Jef en Bart aan de start van de koers in Temse vandaag. Jef hoopt op een vlak parcours na al dat klimwerk van de vorige wedstrijden, maar hij komt bedrogen uit ! Na de start gaat het al dadelijk een kilometer omhoog en ook in het tweede deeltje van de ronde zit nog een korte hellende strook en vlak voor de finish nog een hele steile knik. Alweer drie hellende stroken dus en dat voor 13 rondes.
Bart heeft op de werf van zijn toekomstige woning (in Temse!) al de hele dag met zand en mortel lopen sleuren en is dus iets minder in form dan we van hem gewoon zijn. Jef voelt zich dan wel weer goed en rijdt heel de tijd in de kop van de koers, draait zelfs enekel keren als eerste de klim op , maar is uiteindelijk toch weer niet mee in de beslissende vlucht van 10 renners. In het peloton wordt nog door alles en iedereen geprobeerd om het gat dicht te rijden, maar we komen niet meer dichter en we sprinten dus voor de 11de plaats.
De voorlaatste en de laatste ronde neemt Jef nogmaals heel de klim voor zijn rekening en daardoor is het in de sprint een beetje op bij hem.
Ook bij Bartje is het beste eraf en beide renners finishen in het peloton op de 22ste en 23ste plaats.
Ook deze koers weer een stevig genmiddelde van 42 km per uur.
Ben heeft de 1.18 Koers in Wortel laten schieten en geopteerd om een rust- en trainingsdag in te lassen. Hij zakt op woensdag alleen af naar Arendonk terwijl zijn ploegmakker Jef later op de dag in Brakel gaat koersen bij de VWF.
Een rondje parcours verkennen maakt meteen duidelijk dat het hier vandaag zwaar (wind) en snel gaat gaan. Er moeten zowel trage als snelle bochten genomen worden, een cobinatie van regelmatig optrekken en snelheid vasthouden. Er staan vandaag 44 amateurs en masters aan de start.
De start wordt gegeven in het centrum van Arendonk achter de volgwagen en pas verderop vindt de vliegende start plaats. In de eerste ronde valt het tempo mee maar daarna is het gedaan met surplassen. De snelheid zal pas terugzakken na de finish...
Ben beschouwd ook deze rit als training, volgen en niet forceren is het vooropgestelde doel. Volgen is gelukt maar forceren vermijden had minder succes. Achteraan bengelen is het gevolg en opschuiven is geen optie, er zit gewoon niet genoeg kracht in de benen. Over het koersverloop kan ik m.a.w. niet veel vertellen aangezien het wiel voor mij het enige is geweest wat me bezighield. Een klein groepje is wel voorop gebleven terwijl ikzelf in het achtervolgende peloton zit. Met de spurt in aantocht zou ik moeten opschuiven maar het duurt lang alvorens ik daar in slaag. Gelukkig is de laatste rechte lijn lang en breed waardoor het pak uigesmeerd wordt over de ganse breedte van de weg. Nadeel is wel dat het zowel links als rechts heel moeilijk inhalen is. Met lichte krampen in de kuiten volg ik nog vrij goed en ga toch proberen aan te zetten. De snelheid wordt opgedreven maar als plots de renner voor mij verkeerd schakelt en zijn ketting van het tandwiel loopt zit ik volledig vast. Geen uitwegmogelijkeden en de power om terug op te trekken ontbreekt, er zit niets anders op dan rechtzetten en binnenbollen. Jammer aangezien ik nog 25ste in de uitslag was, had meer ingezeten...
Niet ontevreden van de training vandaag keer ik terug huiswaarts. Ben diep maar niet te diep gegaan, de rest van de week rust inlassen voor komend koersweekend zondag (Open Kampioenschap WAOD in Vrasene) en maandag een thuiswedstrijd in Wilrijk.
Gemiddelde snelheid 42,06 km/u wat op dit parcours en onder deze omstandigheden kan tellen.
Ik trek vandaag nog maar eens naar de Vlaamse Ardennen, meer bepaald in Brakel. Uiteraard verwacht ik weer een parcours met één of meerdere hellende stroken en ik krijg wat ik verwacht. In elk rondje moeten we drie hellende stroken op, maar niet zo steil en zo lang als in Zwalm vorige week. Je kan met andere woorden alles op de grote plateau nemen, als je goeie benen hebt.
Vanaf de eerste ronde voel ik dat de beentjes ok zijn en ik werk geregeld mee op de klimmen aan de kop van het peloton. Af en toe zijn er uitvalspogingen, maar die dragen meestal niet ver. Ook ik probeer geregeld mee te springen, want de benen laten het toe vandaag en dan kan je wat aggresiever koersen...
Na vele pogingen vertrekt dan toch de goeie vlucht van 7 renners en op dat moment heb ik echter geen antwoord en ben ik dus niet mee... In het peloton blijk ik bij de sterkste renners en laat ik niks meer wegrijden en neem ik vaak de hellende stroken voor mijn rekening. Een beetje balen toch, want met deze benen zat er misschien meer in...
We sprinten dus met een nog omvangrijk peloton voor de 8ste plaats. Ik weet me nog vrij vanvoor te handhaven en eindig uiteindelijk 16de.
Het gemiddelde vandaag was 40 km per uur, wat op het golvende parcours wel weer kan tellen !
Koers Open 1.18 in Wortel (Hoogstraten) - 14 juli - 80 km
14 JULI : KOERS WORTEL/HOOGSTRATEN (1.18)
Na de mooie koers bij de Elites in Brecht kan ik er blijkbaar niet genoeg van krijgen en besluit om ook de volgende dag alweer te gaan koersen bij de Eliterenners in Hoogstraten. Een beetje overmoedig zo zou blijken...
Ditmaal geen bruggen, geen hellingen, maar wel veel wind en veel bochten ! Al in ronde 1 hang ik achteraan het peloton te bengelen en voel ik dat ik niet de benen van gisteren heb. Er is op dit parcours geen enkel stuk waar het stilvalt of waar je even kan bekomen en dat blijkt daags na Brecht te zwaar voor mij. In de tweede en derde ronde lijk ik enigzins te herstellen, maar als dan in ronde 6 en 7 er teru stevig aan gesnokt wordt, moet ik onheroepelijk lossen...
Ik ben niet de enige vandaag, want er komen 59 renners aan de start en er eindigen uiteindelijk maar 25 renners... De kopgroep die in de zevende ronde was weggereden bestond uit 11 renners en het 'peloton' uit 14 renners... Er werden nog 32 renners geklasseerd, waarvan de laatste 7 moesten sprinten voor hun plaats in de tiende ronde en dan uit koers werden genomen... Drie rondes meer meedraaien en ik had ook nog in de uitsalg gestaan...
Een waar slagveld dus, op een niet eens zo selectief parcours...
Toen ik er de brui aan gaf, liet mijn tellertje een gemiddelde zien van 43 km per uur gemiddeld. Minder snel dus dan gisteren in Brecht, maar de ene dag is de andere niet hè...
Mentale weerbaarheid is nu de boodschap en er de volgende koersen gewoon terug tegen aan !!
Op een mooie zondagavond zakken we af naar het gezellige Brecht, waar de Verhaertrenners Tom, Ben en Jef hun geluk zullen beproeven in een echte koers voor Eliterenners zonder Contract. Meestal staan aan de start van deze koersen een pak meer en een pak sterkere renners dan bij de nevenbonden. Dat is vandaag niet anders en een honderdtal renners neemt om half 8 de start in Brecht voor 13 rondes.
Het rondje leidt ons over de prachtige wegen van de Noorderkempen, met één pittig detail: elke ronde moeten de renners 2 kort op elkaar liggende bruggen over de E19 nemen. 26 keer naar boven sprinten dus...
In de aanvangsrondes wordt er al stevig doorgevlamd, maar de 3 Verhaertboys volgen vrij gemakkelijk. Ben en Tom iets meer achteraan in de groep, Jef zit meestal bij de eerste 20 van het peloton. In ronde 5 ziet Jef ook Tom in de kop van het peloton opduiken, maar niet veel later lijkt hij verdwenen... Tom heeft pech en moet de strijd staken met een lekke voorband! Spijtig dat hij in als toekomstig Brechtenaar en voor zijn opgekomen supporters gedwongen moet opgeven.
