Op aanraden van zijn kinesist blijft Jef vandaag, met spijt in het hart, aan de kant. Een beetje losrijden zou zijn herstel bevorderen dus kwam hij even kijken hoe Bart, Tom en Ben het ervan af brachten.
Het vertrek is aan Den Buyl Sport in Beveren en er moeten 9 rondjes worden afgelegd voor in totaal 68 kilometer. Ondanks het feit dat de wind op het heel lange stuk achterin het parcours in het nadeel staat, verwachten we een snelle wedstrjd. Moeilijke bochten zijn er niet echt dus kan er full speed gereden worden.
Echt veel renners staan er niet aan de start vandaag maar diegenen die wel zijn komen opdagen zijn niet van de minste. Franky Weemaes, kersvers Europees Kampioen VWF Davy Peirsman, Alex Goossens, spurtbom Peter Neels,... De eerste ronde verloopt een beetje afwachtend, niemand neemt initiatief uit schrik voor de tegenwind.
Op het einde van de eerste ronde neemt Alex Goossens het heft in handen en reageert op een uitval van Franky Weemaes. Het duo laat zich echter opnieuw inlopen nadat ze inzien dat hun vlucht weinig slaagkansen heeft. Na het inlopen van dit duo verschijnt Bart op de voorgrond, hij waagt een uitvalpoging maar de meesten zitten nog vrij fris en volgen op een lint. Tom laat ook even zien dat hij niet voor niets naar het Waasland is afgezakt en probeert met enkele anderen weg te raken. Ben houdt de benen stil maar als er te veel reactie komt schuift hij mee in.
Bij het passeren van de streep valt het peloton volledig stil en Ben demmareert in de hoop bij 4 koplopers te komen. Hij ziet ze rijden maar pas wanneer Franky Weemaes voorbijvliegt en Ben aanport zijn wagonnetje aan te pikken, rijden de twee het gat meteen dicht. Er wordt goed samengewerkt hoewel er velen op hun tandvlees zitten. Franky Weemaes is duidelijk de sterkste en na 3 rondes samenwerken worden er teveel beurten overgeslagen. We zien ook een klein groepje in de achtervolging komen en net dat is voor Franky het sein om ervandoor te gaan. Slechts 2 renners gaan mee, Ben en de rest blijven zitten om te vermijden dat ze volledig zouden ontploffen. Het groepje van Ben laat zich inlopen door het achtervolgend groepje in de hoop om samen naar de leiders toe te rijden. Ben zit in aardig gezelschap met onder andere Peter Neels en Davy Peirsman en mocht hij dit kunnen volhouden zit een mooi klassement erin.
De samenwerking loopt aanvankelijk goed maar met nog 3 rondes te gaan stropt het volledig. Franky Weemaes verzwakt niet en blijft 150 meter voor de anderen uitrijden. Een sterk nummer van deze voormallig Liefhebber met 59 overwinningen, hij laat zijn gezel achter en wint solo. Ben zit achteraan het groepje wanneer de laatste bocht wordt aangesneden, de rechte lijn is vrij kort dus zet hij meteen aan...jammer dat hij slechts 2 man kan inhalen maar Peter Neels en Davy Peirsman zijn zeker niet van de minsten. Ben wordt 8ste en is vooral tevreden van het koersverloop, zelf initiatief genomen en standgehouden. Bij deze ook nog dank aan Tom en Bart die achteraan het ploegenspel perfect hebben gespeeld en naar eigen zeggen in een zetel konden meekoersen. Reageren op uitvallen en vervolgens het tempo stokken...mooi toch !!
Mooie dag vandaag voor het Verhaert Cycling Team, hopelijk binnenkort nog van dat...
BEN
A-reeks 1. Weemaes Franky 2. De Borger Michel 3. Peirsman Davy 4. Van Der Heyden Willem 5. De Maeseneer Steve 6. Neels Peter 7. De Paepe Jimmy 8. Verburgt Ben 9. Van Geertsom André 10. Bogaert Sammy
Voor het eerst in jaren volgen Jef en Ben een strakker wedstrijdschema dan andere jaren. Vandaag was het 1.18 avondkoers in Boortmeerbeek bij de Elites Zonder Contract. Vooral in het kader van volgend seizoen proberen beide Verhaert renners zoveel mogelijk ervaring op te doen door nu al zoveel mogelijk van deze wedstrijden mee te rijden.
Het rondje in Boortmeerbeek is snel, kort en mooi. Wat draaien en keren rond de kerktoren en daarna gaat het gas vol open op een lang recht stuk. De bocht naar rechts achter een wegversmalling is traag en vervolgens loopt de weg een 250 meter lichtjes op. Eens boven kunnen we even uitblazen alvorens het weer naar rechts gaat en we, ondanks de hoge snelheid en lintvorming, relatief kunen recupereren. De weg bolt hier iets minder goed, het asfalt is op veel plaatsen beschadigd. Er volgt een snelle linker bocht met aan de linkerkant een betere asfaltstrook waar inhalen eventueel mogelijk is. Vervolgens steken we rechtdoor een straat over gevolgd door een trage dubbele rechterbocht waarna we richting finish racen. De spurt naar de streep loopt licht op, is vrij kort en de wind staat vol op kop. Een goede uitgangspositie voor de laatste dubbele bocht is een must wanneer je enige ambitie wil tonen voor een goede spurt. Er moeten 17 rondjes van iets meer dan 4 kilometer afgelegd worden voor een totaal 89 kilometer en er staan 92 renners aan de start.
Van bij de start is het meteen duidelijk, het gaat er keihard aan toe. Vooral de strook na het rondje rond de kerk is moordend. Je vraagt je af wie die gekken op kop van het peloton zijn. Jef en Ben moeten op de tanden bijten en zitten niet meteen vooraan het langgerekte peloton. Jef zit iets beter geplaatst dan Ben die regelmatig bij de laatste renners van het pak bengelt. Gevolg is dat in de volgende rondes regelmatig renners op het snelle stuk gaatjes moeten laten die dan dichtgereden moeten worden. Zwaar en Ben heeft door enkele van deze inspanningen enorm zwaar, opgeven komt verschillende keren in gedachte op. Als daar dan nog eens rugpijn bijkomt (waar ook Jef mee te kampen heeft) lijkt uitrijden al een prestatie op zich.
In ronde 2 raken 5 renners voorop en zij zullen standhouden tot op het einde. De jacht van het peloton stokt op geen enkel moment maar zelfs als de kloof slechts 15 seconden bedraagt worden de koplopers niet gepakt. 3 rondes voor het einde keert er even rust in het peloton, op het rechte stuk wordt voor het eerst ingehouden, wat een deugd !! Ben en Jef schuiven beiden wat meer naar voren en kunnen nog even wat korte woorden wisselen. Vooral op de licht hellende strook schuift Jef mooi op, Ben doet dit eerder op de lange rechte stukken.
Bij het ingaan van de laatste ronde zitten onze beide renners bij mekaar in de buurt. Ben zit op zijn tandvlees maar besluit toch om een goede spurtpositie te bemachigen, Jef tracht tegen zijn gewoonte in hetzelfde te doen. Dit kost natuurlijk veel kracht en vereist wat wringwerk, iets waar Ben zijn hand niet voor omdraait en hij komt vrij goed te zitten. Jef kiest een ander traject maar komt ook nog uit en een spurt op een hellende strook past perfect in zijn kraam. Jef probeert aan de drukkere rechterkant van de weg aan te gaan waar inhalen moeirlijker is. Ben zit helemaal links met nagenoeg vrije baan maar wel met de wind op kop. Enkelen worden door onze beide renners geremonteerd met een 46ste plaats voor Jef en een 35ste voor Ben tot gevolg.
