Jef en Ben (Ik vanaf nu) trekken als enige naar het Nederlandse Achtmaal om aldaar het WK van de ICF te rijden, een wedstrijd over 115 kilometer (14 rondes van 8,2 kilometer). Tom zag het niet meteen zitten om in zijn eerste seizoen al meteen het WK te rijden en Bart mocht niet deelnemen omdat hij geen WAOD-Licentie had. Vooral jammer voor Bart die de laatste 2 koersen in heel goede doen was.
De doelstelling van beide aanwezige renners is om beter te doen dan vorig jaar in Hillegem. Op het geaccidenteerd parcours finishte ik 82ste en Jef 87ste op 200 deelnemers. Beide renners spreken af om (indien mogelijk) wat te proberen in de koers.
Aan de start wordt echter snel duidelijk dat onze eerste bekommernis niet demarreren zal zijn maar opschuiven in het peloton. Vanwege het slecht functionneren van de GPS (gewijzigde verkeerssituaties) komen we slechts een half uur voor de koers in Achtmaal aan. In plaats van ons rustig in te schrijven, klaar te maken en het rondje te verkennen, moeten we ons afjagen en de opwarming/verkenning achterwege laten. Wanneer we aan de start komen staan we dan ook op de slechts denkbare plaats, helemaal achterin een peloton van 197 renners.
Even het rondje beschrijven ...WAANZINNIG SNEL... Eens uit de dorpskern van Achtmaal gaat het over een brede laan slingerend door het Nederlandse Polderlandschap. Er zijn in totaal 8 bochten per rondje waarvan er 3 zijn waar we zwaar in de remmen moeten, met zoveel renners staan we haast stil. De wind waait fel en, behalve in de laatste rechte lijn naar de streep, steeds in de zij of het nadeel. We rijden in een soort achtvorm, we passeren de dorpskern langs de andere zijde. Na opnieuw enkele flauwe bochten volgt een scherpe bocht waarbij we een strook stremmende klinkers oprijden, hier loopt het echt stroef gedurende een paar honderd meter. Aan het uiteinde draaien we scherp rechts de hoofdbaan naar Achtmaal op, full speed op het kantje naar de finish die een kleine anderhalve kilometer verder ligt na een snelle bocht.
Vanaf het startsein wordt het peloton omgetoverd tot 1 langgerekt lint. We bengelen beiden helemaal achterin en zien de kop van een lange sliert renners ver voor ons uitrijden. Het gaat er ongemeen hard aan toe. Er wordt ons geen enkel moment van recuperatie gegund en opschuiven in het pak lijkt onbegonnen werk. Er wordt a bloc gereden en we vragen ons af hoe lang dit nog gaat duren zo, na 40 kilometer zie ik het alleszins somber in. De benen voelen ronduit slecht, de verwoede pogingen om uit de achterhoede weg te raken begint zijn tol te eisen. Opgeven duikt geregeld in de gedachten op, achteraf deelde Jef me mee dat hij ook afzag als de beesten. Na 7 rondes begint het tempo al eens te stokken, waarschijnlijk omdat er 4 koplopers (waaronder Dries Echelpoels) en een vrij groot achtervolgend peloton tot stand is gekomen. Jef en ik hebben de boot gemist hoewel we er niets van gemerkt hebben. Doordat er nu een iets constanter tempo wordt gereden (zonder snokken) komen we een beetje op adem en slagen we er nu duidelijk in op te schuiven. Het is nog steeds afzien en de afstand begint nu ook door te wegen maar het zelfvertrouwen om de streep te halen groeit naarmate de koers vordert.
In ronde 9 probeer ik (Ben) een eerste keer te demmareren met een paar companen. We hebben een kloofje en rijden even voorop maar de tegenwind fluit ons meedogenloos terug. Als het peloton voorbijraast is het harken geblazen om aan te klampen. Jef zit nu ook vooraan het peloton maar om te demmareren zit er niet meer genoeg power in de benen. Hij komt geregeld wel eens op kop, terwijl hij het tempo onderhoudt valt er achter hem al eens een gaatje waardoor hij moederziel alleen enkele tientallen meters voorop rijdt. Alleen doorgaan is zinloos dus laten inlopen is de enige optie. In ronde 11 zie ik Steven Martens (Mobius) naar voren trekken met de grote versnelling, de logische zij het niet splijtende demmarage volgt. Ik ga alleen in de achtervolging en nader zowaar, het is opnieuw de wind die me de das omdoet (en die van Steven Martens). We worden opnieuw ingelopen en worden weer verplicht om te recupereren. Het einde van de wedstrijd nadert en in ronde12 rijden er weer 15 renners van het peloton weg.
Hoewel ik tegen de krampen aanzit en recupereren niet meer aan de orde is merk ik dat het bij de meesten in het peloton het beste er echt af is. Het valt om de haverklap stil en als we voor de voorlaatste keer over de stremmende klinkers rijden waag ik een alles-of-niets sprong naar de 15 ontstnapten die slechts een paar honderd meter voorliggen. Op 1 renner na volgt er niemand, we zien af als de beesten maar we naderen de 15 wel. Bij het binnenrijden van Achtmaal centrum liggen we nog 150 meter achter en we moeten ze zien te pakken voor we in de tegenwind komen. Ik trek zo lang mogelijk door, de laatste loodjes wegen het zwaarst en mijn metgezel rijdt het laatste gaatje dicht. We hangen eraan met nog iets minder dan 1 ronde te gaan, het peloton is geklopt. Bidons leegdrinken, beetje mee doordraaien en vanachter in de groep zetten. Veel verwacht ik niet van de spurt maar ga er volledig voor. 2 renners ontsnappen nog uit ons groepje in de laatste kilometer. Ik blijf nog even zitten maar als de sprint wordt aangetrokken zet ik meteen vol aan om nog voor de laatste bocht in een zo gunstig mogelijke positie te zitten. De streep ligt slechts 100m verder. Ik zit in 2de positie maar de renners voor mij miskijkt zich op de laatste bocht, hij gaat te breed en ik schiet vol gas binnendoor. Het gaatje met de anderen is gemaakt en ik win de sprint van mijn 14 metgezellen...YES!!
In het peloton heeft Jef in de laatste ronde, tot ergernis van enkele Nederlandse renners, alles en iedereen die wat probeerde teruggehaald. Bovendien rijdt hij nog een sterke sprint en fnished mooi 68ste. Ikzelf wordt 45ste en heb zowaar een prijs gereden op een WK.
Het was een waanzinnige wedstrijd, ik zou bijna zeggen abnormaal hoe lang het tempo zo hoog werd gehouden. Opgegeven stond ons nabij maar op karakter hebben we laten zien toch wat is onze mars te hebben. Bij deze ook meteen de bevestiging dat we deze koersafstand aankunnen, een geruststelling voor het avontuur dat we volgend seizoen aangaan.
Jef vertrekt net als de Nonkel en Roos met vakantie, het is aan de anderen om de eer hoog te houden de komende 2 weken. We houden jullie op de hoogte van het programma.