Ondertussen verschijnt ook Ben wat vooraan in de groep en kan Jef naar goede gewoonte steeds wat plaatsen opschuiven op de bruggen. In de zevende ronde rijdt een kopgroep weg en hen zullen we niet meer terug zien. Er wordt enorm snel gereden, bij het afkomen van de laatste brug voorbij start/finish gaat het onwaarschijnlijk snel. Na de snelle bocht loopt de weg lichtjes op maar op het perfecte asfalt blijft het tempo er goed in. Iets verder valt het even stil en Ben probeert met een paar anderen een gaatje te slaan. Even is er afscheiding maar daar blijft het dan ook bij.
De Verhaertrenners blijven goed medraaien en zorgen ervoor dat de groep voor de rest samenblijft tot in de laatset ronde. Op de voorlaatste brug schuift Ben naar voor om vlak bij Jef terecht te komen in derde positie. We laten ons op de laatste brug bewust een beetje voorbij rijden om een betere uitgangspositie te hebben voor de sprint. Ben zit aanvankelijk vrij goed geplaatst maar raakt ingesloten. Hij dringd niet langer aan en ziet Jef nog passeren.
Dat het inderdaad sneller gaat bij de Elites, leert ons het gemiddelde, dat vandaag goed is voor 44 km per uur !!
Het verslag zal in de ik-vorm zijn, omdat ik de enige renner was die vandaag in actie kwam...
Op een zonnige vrijdagmiddag zak ik af naar de prachtige Vlaamse Ardennen, waar het plaatsje Munkzwalm, tussen Brakel en Oudenaarde, het decor is van een WAOD-wedstrijd. Het verkenningsrondje leert me dat het geen simpele opdracht zal zijn vandaag! Er moet stevig geklommen worden! Het parcours is eenvoudig samen te vatten: na de start drie bochten en dan 1.8km klimmen, 2 km dalen en 600m vlak terug tot aan de start/finish; en dat 15 keren !!!
Vanaf ronde één geven Belgisch kampioen Steven Martens en zijn Mobius-ploegmaat er een stevige lap op bergop en ik moet al bijna lossen...! Maar ik bijt door met de gedachte dat ik niet voor één rondje naar hier ben gekomen... In de daaropvolgende rondes blijft het op de tanden bijten, want ik voel me niet helemaal super vandaag. Het is aanklampen en bergop kan ik telkens wat herstellen en enkele plaatsen opschuiven in de groep. In de afdaling worden altijd risico's genomen door een aantal renners en het is in de afdaling in ronde 5 dat er een gat valt en de kopgroep wegrijdt. Gelost in de afdaling dus... Nogal stom, na al die inspanningen bergop, maar het is niet anders. Er zijn acht renners weg en we zullen hen niet meer terug zien. In de zevende ronde rijden nog vier renners weg en wij moeten dus sprinten voor de 13de plaats overall en ik voor de 8ste plaats in de A-reeks. We draaien verder goed rond en bijna elke ronde kom ik als eerste van het peloton boven op de klim. In de sprint wordt ik voorafgegaan door slechts één renner uit de A-reeks en eindig ik dus 9de...
Moe maar voldaan, want deze koersen hakken er echt wel in. De stukken bergop (zeker 15 keer!) zijn echt zwaar in de koers en er is geen herstel mogelijk, want daarna moet je als een gek de afdaling in... Toch blij dat ik ben komen koersen in dit prachtige decor !
Het gemiddelde zegt uiteraard ook veel: vandaag halen we 'slechts' 38 km per uur gemiddeld, maar dat is natuurlijk wel met 15 keer die helling erin...
Vandaag vier Verhaertrenners aan de start in Moerzeke. Naast Jef en Bart, zijn Ben (terug van verlof) en Tom (die de smaak te pakken heeft en via regelmaat zijn koersvorm wil vasthouden) van de partij. Drie eerstgenoemden zijn ondanks de regen met de fiets naar Moerzeke gegaan om zo ook een mooie duurtraining in de benen te hebben.
Een vrij mooi, maar bochtig rondje met een heel zwaar stuk (zijwind!!) tussen de velden, waar alles op een lint wordt getrokken door de sterkere renners. Vorig jaar moest Jef hier met pech opgeven terwijl Bart en Ben in de pelotonspurt vlak bij mekaar eindigden.
Ondanks iets minder trainingsarbeid de laatste weken gaat Bartje er in ronde 2 alleen vandoor. Hij houdt lang vol maar niemand waagt de sprong. Bart wordt bijgehaald waarna Jef en Tom heel actief en aanvallend koersen. Ben heeft niet de intentie om zich meteen het snot voor de ogen te rijden na 2 weken zon, zwembad, vettig eten EN zonder training. Hij koerst eerder afwachtend en uitrijden is het doel van de dag.
In de laatste ronde zit alles nog zo goed als samen hoewel het peloton in twee is gescheurd. De mannen die voor de overwinning gaan hebben 100m voorsprong op de rest/geklopten. Enkel Bart zit vooraan en behaalt een knappe 11de plaats.
Uit de tweede groep waagt Tom, na een beresterke wedstrijd en met zijn laatste krachten nog een ultieme uitval in de laatste rechte lijn. Er zit jammergenoeg niet genoeg dash meer in waardoor hij wordt geremonteerd maar toch maar mooi 26ste eindigt. Door een probleem bij het opschakelen kon Jef niet voluit sprinten maar moet enkel zijn ploegmaat Ben voor hem dulden in de eindspurt.
Iedereen uitgereden en dus tevreden. Het gemiddelde was vandaag goed voor 42 km/u.
Belgisch Kampioenschap WAOD Burcht 29 juni - 104 km
29 JUNI - KOERS BURCHT (BELGISCH KAMPIOENSCHAP WAOD)
Belgisch Kampioenschap WAOD achter de hoek van Jef en ook wel van Bartje, dus deze twee renners zijn present onder een stralend zonnetje. Het parcours is prachtig, met goed lopende bochten en een brug over de autostrade die de renners dus 13 keer op moeten knallen. Voor het overige kan er veel snelheid gemaakt worden op mooi asfalt doorheen Zwijndrecht en Burcht.
Zo'n 140 renners aan de start en voor de Verhaertrenners is het al even geleden dat ze nog gekoerst hebben, dus steken ze zich in de eerste rondjes verstandig weg in het pak. Bart is wat meer vooraan te vinden en Jef zit in de buik van het peloton. Beide renners volgen zonder problemen en op de brug kunnen ze meestal goed opschuiven en zo enkele plaatsen winnen in het peloton.
Jef wil vandaag, na een maand niet meer te hebben gekoerst, vooral finishen in de groep en dit lukt zonder problemen, met een 44ste stek als uitslag. Bartje heeft voor de laatste ronde nog een cartouch op overschot gehouden en springt weg uit de groep, met een mooie 12de plaats als uitslag !!
De 104 km werden in een stevig tempo afgelegd, wat resulteerde in een gemiddelde van 42 km per uur !!
Wegens ziekte moet Jef vandaag verstek geven, Ben en Bart zijn wel terplaatse. Bart heeft er zelfs een doorgedreven training van gemaakt (in het kader van de nakende Gran Fondo Eddy Merckx) door met de fiets van Haasdonk naar Herenthout te komen. Hij was wel maar juist op tijd en heeft onderweg goed gas moeten geven om de start niet te missen.
100 kilometer over 12 rondes en de verkenning leert ons dat het een snelle wedstrijd gaat worden. Het parcours is prachtig, perfect asfalt, slechts 7 bochten met daartussen razendsnelle en vrij lange 'slingerende' rechte stukken. In tegenstelling tot de weerberichten is het schitterend weer, zelfs warm...
Er staan ongeveer 90 renners aan de start (Bart had nr 88) dus het is gezellig druk. Er wordt (zoals verwacht) snel gereden en onze Verhaert renners kunnen moeilijk opschuiven. Achterin het peloton vallen geregeld kleine scheurtjes als de snelheid voorin wordt opgedreven. Bart en Ben moeten sporadisch zelf een gaatje dicht rijden wat gelukkig steeds lukt. Veel renners kunnen het tempo niet aan en stappen uit koers.