Beiden zijn diep geweest en hebben last van de onderrug, een rondje uitfietsen doet deugd. Alweer een opdracht tot een goed einde gebracht die ze ons niet meer kunnen afnemen...
Echt Belgisch zomerweer vandaag: veel regen en wind dus op onze nationale feestdag. Toch zullen Tom, Ben en Jef het weer trotseren en gaan koersen in Wilrijk. Er staan 15 rondjes van 4 km geprogrammeerd, met zowaar een kasseistrook (met een bocht!) erin. Levensgevaarlijk dus met dit weer! Gelukkig beseffen alle renners dit en worden er geen onnodige risico's genomen op de kasseien.
Vanaf ronde één vliegen er een paar renners, waaronder oud-wereldkampioen Kristof Muys en Belgisch kampioen Steven Martens, weg en zij zullen heel de koers uit de greep van het peloton blijven. In het peloton is de samenwerking ver te zoeken en er komen geregeld breuken en kleine groepjes die ontstaan. Helemaal niet ideaal dus om een kopgroep met sterke renners terug te halen. De Verhaertrenners doen er alles aan om het gat mee dicht te rijden, maar er zijn te weinig renners die zich ook willen opofferen om de koplopers terug te pakken. Tom, Ben en Jef springen af en toe ook mee in de verschillende groepjes, maar alles lijkt een beetje nutteloos als niet iedereen meewerkt. Achterin het parcours staat er te veel wind om met slechts enkelen de kloof te dichten.
Het regent non-stop en met 12 graden is het niet echt aangenaam koersen, om dit alles te vergeten is er slechts 1 remedie...a bloc rijden. In de derde laatste ronde zien we de kopgroep toch terug in het vizier en Ben en Jef rijden samen met Kris Smet in één ruk het gat dicht, maar op het moment dat we komen aansluiten springen er uit die groep terug een aantal renners weg en zitten Ben en Jef even zonder verhaal en vooral zonder adem...
Zo loopt alles achter de koplopers toch weer terug samen en gaan we de laatste twee rondes in met een 20-tal renners. Op de kasseien in de laatste ronde neemt Jef nog eens de kop, hij heeft even een gaatje, maar in de sprint wordt hij nog door een aantal renners voorbij gereden. Met plezier ziet hij zijn ploegmakker Ben (die in het wiel van 2 blauwe Bioracers meeschuift) passeren om zich naar een 16de plaats sprinten. Zelf sleurt hij zich nog naar een 20ste plaats. Tom laat zich wat uitbollen na de kasseistrook en eindigt achteraan het peloton, na toch weer een knappe koers te hebben gereden, waarin hij veel kopwerk opknapte.
Het gemiddelde vandaag was 39 km per uur, wat vooral te wijten was aan de wind en het wandeltempo op de kasseien.
20 JULI : KOERS VRASENE - OPEN KAMPIOENSCHAP WAOD (78 kilometer)
Ik had speciaal enkele rustdagen ingelast om 2 dagen achter mekaar te kunnen koersen, vandaag in Vrasene en morgen in Wilrijk. Het weer lijkt roet in het eten te gooien. Het regent onophoudelijk oude wijven en ik had me al enigszins voorbereid op een middagje rollen en Tour de France kijken.
De koers zou starten om 16u en om 14u zat ik nog in de zetel, me druk makend over hoe het in gosdnaam mogelijk is dat het midden juli in volle zomer al dagen aan een stuk regent en waait dat het een lieve lust is. Ondertussen was het net gestopt met regen en ik merkte zowaar wat blauwe lucht op tussen de wolken, snel op internet en teletekst het lokale weerbericht opgezocht. Er zouden vanuit het Westen wat opklaringen komen...
Zak pakken, fiets in de auto en op naar Vrasene. Weliswaar mentaal niet goed voorbereid op een wedstrijd maar toch blijft het de beste training. Met de wedstrijd van morgen nog in het verschiet is het ook best dat ik me niet volledig leeg rijdt vandaag. Het is namelijk lang geleden dat ik nog 2 dagen achter mekaar heb gekoerst en ik zit trouwens terug in een opbouwfase.
Er staan 62 deelnemers aan de droge start vandaag, allen strijden om de Belgische Open Kampioenentrui. Het zal opnieuw snel gaan, want in tegenstelling tot de regen is de wind niet gaan liggen. Het rondje is snel, mooi en niet al te technisch. Een tweetal bochten waarna moet opgetrokken worden en de rest zijn snelle bochten.
Er wordt snel gereden maar ik voel dat de Open Koers van afgelopen woensdag in Arendonk me goed heeft gedaan. Velen zien af terwijl ik vrij vlot mee ga. Ik meng me niet voorin de groep, met mijn huidig vormpeil is dat niet mijn plaats. Een sterk groepje van 13 (Kristof Muys, Koen Heyrman, Sven van Hoywegen, Peter Mol, Marcin Sitarski, Davy Rauch, Sjacco Matthys, Pieter de Meyer, Franky Weemaes,..) raakt voorop en zullen uitmaken wie Open Belgisch Kampioen wordt.
Het peloton achtervolgd wel en het valt nooit stil maar het is duidelijk dat de sterksten vooraan zitten. Ik blijf zo lang mogelijk uit de wind zitten en in de laatste rechte strook probeer van helemaal achteraan nog zoveel mogelijk plaatsen te winnen. Sinds lang voel ik dat er terug meer kracht in mijn spurt zit met als resultaat dat ik net binnen de prijzen val met een 30ste plaats zonder met de krachten te woekeren.
Hopelijk ben ik morgen hersteld en kan ik de wedstrijd morgen ook tot een goed einde brengen.
Jef en Bart aan de start van de koers in Temse vandaag. Jef hoopt op een vlak parcours na al dat klimwerk van de vorige wedstrijden, maar hij komt bedrogen uit ! Na de start gaat het al dadelijk een kilometer omhoog en ook in het tweede deeltje van de ronde zit nog een korte hellende strook en vlak voor de finish nog een hele steile knik. Alweer drie hellende stroken dus en dat voor 13 rondes.
Bart heeft op de werf van zijn toekomstige woning (in Temse!) al de hele dag met zand en mortel lopen sleuren en is dus iets minder in form dan we van hem gewoon zijn. Jef voelt zich dan wel weer goed en rijdt heel de tijd in de kop van de koers, draait zelfs enekel keren als eerste de klim op , maar is uiteindelijk toch weer niet mee in de beslissende vlucht van 10 renners. In het peloton wordt nog door alles en iedereen geprobeerd om het gat dicht te rijden, maar we komen niet meer dichter en we sprinten dus voor de 11de plaats.
De voorlaatste en de laatste ronde neemt Jef nogmaals heel de klim voor zijn rekening en daardoor is het in de sprint een beetje op bij hem.
Ook bij Bartje is het beste eraf en beide renners finishen in het peloton op de 22ste en 23ste plaats.
Ook deze koers weer een stevig genmiddelde van 42 km per uur.
Ben heeft de 1.18 Koers in Wortel laten schieten en geopteerd om een rust- en trainingsdag in te lassen. Hij zakt op woensdag alleen af naar Arendonk terwijl zijn ploegmakker Jef later op de dag in Brakel gaat koersen bij de VWF.