BEN
Categorie -40 jaar (197 deelnemers) 1.De Meijer Tom 2.Echelpoels Dries 3.Martens Raf 4.Diels Kurt 5.de Poel Robert 6.Roosen Stefan 7.Uytterhoeven Pieter 8.Ceulemans Geert 9.Heirman Koen 10.Glorie Kerin 11.Schuit Jacques 12.van den Buijs Tjitte 13.Goris Rob 14.Kornafel Piotr 15.Van Olmen Andy 16.Tubbax Tim 17.Deberdt Xavier 18.Weemaes Franky 19.Szekely Dennis 20.van Koolwijk Dirk 21.Tessens Yves 22.van Pelt David 23.De Meyer Pieter 24.Heiberg Chris 25.Vansieleghem Lander 26.Pieters Kjell 27.Kolbach Rene 28.Hordijk Jan 29.Oostland Sten 30.Van der Wyngaerd Bart 31.Gendarme Bart 32.Pereira Martins Vincent 33.Everaert Thierry 34.Rotmensen Davey 35.Nietvelt Bert 36.Vogels William 37.Henrion Sven 38.Verbeure Hakim 39.Brissinck Johan 40.Linten Tom 41.van der Doelen Jochem 42.Marion Laurent 43.Vaeyens Patriek 44.Jansen Sepp 45.Verburgt Ben 46.Jetten Roel 47.van Asten Bart 48.Bourguignon Maxime 49.De Baes Nico 50.Hordijk Emiel 51.Stroosnijder Michel 52.van de Walle Bart 53.Van Bavel Thomas 54.Verbert Christof 55.Schoormans Martijn 56.van Dooren Christiaan 57.Alberts Martijn 58.Van Hoyweghen Sven 59.Moonen Antoine 60.Leewerck Frederik 61.Martens Steven 62.Rabout Rudi 63.van Gils Arne 64.Bultinck Joeri 65.Lamy Jerome 66.Van Kerschaver Bart 67.Vanhuelle Frank 68.De Batist Jef 69.Dedeckel Olivier 70.Neyt Roy 71.Demarteau Jerome 72.van der Honing Jeroen 73.x 74.Verschuuren Tony 75.Dewitte Christophe 76.Kerckaert Dennis 77.Slabbekoom Richard 78.Smits Yves 79.Martens Torsten 80.Zevenbergen Gert-Jan 81.Sonke Robert 82.Douwen Pieter 83.Ottenheijm Timmy 84.Rayer Bruce 85.Dams Marnix 86.Derynck Peter 87.Seynaeve Gino 88.Casier Yves 89.Baeten Dirk 90.Dehaze Chritophe 91.Oomen Roger 92.van Heeswijk Ferry 93.Leclercq Raphael 94.Vermeersch Filip 95.Vergauwen Hans 96.Halfwerk Gerran 97.Vaneecke Gerdy 98.Vleugel Robbert 99.Reiling Rob 100.Heynen Barry 101.Lenaers Tony 102.Suijkerbuijk Jordy 103.Vallimaresco Ludo 104.Barbet Daniel 105.Pereira Martins Julien 106.Siger Jean Pierre 107.Dewaele Vincent 108.Huyghe Dieter 109.Leys Koen 110.Luyssen Geoffrey 111.Maesen Dave 112.Vandenbulcke Bruno 113.Volbrecht Dennie 114.Auwers Mario 115.Blockx Stanny 116.De Vree Rik 117.Discart Jan 118.Duchamps Tom 119.Helsen Tim 120.Marien Christof 121.Peetermans Geert 122.Rens David 123.Van Opstal Bart 124.Van Overloop Christophe 125.Coucquyt Thijs 126.Dhaese Guy 127.Meiresonne Joachim 128.Muys Kristof 129.Neels Peter 130.Pollefliet Pedro 131.Randles Steve 132.Slock Eric 133.Smet Kris 134.Berman Cees-Jan 135.Bernardus Humphrey 136.Boersma Eric 137.Geelen David 138.Gravenstein Hugo 139.Hordijk Leon 140.Kleijn Lennaert 141.Knol Robert 142.Lotz Stephan 143.Martin Quentin 144.Mooij Tom 145.Nieuwkoop Gijsbert 146.Pouw Gerben 147.van de Reep Gerben 148.van de Reep Peter 149.van Oosterhout Eric 150.Vreys Tim 151.Renneboog Francois 152.Librecht Kris 153.Howart Alex 154.Toonen Nick 155.Verbiest Wim 156.Verwijs Coen 157.Marichael Dries 158.Christiaens David 159.Dingemans Ron 160.Jocqué Bart 161.Douma Bop 162.Luyendijk Anthonie 163.Van Rijssel Mike 164.de Preter Jan 165.Foriers Chris 166.Reijnhout Kees 167.van Scheers Jordan 168.Luijsterburg Jeroen 169.Bleijenberg Sander 170.Augustijns Steven 171.Jochems Peter 172.Menson Leen 173.den Hoed Marc M 174.Bossien Ruben 175.Smits Christophe 176.Neirinck Jelle 177.Thijs Steven 178.Burggraaf Brain 179.van Bers Jorgen 180.Jonckers Kris
Jammer dat Tom vanavond niet kon koersen of we hadden zowaar een voltallig Verhaert Cycling Team aan de start in Beveren. Het parcours is ons bekend, hoewel er dit jaar in de omgekeerde richting wordt gereden. Het zal naar goede traditie een snelle wedstrijd worden...
Bart, Jef, Ben en Roger starten in de AB-Reeks en Jan in de CD-Reeks. 3 eerstgenoemde renners zitten de eerste rondes attent mee voorin te koersen, op de smalle wegen is het soms drummen om een goede en veilige plaats te vinden. Het gaat razendsnel en het valt niet stil, na 3 van de 9 rondes bedraagt de gemiddelde snelheid 44,3 km/u. Onze jongens houden goed stand en ogen goed vandaag.
Er zijn ondertussen toch 6 renners in geslaagd om een kleine voorsprong te nemen. Het peloton reageert maar de aflossingen op kop lopen niet geolied. Ondanks veel kopwerk van gerenommeerde namen als Peter Neels en Franky Weemaes wordt de kloof niet meteen gedicht. Ook Ben en Jef nemen een lange kopbeurt voor hun rekening en daarna neemt Bart het commando. Onze thuisrijder voelt zich blijkbaar heel goed vandaag en verricht beulenwerk voorin. Hij waagt zich zelfs, ondanks de hoge snelheid, aan een ontsnappingspoging die geen gevolg kent. Geen probleem voor Bart, even recuperen en gewoon terug op kop beginnen rijden.
Jef en Ben zitten ondertussen in de buik van het peloton, na hun kopbeurt hebben ze een verplicht recuperatiemoment moeten inlassen. De koers nadert zijn einde enop een spectaculaire valpartij (van 1 renner in de laatste bocht naar de streep) is er niet meteen meer te vertellen. Het koersbeeld is nog steeds hetzelfde, de kopgroep rijdt slechts 200m voor de grupetto uit maar niemand voelt zich geroepen om dit belachelijk klein gaatje te dichten.
Bart zit goed voorin het pak, rijdt een verrassend sterke spurt na de vele inspanningen. Jef en Ben sprinten op zich ook goed maar zaten meer achterin bij aanvang. Het is nog even wachten op de officiele uitslag van alle reeksen, van zodra hij binnen is plaats ik hem naar goede gewoonte hieronder.
Categorie AB: (58 deelnemers) 1.Geert Ceulemans (Lier, winnaar cat. A) 2.Nico Savat (Eeklo, winnaar cat. B) 3.Bart Verhasselt (A2) 4.Patrick Vaeyens (B2) 5.Davy Van Bosbeke (A3) 6.Pieter De Meyer (A4) 7.Peter Neels (B3) 8.Johny De Bruijne (B4) 9.Franky Weemaes (B5) 10.Kenneth Mercken (A5) 11.Michel Stroosnyder (A6) 12.Bart Cant (A7) 13.Kristof Deseure (A8) 14.Stefaan Cornelis (A9) 15.Michel Vincent (A10) 16.Bart De Wolf (B6) 17.Stefan Adriaenssens (B7) 18.Tom Op De Beeck (B8) 19.Alex Howarth (B9) 20.Alex Goossens (B10) 21.Frank Van Hoeymissen (B11) 22.Hans Vergauwen (A11) 23.Ulrich Van Sterthem (A12) 24.Nico Barbé (A13) 25.Ben Verburgt (A14) 26.Robby Van Raemdonck (A15) 27.Bart Rombouts (B12) 28.Kristof De Baets (A16) 29.Jef De Batist (A17) 30.Kris Verhooghe (B13)
Omdat een eerder gemaakte afspraak werd afgezegd, kon ik (Ben) alsnog deelnemen aan de wedstrijd in Aalst. Ik heb de laatste weken gemerkt dat ik het weekend volgend op een midweekkoers gevolgd door 1 of 2 rustdagen sterker presteer (naar mijn normen). Dat in het achterhoofd houdende beschouw ik vandaag als een heel doorgedreven training, hoeveelste ik word is minder belangrijk.
Het rondje Aalst is lang en mooi. Na start en finish krijgen we meteen een stuk vals plat voorgeschoteld, de kuiten staan meteen goed warm. De dubbele linkerbocht die volgt heeft telkens een vluchtheuvel en zo'n eiland in het midden van de weg, even opletten dus. Dan volgt een heel lang valst plat stuk dat op het nog een ietsje steiler wordt. Een helling voor krachtrenners en omdat de wind in het nadeel staat zou hier wel eens de beslissing kunnen vallen, hoewel het nog ver is tot de streep. Na een korte afdaling volgt een scherpe linkse bocht waarna enkele rechte stukken en snelle bochten mekaar afwisselen tot we op de grote baan komen. De weg is daar in slechte staat en als we iets verder links inslaan moeten we over een korte strook kasseien denderen. Het gaat nog even bergafwaarts waardoor we in volle snelheid 2 flauwe linkse bochten nemen alvorens de laatste hellende strook van 350 meter moeten overwinnen om door een korte rechterbocht naar de finish te razen. De laatste rechte lijn is kort en versmald meteen, wil je een mooie uitslag rijden kan je best op de hellende strook al de forcing voeren.