Een groepje van 13 renners hebben de benen genomen en verdedigen de opgebouwde voorspong op een ontketend peloton met verve. De 13 zullen later nog uiteenvallen in 2 kleinere groepjes maar de winnaar zit zeker voorin. Achterin blijft alles relatief goed samen en het duurt tot de 10de ronde alvorerns Bart en Ben erin slagen meer voorin post te vatten. Ben kampt ondertussen met opkomende krampen door het vele optrekken na de bochten maar houdt voorlopig stand. De extra kilometers die Bart al heeft gereden beginnen ook door te wegen, gelukkig wordt er vanaf ronde 7 iets trager gereden en valt het al eens even stil.
In de voorlaatste ronde zit Ben plots weer helemaal achterin, op het rechte stuk van 3 kilometer naar de finish heeft tal van plaatsen verloren. In de laatste ronde schuift hij op diezelfde strook echter goed terug op en viseert het wiel van een renner met een Belgische kampioenentrui. Het is even knokken voor de positie voorin, maar eens tussen de velden wordt er zo snel gereden op een lint dat haast niemand meer opschuift. Vlak voor een licht hellend strookje dat ons naar de laatste bocht voor de lange strook naar de streep brengt, sprint de tricolore renner opnieuw weg en slaat een gaatje met een 5-ral anderen. Ben reageert samen met 3 anderen en rijden het gaatje met veel moeite dicht. Het peloton moet laten begaan en is geklopt. Veel overschot heeft Ben niet meer (krampen) dus voluit sprinten zit er niet in. Op basissnelheid wordt hij 6de van de 9 en haalt een 30ste plaats algemeen, net prijs na een goed ingedeelde wedstrijd. Ook Bart rijdt probleemloos uit en komt met het peloton over de streep.
Al bij al een prachtige dag en mooie wedstrijd waar we zeker terugkomen. Mijn chronometer stond op 2u12min voor net geen 100km, wat neerkomt op een gemiddelde snelheid van 45,5 km/u !! Zonder twijfel de snelste wedstrijd die onze Verhaert renners hebben gereden in hun carriere...
Slechts 60 kilometer krijgen we voor de wielen vandaag, 10 rondjes van 60 kilometer. Vrij veel draaien en keren met een stevige bries op de koop toe. Het zal een zware wedstrijd worden met het sterke deelnemersveld dat is komen opdagen.
Ben en Jef zijn de enige aanwezigen vandaag met als bedoeling de benen nog eens 'pijn te doen' als voorbereiding op de 1.18 koers nu zondag in Herenthout.
Het gaspedaal wordt in de eerste ronde al goed ingedrukt waardoor het peloton meteen op een lint gaat. De wegen en de bochten liggen er goed bij op uitzondering van de laatste strook naar de finish toe (van die achthoekige klinkers). We zijn meteen getuige van een stevige valpartij vroeg in de koers, denkelijk een voorwiel-achterwiel incident waardoor een renner meteen uit balans de baan overvliegt en op zijn schouder neerkomt...sleutelbeen???
Onze twee renners rijden teveel achterin. Ben probeert in de eerste ronde even weg te raken maar moet dat daarna zwaar bekopen. Zijn benen zijn duidelijk niet goed en hij moet alle zeilen bijzetten om niet te lossen. Jef daarentegen rijdt schijnbaar vlotter mee en slaagt erin om meer voorin te koersen. Het Mobius Team heeft de controle genomen, Belgisch Kampioen A-Reeks Davy Rauch is met 3 anderen ontsnapt en de anderen trachten de boel lam te leggen. Onder impuls van oa Sven Van Hoywegen, Rudi Rabout en Kristof Muys (Belgisch Kampioen B-Reeks) worden de leiders gegrepen. Mobius laat het daar niet bij en houdt er een hels tempo op na.
Voor Ben ziet het er niet goed uit, met de grimas op het gezicht is hij puur op karakter aan het rijden. Het is stoempen tot aan de meet... Jef doet enkele mooie inspanningen zoals oa een uitvalpoging van Kristof Muys tegen de wind in counteren samen met Sven Van Hoywegen. Hij trapt hierdoor wel even op zijn adem maar recupereert goed en zit iets later alweer op kop van het pak te sleuren.
Het einde van koers nadert en er zijn al veel renners afgestapt. Bij het gewring in de laatste ronde houdt Jef het voor bekeken, geen risico nemen voor zondag. Ben probeert nog wat op te schuiven maar zit met krampen die in de laatste rechte lijn sterk komen opzetten. Hij laat zich noodgedwongen uitbollen en ziet ploegmakker Jef nog net voor hem finishen. Het was niet denderend vandaag maar zondag is het opnieuw koers...
Categorie AB (43 deelnemers) 1.Kristof Muys (Eine, winnaar cat. B) 2.Pieter De Meyer (Aalter, winnaar cat. A) 3.Kristof Van de Putte (A2) 4.Vincent Brunel (B2) 5.Filip Timbreur (A3) 6.Bart Verhasselt (A4) 7.Sjacco Matthijs (B3) 8.Thierry Everaert (B4) 9.Davy Rauch (A5) 10.Rudi Rabout (B5) 11.Joachim Meiresonne (A6) 12.Joeri Bultinck (A7) 13.Frank Van Hoeymissen (B6) 14.Geert Verween (B7) 15.Bart Van Kerschaver (A8) 16.Kieran De Fauw (A9) 17.Jürgen Foré (B8) 18.Sven Vanacker (A10) 19.Sven Van Hoyweghen (A11) 20.Youri Cathelyn (A12) 21.Fabien Savat (B9) 22.Kristof De Baets (A13) 23.Martino Wielfaert (B10) 24.Christophe De Mits (A14) 25.Fabien Hanssens (B11) 26.Karel Warnier (B12) 27.Ronny Heugens (A15) 28.Jeroen De Witte (A16) 29.Filip Vermeersch (A17) 30.Vincent Evers (A18) 31. Jef De Batist (A19) 32. Ben Verburgt (A20)
De motivatie en prestatiedrang van het Verhaert Cycling Team zit goed, er wordt unaniem beslist om aan de 1.18 koers in Waasmunster deel te nemen. Bart heeft een drietal weken zonder competitie gezeten vanwege knieproblemen, Jef is erop gebrand om de opgave in Borsbeek uit te wissen en Ben hoopt vooral niet tegen het asfalt te gaan.
Wat betreft het parcours is er weinig spectaculairs te voorspellen, vlak en op 2 dubbele (maar snelle) bochten na zo goed als een rechthoek van 5,6 kilometer lang. Er staan veel WAOD-Renners aan de start wat ons uiteraard sterkt in het vertrouwen om ook deze 1.18 wedstrijd tot een goed einde te brengen.
In de eerste paar rondjes zitten de Verhaert renners vrij ver achterin het peloton. Bart en Jef zijn de eersten die vanaf ronde 5 meer naar voor opschuiven, vooral om te voorkomen dat ze bij een scheur in het peloton energie moeten steken in nodeloos achtervolgen. Ben blijft tot ronde 10 achterin zitten om zo min mogelijk krachten te verspelen.
Ondertussen hebben een twaalftal renners een mooie voorsprong bij mekaar gereden waaronder (de ons bekende namen) Peter Neels, Franky Weemaes en Mattias Nys. De winnaar zal uit deze kopgroep komen. In het peloton zien we Jef attent vooraan koersen en meermaals reageren op verscheidene uitvalpogingen van oa Robby 'Schrik vd Polders' Weemaes. Robby die later in de wedstrijd toch nog zal weten te ontsnappen met een groepje van ongeveer 10 man met ook Nikola Lion in de gelederen.