Een rondje parcours verkennen maakt meteen duidelijk dat het hier vandaag zwaar (wind) en snel gaat gaan. Er moeten zowel trage als snelle bochten genomen worden, een cobinatie van regelmatig optrekken en snelheid vasthouden. Er staan vandaag 44 amateurs en masters aan de start.
De start wordt gegeven in het centrum van Arendonk achter de volgwagen en pas verderop vindt de vliegende start plaats. In de eerste ronde valt het tempo mee maar daarna is het gedaan met surplassen. De snelheid zal pas terugzakken na de finish...
Ben beschouwd ook deze rit als training, volgen en niet forceren is het vooropgestelde doel. Volgen is gelukt maar forceren vermijden had minder succes. Achteraan bengelen is het gevolg en opschuiven is geen optie, er zit gewoon niet genoeg kracht in de benen. Over het koersverloop kan ik m.a.w. niet veel vertellen aangezien het wiel voor mij het enige is geweest wat me bezighield. Een klein groepje is wel voorop gebleven terwijl ikzelf in het achtervolgende peloton zit. Met de spurt in aantocht zou ik moeten opschuiven maar het duurt lang alvorens ik daar in slaag. Gelukkig is de laatste rechte lijn lang en breed waardoor het pak uigesmeerd wordt over de ganse breedte van de weg. Nadeel is wel dat het zowel links als rechts heel moeilijk inhalen is. Met lichte krampen in de kuiten volg ik nog vrij goed en ga toch proberen aan te zetten. De snelheid wordt opgedreven maar als plots de renner voor mij verkeerd schakelt en zijn ketting van het tandwiel loopt zit ik volledig vast. Geen uitwegmogelijkeden en de power om terug op te trekken ontbreekt, er zit niets anders op dan rechtzetten en binnenbollen. Jammer aangezien ik nog 25ste in de uitslag was, had meer ingezeten...
Niet ontevreden van de training vandaag keer ik terug huiswaarts. Ben diep maar niet te diep gegaan, de rest van de week rust inlassen voor komend koersweekend zondag (Open Kampioenschap WAOD in Vrasene) en maandag een thuiswedstrijd in Wilrijk.
Gemiddelde snelheid 42,06 km/u wat op dit parcours en onder deze omstandigheden kan tellen.
Ik trek vandaag nog maar eens naar de Vlaamse Ardennen, meer bepaald in Brakel. Uiteraard verwacht ik weer een parcours met één of meerdere hellende stroken en ik krijg wat ik verwacht. In elk rondje moeten we drie hellende stroken op, maar niet zo steil en zo lang als in Zwalm vorige week. Je kan met andere woorden alles op de grote plateau nemen, als je goeie benen hebt.
Vanaf de eerste ronde voel ik dat de beentjes ok zijn en ik werk geregeld mee op de klimmen aan de kop van het peloton. Af en toe zijn er uitvalspogingen, maar die dragen meestal niet ver. Ook ik probeer geregeld mee te springen, want de benen laten het toe vandaag en dan kan je wat aggresiever koersen...
Na vele pogingen vertrekt dan toch de goeie vlucht van 7 renners en op dat moment heb ik echter geen antwoord en ben ik dus niet mee... In het peloton blijk ik bij de sterkste renners en laat ik niks meer wegrijden en neem ik vaak de hellende stroken voor mijn rekening. Een beetje balen toch, want met deze benen zat er misschien meer in...
We sprinten dus met een nog omvangrijk peloton voor de 8ste plaats. Ik weet me nog vrij vanvoor te handhaven en eindig uiteindelijk 16de.
Het gemiddelde vandaag was 40 km per uur, wat op het golvende parcours wel weer kan tellen !
Koers Open 1.18 in Wortel (Hoogstraten) - 14 juli - 80 km
14 JULI : KOERS WORTEL/HOOGSTRATEN (1.18)
Na de mooie koers bij de Elites in Brecht kan ik er blijkbaar niet genoeg van krijgen en besluit om ook de volgende dag alweer te gaan koersen bij de Eliterenners in Hoogstraten. Een beetje overmoedig zo zou blijken...
Ditmaal geen bruggen, geen hellingen, maar wel veel wind en veel bochten ! Al in ronde 1 hang ik achteraan het peloton te bengelen en voel ik dat ik niet de benen van gisteren heb. Er is op dit parcours geen enkel stuk waar het stilvalt of waar je even kan bekomen en dat blijkt daags na Brecht te zwaar voor mij. In de tweede en derde ronde lijk ik enigzins te herstellen, maar als dan in ronde 6 en 7 er teru stevig aan gesnokt wordt, moet ik onheroepelijk lossen...
Ik ben niet de enige vandaag, want er komen 59 renners aan de start en er eindigen uiteindelijk maar 25 renners... De kopgroep die in de zevende ronde was weggereden bestond uit 11 renners en het 'peloton' uit 14 renners... Er werden nog 32 renners geklasseerd, waarvan de laatste 7 moesten sprinten voor hun plaats in de tiende ronde en dan uit koers werden genomen... Drie rondes meer meedraaien en ik had ook nog in de uitsalg gestaan...
Een waar slagveld dus, op een niet eens zo selectief parcours...
Toen ik er de brui aan gaf, liet mijn tellertje een gemiddelde zien van 43 km per uur gemiddeld. Minder snel dus dan gisteren in Brecht, maar de ene dag is de andere niet hè...
Mentale weerbaarheid is nu de boodschap en er de volgende koersen gewoon terug tegen aan !!
Op een mooie zondagavond zakken we af naar het gezellige Brecht, waar de Verhaertrenners Tom, Ben en Jef hun geluk zullen beproeven in een echte koers voor Eliterenners zonder Contract. Meestal staan aan de start van deze koersen een pak meer en een pak sterkere renners dan bij de nevenbonden. Dat is vandaag niet anders en een honderdtal renners neemt om half 8 de start in Brecht voor 13 rondes.
Het rondje leidt ons over de prachtige wegen van de Noorderkempen, met één pittig detail: elke ronde moeten de renners 2 kort op elkaar liggende bruggen over de E19 nemen. 26 keer naar boven sprinten dus...
In de aanvangsrondes wordt er al stevig doorgevlamd, maar de 3 Verhaertboys volgen vrij gemakkelijk. Ben en Tom iets meer achteraan in de groep, Jef zit meestal bij de eerste 20 van het peloton. In ronde 5 ziet Jef ook Tom in de kop van het peloton opduiken, maar niet veel later lijkt hij verdwenen... Tom heeft pech en moet de strijd staken met een lekke voorband! Spijtig dat hij in als toekomstig Brechtenaar en voor zijn opgekomen supporters gedwongen moet opgeven.
Ondertussen verschijnt ook Ben wat vooraan in de groep en kan Jef naar goede gewoonte steeds wat plaatsen opschuiven op de bruggen. In de zevende ronde rijdt een kopgroep weg en hen zullen we niet meer terug zien. Er wordt enorm snel gereden, bij het afkomen van de laatste brug voorbij start/finish gaat het onwaarschijnlijk snel. Na de snelle bocht loopt de weg lichtjes op maar op het perfecte asfalt blijft het tempo er goed in. Iets verder valt het even stil en Ben probeert met een paar anderen een gaatje te slaan. Even is er afscheiding maar daar blijft het dan ook bij.
De Verhaertrenners blijven goed medraaien en zorgen ervoor dat de groep voor de rest samenblijft tot in de laatset ronde. Op de voorlaatste brug schuift Ben naar voor om vlak bij Jef terecht te komen in derde positie. We laten ons op de laatste brug bewust een beetje voorbij rijden om een betere uitgangspositie te hebben voor de sprint. Ben zit aanvankelijk vrij goed geplaatst maar raakt ingesloten. Hij dringd niet langer aan en ziet Jef nog passeren.