In de eerste ronde gaat er meteen een liefhebber als een speer vandoor. Met een kompaan slaat hij een gaatje van 25 seconden maar Europees kampioen en VWF-veelwinnaar Davy Peirsman laten dit niet zomaar gebeuren. De snelheid ligt hoog en op de hellende stroken regent het demmarages. Ik spring zelf ook geregeld weg of tracht met een paar anderen mee te gaan. Ik gun mezelf weinig tot geen rust en tast diep in de krachtenbuidel. Het peloton begeeft niet en na 2 (van de 8) rondes worden de eerste vluchters ingerekend en kan de koers opnieuw beginnen. Davy Peirsman neemt resoluut het initiatief samen met een opnieuw heel bedrijvige Koen Heyrman (die hier een parcours op zijn lijf geschreven vindt). Tot in ronde 5 kan ik nog met het verstand op nul vooraan meekoersen maar ondertussen mengt Patrick Mettepenningen zich ook regelmatig in de debatten. Als ik zo met de krachten blijf woekeren haal ik het einde niet... Ik krijg ook terug een beetje last van de onderrug maar eens ik, na 2 rondes achteraan bengelen, wat gerecupeerd ben gaat ook dat gelukkig over. Alles blijft samen en in de laatste ronde doe ik er vanaf de eerste hellende strook alles aan om op te schuiven. Het gaat tergend traag en de benen lopen verrevan soepel, als ik achterom kijk bengel ik nog steeds achteraan !! Er zijn er toch nog veel die de rol gelost hebben op het einde. Misschien dat Koen Heyrman hier voor iets tussenzit, hij is namelijk voorin weggesprongen en heeft een klein gaatje geslagen. Bij het opdraaien van de grote baan probeer ik langs links wat plaatsen te winnen, tevergeefs. In de afzink gaat het dan weer te snel dus zit er niets anders op dan te wachten op de helling van 350 meter. Het is pas daar dat we een teleurgestelde Koen Heyrman terug oprapen (300 meter voor de streep !!), hij was er dichtbij met zijn late uitval... Voor velen is dit de helling teveel terwijl ik de grote versnelling nog wonderwel goed rond krij. Mits wat manouvreerwerk haal ik nog wat renners in en sijd ik de laatste bocht goed aan. Ik spurt voor wat ik waard ben (niet veel meer) en bol tevreden over de meet. Davy Peirsman heeft mijn advies om de laatste bocht als eerste aan te snijden goed opgevolgd en dat levert hem winst op na een sterke wedstrijd.
Ik fiets nog een rondje uit en schat ongeveer een 25ste plaats te hebben behaald, zeker buiten de prijzen. Ik troost me echter met de gedachte dat ik mijn vooropgestelde training perfect heb uitgevoerd. Donderdag neem ik rust en vrijdag is het opnieuw koers in Beveren, daar ga ik geen trap teveel geven in de hoop komende zondag een goed WK te rijden na een rustdag op zaterdag.
Bij het afgeven van mijn rugnummer blijkt dat ik een mooie 16de plaats heb behaald, een aangename verrassing...
Uitslag 1. Peirsman Davy 2. De Maeseneer Steve 3. Lison Bjorn 4. Vermassen Peter 5. Penninckx Tom 6. Peelman Matieu 7. Van Gijsegem Nico 8. Geerts Marnic 9. Mettepenningen Patrick 10. Stylemans Patrick ... 16. Verburgt Ben
Onweerachtig warm maar droog in de namiddag, dus koersen maar! Vandaag terug in Bazel, daar waar het allemaal begon voor een aantal van onze renners. Toen werden we nog voor half koers uit de wielen gereden, nu proberen we mee de wedstrijd te maken. Drie renners van de partij vandaag, met Jan Smet in de CD reeks en Bart en Jef in de AB reeks. Ben verkiest een rustdag in te lassen na een vermoeiend maar geslaagd koersweekend, vrijdag zal ik hij in Beveren zeker van de partij zijn.
Jan eindigt 19de in zijn reeks en rijdt zijn koers probleemloos uit.
Bart en Jef zitten van bij het begin mooi mee vooraan in het peloton, waar gedemareerd wordt dat het een lieve lust is; al van bij de start schieten er renners naar voren om proberen weg te geraken. Na verschillende pogingen vertrekt in de derde ronde dan toch de goeie vlucht met onder andere Peter Neels en... Bart ! Jef voelt dat hij vandaag geen superbenen heeft en kan op dat moment niet meeschuiven. In het begin van de vijfde ronde komen nog enkele renners aansluiten, waaronder Davy Peirsman, Franky Weemaes en Koen Heyrman. Er wordt behoorlijk goed rondgedraaid met enkele lepe renners die af en toe een beurt overslaan om zichzelf zo te sparen. Bart draait redelijk goed mee, zonder zich te forceren. Zijn benen zijn redelijk goed vandaag ondanks het zwoele weer en het gebrek aan training de laatste weken. De grote kopgroep zorgt ervoor dat er telkens wat tijd is om te recupereren.
Ondertussen valt het in het peloton geregeld stil en is er niet zo'n goede samenwerking. De renners die hier zitten, waaronder Jef die niet zo'n goed gevoel heeft vandaag, beseffen dat ze geklopt zijn. Jef rijdt geregeld mee op kop en probeert mee te schuiven telkens wanneer Belgisch kampioen Steven Martens ervandoor gaat. Maar ook hij geraakt niet weg en het peloton blijft samen tot de laatste ronde. Ondertussen heeft Jef een beetje kunnen recupereren en kan hij geregeld stevig doortrekken op de hellende stroken, waarbij hij in de derdelaatste en voorlaatste ronde telkens een gaatje heeft op het peloton.
In de kopgroep stokt ondertussen de samenwerking en komen er aanvalspogingen. Het is Franky Weemaes die ervandoor gaat, gevolgd door Peter Neels en Davy Peirsman en nog twee renners. Bart blijft zitten omdat hij voelt dat de benen toch wel aan het vollopen zijn en hij zich niet wil opblazen. De kopgroep van vijf is dus vertrokken en zullen sprinten voor de zege, terwijl ook daarachter het opsplitst in twee groepjes van respectievelijk 3 en 4 renners. Bart zit nu in het derde groepje en wat op zijn tandvlees en met opkomende krampen. Toch is hij tevreden om mee te zijn in de goede vlucht en hij levert zijn beste jaarprestatie met een 4de plaats in de A reeks.
Een minuutje later finisht Jef in het peloton op een 13de plaats in de A reeks. Hij klokt af op 41,4 km per uur gemiddelde snelheid en zit er helemaal door. Rustig met de fiets naar huis om even af te koelen en hopelijk vrijdag betere benen in Beveren.
Categorie AB: (48 deelnemers) 1.Davy Peirsman (Temse, winnaar cat. A) 2.Peter Neels (Kruibeke, winnaar cat. B) 3.Franky Weemaes (B2) 4.Kris Verhooghe (B3) 5.Stefan Adriaenssens (B4) 6.Jurgen Van Looy (B5) 7.Koen Heyrman (B6) 8.Robby Van Raemdonck (A2) 9.Patrick De Roos (B7) 10.Alex Goossens (B8) 11.Kristof De Baets (A3) 12.Bart Cant (A4) 13.Davy Van Bosbeke (A5) 14.Thierry Everaert (B9) 15.Rudi Rabout (B10) 16.Steven Martens (A6) 17.Bart Provost (A7) 18.Dave Christiaens (A8) 19.Dries De Smet (A9) 20.Jan Ars (B11) 21.Kris Smet (B12) 22.Kenneth Mercken (A10) 23.Johnny De Bruijne (B13) 24.Philippe de la Montagne (A11) 25.Hans Vergauwen (A12) 26.Jef De Batist (A13) 27.Gert Smet (B14) 28.Dennis Kerckhaert (B15) 29.Kenny Willems (A14) 30.Peter Maes (B16)
Op aanraden van zijn kinesist blijft Jef vandaag, met spijt in het hart, aan de kant. Een beetje losrijden zou zijn herstel bevorderen dus kwam hij even kijken hoe Bart, Tom en Ben het ervan af brachten.
Het vertrek is aan Den Buyl Sport in Beveren en er moeten 9 rondjes worden afgelegd voor in totaal 68 kilometer. Ondanks het feit dat de wind op het heel lange stuk achterin het parcours in het nadeel staat, verwachten we een snelle wedstrjd. Moeilijke bochten zijn er niet echt dus kan er full speed gereden worden.