Achterin wordt er flink doorgereden en Bart onderneemt een uitvalspoging die jammer genoeg niet stand houdt. Op 4 ronden van het einde beseft Jef dat hij (relatief makkelijk zelfs) de wedstrijd gaat uitrijden en dat geeft hem vleugels. Wegrijden zit er niet in maar het tempo wordt mede door zijn toedoen hoog gehouden. Ben is ondertussen opgeschoven en zit nu ook voorin het peloton. Op 3 rondes van het einde neemt hij resoluut de kop van het peloton op het venijnig stuk tegenwind. Hij gooit alles op het kantje maar het peloton scheurt niet. De mannen van Rudyco leggen de boel volledig lam waardoor Ben zijn inspanning staakt.
Vlak voor het ingaan van de laatste ronde is het Bart die een succesvolle ontsnapping op poten zet. De verstandhouding is niet ideaal maar onze Haasdonkse hardrijder geeft zich voor 200%. Jef en Ben stoppen de boel nu samen af met Rudyco en het peloton valt stil. Het groepje van Bart blijft in het vizier op de langgerekte wegen. Op een kleine 2 kilometer van het einde (na het stuk tegenwind) zit Ben op kop van het peloton met Jef in het wiel. Na de voorlaatste bocht slaat Ben een klein gaatje en Jef houdt de benen stil. Het gaatje wordt groter en Ben gaat alleen door in de hoop het groepje van Bart nog bij te halen. Hij raapt onderweg een enkeling op die eerder dezelfde sprong probeerde te maken. Deze neemt het wiel van Ben en het tweetal nadert bij het ingaan van de laatste bocht nu heel snel de 7 vluchters die al hun spurt al aan het inleiden zijn. Op 300m van de streep rijdt de medevluchter van Ben het laatste gaatje dicht, nog even snakken naar adem en geven wat erin zit.
Bart zit natuurlijk op kop eigenlijk in een verloren positie. Door krampen kan hij ook niet meer aanzetten als de anderen uit het wiel komen maar een 33ste plaats is prachtig. Ben remonteert nog 4 van de 7 (waaronder ook Bart) en zal 29ste worden en nog net binnen de prijzen vallen. Met zijn 46ste plaats is Jef al tevreden maar vooral de manier waarop stemt hem gelukkig.
Het oorspronkelijk plan was om voor vandaag al 1 of meerdere 1.18 koersen mee te hebben gereden. Uitstel is geen afstel en we begeven ons, onder een stralende zon, naar Borsbeek. Jef heeft zich met de vroege geboorte van jongste zoon Viktor niet 100% kunnen soigneren maar hij wil toch starten. Ben heeft na een sterke VWF-koers in Moerzeke van de week in Beveren slecht gereden dus ook voor hem zijn er genoeg vraagtekens.
Sponsor Joris + familie zijn ook terplaatse en dat is natuurlijk altijd tof. Schoonzoon Jeroen komt ook ne keer proeven en zien hoever hij geraakt... Er zijn vooraan de tachtig starters en er moet een kleine 100 kilometer gekoerst worden.
Dries Echelpoels gaat er meteen in de eerste ronde vandoor en strijkt de eerste winstpremies op zak. Het duurt even voor er reaktie komt en eigenlijk ligt het tempo niet super hoog. Enkel op de tegenwindstukken wordt er aanzienlijk versneld maar verder lijkt men zich geen zorgen te maken over de uitval van Dries. Jeroen houdt het jammer genoeg slechts 1 ronde vol, hier wordt op het groot mes gereden en al doende leer je pas de nodige kracht te ontwikkelen om den 53 vlot rond te krijgen.
Jef en Ben hangen wat teveel achteraan maar kunnen de eerste 3 rondes perfect volgen zonder zich te forceren. Vanaf dan begint er stilaan reactie te komen, er ontstaat een achtervolgende groep van een vijftal renners die op zoek gaan naar de Keukenkast-renner. Het peloton begint zich te roeren en er vallen slachtoffers. Ben en Jef zijn zich bewust van het gevaar dat het peloton op scheuren staat, jammergenoeg slaagt alleen Ben erin om de nodige plaatsen op te schuiven. Wanneer in ronde 5 ook op de Herentalsebaan alles aan hoge snelheid op een lint wordt getrokken, voelt Jef de benen vollopen. Hij recupereert niet zoals anders (wat perfect normaal is na een week inactiviteit) en op het volgende stuk wind op kop, valt er een gat 3 plaatsen voor hem. Zijn poging om zelf het gat dicht te rijden mislukt. Hij kan nagenoeg aanpikken aan de staart van het peloton maar omdat men hier spurt voor de premies komt hij net dat tikkeltje te kort.
Ben blijft vlot meedraaien en schuift ronde na ronde op. Ondertussen is Echelpoels bijgehaald door 5 achtervolgers en is er een achtervolgende groep van 7 renners tot stand gekomen. Er blijven renners overboord gaan in het peloton en 3 rondes voor het einde zoekt Ben aanluiting bij enkele ontsnapten, nog voor de startlijn wordt gepasseerd zit hij in een derde groep van 9. Het peloton lijkt eraan voor de moeite.
Gedurende een ronde wordt er (al is het slechts door enkelen) goed rondgedraaid en met nog 2 rondes voor het einde gebeurd het...onbegrijpelijke valpartij in de snelle bocht om de Herentalsebaan op te draaien. Het voorwiel schuift onbegrijpelijk weg en Ben schuift over het asfalt, een andere renners gaat mee tegen het asfalt. De laatste staat snel terug recht en gaat vloekend en tierend verder. Voor Ben is de koers gedaan, de lichamelijke schade valt mee maar de fiets heeft een ferme 'deuk' opgelopen. 2 wielen beetje 'kadul' en weg top 20 plaats in een 1.18 koers. Deze gedachte kan nog enigszins een troost zijn maar het zal niet evident zijn om deze prestatie te evenaren.
Na een korte stop bij het Rode Kruis begeven de 2 renners van Verhaert zich met de fiets naar huis. Rustig uitrijden en een beetje keuvelen over de koers en andere veel belangrijkere dingen. Jef krijgt een telefoontje van vrouwke Ann met de melding dat Viktor eindelijk van de beademingsapparatuur mag. Dit is pas belangrijk en goed nieuws wat een opgave en valpartij in een wielerwedstrijd doet vervagen in het niets...
Avondwedstrijd in Beveren over het gekende parcours. Naast de gewijzigde dubbele bocht op het einde van de eerste rechte lijn na de start, zijn er geen wijzigingen in het rondje. Het is prachtig weer en naar jaarlijkse gewoonte staat er een stevig windje.
Bart zit met een lichte ontsteking aan de knie en moet zich beperken tot rustig trainen. Jef heeft het druk met de geboorte van zoontje Viktor en Roger heeft de weg naar fiets (op training) gelukkig terug gevonden. Tom zit nog steeds in zijn opbouwfase en van Jan hebben we voorlopig geen nieuws.
Ik (Ben) sta er alleen voor, de benen voelen niet echt super maar een betere training dan koersen bestaat niet. De organisatie beslist om de CD-renners voor de AB's te laten starten en geeft hen ook de toestemming om mee aan te pikken.
De talrijk opgekomen renners trekken zich 3 minuten na de CD's op gang met een afwachtende openingsronde. Het peloton raakt zonder kleerscheuren voorbij de gevaarlijke chicane waarna het tempo stilaan wordt opgevoerd. Ik zie vanuit de achtergrond een bedrijvige Sven Van Hoywegen (trainingsmaatje in de winter) die vorige week in Sinaai zijn eerste seizoenszege behaalde.
Er staan veel 'Keukenkassen' aan de start en zij controleren de wedstrijd zo veel mogelijk. Gaatje laten als er iemand mee is en gaatjes dichtrijden als er niemand mee is. Gevolg is dat er niemand vrij spel krijgt. Ik volg al bij al vrij makkelijk, ook op het stuk tegenwind (achter het parcours) heb ik geen problemen. Gevoelsmatig zit het wel niet zoals afgelopen weekend in Moerzeke. Elke ronde slaag ik erin om stilaan wat plaatsen op te schuiven, maar het kost me veel moeite en kracht. In de voorlaatste ronde zit ik qua positie goed maar dan begint het traditionele gewring waarin ik teveel krachten verspil. Wij (het A-Peloton) nadert nu heel snel het CD-peloton wanneer we de laatste ronde ingaan. Op 2 kilometer van de streep zijn er 4 renners die een jump plaatsen naar de staart van dit peloton en slagen erin om dat logge pak voorbij te rijden. Een ontketend peloton zit vast achter uitbollende CD's waardoor de sprint op de lange rechte lijn volledig ontsiert wordt.