Dat het inderdaad sneller gaat bij de Elites, leert ons het gemiddelde, dat vandaag goed is voor 44 km per uur !!
Het verslag zal in de ik-vorm zijn, omdat ik de enige renner was die vandaag in actie kwam...
Op een zonnige vrijdagmiddag zak ik af naar de prachtige Vlaamse Ardennen, waar het plaatsje Munkzwalm, tussen Brakel en Oudenaarde, het decor is van een WAOD-wedstrijd. Het verkenningsrondje leert me dat het geen simpele opdracht zal zijn vandaag! Er moet stevig geklommen worden! Het parcours is eenvoudig samen te vatten: na de start drie bochten en dan 1.8km klimmen, 2 km dalen en 600m vlak terug tot aan de start/finish; en dat 15 keren !!!
Vanaf ronde één geven Belgisch kampioen Steven Martens en zijn Mobius-ploegmaat er een stevige lap op bergop en ik moet al bijna lossen...! Maar ik bijt door met de gedachte dat ik niet voor één rondje naar hier ben gekomen... In de daaropvolgende rondes blijft het op de tanden bijten, want ik voel me niet helemaal super vandaag. Het is aanklampen en bergop kan ik telkens wat herstellen en enkele plaatsen opschuiven in de groep. In de afdaling worden altijd risico's genomen door een aantal renners en het is in de afdaling in ronde 5 dat er een gat valt en de kopgroep wegrijdt. Gelost in de afdaling dus... Nogal stom, na al die inspanningen bergop, maar het is niet anders. Er zijn acht renners weg en we zullen hen niet meer terug zien. In de zevende ronde rijden nog vier renners weg en wij moeten dus sprinten voor de 13de plaats overall en ik voor de 8ste plaats in de A-reeks. We draaien verder goed rond en bijna elke ronde kom ik als eerste van het peloton boven op de klim. In de sprint wordt ik voorafgegaan door slechts één renner uit de A-reeks en eindig ik dus 9de...
Moe maar voldaan, want deze koersen hakken er echt wel in. De stukken bergop (zeker 15 keer!) zijn echt zwaar in de koers en er is geen herstel mogelijk, want daarna moet je als een gek de afdaling in... Toch blij dat ik ben komen koersen in dit prachtige decor !
Het gemiddelde zegt uiteraard ook veel: vandaag halen we 'slechts' 38 km per uur gemiddeld, maar dat is natuurlijk wel met 15 keer die helling erin...
Vandaag vier Verhaertrenners aan de start in Moerzeke. Naast Jef en Bart, zijn Ben (terug van verlof) en Tom (die de smaak te pakken heeft en via regelmaat zijn koersvorm wil vasthouden) van de partij. Drie eerstgenoemden zijn ondanks de regen met de fiets naar Moerzeke gegaan om zo ook een mooie duurtraining in de benen te hebben.
Een vrij mooi, maar bochtig rondje met een heel zwaar stuk (zijwind!!) tussen de velden, waar alles op een lint wordt getrokken door de sterkere renners. Vorig jaar moest Jef hier met pech opgeven terwijl Bart en Ben in de pelotonspurt vlak bij mekaar eindigden.
Ondanks iets minder trainingsarbeid de laatste weken gaat Bartje er in ronde 2 alleen vandoor. Hij houdt lang vol maar niemand waagt de sprong. Bart wordt bijgehaald waarna Jef en Tom heel actief en aanvallend koersen. Ben heeft niet de intentie om zich meteen het snot voor de ogen te rijden na 2 weken zon, zwembad, vettig eten EN zonder training. Hij koerst eerder afwachtend en uitrijden is het doel van de dag.
In de laatste ronde zit alles nog zo goed als samen hoewel het peloton in twee is gescheurd. De mannen die voor de overwinning gaan hebben 100m voorsprong op de rest/geklopten. Enkel Bart zit vooraan en behaalt een knappe 11de plaats.
Uit de tweede groep waagt Tom, na een beresterke wedstrijd en met zijn laatste krachten nog een ultieme uitval in de laatste rechte lijn. Er zit jammergenoeg niet genoeg dash meer in waardoor hij wordt geremonteerd maar toch maar mooi 26ste eindigt. Door een probleem bij het opschakelen kon Jef niet voluit sprinten maar moet enkel zijn ploegmaat Ben voor hem dulden in de eindspurt.
Iedereen uitgereden en dus tevreden. Het gemiddelde was vandaag goed voor 42 km/u.
Belgisch Kampioenschap WAOD Burcht 29 juni - 104 km
29 JUNI - KOERS BURCHT (BELGISCH KAMPIOENSCHAP WAOD)
Belgisch Kampioenschap WAOD achter de hoek van Jef en ook wel van Bartje, dus deze twee renners zijn present onder een stralend zonnetje. Het parcours is prachtig, met goed lopende bochten en een brug over de autostrade die de renners dus 13 keer op moeten knallen. Voor het overige kan er veel snelheid gemaakt worden op mooi asfalt doorheen Zwijndrecht en Burcht.
Zo'n 140 renners aan de start en voor de Verhaertrenners is het al even geleden dat ze nog gekoerst hebben, dus steken ze zich in de eerste rondjes verstandig weg in het pak. Bart is wat meer vooraan te vinden en Jef zit in de buik van het peloton. Beide renners volgen zonder problemen en op de brug kunnen ze meestal goed opschuiven en zo enkele plaatsen winnen in het peloton.
Jef wil vandaag, na een maand niet meer te hebben gekoerst, vooral finishen in de groep en dit lukt zonder problemen, met een 44ste stek als uitslag. Bartje heeft voor de laatste ronde nog een cartouch op overschot gehouden en springt weg uit de groep, met een mooie 12de plaats als uitslag !!
De 104 km werden in een stevig tempo afgelegd, wat resulteerde in een gemiddelde van 42 km per uur !!
Wegens ziekte moet Jef vandaag verstek geven, Ben en Bart zijn wel terplaatse. Bart heeft er zelfs een doorgedreven training van gemaakt (in het kader van de nakende Gran Fondo Eddy Merckx) door met de fiets van Haasdonk naar Herenthout te komen. Hij was wel maar juist op tijd en heeft onderweg goed gas moeten geven om de start niet te missen.
100 kilometer over 12 rondes en de verkenning leert ons dat het een snelle wedstrijd gaat worden. Het parcours is prachtig, perfect asfalt, slechts 7 bochten met daartussen razendsnelle en vrij lange 'slingerende' rechte stukken. In tegenstelling tot de weerberichten is het schitterend weer, zelfs warm...
Er staan ongeveer 90 renners aan de start (Bart had nr 88) dus het is gezellig druk. Er wordt (zoals verwacht) snel gereden en onze Verhaert renners kunnen moeilijk opschuiven. Achterin het peloton vallen geregeld kleine scheurtjes als de snelheid voorin wordt opgedreven. Bart en Ben moeten sporadisch zelf een gaatje dicht rijden wat gelukkig steeds lukt. Veel renners kunnen het tempo niet aan en stappen uit koers.
Een groepje van 13 renners hebben de benen genomen en verdedigen de opgebouwde voorspong op een ontketend peloton met verve. De 13 zullen later nog uiteenvallen in 2 kleinere groepjes maar de winnaar zit zeker voorin. Achterin blijft alles relatief goed samen en het duurt tot de 10de ronde alvorerns Bart en Ben erin slagen meer voorin post te vatten. Ben kampt ondertussen met opkomende krampen door het vele optrekken na de bochten maar houdt voorlopig stand. De extra kilometers die Bart al heeft gereden beginnen ook door te wegen, gelukkig wordt er vanaf ronde 7 iets trager gereden en valt het al eens even stil.