Echt veel renners staan er niet aan de start vandaag maar diegenen die wel zijn komen opdagen zijn niet van de minste. Franky Weemaes, kersvers Europees Kampioen VWF Davy Peirsman, Alex Goossens, spurtbom Peter Neels,... De eerste ronde verloopt een beetje afwachtend, niemand neemt initiatief uit schrik voor de tegenwind.
Op het einde van de eerste ronde neemt Alex Goossens het heft in handen en reageert op een uitval van Franky Weemaes. Het duo laat zich echter opnieuw inlopen nadat ze inzien dat hun vlucht weinig slaagkansen heeft. Na het inlopen van dit duo verschijnt Bart op de voorgrond, hij waagt een uitvalpoging maar de meesten zitten nog vrij fris en volgen op een lint. Tom laat ook even zien dat hij niet voor niets naar het Waasland is afgezakt en probeert met enkele anderen weg te raken. Ben houdt de benen stil maar als er te veel reactie komt schuift hij mee in.
Bij het passeren van de streep valt het peloton volledig stil en Ben demmareert in de hoop bij 4 koplopers te komen. Hij ziet ze rijden maar pas wanneer Franky Weemaes voorbijvliegt en Ben aanport zijn wagonnetje aan te pikken, rijden de twee het gat meteen dicht. Er wordt goed samengewerkt hoewel er velen op hun tandvlees zitten. Franky Weemaes is duidelijk de sterkste en na 3 rondes samenwerken worden er teveel beurten overgeslagen. We zien ook een klein groepje in de achtervolging komen en net dat is voor Franky het sein om ervandoor te gaan. Slechts 2 renners gaan mee, Ben en de rest blijven zitten om te vermijden dat ze volledig zouden ontploffen. Het groepje van Ben laat zich inlopen door het achtervolgend groepje in de hoop om samen naar de leiders toe te rijden. Ben zit in aardig gezelschap met onder andere Peter Neels en Davy Peirsman en mocht hij dit kunnen volhouden zit een mooi klassement erin.
De samenwerking loopt aanvankelijk goed maar met nog 3 rondes te gaan stropt het volledig. Franky Weemaes verzwakt niet en blijft 150 meter voor de anderen uitrijden. Een sterk nummer van deze voormallig Liefhebber met 59 overwinningen, hij laat zijn gezel achter en wint solo. Ben zit achteraan het groepje wanneer de laatste bocht wordt aangesneden, de rechte lijn is vrij kort dus zet hij meteen aan...jammer dat hij slechts 2 man kan inhalen maar Peter Neels en Davy Peirsman zijn zeker niet van de minsten. Ben wordt 8ste en is vooral tevreden van het koersverloop, zelf initiatief genomen en standgehouden. Bij deze ook nog dank aan Tom en Bart die achteraan het ploegenspel perfect hebben gespeeld en naar eigen zeggen in een zetel konden meekoersen. Reageren op uitvallen en vervolgens het tempo stokken...mooi toch !!
Mooie dag vandaag voor het Verhaert Cycling Team, hopelijk binnenkort nog van dat...
BEN
A-reeks 1. Weemaes Franky 2. De Borger Michel 3. Peirsman Davy 4. Van Der Heyden Willem 5. De Maeseneer Steve 6. Neels Peter 7. De Paepe Jimmy 8. Verburgt Ben 9. Van Geertsom André 10. Bogaert Sammy
Voor het eerst in jaren volgen Jef en Ben een strakker wedstrijdschema dan andere jaren. Vandaag was het 1.18 avondkoers in Boortmeerbeek bij de Elites Zonder Contract. Vooral in het kader van volgend seizoen proberen beide Verhaert renners zoveel mogelijk ervaring op te doen door nu al zoveel mogelijk van deze wedstrijden mee te rijden.
Het rondje in Boortmeerbeek is snel, kort en mooi. Wat draaien en keren rond de kerktoren en daarna gaat het gas vol open op een lang recht stuk. De bocht naar rechts achter een wegversmalling is traag en vervolgens loopt de weg een 250 meter lichtjes op. Eens boven kunnen we even uitblazen alvorens het weer naar rechts gaat en we, ondanks de hoge snelheid en lintvorming, relatief kunen recupereren. De weg bolt hier iets minder goed, het asfalt is op veel plaatsen beschadigd. Er volgt een snelle linker bocht met aan de linkerkant een betere asfaltstrook waar inhalen eventueel mogelijk is. Vervolgens steken we rechtdoor een straat over gevolgd door een trage dubbele rechterbocht waarna we richting finish racen. De spurt naar de streep loopt licht op, is vrij kort en de wind staat vol op kop. Een goede uitgangspositie voor de laatste dubbele bocht is een must wanneer je enige ambitie wil tonen voor een goede spurt. Er moeten 17 rondjes van iets meer dan 4 kilometer afgelegd worden voor een totaal 89 kilometer en er staan 92 renners aan de start.
Van bij de start is het meteen duidelijk, het gaat er keihard aan toe. Vooral de strook na het rondje rond de kerk is moordend. Je vraagt je af wie die gekken op kop van het peloton zijn. Jef en Ben moeten op de tanden bijten en zitten niet meteen vooraan het langgerekte peloton. Jef zit iets beter geplaatst dan Ben die regelmatig bij de laatste renners van het pak bengelt. Gevolg is dat in de volgende rondes regelmatig renners op het snelle stuk gaatjes moeten laten die dan dichtgereden moeten worden. Zwaar en Ben heeft door enkele van deze inspanningen enorm zwaar, opgeven komt verschillende keren in gedachte op. Als daar dan nog eens rugpijn bijkomt (waar ook Jef mee te kampen heeft) lijkt uitrijden al een prestatie op zich.
In ronde 2 raken 5 renners voorop en zij zullen standhouden tot op het einde. De jacht van het peloton stokt op geen enkel moment maar zelfs als de kloof slechts 15 seconden bedraagt worden de koplopers niet gepakt. 3 rondes voor het einde keert er even rust in het peloton, op het rechte stuk wordt voor het eerst ingehouden, wat een deugd !! Ben en Jef schuiven beiden wat meer naar voren en kunnen nog even wat korte woorden wisselen. Vooral op de licht hellende strook schuift Jef mooi op, Ben doet dit eerder op de lange rechte stukken.
Bij het ingaan van de laatste ronde zitten onze beide renners bij mekaar in de buurt. Ben zit op zijn tandvlees maar besluit toch om een goede spurtpositie te bemachigen, Jef tracht tegen zijn gewoonte in hetzelfde te doen. Dit kost natuurlijk veel kracht en vereist wat wringwerk, iets waar Ben zijn hand niet voor omdraait en hij komt vrij goed te zitten. Jef kiest een ander traject maar komt ook nog uit en een spurt op een hellende strook past perfect in zijn kraam. Jef probeert aan de drukkere rechterkant van de weg aan te gaan waar inhalen moeirlijker is. Ben zit helemaal links met nagenoeg vrije baan maar wel met de wind op kop. Enkelen worden door onze beide renners geremonteerd met een 46ste plaats voor Jef en een 35ste voor Ben tot gevolg.
Beiden zijn diep geweest en hebben last van de onderrug, een rondje uitfietsen doet deugd. Alweer een opdracht tot een goed einde gebracht die ze ons niet meer kunnen afnemen...
Echt Belgisch zomerweer vandaag: veel regen en wind dus op onze nationale feestdag. Toch zullen Tom, Ben en Jef het weer trotseren en gaan koersen in Wilrijk. Er staan 15 rondjes van 4 km geprogrammeerd, met zowaar een kasseistrook (met een bocht!) erin. Levensgevaarlijk dus met dit weer! Gelukkig beseffen alle renners dit en worden er geen onnodige risico's genomen op de kasseien.
Vanaf ronde één vliegen er een paar renners, waaronder oud-wereldkampioen Kristof Muys en Belgisch kampioen Steven Martens, weg en zij zullen heel de koers uit de greep van het peloton blijven. In het peloton is de samenwerking ver te zoeken en er komen geregeld breuken en kleine groepjes die ontstaan. Helemaal niet ideaal dus om een kopgroep met sterke renners terug te halen. De Verhaertrenners doen er alles aan om het gat mee dicht te rijden, maar er zijn te weinig renners die zich ook willen opofferen om de koplopers terug te pakken. Tom, Ben en Jef springen af en toe ook mee in de verschillende groepjes, maar alles lijkt een beetje nutteloos als niet iedereen meewerkt. Achterin het parcours staat er te veel wind om met slechts enkelen de kloof te dichten.