De organisatie is de terechte kop van jut, gerenommeerde renners als Peter Neels doen hun beklag bij de wedstrijdleiding. Mijn eigen sprint leek nergens op, ik viel volledig stil een paar honderd meter voor de streep. Ik ben vrij zeker dat ik buiten de top 30 val (hoewel, met die chaos weet je nooit). Alleszins heb ik de uitslag niet afgewacht, nummer afgeven en naar huis.
Blijkbaar terecht want op vrijdag stond er nog geen uitslag op de WAOD-site, blijkbaar was de chaos voor de organisatie van dien aard dat een klassement opstellen niet meer mogelijk was.
BEN
Categorie AB (84 deelnemers) 1.Geoffrey Luyssen (Alveringem, winnaar cat. B) 2.Gert Ceulemans (winnaar cat. A) 3.Tim Vercauteren (A2) 4.Raf Martens (A3) 5.Sven Van Hoyweghen (A4) 6.Gunther Van Goethem (B2) 7.Sammy Bogaert (A5) 8.Peter Neels (B3) 9.Bart De Wolf (B4) 10.Kris Smet (B5) 11.Bart Verhasselt (A6) 12.Joeri Bultinck (A7) 13.Bart Van Kerschaver (A8) 14.Gunther Hanssen (B6) 15.Frank Van Hoeymissen (B7) 16.Rudi Rabout (B8) 17.Marcin Sitarski (B9) 18.Adilson De Koster (B10) 19.Ard Van Houte (B11) 20.Dennis Kerckhaert (B12) 21.Nico Debaes (B13) 22.Jacky Van Welden (B14) 23.Tom Van Houte (A9) 24.Stefan Adriaenssens (B15) 25.Christoph Schelfout (B16) 26.Bart Vanden Wijngaerd (B17) 27.David Van Pelt (A10) 28.Thijs Goemaere (A11) 29.Dirk Van Capellen (B18) 30.Dominique Smets (B19)
Vanwege begrijpelijke omstandigheden moeten Bart en Jef de koers vandaag laten schieten. Van onze overige ploegmakkers werkt Tom aan de conditie en van de andere twee krijgen we voorlopig niet veel te horen. Ben staat er alleen voor maar Nonkel en Roos zijn er ter ondersteuning.
Het is ongeveer de eerste keer dit seizoen dat we onder prachtige weersomstandigheden kunnen koersen. De VWF-Koers in Moerzeke stond vorig seizoen ook op de kalender en is verrevan een lachtertje te noemen. Zo vlak als een biljaartafel maar verraderlijk zwaar...
Voor de start geeft de nonkel de goede raad mee het wiel van Davy Peirsman in de gaten te houden, uiteraard lach ik dit even weg. Er zijn weinig haren op mijn hoofd die zich geroepen voelen om achter HST Peirsman te rijden...
De eerste ronde verloopt vrij afwachtend, wel wat versnellingen maar niets spectaculairs. Eigenlijk is dit een prachtig rondje. Vrij veel goed lopende stukken, wat technisch bochtenwerk, beetje tegenwind en vrij veel toeschouwers.
In de tweede ronde is het hek van de dam, op het stuk waar de start wordt gegeven zijn er toch al een kleine 8 renners vandoor gegaan. Als Patrick Mettepenningen en ook Davy Peirsman op zoek gaan naar de kopgroep, probeer ik hetzelfde te doen. Alleen lukt het me echter niet, ik houd mijn inspanning lang vol en pik gewillig aan bij een drietal renners die de sprong ook nog wagen. Als het vooraan even stilvalt komen we erbij. Bij een volgende passage aan de streep staat een verbaasd kijkende Nonkel, ik zie hem denken : "Deju, hij heeft geluisterd en is toch achter Davy gegaan". De kopgroep van 15 is hopelijk definitief gevormd.
Nu zitten we daar weer. Vorig jaar werd ik er onherroepelijk afgereden 2 rondes voor het einde en moest ik mezelf naar de meet sleuren. Nu is de verstandhouding echter goed en wordt er perfect doorgedraaid. Om en om op kop en de voorsprong groeit geleidelijk aan tot een veilige marge. Tot dan zag alles er goed uit maar vanaf de 6de of 7de ronde beginnen de sterke mannen de ene na de andere demmarage te plaatsen, blijkbaar willen ze de groep uitdunnen...MOORDEND !! Gelukkig zitten er in dit groepje echt geen krabbers en slagen we er met heel veel moeite in om steeds terug te komen. Op kop komen doe ik ondertussen niet meer zolang de groep samenblijft, het is niet aan mij om de sterksten uit de wind te zetten.
Na de zoveelste uitval 3 ronden voor het einde gebeurd het onvermijdelijke, de kogroep valt helemaal uiteen in 3 stukken. Ik zit, naar mijn gevoel, op mijn plaats in het laatste gedeelte met 4 anderen. We spreken meteen af om gewoon door te draaien en zo geschiedde het ook. We zien het groepje van Davy Peirsman en Patrick Mettepenningen (zij zitten idd niet in de kopgroep) geregeld voor ons uitrijden, maar ze terughalen zit er niet meer in. In de laatste ronde is er eentje van ons vijftal die er alleen vandoor gaat en zal standhouden om 11de te worden. Wij (de andere 4) spurten voor plaats 12. Ik had vrij snel door dat 2 vd 4 renners mekaar kenden. Ik zat perfect in derde positie achter deze gasten en wanneer de eerste aanzette in de spurt hield de 2de meteen de benen stil. Hij slaat een klein gaatje maar niet voldoende om me voor te blijven. Op een kleinere versnelling ga ik vlot naar het wiel en moet niets meer doen dan tempo aanhouden om hem te remonteren.
Ben diep gegaan vandaag, de luchtwegen en VO2 Max hebben hun werk gedaan. Even uitpuffen en -hoesten bij (een overigens heel contente) nonkel op een stoeleke om op mijn positieven te komen. Het was beestig zwaar, getuige de 7de plaats van Davy Peirsman en de 10de van Patrick Mettepennningen die normaal voluit voor de zege gaan.
Prachtige dag en voor het tweede jaar op rij zet ik een puike prestatie neer in Moerzeke. Jef heeft iets met Boekhoute, bij mij is dat Moerzeke...
Voor het derde jaar op rij gaan we naar het Oost-Vlaamse Boekhoute (deelgemeente Assenede) waar het Verhaert Cycling Team traditioneel sterk voor de dag komt. Het is een razendsnel parcours dat ons over brede en goedliggende banen stuurt.
Tijdens de opwarmingsrondes worden de hemelsluizen nog even opengetrokken maar het klaart gelukkig op vlak voor de start. Er staan heel wat renners aan de start en de snelheid zit er meteen goed in. Vooral Jef en Bart koersen attent mee in de voorste gelederen van het peloton en zien met eigen ogen hoe de veelvuldige aanvallen stuk voor stuk gepareerd worden. Ben volgt even vlot zij het iets verder achterin.
Bart is de eerste die een uitvalspoging waagt door over start en finish naar een groepje toe te rijden. Een prachtige inspanning die jammer genoeg een kort leven beschoren is. Het ziet er dan al naar uit dat we richting massasprint gaan. Het Verhaert team rijdt goed, Jef sprint met regelmaat mee en ook Ben rijdt in ronde 3 met twee metgezellen een halve ronde voor het peloton uit. Jammer voor onze bedrijvige renners dat elke ontsnappingspoging in de kiem wordt gesmoord.