In de voorlaatste ronde zit Ben plots weer helemaal achterin, op het rechte stuk van 3 kilometer naar de finish heeft tal van plaatsen verloren. In de laatste ronde schuift hij op diezelfde strook echter goed terug op en viseert het wiel van een renner met een Belgische kampioenentrui. Het is even knokken voor de positie voorin, maar eens tussen de velden wordt er zo snel gereden op een lint dat haast niemand meer opschuift. Vlak voor een licht hellend strookje dat ons naar de laatste bocht voor de lange strook naar de streep brengt, sprint de tricolore renner opnieuw weg en slaat een gaatje met een 5-ral anderen. Ben reageert samen met 3 anderen en rijden het gaatje met veel moeite dicht. Het peloton moet laten begaan en is geklopt. Veel overschot heeft Ben niet meer (krampen) dus voluit sprinten zit er niet in. Op basissnelheid wordt hij 6de van de 9 en haalt een 30ste plaats algemeen, net prijs na een goed ingedeelde wedstrijd. Ook Bart rijdt probleemloos uit en komt met het peloton over de streep.
Al bij al een prachtige dag en mooie wedstrijd waar we zeker terugkomen. Mijn chronometer stond op 2u12min voor net geen 100km, wat neerkomt op een gemiddelde snelheid van 45,5 km/u !! Zonder twijfel de snelste wedstrijd die onze Verhaert renners hebben gereden in hun carriere...
Slechts 60 kilometer krijgen we voor de wielen vandaag, 10 rondjes van 60 kilometer. Vrij veel draaien en keren met een stevige bries op de koop toe. Het zal een zware wedstrijd worden met het sterke deelnemersveld dat is komen opdagen.
Ben en Jef zijn de enige aanwezigen vandaag met als bedoeling de benen nog eens 'pijn te doen' als voorbereiding op de 1.18 koers nu zondag in Herenthout.
Het gaspedaal wordt in de eerste ronde al goed ingedrukt waardoor het peloton meteen op een lint gaat. De wegen en de bochten liggen er goed bij op uitzondering van de laatste strook naar de finish toe (van die achthoekige klinkers). We zijn meteen getuige van een stevige valpartij vroeg in de koers, denkelijk een voorwiel-achterwiel incident waardoor een renner meteen uit balans de baan overvliegt en op zijn schouder neerkomt...sleutelbeen???
Onze twee renners rijden teveel achterin. Ben probeert in de eerste ronde even weg te raken maar moet dat daarna zwaar bekopen. Zijn benen zijn duidelijk niet goed en hij moet alle zeilen bijzetten om niet te lossen. Jef daarentegen rijdt schijnbaar vlotter mee en slaagt erin om meer voorin te koersen. Het Mobius Team heeft de controle genomen, Belgisch Kampioen A-Reeks Davy Rauch is met 3 anderen ontsnapt en de anderen trachten de boel lam te leggen. Onder impuls van oa Sven Van Hoywegen, Rudi Rabout en Kristof Muys (Belgisch Kampioen B-Reeks) worden de leiders gegrepen. Mobius laat het daar niet bij en houdt er een hels tempo op na.
Voor Ben ziet het er niet goed uit, met de grimas op het gezicht is hij puur op karakter aan het rijden. Het is stoempen tot aan de meet... Jef doet enkele mooie inspanningen zoals oa een uitvalpoging van Kristof Muys tegen de wind in counteren samen met Sven Van Hoywegen. Hij trapt hierdoor wel even op zijn adem maar recupereert goed en zit iets later alweer op kop van het pak te sleuren.
Het einde van koers nadert en er zijn al veel renners afgestapt. Bij het gewring in de laatste ronde houdt Jef het voor bekeken, geen risico nemen voor zondag. Ben probeert nog wat op te schuiven maar zit met krampen die in de laatste rechte lijn sterk komen opzetten. Hij laat zich noodgedwongen uitbollen en ziet ploegmakker Jef nog net voor hem finishen. Het was niet denderend vandaag maar zondag is het opnieuw koers...
Categorie AB (43 deelnemers) 1.Kristof Muys (Eine, winnaar cat. B) 2.Pieter De Meyer (Aalter, winnaar cat. A) 3.Kristof Van de Putte (A2) 4.Vincent Brunel (B2) 5.Filip Timbreur (A3) 6.Bart Verhasselt (A4) 7.Sjacco Matthijs (B3) 8.Thierry Everaert (B4) 9.Davy Rauch (A5) 10.Rudi Rabout (B5) 11.Joachim Meiresonne (A6) 12.Joeri Bultinck (A7) 13.Frank Van Hoeymissen (B6) 14.Geert Verween (B7) 15.Bart Van Kerschaver (A8) 16.Kieran De Fauw (A9) 17.Jürgen Foré (B8) 18.Sven Vanacker (A10) 19.Sven Van Hoyweghen (A11) 20.Youri Cathelyn (A12) 21.Fabien Savat (B9) 22.Kristof De Baets (A13) 23.Martino Wielfaert (B10) 24.Christophe De Mits (A14) 25.Fabien Hanssens (B11) 26.Karel Warnier (B12) 27.Ronny Heugens (A15) 28.Jeroen De Witte (A16) 29.Filip Vermeersch (A17) 30.Vincent Evers (A18) 31. Jef De Batist (A19) 32. Ben Verburgt (A20)
De motivatie en prestatiedrang van het Verhaert Cycling Team zit goed, er wordt unaniem beslist om aan de 1.18 koers in Waasmunster deel te nemen. Bart heeft een drietal weken zonder competitie gezeten vanwege knieproblemen, Jef is erop gebrand om de opgave in Borsbeek uit te wissen en Ben hoopt vooral niet tegen het asfalt te gaan.
Wat betreft het parcours is er weinig spectaculairs te voorspellen, vlak en op 2 dubbele (maar snelle) bochten na zo goed als een rechthoek van 5,6 kilometer lang. Er staan veel WAOD-Renners aan de start wat ons uiteraard sterkt in het vertrouwen om ook deze 1.18 wedstrijd tot een goed einde te brengen.
In de eerste paar rondjes zitten de Verhaert renners vrij ver achterin het peloton. Bart en Jef zijn de eersten die vanaf ronde 5 meer naar voor opschuiven, vooral om te voorkomen dat ze bij een scheur in het peloton energie moeten steken in nodeloos achtervolgen. Ben blijft tot ronde 10 achterin zitten om zo min mogelijk krachten te verspelen.
Ondertussen hebben een twaalftal renners een mooie voorsprong bij mekaar gereden waaronder (de ons bekende namen) Peter Neels, Franky Weemaes en Mattias Nys. De winnaar zal uit deze kopgroep komen. In het peloton zien we Jef attent vooraan koersen en meermaals reageren op verscheidene uitvalpogingen van oa Robby 'Schrik vd Polders' Weemaes. Robby die later in de wedstrijd toch nog zal weten te ontsnappen met een groepje van ongeveer 10 man met ook Nikola Lion in de gelederen.
