wandelden vandaag rond Corn Island ( er zijn er trouwens twee , wij zitten op Big Corn Island , er bestaat ook nog Little Corn Island , zonder auto's en wegen ). Meestal zonnig af en toe een stevige bui ( regenseizoen ) en hop , terug zon . Temparatuur : was droog in twee uur . Het standbeeld is voor de bevrijding van de slavernij ( mocht ik dat op school nog eens meemaken ...) , de jonge gast ving een zeeslang(etje) en den aap , lag vast .
Rondon is het plaatselijke gerecht hier dat alle lokaal aanwezige lekkere smaken samenbrengt : bananen ( eet en kook) , broodfruit , een wortel en raapachtige vrucht , en natuurlijk de vis , scampi en kreeft overgoten met een kokossaus . Heel lekker . En we eten dat dus bij iemand thuis op haar terras , met zicht op ... En de vruchten heten plumcoco , de marshmallow van het fruit . En het verkeersbord toont aan dat hier andere beesten over straat lopen , en die kan je 's avonds echt zien " crossen". De laatste foto bewijst dat niet iedereen hier stromend water heeft . Trouwens , vanavond eten we er terug voor haar sopa marinera .... de vissoep .
DeCorn Islands zijn heel erg gekleurd , net zoals Bluefields . Het behoort tot Nicaragua maar het is meer dan de Spaans-Indiaanse-mix-types die we tot nog toe meestal zagen . En ze willen graag op de foto , in welke toestand ze ook maar zijn . En baseball is de sport ...
Big Corn Island is 5 km lang en 4 km breed . Het heeft een hoog Bounty-gevoel en het water is badkamerwarm . De start- en landingsbaan van de luchthaven gaat van kust tot kust en wordt multi-functioneel gebruikt .Twee keer per dag wordt er gevlogen , dan bewaken de militairen de baan , al de rest er tussen is voor de bevolking en hun dieren .
Goed aangekomen op de Corn Islands ( de maïs eilandjes) . Oorsponkelijk waren deze eilanden bewoond door de Sumu en Kukra Indianen . De Spanjaarden lieten die met rust omdat ze vonden dat er hier te weinig te rapen viel . Later was het ook de "thuisbasis" van vele Franse en Engelse piraten die zo hun aanval op de Spaanse vloot beraamden ( ondermeer Herry Morgan , zijn naam siert hier nu een hotelgevel ) . Wij logeren Cabanas Vientos Del Norte , voor de vrienden Ike's Place , een soort Morgan Freemanachtig type . Hij heeft zelfs een website : www.bigcornisland.com/vientosdelnorte . Hij adviseerde ons al een typisch restaurant , Maris , met garnaal en kreeft , en daar hadden we geen spijt van . Meer zelfs , het deed me denken aan restaurant Den Beer , Anita . We hebben er nu rondon besteld voor vrijdag , haar kreeftenspecialiteit : foto's zullen volgen . Dit eiland werd zelfs ooit verhuurd aan Amerika , maar de huur werd stopgezet . De mensen leven van vissen en toeristen .
Aangekomen in Bleufield . Onze move naar de Atlantische Oceaan werd een race van bussen en boot . In een prachtig decor, al rijdende of varende , werd onze blik enkel afgeleid door tegen de arm of schouder schurkende konten van de alleverkopende mama's in de busstations of haltes of wriemelende poepjes van de meereizende laatstejaarsstudenten of naast-U-zittende borstgevende moeders... In elk geval was de zeer heuvelachtige en soms diepingesneden decor zowel binnen als buiten de bus te bewonderen . En formule 1 voor boten , dat bestaat hier nog wel , ten bewijze foto 1 en volgende . Bleufield is even gekleurd als Antwerpen . Vele rustige zwarte medemensen leven hier in dit afgesloten deel van Nicaragua , en dat willen ze zo houden . Een weg naar deze stad is er amper ( 7 uur "rijden") , je komt er enkel met die hotsende en botsende raceboot ( 2 uur knotsen ) . Of vliegen , maar dat doen wij straks naar de CORN Islands , vijf dagen rust in de Caraïben , al is het regenseizoen wel even prompt aanwezig .