Het tempo blijft constant hoog en totnogtoe wordt er fair gekoerst. In de laatste ronde wordt het natuurlijk hectisch. Ben merkt er niets van, een gebroken ketting in het midden van het rondje geeft hem niet de kans om zijn sprintcapaciteiten te tonen. Op weg naar de streep is het (naar jaarlijkse gewoonte) drummen en net zoals vorig jaar gaan er renners tegen de korst. Bart raakt er vlot voorbij en krijgt als het ware een goede uitgangspositie cadeau. De weg loopt ligt bergop en in de langerekte sprint komt Bart sterk voor de dag en wordt knap 7de in de A-Reeks. Door de valpartij werd Jef ietwat gehinderd maar hij raakt er zonder kleerscheuren door. Van zodra hij de grote molen terug rond krijgt raapt hij nog vele renners op en wordt nog 16de in de A-Reeks.
Sterk gereden van gans de ploeg, er had misschien meer ingezeten mocht onze spurter Ben geen materiaalpech hebben gehad maar langs de andere kant had het ook veel slechter gekund mocht er iemand betrokken zijn geweest bij de massale valpartij.
We hebben iedereen vlot zien meerijden terwijl de gemiddelde snelheid volgens Jef zijn computertje boven de 43 km/u lag. Het gaat ons steeds beter en beter af...
Categorie AB (61 deelnemers) 1.Franky Van Oyen (Machelen, winnaar cat. B) 2.Patrick Vaeyens (B2) 3.Davy Rauch (Eeklo, winnaar cat. A) 4.Pascal Simons (B3) 5.Thierry Everaert (B4) 6.Raf Martens (A2) 7.Bart Vlerick (A3) 8.Steven Martens (A4) 9.Kris Smet (B5) 10.Kenny Willems (A5) 11.Kenneth Mercken (A6) 12.Bart Cant (A7) 13.Bart De Wolf (B6) 14.Kevin Braeckeveldt (A8) 15.Michael Van de Casteele (A9) 16.Tom Willems (A10) 17.Kristof Dhondt (B7) 18.Mike Van Ryssel (A11) 19.Joachim Meiresonne (A12) 20.Vincent Brunel (B8) 21.Johan Huis (B9) 22.Stefaan De Grauwe (A13) 23.Bart Van Kerschaver (A14) 24.Joeri Bultinck (A15) 25.Jef De Batist (A16) 26.Jan Savat (A17) 27.Dennis Kerckhaert (B10) 28.Peter Neels (B11) 29.Mario Van Der Sickel (B12) 30.Salim Van De Putte (B13)
Na de terugkomst van een overigens perfect verlopen trainingsstage op Mallorca (850m op 6 fietsdagen) werd ik geconfronteerd met een gevoel van vermoeidheid. Door de mindere weerstand van mijn lichaam, nam ik al snel de ziektesymptomen van mijn dochters over en sukkel ik bijgevolg al heel de week met de luchtwegen. Na een weekje rust wilde ik, ondanks een onvolledig herstel, zeker koersen. In eerste instantie stond de 1.18 Koers van Ekeren geprogrammeerd maar dit zou pure waanzin en nefast voor de conditie zijn. Daarom koos ik voor de VWF-koers in Boom om aldaar zelfs pas in de C-Reeks te starten (ik mocht starten van de voorzitter maar mocht zeker niet winnen !!).
14 rondjes van 4 kilometer, criteriumstijl en een parcours waar absoluut niets fout mee is. Perfect voor de supporters daar we door een volledig afgesloten industrieterrein koersen met her en der grote grasvelden. Enkele wegversmallingen en een vluchtheuveltje zijn de enige gevaarpunten onderweg en op 1 enkele bocht zijn het allemaal full speedbochten.
De snelheid ligt vrij hoog, in het industriepark en naar de finish toe is het tegenwind. Voorbij de finish is het meewind maar daar loopt de weg dan weer lichthellend op. Geen of weinig recuperatie met andere woorden. Ergens in ronde 3 (naar schatting) rijd een trio weg uit het peloton. Er komt reaktie en een vrij omvangrijke tweede groep ontstaat (20 tal renners). Ik probeer zelf een jump te wagen in het industriepark maar de wind doet me de das om. Ik pik aan in het peloton en bij de volgende passage aan de start gebeurt er een valpartij vlak achter me. Akkoord, de weg versmalt daar een beetje maar desondanks we er al 4 keer gepasseerd zijn, zijn er nog steeds renners die plotse capriolen uithalen. Hierdoor hoor ik de fietsen en renners zwaar tegen het asfalt gaan.
Vanaf ronde 10, ik hang er nog steeds aan, is het goed geweest. Tijd om te testen wat de motor werkelijk kan en ik zet me op kop. Met het peloton in mijn wiel en het tweede peloton (samenwerking is daar niet echt goed, ze hebben met 20 geen terrein goedgemaakt op de 3 koplopers) als mikpunt duw ik op de gas. Lichthellend naar boven tegen 40 per uur, tegenwind in het IP tegen 45 tot 47 per uur en dan moet ik even recupereren. Gelukkig zijn er 2 renners die ter hulp komen (eentje die beestig sterk is en werkt voor een ploeggenoot en eentje die me meteen toeroept dat hij niet meer kan), al was het maar voor even. Dit gaat zo'n 3 rondes voort en we zijn tot op 100m genaderd van de tweede groep. Op het stuk tegenwind krijg ik het opnieuw zwaar en doe teken naar die 30 anderen in mijn wiel van dat laatste stuk zelf maar dicht te rijden. We halen de groep uiteindelijk in bij het ingaan van de laatste ronde. Ik had het niet moeten doen aangezien het ten koste zou gaan van een goede sprint maar ik neem opnieuw de koppositie in om vol door te trekken. Op 1 kilometer voor de streep moet ik echt van links naar rechts zwiepen om van de kop af te raken en wordt daardoor meteen ferm teruggeslagen. Mijn eerste gedacht was om gewoon rustig binnen te fietsen maar dat werd al snel verdrongen door mijn tweede gedacht waar ik bij blijf. Al snel ben ik terug aan het wringen en zoeken naar een betere positie. Vlak voor de laatste bocht maak ik heel wat plaatsen goed en kan ik nog finishen op een naar schatting 15de tot 20ste plaats. Vermits er 3 gaan vliegen zijn, in principe een top 30 plaats.
Tijdens het rondje uitfietsen reed ik samen met 2 andere renners die ik tegen mekaar bezig hoorde dat ze 4 rondes voor het einde bijna het wiel voor hen niet konden houden, net toen ik het initiatief nam. Leuk om te horen maar het belangrijkste is natuurlijk dat ik er terug het volste vertrouwen in heb, als de gezondheid terug 100% is zitten we goed.
Omwille van alle in vorige verslagen reeds aangehaalde redenen, start het Verhaert Cycling Team vandaag opnieuw met slechts 2 renners in Opbrakel, Bart en Jef.
Mooi weer vandaag, zon en wat wolken en zo'n 18 graden. We hebben al slechter gehad dit seizoen !! We gaan het blad tekenen, springen in onze koerskledij en vertrekken voor een verkennings- en opwarmrondje.
Vermits we ons in het hartje van de Vlaamse Ardennen bevinden, verwachten we een parcours met één of andere helling in... Het rondje is een soort van 8, waarbij je tweemaal per rondje langs de start en aankomstzone passeert (eenmaal over de streep en eenmaal in een zijbaantje op 100 achter de streep) wat leuk is voor de supporters, die zo de renners dubbel zoveel kunnen zien langskomen. Er moeten vandaag 10 rondjes worden gereden van 6,7 km.
Na de streep gaat het linksaf steil naar beneden, vervolgens een stuk rechtdoor tussen de velden en dan linksaf de Maaistraat in. Een naam die we zullen onthouden, want na een stukje vals plat stijgt de Maaistraat met een piek van 15%(!) steil naar boven. Jef rijdt in de opwarming nog op de buitenplaat naar boven, maar voelt dat dit geen 10 keer haalbaar zal zijn. Nu volgt een stuk afdaling, scherp rechts (vlakbij de streep) en dan een stuk golvend tussen de velden. Hierna volgen terug 2 knikjes bergop en een heel snelle, bochtige afdaling, met weer een hellende strook en een stuk afdaling, om dan aan de aankomststrook te beginnen. En hoe raadt u het ? Die is inderdaad ook in stijgende lijn !! 5 hellende strokenn dus, waarvan één echte stevige kuitenbijter. Zowel tijdens het tweede verkenningsrondje als in de koers kiezen we verstandig voor het binnenblad op de Maaistraat.