Achterin wordt er flink doorgereden en Bart onderneemt een uitvalspoging die jammer genoeg niet stand houdt. Op 4 ronden van het einde beseft Jef dat hij (relatief makkelijk zelfs) de wedstrijd gaat uitrijden en dat geeft hem vleugels. Wegrijden zit er niet in maar het tempo wordt mede door zijn toedoen hoog gehouden. Ben is ondertussen opgeschoven en zit nu ook voorin het peloton. Op 3 rondes van het einde neemt hij resoluut de kop van het peloton op het venijnig stuk tegenwind. Hij gooit alles op het kantje maar het peloton scheurt niet. De mannen van Rudyco leggen de boel volledig lam waardoor Ben zijn inspanning staakt.
Vlak voor het ingaan van de laatste ronde is het Bart die een succesvolle ontsnapping op poten zet. De verstandhouding is niet ideaal maar onze Haasdonkse hardrijder geeft zich voor 200%. Jef en Ben stoppen de boel nu samen af met Rudyco en het peloton valt stil. Het groepje van Bart blijft in het vizier op de langgerekte wegen. Op een kleine 2 kilometer van het einde (na het stuk tegenwind) zit Ben op kop van het peloton met Jef in het wiel. Na de voorlaatste bocht slaat Ben een klein gaatje en Jef houdt de benen stil. Het gaatje wordt groter en Ben gaat alleen door in de hoop het groepje van Bart nog bij te halen. Hij raapt onderweg een enkeling op die eerder dezelfde sprong probeerde te maken. Deze neemt het wiel van Ben en het tweetal nadert bij het ingaan van de laatste bocht nu heel snel de 7 vluchters die al hun spurt al aan het inleiden zijn. Op 300m van de streep rijdt de medevluchter van Ben het laatste gaatje dicht, nog even snakken naar adem en geven wat erin zit.
Bart zit natuurlijk op kop eigenlijk in een verloren positie. Door krampen kan hij ook niet meer aanzetten als de anderen uit het wiel komen maar een 33ste plaats is prachtig. Ben remonteert nog 4 van de 7 (waaronder ook Bart) en zal 29ste worden en nog net binnen de prijzen vallen. Met zijn 46ste plaats is Jef al tevreden maar vooral de manier waarop stemt hem gelukkig.
Het oorspronkelijk plan was om voor vandaag al 1 of meerdere 1.18 koersen mee te hebben gereden. Uitstel is geen afstel en we begeven ons, onder een stralende zon, naar Borsbeek. Jef heeft zich met de vroege geboorte van jongste zoon Viktor niet 100% kunnen soigneren maar hij wil toch starten. Ben heeft na een sterke VWF-koers in Moerzeke van de week in Beveren slecht gereden dus ook voor hem zijn er genoeg vraagtekens.
Sponsor Joris + familie zijn ook terplaatse en dat is natuurlijk altijd tof. Schoonzoon Jeroen komt ook ne keer proeven en zien hoever hij geraakt... Er zijn vooraan de tachtig starters en er moet een kleine 100 kilometer gekoerst worden.
Dries Echelpoels gaat er meteen in de eerste ronde vandoor en strijkt de eerste winstpremies op zak. Het duurt even voor er reaktie komt en eigenlijk ligt het tempo niet super hoog. Enkel op de tegenwindstukken wordt er aanzienlijk versneld maar verder lijkt men zich geen zorgen te maken over de uitval van Dries. Jeroen houdt het jammer genoeg slechts 1 ronde vol, hier wordt op het groot mes gereden en al doende leer je pas de nodige kracht te ontwikkelen om den 53 vlot rond te krijgen.
Jef en Ben hangen wat teveel achteraan maar kunnen de eerste 3 rondes perfect volgen zonder zich te forceren. Vanaf dan begint er stilaan reactie te komen, er ontstaat een achtervolgende groep van een vijftal renners die op zoek gaan naar de Keukenkast-renner. Het peloton begint zich te roeren en er vallen slachtoffers. Ben en Jef zijn zich bewust van het gevaar dat het peloton op scheuren staat, jammergenoeg slaagt alleen Ben erin om de nodige plaatsen op te schuiven. Wanneer in ronde 5 ook op de Herentalsebaan alles aan hoge snelheid op een lint wordt getrokken, voelt Jef de benen vollopen. Hij recupereert niet zoals anders (wat perfect normaal is na een week inactiviteit) en op het volgende stuk wind op kop, valt er een gat 3 plaatsen voor hem. Zijn poging om zelf het gat dicht te rijden mislukt. Hij kan nagenoeg aanpikken aan de staart van het peloton maar omdat men hier spurt voor de premies komt hij net dat tikkeltje te kort.
Ben blijft vlot meedraaien en schuift ronde na ronde op. Ondertussen is Echelpoels bijgehaald door 5 achtervolgers en is er een achtervolgende groep van 7 renners tot stand gekomen. Er blijven renners overboord gaan in het peloton en 3 rondes voor het einde zoekt Ben aanluiting bij enkele ontsnapten, nog voor de startlijn wordt gepasseerd zit hij in een derde groep van 9. Het peloton lijkt eraan voor de moeite.
Gedurende een ronde wordt er (al is het slechts door enkelen) goed rondgedraaid en met nog 2 rondes voor het einde gebeurd het...onbegrijpelijke valpartij in de snelle bocht om de Herentalsebaan op te draaien. Het voorwiel schuift onbegrijpelijk weg en Ben schuift over het asfalt, een andere renners gaat mee tegen het asfalt. De laatste staat snel terug recht en gaat vloekend en tierend verder. Voor Ben is de koers gedaan, de lichamelijke schade valt mee maar de fiets heeft een ferme 'deuk' opgelopen. 2 wielen beetje 'kadul' en weg top 20 plaats in een 1.18 koers. Deze gedachte kan nog enigszins een troost zijn maar het zal niet evident zijn om deze prestatie te evenaren.
Na een korte stop bij het Rode Kruis begeven de 2 renners van Verhaert zich met de fiets naar huis. Rustig uitrijden en een beetje keuvelen over de koers en andere veel belangrijkere dingen. Jef krijgt een telefoontje van vrouwke Ann met de melding dat Viktor eindelijk van de beademingsapparatuur mag. Dit is pas belangrijk en goed nieuws wat een opgave en valpartij in een wielerwedstrijd doet vervagen in het niets...
Avondwedstrijd in Beveren over het gekende parcours. Naast de gewijzigde dubbele bocht op het einde van de eerste rechte lijn na de start, zijn er geen wijzigingen in het rondje. Het is prachtig weer en naar jaarlijkse gewoonte staat er een stevig windje.
Bart zit met een lichte ontsteking aan de knie en moet zich beperken tot rustig trainen. Jef heeft het druk met de geboorte van zoontje Viktor en Roger heeft de weg naar fiets (op training) gelukkig terug gevonden. Tom zit nog steeds in zijn opbouwfase en van Jan hebben we voorlopig geen nieuws.
Ik (Ben) sta er alleen voor, de benen voelen niet echt super maar een betere training dan koersen bestaat niet. De organisatie beslist om de CD-renners voor de AB's te laten starten en geeft hen ook de toestemming om mee aan te pikken.
De talrijk opgekomen renners trekken zich 3 minuten na de CD's op gang met een afwachtende openingsronde. Het peloton raakt zonder kleerscheuren voorbij de gevaarlijke chicane waarna het tempo stilaan wordt opgevoerd. Ik zie vanuit de achtergrond een bedrijvige Sven Van Hoywegen (trainingsmaatje in de winter) die vorige week in Sinaai zijn eerste seizoenszege behaalde.