Het regent non-stop en met 12 graden is het niet echt aangenaam koersen, om dit alles te vergeten is er slechts 1 remedie...a bloc rijden. In de derde laatste ronde zien we de kopgroep toch terug in het vizier en Ben en Jef rijden samen met Kris Smet in één ruk het gat dicht, maar op het moment dat we komen aansluiten springen er uit die groep terug een aantal renners weg en zitten Ben en Jef even zonder verhaal en vooral zonder adem...
Zo loopt alles achter de koplopers toch weer terug samen en gaan we de laatste twee rondes in met een 20-tal renners. Op de kasseien in de laatste ronde neemt Jef nog eens de kop, hij heeft even een gaatje, maar in de sprint wordt hij nog door een aantal renners voorbij gereden. Met plezier ziet hij zijn ploegmakker Ben (die in het wiel van 2 blauwe Bioracers meeschuift) passeren om zich naar een 16de plaats sprinten. Zelf sleurt hij zich nog naar een 20ste plaats. Tom laat zich wat uitbollen na de kasseistrook en eindigt achteraan het peloton, na toch weer een knappe koers te hebben gereden, waarin hij veel kopwerk opknapte.
Het gemiddelde vandaag was 39 km per uur, wat vooral te wijten was aan de wind en het wandeltempo op de kasseien.
20 JULI : KOERS VRASENE - OPEN KAMPIOENSCHAP WAOD (78 kilometer)
Ik had speciaal enkele rustdagen ingelast om 2 dagen achter mekaar te kunnen koersen, vandaag in Vrasene en morgen in Wilrijk. Het weer lijkt roet in het eten te gooien. Het regent onophoudelijk oude wijven en ik had me al enigszins voorbereid op een middagje rollen en Tour de France kijken.
De koers zou starten om 16u en om 14u zat ik nog in de zetel, me druk makend over hoe het in gosdnaam mogelijk is dat het midden juli in volle zomer al dagen aan een stuk regent en waait dat het een lieve lust is. Ondertussen was het net gestopt met regen en ik merkte zowaar wat blauwe lucht op tussen de wolken, snel op internet en teletekst het lokale weerbericht opgezocht. Er zouden vanuit het Westen wat opklaringen komen...
Zak pakken, fiets in de auto en op naar Vrasene. Weliswaar mentaal niet goed voorbereid op een wedstrijd maar toch blijft het de beste training. Met de wedstrijd van morgen nog in het verschiet is het ook best dat ik me niet volledig leeg rijdt vandaag. Het is namelijk lang geleden dat ik nog 2 dagen achter mekaar heb gekoerst en ik zit trouwens terug in een opbouwfase.
Er staan 62 deelnemers aan de droge start vandaag, allen strijden om de Belgische Open Kampioenentrui. Het zal opnieuw snel gaan, want in tegenstelling tot de regen is de wind niet gaan liggen. Het rondje is snel, mooi en niet al te technisch. Een tweetal bochten waarna moet opgetrokken worden en de rest zijn snelle bochten.
Er wordt snel gereden maar ik voel dat de Open Koers van afgelopen woensdag in Arendonk me goed heeft gedaan. Velen zien af terwijl ik vrij vlot mee ga. Ik meng me niet voorin de groep, met mijn huidig vormpeil is dat niet mijn plaats. Een sterk groepje van 13 (Kristof Muys, Koen Heyrman, Sven van Hoywegen, Peter Mol, Marcin Sitarski, Davy Rauch, Sjacco Matthys, Pieter de Meyer, Franky Weemaes,..) raakt voorop en zullen uitmaken wie Open Belgisch Kampioen wordt.
Het peloton achtervolgd wel en het valt nooit stil maar het is duidelijk dat de sterksten vooraan zitten. Ik blijf zo lang mogelijk uit de wind zitten en in de laatste rechte strook probeer van helemaal achteraan nog zoveel mogelijk plaatsen te winnen. Sinds lang voel ik dat er terug meer kracht in mijn spurt zit met als resultaat dat ik net binnen de prijzen val met een 30ste plaats zonder met de krachten te woekeren.
Hopelijk ben ik morgen hersteld en kan ik de wedstrijd morgen ook tot een goed einde brengen.
Jef en Bart aan de start van de koers in Temse vandaag. Jef hoopt op een vlak parcours na al dat klimwerk van de vorige wedstrijden, maar hij komt bedrogen uit ! Na de start gaat het al dadelijk een kilometer omhoog en ook in het tweede deeltje van de ronde zit nog een korte hellende strook en vlak voor de finish nog een hele steile knik. Alweer drie hellende stroken dus en dat voor 13 rondes.
Bart heeft op de werf van zijn toekomstige woning (in Temse!) al de hele dag met zand en mortel lopen sleuren en is dus iets minder in form dan we van hem gewoon zijn. Jef voelt zich dan wel weer goed en rijdt heel de tijd in de kop van de koers, draait zelfs enekel keren als eerste de klim op , maar is uiteindelijk toch weer niet mee in de beslissende vlucht van 10 renners. In het peloton wordt nog door alles en iedereen geprobeerd om het gat dicht te rijden, maar we komen niet meer dichter en we sprinten dus voor de 11de plaats.
De voorlaatste en de laatste ronde neemt Jef nogmaals heel de klim voor zijn rekening en daardoor is het in de sprint een beetje op bij hem.
Ook bij Bartje is het beste eraf en beide renners finishen in het peloton op de 22ste en 23ste plaats.
Ook deze koers weer een stevig genmiddelde van 42 km per uur.
Ben heeft de 1.18 Koers in Wortel laten schieten en geopteerd om een rust- en trainingsdag in te lassen. Hij zakt op woensdag alleen af naar Arendonk terwijl zijn ploegmakker Jef later op de dag in Brakel gaat koersen bij de VWF.
Een rondje parcours verkennen maakt meteen duidelijk dat het hier vandaag zwaar (wind) en snel gaat gaan. Er moeten zowel trage als snelle bochten genomen worden, een cobinatie van regelmatig optrekken en snelheid vasthouden. Er staan vandaag 44 amateurs en masters aan de start.
De start wordt gegeven in het centrum van Arendonk achter de volgwagen en pas verderop vindt de vliegende start plaats. In de eerste ronde valt het tempo mee maar daarna is het gedaan met surplassen. De snelheid zal pas terugzakken na de finish...
Ben beschouwd ook deze rit als training, volgen en niet forceren is het vooropgestelde doel. Volgen is gelukt maar forceren vermijden had minder succes. Achteraan bengelen is het gevolg en opschuiven is geen optie, er zit gewoon niet genoeg kracht in de benen. Over het koersverloop kan ik m.a.w. niet veel vertellen aangezien het wiel voor mij het enige is geweest wat me bezighield. Een klein groepje is wel voorop gebleven terwijl ikzelf in het achtervolgende peloton zit. Met de spurt in aantocht zou ik moeten opschuiven maar het duurt lang alvorens ik daar in slaag. Gelukkig is de laatste rechte lijn lang en breed waardoor het pak uigesmeerd wordt over de ganse breedte van de weg. Nadeel is wel dat het zowel links als rechts heel moeilijk inhalen is. Met lichte krampen in de kuiten volg ik nog vrij goed en ga toch proberen aan te zetten. De snelheid wordt opgedreven maar als plots de renner voor mij verkeerd schakelt en zijn ketting van het tandwiel loopt zit ik volledig vast. Geen uitwegmogelijkeden en de power om terug op te trekken ontbreekt, er zit niets anders op dan rechtzetten en binnenbollen. Jammer aangezien ik nog 25ste in de uitslag was, had meer ingezeten...
Niet ontevreden van de training vandaag keer ik terug huiswaarts. Ben diep maar niet te diep gegaan, de rest van de week rust inlassen voor komend koersweekend zondag (Open Kampioenschap WAOD in Vrasene) en maandag een thuiswedstrijd in Wilrijk.
Gemiddelde snelheid 42,06 km/u wat op dit parcours en onder deze omstandigheden kan tellen.
Ik trek vandaag nog maar eens naar de Vlaamse Ardennen, meer bepaald in Brakel. Uiteraard verwacht ik weer een parcours met één of meerdere hellende stroken en ik krijg wat ik verwacht. In elk rondje moeten we drie hellende stroken op, maar niet zo steil en zo lang als in Zwalm vorige week. Je kan met andere woorden alles op de grote plateau nemen, als je goeie benen hebt.
Vanaf de eerste ronde voel ik dat de beentjes ok zijn en ik werk geregeld mee op de klimmen aan de kop van het peloton. Af en toe zijn er uitvalspogingen, maar die dragen meestal niet ver. Ook ik probeer geregeld mee te springen, want de benen laten het toe vandaag en dan kan je wat aggresiever koersen...