Tijdens de eerste ronde wordt er op de Maaistraat nog niet echt gekoerst en Bart en Jef volgen in het peloton, waarbij ze zelfs enkele plaatsen kunnen opschuiven bergop en zo in de kop van het peloton terechtkomen. Ook in de daaropvolgende hellende stroken kunnen beide Verhaertrenners zich makkelijk handhaven. Wanneer er in razende vaart aan de bochtige afdaling wordt begonnen, slaat het noodlot bijna toe, want 3 plaatsen voor Jef en Bart vliegt een renner vol uit de bocht. Dat is even schrikken, wat bijremmen en dan gewoon terug vol door in de afdaling. Jef en Bart rijden samen met enkele anderen het gaatje (dat door de valpartij werd veroorzaakt) dicht op de volgende hellende stroken en aan de aankomstzone is het peloton nog helemaal samen.
Elke ronde proberen er renners weg te rijden op de Maaistraat, maar heel vaak moeten zij niet veel later hun overmoed al bekopen en worden ze eraf gereden of moeten ze zelfs opgeven omdat ze het peloton niet meer kunnen volgen. Bart en Jef pakken het verstandiger aan en houden zich vrij rustig op de zware helling om niet hetzelfde lot te ondergaan. In de tussenstukken vinden we beide renners (en vooral Bart) vaak op kop van het peloton terug om mee tempo te maken.
Ergens halfweg koers slagen er toch 3 renners in weg te rijden van het peloton en zij blijven buiten schot tot het eind van de koers. Ondertussen valleb er steeds meer slachtoffers door de loodzware omloop en geraakt het peloton meer en meer uitgedund. Beide Verhaertrenners handhaven zich nog steeds vrij behoorlijk. Af en toe valt er hier en daar een gat en zijn het groepjes van renners die los van elkaar rijden, maar in de voorlaatste ronde komt alles weer samen. Het beklimmen van de Maaistraat is ondertussen een echte marteling geworden en zowel Jef als Bart rijden een laatste maal naar boven op het randje van de krampen. Op de golvende stroken na de Maaistraat breekt het peloton in de ultieme ronde in 3 stukken uiteen en lijken weinig renners nog krachten over te hebben om een gat dicht te rijden of te sprinten. Bart zit in het tweede groepje en eindigt op een 19de plaats. Jef volgt in het laatste stuk van het peloton en laat zich samen met een renner van Ferryn over de meet bollen op een 22ste plaats. Velen zijn te moe om nog te sprinten en zijn gewoon blij dat ze in het peloton de finish hebben gehaald.
Met een 19de en 22ste plaats op meer dan 50 renners zijn we enerzijds tevreden, anderzijds willen we in de toekomst in deze koersen toch nog hoger mikken. Met de koers van Baasrode nog in de benen was dit voor Jef het hoogst haalbare en mits nog iets versatndiger rijden zit er voor Bart zeker meer in dan een 19de plaats.
Het gemiddelde van 38,3km/u zegt ook genoeg over de zwaarte van de omloop. Normaal schommelen de gemiddelde snelheden immers rond 40 à 42 km/u in deze wedstrijden.
Het was wederom een prachtige organisatie van de VWF en een parcours waar we volgend jaar zker graag naar terugkomen !!
Ben recupereert van de trainingsweek in Mallorca, Peter en Tom lopen de Antwerpe 10 miles, Roger kampt nog steeds met familiale moeilijkheden, Bartje is van babysit en Jan moet werken, dus is het vandaag Jefke die de kleuren van het Verhaert team zal gaan verdedigen in Baasrode bij de VWF. Vandaar dat het verslag verder in de ik-vorm zal geschreven worden.
Na 2 koersloze weekends door ziekte en slecht weer, hoop ik vandaag de draad weer op te kunnen pikken. Heel de dag ziet het weer er vrij mooi uit en ik hoop dus nog eens droog te kunnen koersen...
Aangekomen in Baasrode begroet ik de Nonkel en kleed me om, waarbij ik bewust eens geen warme zalf op de benen doe, het is immers toch mooi weer vandaag. Ik rij het rondje driemaal ter verkenning en merk bij een paar tussensprintjes dat de benen vrij oké aanvoelen vandaag. Het parcours is erg bochtig, zo plat als ne pannenkoek en met mooi, egaal, goedlopend asfalt. Ik verwacht dus een snelle koers, ondanks het vele bochtenwerk.
Het voelt toch nog een beetje frisjes aan en ik besluit mijn mouwstukken aan te houden. Een goede keuze zo blijkt, want het eerste rondje is nog niet helemaal afgewerkt of het begint - dedju - toch weer te regenen. Ik voel me goed in het begin van de wedstrijd en probeer attent mee vooraan te koersen, wat ook vrij behoorlijk lukt. Toch ben ik in ronde 3 niet mee wanneer de goede ontsnapping vertrekt. In de kopgroep van zo'n 12 man, zitten Davy Peirsman, Frederik Christiaens (twee jaar geleden nog semi-prof) en David Van Pelt van het Keukenrenovatieteam.
Eerst wordt er enkele rondes ongeorganiseerd achtervolgt door het peloton, waarbij ik niet uit de top 5 van het pak ben weg te slaan, maar waarbij individuele renners veel te lange kopbeurten moeten doen... We komen niet echt dichter zo, maar verliezen ook niet echt terrein op de kopgroep. In ronde 7 en 8 wordt er wel goed doorgedraaid op de kop van het peloton, mede omdat de B-renners zijn komen aansluiten en de groep dus veel groter wordt. We komen tot op 100m van de kopgroep, maar op dat moment is blijkbaar niemand in staat om het laatste gaatje te overbruggen... De vogels zijn dus gevlogen en wij sprinten voor de 13de plaats.
In de voorlaatste ronde lijk ik na een bocht helemaal niet meer vooruit te komen en heb ik het gevoel in los zand te rijden... Blijkbaar loopt mijn achterrem sinds na het laatste remmanouevre wat tegen mijn velg aan !! Ik zet me wat opzij en probeer al rijden wat aan de rem te prutsen. Ik draai de remhoef helemaal open en lijk nu wel terug te kunnen optrekken, maar ondertussen zijn er wel een dertigtal renners voorbij gereden natuurlijk. Ik moet nog vol aan den bak om wat plaatsen goed te maken voor de eindsprint, wat nog maar moeizaam lukt na alle inspanningen.
In de laatste ronde voel ik krampen komen opzetten. Waarschijnlijk is de regen en de kou (t is toch maar 12 graden) wat op de spieren geslagen en ik had de beentjes dus niet ingesmeerd... Hierdoor kan ik niet echt meer vol aan gaan, maar al bij al wordt ik nog 22ste, waarmee ik na 2 weken inactiviteit toch tevreden mag zijn.
Een blik op het tellertjeverteld me dat we 70 km hebben gereden tegen een gemiddelde van 40,5 km/u.
Moe maar voldaan huiswaarts en morgen samen met Bartje er terug tegenaan in Brakel in de Vlaamse Ardennen !!
Proloog TTC-Ronde van het Waasland - zondag 13 april - 5,7km
ZONDAG 13 APRIL - PROLOOG RONDE VH WAASLAND PROSPERPOLDER
Ben zit in Mallorca, Jef is ziek, Peter en Tom werken aan hun comeback en Roger heeft spijtig genoeg te kampen met familiale problemen, dus blijven alleen Jan en Bart over om de kleuren van het Verhaert Cycling Team te verdedigen in Prosperpolder.
Jan zal knap 12de worden in de rit in lijn, maar eerst moet er een proloog van 5,7 km worden gereden. Hieronder het verslag van Bartje.
De Waaslandse TTC-ronde is een rittenwedstrijd voor wielertoeristen met een proloog als start. Omdat ik beschouwd wordt als renner, kan ik enkel meedoen zonder in de officiële uitslag opgenomen te worden. Als opwarming trek ik met de fiets naar Prosperpolder. De zon schijnt en het is niet te koud, in tegenstelling tot de regen die ik verwacht had vandaag. Wat mij al direct opvalt wanneer ik in Prosperpolder aankom is dat er wel heel 'professionele' toeristen zijn. Heel wat renners hebben hun rollen meegebracht om op te warmen. Er is r zelfs eentje bij met echte rollen waarbij de fiets niet vaststaat en men zelf het evenwicht moet houden. Ook zijn er enkelen met een vol achterwiel, een triathlonstuur en een tijdrithelm. Even voel ik mij zelf een wielertoerist.