Er staan veel 'Keukenkassen' aan de start en zij controleren de wedstrijd zo veel mogelijk. Gaatje laten als er iemand mee is en gaatjes dichtrijden als er niemand mee is. Gevolg is dat er niemand vrij spel krijgt. Ik volg al bij al vrij makkelijk, ook op het stuk tegenwind (achter het parcours) heb ik geen problemen. Gevoelsmatig zit het wel niet zoals afgelopen weekend in Moerzeke. Elke ronde slaag ik erin om stilaan wat plaatsen op te schuiven, maar het kost me veel moeite en kracht. In de voorlaatste ronde zit ik qua positie goed maar dan begint het traditionele gewring waarin ik teveel krachten verspil. Wij (het A-Peloton) nadert nu heel snel het CD-peloton wanneer we de laatste ronde ingaan. Op 2 kilometer van de streep zijn er 4 renners die een jump plaatsen naar de staart van dit peloton en slagen erin om dat logge pak voorbij te rijden. Een ontketend peloton zit vast achter uitbollende CD's waardoor de sprint op de lange rechte lijn volledig ontsiert wordt.
De organisatie is de terechte kop van jut, gerenommeerde renners als Peter Neels doen hun beklag bij de wedstrijdleiding. Mijn eigen sprint leek nergens op, ik viel volledig stil een paar honderd meter voor de streep. Ik ben vrij zeker dat ik buiten de top 30 val (hoewel, met die chaos weet je nooit). Alleszins heb ik de uitslag niet afgewacht, nummer afgeven en naar huis.
Blijkbaar terecht want op vrijdag stond er nog geen uitslag op de WAOD-site, blijkbaar was de chaos voor de organisatie van dien aard dat een klassement opstellen niet meer mogelijk was.
BEN
Categorie AB (84 deelnemers) 1.Geoffrey Luyssen (Alveringem, winnaar cat. B) 2.Gert Ceulemans (winnaar cat. A) 3.Tim Vercauteren (A2) 4.Raf Martens (A3) 5.Sven Van Hoyweghen (A4) 6.Gunther Van Goethem (B2) 7.Sammy Bogaert (A5) 8.Peter Neels (B3) 9.Bart De Wolf (B4) 10.Kris Smet (B5) 11.Bart Verhasselt (A6) 12.Joeri Bultinck (A7) 13.Bart Van Kerschaver (A8) 14.Gunther Hanssen (B6) 15.Frank Van Hoeymissen (B7) 16.Rudi Rabout (B8) 17.Marcin Sitarski (B9) 18.Adilson De Koster (B10) 19.Ard Van Houte (B11) 20.Dennis Kerckhaert (B12) 21.Nico Debaes (B13) 22.Jacky Van Welden (B14) 23.Tom Van Houte (A9) 24.Stefan Adriaenssens (B15) 25.Christoph Schelfout (B16) 26.Bart Vanden Wijngaerd (B17) 27.David Van Pelt (A10) 28.Thijs Goemaere (A11) 29.Dirk Van Capellen (B18) 30.Dominique Smets (B19)
Vanwege begrijpelijke omstandigheden moeten Bart en Jef de koers vandaag laten schieten. Van onze overige ploegmakkers werkt Tom aan de conditie en van de andere twee krijgen we voorlopig niet veel te horen. Ben staat er alleen voor maar Nonkel en Roos zijn er ter ondersteuning.
Het is ongeveer de eerste keer dit seizoen dat we onder prachtige weersomstandigheden kunnen koersen. De VWF-Koers in Moerzeke stond vorig seizoen ook op de kalender en is verrevan een lachtertje te noemen. Zo vlak als een biljaartafel maar verraderlijk zwaar...
Voor de start geeft de nonkel de goede raad mee het wiel van Davy Peirsman in de gaten te houden, uiteraard lach ik dit even weg. Er zijn weinig haren op mijn hoofd die zich geroepen voelen om achter HST Peirsman te rijden...
De eerste ronde verloopt vrij afwachtend, wel wat versnellingen maar niets spectaculairs. Eigenlijk is dit een prachtig rondje. Vrij veel goed lopende stukken, wat technisch bochtenwerk, beetje tegenwind en vrij veel toeschouwers.
In de tweede ronde is het hek van de dam, op het stuk waar de start wordt gegeven zijn er toch al een kleine 8 renners vandoor gegaan. Als Patrick Mettepenningen en ook Davy Peirsman op zoek gaan naar de kopgroep, probeer ik hetzelfde te doen. Alleen lukt het me echter niet, ik houd mijn inspanning lang vol en pik gewillig aan bij een drietal renners die de sprong ook nog wagen. Als het vooraan even stilvalt komen we erbij. Bij een volgende passage aan de streep staat een verbaasd kijkende Nonkel, ik zie hem denken : "Deju, hij heeft geluisterd en is toch achter Davy gegaan". De kopgroep van 15 is hopelijk definitief gevormd.
Nu zitten we daar weer. Vorig jaar werd ik er onherroepelijk afgereden 2 rondes voor het einde en moest ik mezelf naar de meet sleuren. Nu is de verstandhouding echter goed en wordt er perfect doorgedraaid. Om en om op kop en de voorsprong groeit geleidelijk aan tot een veilige marge. Tot dan zag alles er goed uit maar vanaf de 6de of 7de ronde beginnen de sterke mannen de ene na de andere demmarage te plaatsen, blijkbaar willen ze de groep uitdunnen...MOORDEND !! Gelukkig zitten er in dit groepje echt geen krabbers en slagen we er met heel veel moeite in om steeds terug te komen. Op kop komen doe ik ondertussen niet meer zolang de groep samenblijft, het is niet aan mij om de sterksten uit de wind te zetten.
Na de zoveelste uitval 3 ronden voor het einde gebeurd het onvermijdelijke, de kogroep valt helemaal uiteen in 3 stukken. Ik zit, naar mijn gevoel, op mijn plaats in het laatste gedeelte met 4 anderen. We spreken meteen af om gewoon door te draaien en zo geschiedde het ook. We zien het groepje van Davy Peirsman en Patrick Mettepenningen (zij zitten idd niet in de kopgroep) geregeld voor ons uitrijden, maar ze terughalen zit er niet meer in. In de laatste ronde is er eentje van ons vijftal die er alleen vandoor gaat en zal standhouden om 11de te worden. Wij (de andere 4) spurten voor plaats 12. Ik had vrij snel door dat 2 vd 4 renners mekaar kenden. Ik zat perfect in derde positie achter deze gasten en wanneer de eerste aanzette in de spurt hield de 2de meteen de benen stil. Hij slaat een klein gaatje maar niet voldoende om me voor te blijven. Op een kleinere versnelling ga ik vlot naar het wiel en moet niets meer doen dan tempo aanhouden om hem te remonteren.
Ben diep gegaan vandaag, de luchtwegen en VO2 Max hebben hun werk gedaan. Even uitpuffen en -hoesten bij (een overigens heel contente) nonkel op een stoeleke om op mijn positieven te komen. Het was beestig zwaar, getuige de 7de plaats van Davy Peirsman en de 10de van Patrick Mettepennningen die normaal voluit voor de zege gaan.
Prachtige dag en voor het tweede jaar op rij zet ik een puike prestatie neer in Moerzeke. Jef heeft iets met Boekhoute, bij mij is dat Moerzeke...
Voor het derde jaar op rij gaan we naar het Oost-Vlaamse Boekhoute (deelgemeente Assenede) waar het Verhaert Cycling Team traditioneel sterk voor de dag komt. Het is een razendsnel parcours dat ons over brede en goedliggende banen stuurt.