Na vele pogingen vertrekt dan toch de goeie vlucht van 7 renners en op dat moment heb ik echter geen antwoord en ben ik dus niet mee... In het peloton blijk ik bij de sterkste renners en laat ik niks meer wegrijden en neem ik vaak de hellende stroken voor mijn rekening. Een beetje balen toch, want met deze benen zat er misschien meer in...
We sprinten dus met een nog omvangrijk peloton voor de 8ste plaats. Ik weet me nog vrij vanvoor te handhaven en eindig uiteindelijk 16de.
Het gemiddelde vandaag was 40 km per uur, wat op het golvende parcours wel weer kan tellen !
Koers Open 1.18 in Wortel (Hoogstraten) - 14 juli - 80 km
14 JULI : KOERS WORTEL/HOOGSTRATEN (1.18)
Na de mooie koers bij de Elites in Brecht kan ik er blijkbaar niet genoeg van krijgen en besluit om ook de volgende dag alweer te gaan koersen bij de Eliterenners in Hoogstraten. Een beetje overmoedig zo zou blijken...
Ditmaal geen bruggen, geen hellingen, maar wel veel wind en veel bochten ! Al in ronde 1 hang ik achteraan het peloton te bengelen en voel ik dat ik niet de benen van gisteren heb. Er is op dit parcours geen enkel stuk waar het stilvalt of waar je even kan bekomen en dat blijkt daags na Brecht te zwaar voor mij. In de tweede en derde ronde lijk ik enigzins te herstellen, maar als dan in ronde 6 en 7 er teru stevig aan gesnokt wordt, moet ik onheroepelijk lossen...
Ik ben niet de enige vandaag, want er komen 59 renners aan de start en er eindigen uiteindelijk maar 25 renners... De kopgroep die in de zevende ronde was weggereden bestond uit 11 renners en het 'peloton' uit 14 renners... Er werden nog 32 renners geklasseerd, waarvan de laatste 7 moesten sprinten voor hun plaats in de tiende ronde en dan uit koers werden genomen... Drie rondes meer meedraaien en ik had ook nog in de uitsalg gestaan...
Een waar slagveld dus, op een niet eens zo selectief parcours...
Toen ik er de brui aan gaf, liet mijn tellertje een gemiddelde zien van 43 km per uur gemiddeld. Minder snel dus dan gisteren in Brecht, maar de ene dag is de andere niet hè...
Mentale weerbaarheid is nu de boodschap en er de volgende koersen gewoon terug tegen aan !!
Op een mooie zondagavond zakken we af naar het gezellige Brecht, waar de Verhaertrenners Tom, Ben en Jef hun geluk zullen beproeven in een echte koers voor Eliterenners zonder Contract. Meestal staan aan de start van deze koersen een pak meer en een pak sterkere renners dan bij de nevenbonden. Dat is vandaag niet anders en een honderdtal renners neemt om half 8 de start in Brecht voor 13 rondes.
Het rondje leidt ons over de prachtige wegen van de Noorderkempen, met één pittig detail: elke ronde moeten de renners 2 kort op elkaar liggende bruggen over de E19 nemen. 26 keer naar boven sprinten dus...
In de aanvangsrondes wordt er al stevig doorgevlamd, maar de 3 Verhaertboys volgen vrij gemakkelijk. Ben en Tom iets meer achteraan in de groep, Jef zit meestal bij de eerste 20 van het peloton. In ronde 5 ziet Jef ook Tom in de kop van het peloton opduiken, maar niet veel later lijkt hij verdwenen... Tom heeft pech en moet de strijd staken met een lekke voorband! Spijtig dat hij in als toekomstig Brechtenaar en voor zijn opgekomen supporters gedwongen moet opgeven.
Ondertussen verschijnt ook Ben wat vooraan in de groep en kan Jef naar goede gewoonte steeds wat plaatsen opschuiven op de bruggen. In de zevende ronde rijdt een kopgroep weg en hen zullen we niet meer terug zien. Er wordt enorm snel gereden, bij het afkomen van de laatste brug voorbij start/finish gaat het onwaarschijnlijk snel. Na de snelle bocht loopt de weg lichtjes op maar op het perfecte asfalt blijft het tempo er goed in. Iets verder valt het even stil en Ben probeert met een paar anderen een gaatje te slaan. Even is er afscheiding maar daar blijft het dan ook bij.
De Verhaertrenners blijven goed medraaien en zorgen ervoor dat de groep voor de rest samenblijft tot in de laatset ronde. Op de voorlaatste brug schuift Ben naar voor om vlak bij Jef terecht te komen in derde positie. We laten ons op de laatste brug bewust een beetje voorbij rijden om een betere uitgangspositie te hebben voor de sprint. Ben zit aanvankelijk vrij goed geplaatst maar raakt ingesloten. Hij dringd niet langer aan en ziet Jef nog passeren.
Dat het inderdaad sneller gaat bij de Elites, leert ons het gemiddelde, dat vandaag goed is voor 44 km per uur !!
Het verslag zal in de ik-vorm zijn, omdat ik de enige renner was die vandaag in actie kwam...
Op een zonnige vrijdagmiddag zak ik af naar de prachtige Vlaamse Ardennen, waar het plaatsje Munkzwalm, tussen Brakel en Oudenaarde, het decor is van een WAOD-wedstrijd. Het verkenningsrondje leert me dat het geen simpele opdracht zal zijn vandaag! Er moet stevig geklommen worden! Het parcours is eenvoudig samen te vatten: na de start drie bochten en dan 1.8km klimmen, 2 km dalen en 600m vlak terug tot aan de start/finish; en dat 15 keren !!!
Vanaf ronde één geven Belgisch kampioen Steven Martens en zijn Mobius-ploegmaat er een stevige lap op bergop en ik moet al bijna lossen...! Maar ik bijt door met de gedachte dat ik niet voor één rondje naar hier ben gekomen... In de daaropvolgende rondes blijft het op de tanden bijten, want ik voel me niet helemaal super vandaag. Het is aanklampen en bergop kan ik telkens wat herstellen en enkele plaatsen opschuiven in de groep. In de afdaling worden altijd risico's genomen door een aantal renners en het is in de afdaling in ronde 5 dat er een gat valt en de kopgroep wegrijdt. Gelost in de afdaling dus... Nogal stom, na al die inspanningen bergop, maar het is niet anders. Er zijn acht renners weg en we zullen hen niet meer terug zien. In de zevende ronde rijden nog vier renners weg en wij moeten dus sprinten voor de 13de plaats overall en ik voor de 8ste plaats in de A-reeks. We draaien verder goed rond en bijna elke ronde kom ik als eerste van het peloton boven op de klim. In de sprint wordt ik voorafgegaan door slechts één renner uit de A-reeks en eindig ik dus 9de...
Moe maar voldaan, want deze koersen hakken er echt wel in. De stukken bergop (zeker 15 keer!) zijn echt zwaar in de koers en er is geen herstel mogelijk, want daarna moet je als een gek de afdaling in... Toch blij dat ik ben komen koersen in dit prachtige decor !
Het gemiddelde zegt uiteraard ook veel: vandaag halen we 'slechts' 38 km per uur gemiddeld, maar dat is natuurlijk wel met 15 keer die helling erin...
Vandaag vier Verhaertrenners aan de start in Moerzeke. Naast Jef en Bart, zijn Ben (terug van verlof) en Tom (die de smaak te pakken heeft en via regelmaat zijn koersvorm wil vasthouden) van de partij. Drie eerstgenoemden zijn ondanks de regen met de fiets naar Moerzeke gegaan om zo ook een mooie duurtraining in de benen te hebben.
Een vrij mooi, maar bochtig rondje met een heel zwaar stuk (zijwind!!) tussen de velden, waar alles op een lint wordt getrokken door de sterkere renners. Vorig jaar moest Jef hier met pech opgeven terwijl Bart en Ben in de pelotonspurt vlak bij mekaar eindigden.
Ondanks iets minder trainingsarbeid de laatste weken gaat Bartje er in ronde 2 alleen vandoor. Hij houdt lang vol maar niemand waagt de sprong. Bart wordt bijgehaald waarna Jef en Tom heel actief en aanvallend koersen. Ben heeft niet de intentie om zich meteen het snot voor de ogen te rijden na 2 weken zon, zwembad, vettig eten EN zonder training. Hij koerst eerder afwachtend en uitrijden is het doel van de dag.
In de laatste ronde zit alles nog zo goed als samen hoewel het peloton in twee is gescheurd. De mannen die voor de overwinning gaan hebben 100m voorsprong op de rest/geklopten. Enkel Bart zit vooraan en behaalt een knappe 11de plaats.