Het parcours maakt een rondje van 5,7km in de polders. Na de start volgt direct een bocht naar links waarna het langste rechte stuk ligt met de meeste tegenwind. Bijna halverwege gaat het parcours een dijk over om dan langs dezelfde dijk terug richting Prosperpolder te gaan. Vanaf hier blaast de wind in het voordeel met meewind of zijwind.
Mijn taktiek bestaat erin om het eerste stuk in de tegenwind vollen bak te rijden om dan in de meewind te kunnen recupereren en tegelijk het tempo op te drijven. Bij de start kan je je aan een nadarhek vasthouden om te kunnen vertrekken met beide schoenen in de trappers. Jammer genoeg gaat het hier al fout, want na het startsein schiet mijn rechtervoet uit het klikpedaal en verlies ik al enkele seconden. Nadat ik mijn schoen weer heb vastgemaakt, geef ik vol gas en kan in de tegenwind nog een mooi tempo vasthouden; al duurt dit stuk wel erg lang. Vanaf het stuk meewind probeer ik het tempo stevig op te trekken, maar al snel is het duidelijk dat de zware inspanning in de tegenwind mijn benen al erg verzuurd heeft en het wordt vechten tegen de pijn om de snelheid vast te houden. Een stevige versnelling zit er dus niet meer in. Na de laatste bocht pers ik er nog een sprint uit en kom ik buiten adem over de finish.
Uiteindelijk is mijn tijd 8min 23 seconden over 5,7 km of een gemiddelde van 40,8km/u. In de uitslag kom ik op een gedeelde tweede plaats op 2 seconden van de winnaar.
Het was leuk om eens te ervaren wat het is om een proloog te rijden, maar al bij al had ik een betere tijd verwacht.
Uitslag: 1. Dierks Peter in 8'21" 2. Chielens Joachim en Cant Bart in 8'23" 3.Spanoghe Guido in 8'23"30 4. Hellemans Tom in 8'24" 5. Mathys Dirk in 8'25" 6. Ivens Stefan in 8'26" 7. Goossens Jurgen in 8'28" 8. Mertens Bart in 8'30" 9. Michel Vincent in 8'31" 10. Noppe Rudy in 8'32" 11. Janssens Kenny in 8'33" 12. De Craene Dieter in 8'34".... 27. Smet Jan in 8'55".
Belangrijk feit van de dag...het regent eens NIET !! Ondanks de stevige wind is het aangenaam koersweer. Nog een belangrijk feit is dat Jan (Smet) ons vandaag voor het eerst vergezeld om het tegen een pak AB-renners op te nemen. Roger heeft zijn ding weer gedaan bij de CD-renners en de Verhaert-eer aldaar hoog gehouden.
Traditioneel even het rondje beschrijven. Net voorbij de finish ligt er een scherpe bocht gevolgd door een lange rechte strook tussen de Dendermondse huizen. Op een vluchtheuvel na is het hier meteen knallen, de wind staat hier echter niet in het voordeel dus al te gek doen is geen optie. Vervolgens gaat de weg via een paar snelle bochten over in een perfect stukje asfalt waarop we na een heel scherpe bocht naar rechts de wind vol in de rug krijgen. De snelheid loopt op tot 56 a 57 km/u en dit voor minstens 2,5 tot 3 kilometer. De baan kent eerst enkele flauwe bochten en dan een chicane gevolgd door een kort tallud. Opnieuw kort rechtsaf draaien om dan links op het kantje te gaan. Even bijten tot aan de volgende bocht naar rechts waar je aan de binnenkant hoorde te zitten. Enerzijds om wat plaatsen op te schuiven en anderzijds om op de volgende strook rechts op het kantjeuit de wind te zitten. Wat er dan nog volgt is een kleine versmalling van de weg waar, mocht het tot een sprint komen, je al goed voorin moet zitten.
Roger heeft zijn koers bij de CD's goed ingedeeld. We zien hem traditioneel een beetje achteraan de groep rijden, vlot trappend zoals altijd. Volgens hetgeen ik gezien heb, waren de 4 eerste in Roger zijn reeks van dezelfde ploeg (rode tenue met focus fietsen). Roger zelf eindigt als 18de in zijn reeks.
93 AB-starters vandaag op deze enig geplande WAOD-koers dit weekend. De organisatie had beter de A en B-renners uit mekaar gehaald om eenieders veiligheid te garanderen. Met 93 man over deze kleine baantjes vlammen is niet zonder gevaar, plotse rem- en stuurmanoeuvres doen het peloton regelmatig opschrikken. Als bij wonder is iedereen er zonder valpartij en/of kleerscheuren vanaf gekomen. Het eerste rondje wordt meteen afgelegd aan 42,7 km/u gemiddeld, van een snelle start gesproken. Jan wordt meteen met de neus op de feiten gedrukt en moet net als verschillende andere renners vrij snel de rol lossen. Hopelijk laat hij hierdoor de moed niet zakken, even wennen aan het tempo en dat komt wel goed (zie maar naar ons).
Aangezien we bij de laatste rijen stonden aan de start (Jef werd dan nog gehinderd door Mobius renner die niet in zijn klikpedaal geraakte) was het zaak om zo spoedig mogelijk op te schuiven. Klinkt eenvoudig maar vandaag zou dat onze moeilijkste opdracht worden. Het peloton scheurt gelukkig niet maar opschuiven gaat heel moeizaam. Geregeld viel het tempo als eens stil en zie je je gewonnen plaatsen terug door je vingers glippen. Geen een van de Verhaert renners is echt voorin te zien in de eerste koershelft. Bart koerts het meest voorin, Ben en Jef rijden meer achteraan. De rondes vliegen voorbij en voor we het weten gaan we de laatste 3 rondes in. Ben is stilaan aan een opmars begonnen. Elke ronde wint hij op steeds dezelfde plaatsen een paar posities om uiteindelijk in de buurt van Bart te zitten. Laatstgenoemde gaat er op het stuk meewind vandoor met Stijn Vermeulen, samen achtervolgen ze 2 ontsnapten waaronder trainingsmaat Sven Van Hoywegen. In het peloton zit het spel ondertussen serieus op de wagen, Jef en Ben zitten in mekaars buurt en moeten hoogdringend opschuiven of een goed klassement is onmogelijk haalbaar.
Net na het tallud, schuift Ben met een grote Mobius renner mee naar voren om daarna hetzelfde te doen in het wiel van Peter Mol (Boidin) die krachtig doortrekt. Jef heeft weinig zin om zijn leven te riskeren en blijft qua positie status quo. Bart en Stijn komen niet meer tot bij de koplopers waar Polderrenner Sven van Hoywegen de duimen moet leggen in de sprint. Op 300 meter van de meet worden Bart en zijn compagnon genadeloos gepakt door een ontketend peloton. Het laatste stuk tegen wind heeft teveel krachten gekost om nog weerwerk te bieden.
Met lichte krampen spurt Ben naar een mooie 15 de plaats Algemeen en 10de plaats in de A-Reeks. Jef gaat ook Bart nog voorbij die er dicht bij was vandaag. Met de aanvalsdrift van Bart moet dat zeker een keertje lukken. Jef wordt uiteindelijk 54ste en Bart eindigt naar schatting rond de 70ste plaats.
Een enthousiaste Nonkel en Roos komen ons na de wedstrijd tegemoet, duidelijk nagenietend van de mooie koers. Toch leuk om als renner zulke trouwe supporters/soigneurs te hebben...
Even iets warm aantrekken en een toerke uitfietsen om deze prachtige koersdag af te sluiten. Volgende week alleen koers op zaterdag (Buggenhout) en midden deze week onze Ardennentraining niet vergeten. De eerste prikkels bergop (voor de meesten) zullen pijn doen...