Tijdens de opwarmingsrondes worden de hemelsluizen nog even opengetrokken maar het klaart gelukkig op vlak voor de start. Er staan heel wat renners aan de start en de snelheid zit er meteen goed in. Vooral Jef en Bart koersen attent mee in de voorste gelederen van het peloton en zien met eigen ogen hoe de veelvuldige aanvallen stuk voor stuk gepareerd worden. Ben volgt even vlot zij het iets verder achterin.
Bart is de eerste die een uitvalspoging waagt door over start en finish naar een groepje toe te rijden. Een prachtige inspanning die jammer genoeg een kort leven beschoren is. Het ziet er dan al naar uit dat we richting massasprint gaan. Het Verhaert team rijdt goed, Jef sprint met regelmaat mee en ook Ben rijdt in ronde 3 met twee metgezellen een halve ronde voor het peloton uit. Jammer voor onze bedrijvige renners dat elke ontsnappingspoging in de kiem wordt gesmoord.
Het tempo blijft constant hoog en totnogtoe wordt er fair gekoerst. In de laatste ronde wordt het natuurlijk hectisch. Ben merkt er niets van, een gebroken ketting in het midden van het rondje geeft hem niet de kans om zijn sprintcapaciteiten te tonen. Op weg naar de streep is het (naar jaarlijkse gewoonte) drummen en net zoals vorig jaar gaan er renners tegen de korst. Bart raakt er vlot voorbij en krijgt als het ware een goede uitgangspositie cadeau. De weg loopt ligt bergop en in de langerekte sprint komt Bart sterk voor de dag en wordt knap 7de in de A-Reeks. Door de valpartij werd Jef ietwat gehinderd maar hij raakt er zonder kleerscheuren door. Van zodra hij de grote molen terug rond krijgt raapt hij nog vele renners op en wordt nog 16de in de A-Reeks.
Sterk gereden van gans de ploeg, er had misschien meer ingezeten mocht onze spurter Ben geen materiaalpech hebben gehad maar langs de andere kant had het ook veel slechter gekund mocht er iemand betrokken zijn geweest bij de massale valpartij.
We hebben iedereen vlot zien meerijden terwijl de gemiddelde snelheid volgens Jef zijn computertje boven de 43 km/u lag. Het gaat ons steeds beter en beter af...
Categorie AB (61 deelnemers) 1.Franky Van Oyen (Machelen, winnaar cat. B) 2.Patrick Vaeyens (B2) 3.Davy Rauch (Eeklo, winnaar cat. A) 4.Pascal Simons (B3) 5.Thierry Everaert (B4) 6.Raf Martens (A2) 7.Bart Vlerick (A3) 8.Steven Martens (A4) 9.Kris Smet (B5) 10.Kenny Willems (A5) 11.Kenneth Mercken (A6) 12.Bart Cant (A7) 13.Bart De Wolf (B6) 14.Kevin Braeckeveldt (A8) 15.Michael Van de Casteele (A9) 16.Tom Willems (A10) 17.Kristof Dhondt (B7) 18.Mike Van Ryssel (A11) 19.Joachim Meiresonne (A12) 20.Vincent Brunel (B8) 21.Johan Huis (B9) 22.Stefaan De Grauwe (A13) 23.Bart Van Kerschaver (A14) 24.Joeri Bultinck (A15) 25.Jef De Batist (A16) 26.Jan Savat (A17) 27.Dennis Kerckhaert (B10) 28.Peter Neels (B11) 29.Mario Van Der Sickel (B12) 30.Salim Van De Putte (B13)
Na de terugkomst van een overigens perfect verlopen trainingsstage op Mallorca (850m op 6 fietsdagen) werd ik geconfronteerd met een gevoel van vermoeidheid. Door de mindere weerstand van mijn lichaam, nam ik al snel de ziektesymptomen van mijn dochters over en sukkel ik bijgevolg al heel de week met de luchtwegen. Na een weekje rust wilde ik, ondanks een onvolledig herstel, zeker koersen. In eerste instantie stond de 1.18 Koers van Ekeren geprogrammeerd maar dit zou pure waanzin en nefast voor de conditie zijn. Daarom koos ik voor de VWF-koers in Boom om aldaar zelfs pas in de C-Reeks te starten (ik mocht starten van de voorzitter maar mocht zeker niet winnen !!).
14 rondjes van 4 kilometer, criteriumstijl en een parcours waar absoluut niets fout mee is. Perfect voor de supporters daar we door een volledig afgesloten industrieterrein koersen met her en der grote grasvelden. Enkele wegversmallingen en een vluchtheuveltje zijn de enige gevaarpunten onderweg en op 1 enkele bocht zijn het allemaal full speedbochten.
De snelheid ligt vrij hoog, in het industriepark en naar de finish toe is het tegenwind. Voorbij de finish is het meewind maar daar loopt de weg dan weer lichthellend op. Geen of weinig recuperatie met andere woorden. Ergens in ronde 3 (naar schatting) rijd een trio weg uit het peloton. Er komt reaktie en een vrij omvangrijke tweede groep ontstaat (20 tal renners). Ik probeer zelf een jump te wagen in het industriepark maar de wind doet me de das om. Ik pik aan in het peloton en bij de volgende passage aan de start gebeurt er een valpartij vlak achter me. Akkoord, de weg versmalt daar een beetje maar desondanks we er al 4 keer gepasseerd zijn, zijn er nog steeds renners die plotse capriolen uithalen. Hierdoor hoor ik de fietsen en renners zwaar tegen het asfalt gaan.
Vanaf ronde 10, ik hang er nog steeds aan, is het goed geweest. Tijd om te testen wat de motor werkelijk kan en ik zet me op kop. Met het peloton in mijn wiel en het tweede peloton (samenwerking is daar niet echt goed, ze hebben met 20 geen terrein goedgemaakt op de 3 koplopers) als mikpunt duw ik op de gas. Lichthellend naar boven tegen 40 per uur, tegenwind in het IP tegen 45 tot 47 per uur en dan moet ik even recupereren. Gelukkig zijn er 2 renners die ter hulp komen (eentje die beestig sterk is en werkt voor een ploeggenoot en eentje die me meteen toeroept dat hij niet meer kan), al was het maar voor even. Dit gaat zo'n 3 rondes voort en we zijn tot op 100m genaderd van de tweede groep. Op het stuk tegenwind krijg ik het opnieuw zwaar en doe teken naar die 30 anderen in mijn wiel van dat laatste stuk zelf maar dicht te rijden. We halen de groep uiteindelijk in bij het ingaan van de laatste ronde. Ik had het niet moeten doen aangezien het ten koste zou gaan van een goede sprint maar ik neem opnieuw de koppositie in om vol door te trekken. Op 1 kilometer voor de streep moet ik echt van links naar rechts zwiepen om van de kop af te raken en wordt daardoor meteen ferm teruggeslagen. Mijn eerste gedacht was om gewoon rustig binnen te fietsen maar dat werd al snel verdrongen door mijn tweede gedacht waar ik bij blijf. Al snel ben ik terug aan het wringen en zoeken naar een betere positie. Vlak voor de laatste bocht maak ik heel wat plaatsen goed en kan ik nog finishen op een naar schatting 15de tot 20ste plaats. Vermits er 3 gaan vliegen zijn, in principe een top 30 plaats.
Tijdens het rondje uitfietsen reed ik samen met 2 andere renners die ik tegen mekaar bezig hoorde dat ze 4 rondes voor het einde bijna het wiel voor hen niet konden houden, net toen ik het initiatief nam. Leuk om te horen maar het belangrijkste is natuurlijk dat ik er terug het volste vertrouwen in heb, als de gezondheid terug 100% is zitten we goed.