Uit de tweede groep waagt Tom, na een beresterke wedstrijd en met zijn laatste krachten nog een ultieme uitval in de laatste rechte lijn. Er zit jammergenoeg niet genoeg dash meer in waardoor hij wordt geremonteerd maar toch maar mooi 26ste eindigt. Door een probleem bij het opschakelen kon Jef niet voluit sprinten maar moet enkel zijn ploegmaat Ben voor hem dulden in de eindspurt.
Iedereen uitgereden en dus tevreden. Het gemiddelde was vandaag goed voor 42 km/u.
Belgisch Kampioenschap WAOD Burcht 29 juni - 104 km
29 JUNI - KOERS BURCHT (BELGISCH KAMPIOENSCHAP WAOD)
Belgisch Kampioenschap WAOD achter de hoek van Jef en ook wel van Bartje, dus deze twee renners zijn present onder een stralend zonnetje. Het parcours is prachtig, met goed lopende bochten en een brug over de autostrade die de renners dus 13 keer op moeten knallen. Voor het overige kan er veel snelheid gemaakt worden op mooi asfalt doorheen Zwijndrecht en Burcht.
Zo'n 140 renners aan de start en voor de Verhaertrenners is het al even geleden dat ze nog gekoerst hebben, dus steken ze zich in de eerste rondjes verstandig weg in het pak. Bart is wat meer vooraan te vinden en Jef zit in de buik van het peloton. Beide renners volgen zonder problemen en op de brug kunnen ze meestal goed opschuiven en zo enkele plaatsen winnen in het peloton.
Jef wil vandaag, na een maand niet meer te hebben gekoerst, vooral finishen in de groep en dit lukt zonder problemen, met een 44ste stek als uitslag. Bartje heeft voor de laatste ronde nog een cartouch op overschot gehouden en springt weg uit de groep, met een mooie 12de plaats als uitslag !!
De 104 km werden in een stevig tempo afgelegd, wat resulteerde in een gemiddelde van 42 km per uur !!
Wegens ziekte moet Jef vandaag verstek geven, Ben en Bart zijn wel terplaatse. Bart heeft er zelfs een doorgedreven training van gemaakt (in het kader van de nakende Gran Fondo Eddy Merckx) door met de fiets van Haasdonk naar Herenthout te komen. Hij was wel maar juist op tijd en heeft onderweg goed gas moeten geven om de start niet te missen.
100 kilometer over 12 rondes en de verkenning leert ons dat het een snelle wedstrijd gaat worden. Het parcours is prachtig, perfect asfalt, slechts 7 bochten met daartussen razendsnelle en vrij lange 'slingerende' rechte stukken. In tegenstelling tot de weerberichten is het schitterend weer, zelfs warm...
Er staan ongeveer 90 renners aan de start (Bart had nr 88) dus het is gezellig druk. Er wordt (zoals verwacht) snel gereden en onze Verhaert renners kunnen moeilijk opschuiven. Achterin het peloton vallen geregeld kleine scheurtjes als de snelheid voorin wordt opgedreven. Bart en Ben moeten sporadisch zelf een gaatje dicht rijden wat gelukkig steeds lukt. Veel renners kunnen het tempo niet aan en stappen uit koers.
Een groepje van 13 renners hebben de benen genomen en verdedigen de opgebouwde voorspong op een ontketend peloton met verve. De 13 zullen later nog uiteenvallen in 2 kleinere groepjes maar de winnaar zit zeker voorin. Achterin blijft alles relatief goed samen en het duurt tot de 10de ronde alvorerns Bart en Ben erin slagen meer voorin post te vatten. Ben kampt ondertussen met opkomende krampen door het vele optrekken na de bochten maar houdt voorlopig stand. De extra kilometers die Bart al heeft gereden beginnen ook door te wegen, gelukkig wordt er vanaf ronde 7 iets trager gereden en valt het al eens even stil.
In de voorlaatste ronde zit Ben plots weer helemaal achterin, op het rechte stuk van 3 kilometer naar de finish heeft tal van plaatsen verloren. In de laatste ronde schuift hij op diezelfde strook echter goed terug op en viseert het wiel van een renner met een Belgische kampioenentrui. Het is even knokken voor de positie voorin, maar eens tussen de velden wordt er zo snel gereden op een lint dat haast niemand meer opschuift. Vlak voor een licht hellend strookje dat ons naar de laatste bocht voor de lange strook naar de streep brengt, sprint de tricolore renner opnieuw weg en slaat een gaatje met een 5-ral anderen. Ben reageert samen met 3 anderen en rijden het gaatje met veel moeite dicht. Het peloton moet laten begaan en is geklopt. Veel overschot heeft Ben niet meer (krampen) dus voluit sprinten zit er niet in. Op basissnelheid wordt hij 6de van de 9 en haalt een 30ste plaats algemeen, net prijs na een goed ingedeelde wedstrijd. Ook Bart rijdt probleemloos uit en komt met het peloton over de streep.
Al bij al een prachtige dag en mooie wedstrijd waar we zeker terugkomen. Mijn chronometer stond op 2u12min voor net geen 100km, wat neerkomt op een gemiddelde snelheid van 45,5 km/u !! Zonder twijfel de snelste wedstrijd die onze Verhaert renners hebben gereden in hun carriere...
Slechts 60 kilometer krijgen we voor de wielen vandaag, 10 rondjes van 60 kilometer. Vrij veel draaien en keren met een stevige bries op de koop toe. Het zal een zware wedstrijd worden met het sterke deelnemersveld dat is komen opdagen.
Ben en Jef zijn de enige aanwezigen vandaag met als bedoeling de benen nog eens 'pijn te doen' als voorbereiding op de 1.18 koers nu zondag in Herenthout.
Het gaspedaal wordt in de eerste ronde al goed ingedrukt waardoor het peloton meteen op een lint gaat. De wegen en de bochten liggen er goed bij op uitzondering van de laatste strook naar de finish toe (van die achthoekige klinkers). We zijn meteen getuige van een stevige valpartij vroeg in de koers, denkelijk een voorwiel-achterwiel incident waardoor een renner meteen uit balans de baan overvliegt en op zijn schouder neerkomt...sleutelbeen???
Onze twee renners rijden teveel achterin. Ben probeert in de eerste ronde even weg te raken maar moet dat daarna zwaar bekopen. Zijn benen zijn duidelijk niet goed en hij moet alle zeilen bijzetten om niet te lossen. Jef daarentegen rijdt schijnbaar vlotter mee en slaagt erin om meer voorin te koersen. Het Mobius Team heeft de controle genomen, Belgisch Kampioen A-Reeks Davy Rauch is met 3 anderen ontsnapt en de anderen trachten de boel lam te leggen. Onder impuls van oa Sven Van Hoywegen, Rudi Rabout en Kristof Muys (Belgisch Kampioen B-Reeks) worden de leiders gegrepen. Mobius laat het daar niet bij en houdt er een hels tempo op na.
Voor Ben ziet het er niet goed uit, met de grimas op het gezicht is hij puur op karakter aan het rijden. Het is stoempen tot aan de meet... Jef doet enkele mooie inspanningen zoals oa een uitvalpoging van Kristof Muys tegen de wind in counteren samen met Sven Van Hoywegen. Hij trapt hierdoor wel even op zijn adem maar recupereert goed en zit iets later alweer op kop van het pak te sleuren.
Het einde van koers nadert en er zijn al veel renners afgestapt. Bij het gewring in de laatste ronde houdt Jef het voor bekeken, geen risico nemen voor zondag. Ben probeert nog wat op te schuiven maar zit met krampen die in de laatste rechte lijn sterk komen opzetten. Hij laat zich noodgedwongen uitbollen en ziet ploegmakker Jef nog net voor hem finishen. Het was niet denderend vandaag maar zondag is het opnieuw koers...
Categorie AB (43 deelnemers) 1.Kristof Muys (Eine, winnaar cat. B) 2.Pieter De Meyer (Aalter, winnaar cat. A) 3.Kristof Van de Putte (A2) 4.Vincent Brunel (B2) 5.Filip Timbreur (A3) 6.Bart Verhasselt (A4) 7.Sjacco Matthijs (B3) 8.Thierry Everaert (B4) 9.Davy Rauch (A5) 10.Rudi Rabout (B5) 11.Joachim Meiresonne (A6) 12.Joeri Bultinck (A7) 13.Frank Van Hoeymissen (B6) 14.Geert Verween (B7) 15.Bart Van Kerschaver (A8) 16.Kieran De Fauw (A9) 17.Jürgen Foré (B8) 18.Sven Vanacker (A10) 19.Sven Van Hoyweghen (A11) 20.Youri Cathelyn (A12) 21.Fabien Savat (B9) 22.Kristof De Baets (A13) 23.Martino Wielfaert (B10) 24.Christophe De Mits (A14) 25.Fabien Hanssens (B11) 26.Karel Warnier (B12) 27.Ronny Heugens (A15) 28.Jeroen De Witte (A16) 29.Filip Vermeersch (A17) 30.Vincent Evers (A18) 31. Jef De Batist (A19) 32. Ben Verburgt (A20)
De motivatie en prestatiedrang van het Verhaert Cycling Team zit goed, er wordt unaniem beslist om aan de 1.18 koers in Waasmunster deel te nemen. Bart heeft een drietal weken zonder competitie gezeten vanwege knieproblemen, Jef is erop gebrand om de opgave in Borsbeek uit te wissen en Ben hoopt vooral niet tegen het asfalt te gaan.
Wat betreft het parcours is er weinig spectaculairs te voorspellen, vlak en op 2 dubbele (maar snelle) bochten na zo goed als een rechthoek van 5,6 kilometer lang. Er staan veel WAOD-Renners aan de start wat ons uiteraard sterkt in het vertrouwen om ook deze 1.18 wedstrijd tot een goed einde te brengen.
In de eerste paar rondjes zitten de Verhaert renners vrij ver achterin het peloton. Bart en Jef zijn de eersten die vanaf ronde 5 meer naar voor opschuiven, vooral om te voorkomen dat ze bij een scheur in het peloton energie moeten steken in nodeloos achtervolgen. Ben blijft tot ronde 10 achterin zitten om zo min mogelijk krachten te verspelen.
Ondertussen hebben een twaalftal renners een mooie voorsprong bij mekaar gereden waaronder (de ons bekende namen) Peter Neels, Franky Weemaes en Mattias Nys. De winnaar zal uit deze kopgroep komen. In het peloton zien we Jef attent vooraan koersen en meermaals reageren op verscheidene uitvalpogingen van oa Robby 'Schrik vd Polders' Weemaes. Robby die later in de wedstrijd toch nog zal weten te ontsnappen met een groepje van ongeveer 10 man met ook Nikola Lion in de gelederen.
Achterin wordt er flink doorgereden en Bart onderneemt een uitvalspoging die jammer genoeg niet stand houdt. Op 4 ronden van het einde beseft Jef dat hij (relatief makkelijk zelfs) de wedstrijd gaat uitrijden en dat geeft hem vleugels. Wegrijden zit er niet in maar het tempo wordt mede door zijn toedoen hoog gehouden. Ben is ondertussen opgeschoven en zit nu ook voorin het peloton. Op 3 rondes van het einde neemt hij resoluut de kop van het peloton op het venijnig stuk tegenwind. Hij gooit alles op het kantje maar het peloton scheurt niet. De mannen van Rudyco leggen de boel volledig lam waardoor Ben zijn inspanning staakt.
Vlak voor het ingaan van de laatste ronde is het Bart die een succesvolle ontsnapping op poten zet. De verstandhouding is niet ideaal maar onze Haasdonkse hardrijder geeft zich voor 200%. Jef en Ben stoppen de boel nu samen af met Rudyco en het peloton valt stil. Het groepje van Bart blijft in het vizier op de langgerekte wegen. Op een kleine 2 kilometer van het einde (na het stuk tegenwind) zit Ben op kop van het peloton met Jef in het wiel. Na de voorlaatste bocht slaat Ben een klein gaatje en Jef houdt de benen stil. Het gaatje wordt groter en Ben gaat alleen door in de hoop het groepje van Bart nog bij te halen. Hij raapt onderweg een enkeling op die eerder dezelfde sprong probeerde te maken. Deze neemt het wiel van Ben en het tweetal nadert bij het ingaan van de laatste bocht nu heel snel de 7 vluchters die al hun spurt al aan het inleiden zijn. Op 300m van de streep rijdt de medevluchter van Ben het laatste gaatje dicht, nog even snakken naar adem en geven wat erin zit.
Bart zit natuurlijk op kop eigenlijk in een verloren positie. Door krampen kan hij ook niet meer aanzetten als de anderen uit het wiel komen maar een 33ste plaats is prachtig. Ben remonteert nog 4 van de 7 (waaronder ook Bart) en zal 29ste worden en nog net binnen de prijzen vallen. Met zijn 46ste plaats is Jef al tevreden maar vooral de manier waarop stemt hem gelukkig.
Het oorspronkelijk plan was om voor vandaag al 1 of meerdere 1.18 koersen mee te hebben gereden. Uitstel is geen afstel en we begeven ons, onder een stralende zon, naar Borsbeek. Jef heeft zich met de vroege geboorte van jongste zoon Viktor niet 100% kunnen soigneren maar hij wil toch starten. Ben heeft na een sterke VWF-koers in Moerzeke van de week in Beveren slecht gereden dus ook voor hem zijn er genoeg vraagtekens.
Sponsor Joris + familie zijn ook terplaatse en dat is natuurlijk altijd tof. Schoonzoon Jeroen komt ook ne keer proeven en zien hoever hij geraakt... Er zijn vooraan de tachtig starters en er moet een kleine 100 kilometer gekoerst worden.
Dries Echelpoels gaat er meteen in de eerste ronde vandoor en strijkt de eerste winstpremies op zak. Het duurt even voor er reaktie komt en eigenlijk ligt het tempo niet super hoog. Enkel op de tegenwindstukken wordt er aanzienlijk versneld maar verder lijkt men zich geen zorgen te maken over de uitval van Dries. Jeroen houdt het jammer genoeg slechts 1 ronde vol, hier wordt op het groot mes gereden en al doende leer je pas de nodige kracht te ontwikkelen om den 53 vlot rond te krijgen.
Jef en Ben hangen wat teveel achteraan maar kunnen de eerste 3 rondes perfect volgen zonder zich te forceren. Vanaf dan begint er stilaan reactie te komen, er ontstaat een achtervolgende groep van een vijftal renners die op zoek gaan naar de Keukenkast-renner. Het peloton begint zich te roeren en er vallen slachtoffers. Ben en Jef zijn zich bewust van het gevaar dat het peloton op scheuren staat, jammergenoeg slaagt alleen Ben erin om de nodige plaatsen op te schuiven. Wanneer in ronde 5 ook op de Herentalsebaan alles aan hoge snelheid op een lint wordt getrokken, voelt Jef de benen vollopen. Hij recupereert niet zoals anders (wat perfect normaal is na een week inactiviteit) en op het volgende stuk wind op kop, valt er een gat 3 plaatsen voor hem. Zijn poging om zelf het gat dicht te rijden mislukt. Hij kan nagenoeg aanpikken aan de staart van het peloton maar omdat men hier spurt voor de premies komt hij net dat tikkeltje te kort.
Ben blijft vlot meedraaien en schuift ronde na ronde op. Ondertussen is Echelpoels bijgehaald door 5 achtervolgers en is er een achtervolgende groep van 7 renners tot stand gekomen. Er blijven renners overboord gaan in het peloton en 3 rondes voor het einde zoekt Ben aanluiting bij enkele ontsnapten, nog voor de startlijn wordt gepasseerd zit hij in een derde groep van 9. Het peloton lijkt eraan voor de moeite.
Gedurende een ronde wordt er (al is het slechts door enkelen) goed rondgedraaid en met nog 2 rondes voor het einde gebeurd het...onbegrijpelijke valpartij in de snelle bocht om de Herentalsebaan op te draaien. Het voorwiel schuift onbegrijpelijk weg en Ben schuift over het asfalt, een andere renners gaat mee tegen het asfalt. De laatste staat snel terug recht en gaat vloekend en tierend verder. Voor Ben is de koers gedaan, de lichamelijke schade valt mee maar de fiets heeft een ferme 'deuk' opgelopen. 2 wielen beetje 'kadul' en weg top 20 plaats in een 1.18 koers. Deze gedachte kan nog enigszins een troost zijn maar het zal niet evident zijn om deze prestatie te evenaren.
Na een korte stop bij het Rode Kruis begeven de 2 renners van Verhaert zich met de fiets naar huis. Rustig uitrijden en een beetje keuvelen over de koers en andere veel belangrijkere dingen. Jef krijgt een telefoontje van vrouwke Ann met de melding dat Viktor eindelijk van de beademingsapparatuur mag. Dit is pas belangrijk en goed nieuws wat een opgave en valpartij in een wielerwedstrijd doet vervagen in het niets...
