Het oorspronkelijk plan was om voor vandaag al 1 of meerdere 1.18 koersen mee te hebben gereden. Uitstel is geen afstel en we begeven ons, onder een stralende zon, naar Borsbeek. Jef heeft zich met de vroege geboorte van jongste zoon Viktor niet 100% kunnen soigneren maar hij wil toch starten. Ben heeft na een sterke VWF-koers in Moerzeke van de week in Beveren slecht gereden dus ook voor hem zijn er genoeg vraagtekens.
Sponsor Joris + familie zijn ook terplaatse en dat is natuurlijk altijd tof. Schoonzoon Jeroen komt ook ne keer proeven en zien hoever hij geraakt... Er zijn vooraan de tachtig starters en er moet een kleine 100 kilometer gekoerst worden.
Dries Echelpoels gaat er meteen in de eerste ronde vandoor en strijkt de eerste winstpremies op zak. Het duurt even voor er reaktie komt en eigenlijk ligt het tempo niet super hoog. Enkel op de tegenwindstukken wordt er aanzienlijk versneld maar verder lijkt men zich geen zorgen te maken over de uitval van Dries. Jeroen houdt het jammer genoeg slechts 1 ronde vol, hier wordt op het groot mes gereden en al doende leer je pas de nodige kracht te ontwikkelen om den 53 vlot rond te krijgen.
Jef en Ben hangen wat teveel achteraan maar kunnen de eerste 3 rondes perfect volgen zonder zich te forceren. Vanaf dan begint er stilaan reactie te komen, er ontstaat een achtervolgende groep van een vijftal renners die op zoek gaan naar de Keukenkast-renner. Het peloton begint zich te roeren en er vallen slachtoffers. Ben en Jef zijn zich bewust van het gevaar dat het peloton op scheuren staat, jammergenoeg slaagt alleen Ben erin om de nodige plaatsen op te schuiven. Wanneer in ronde 5 ook op de Herentalsebaan alles aan hoge snelheid op een lint wordt getrokken, voelt Jef de benen vollopen. Hij recupereert niet zoals anders (wat perfect normaal is na een week inactiviteit) en op het volgende stuk wind op kop, valt er een gat 3 plaatsen voor hem. Zijn poging om zelf het gat dicht te rijden mislukt. Hij kan nagenoeg aanpikken aan de staart van het peloton maar omdat men hier spurt voor de premies komt hij net dat tikkeltje te kort.
Ben blijft vlot meedraaien en schuift ronde na ronde op. Ondertussen is Echelpoels bijgehaald door 5 achtervolgers en is er een achtervolgende groep van 7 renners tot stand gekomen. Er blijven renners overboord gaan in het peloton en 3 rondes voor het einde zoekt Ben aanluiting bij enkele ontsnapten, nog voor de startlijn wordt gepasseerd zit hij in een derde groep van 9. Het peloton lijkt eraan voor de moeite.
Gedurende een ronde wordt er (al is het slechts door enkelen) goed rondgedraaid en met nog 2 rondes voor het einde gebeurd het...onbegrijpelijke valpartij in de snelle bocht om de Herentalsebaan op te draaien. Het voorwiel schuift onbegrijpelijk weg en Ben schuift over het asfalt, een andere renners gaat mee tegen het asfalt. De laatste staat snel terug recht en gaat vloekend en tierend verder. Voor Ben is de koers gedaan, de lichamelijke schade valt mee maar de fiets heeft een ferme 'deuk' opgelopen. 2 wielen beetje 'kadul' en weg top 20 plaats in een 1.18 koers. Deze gedachte kan nog enigszins een troost zijn maar het zal niet evident zijn om deze prestatie te evenaren.
Na een korte stop bij het Rode Kruis begeven de 2 renners van Verhaert zich met de fiets naar huis. Rustig uitrijden en een beetje keuvelen over de koers en andere veel belangrijkere dingen. Jef krijgt een telefoontje van vrouwke Ann met de melding dat Viktor eindelijk van de beademingsapparatuur mag. Dit is pas belangrijk en goed nieuws wat een opgave en valpartij in een wielerwedstrijd doet vervagen in het niets...
Avondwedstrijd in Beveren over het gekende parcours. Naast de gewijzigde dubbele bocht op het einde van de eerste rechte lijn na de start, zijn er geen wijzigingen in het rondje. Het is prachtig weer en naar jaarlijkse gewoonte staat er een stevig windje.
Bart zit met een lichte ontsteking aan de knie en moet zich beperken tot rustig trainen. Jef heeft het druk met de geboorte van zoontje Viktor en Roger heeft de weg naar fiets (op training) gelukkig terug gevonden. Tom zit nog steeds in zijn opbouwfase en van Jan hebben we voorlopig geen nieuws.
Ik (Ben) sta er alleen voor, de benen voelen niet echt super maar een betere training dan koersen bestaat niet. De organisatie beslist om de CD-renners voor de AB's te laten starten en geeft hen ook de toestemming om mee aan te pikken.
De talrijk opgekomen renners trekken zich 3 minuten na de CD's op gang met een afwachtende openingsronde. Het peloton raakt zonder kleerscheuren voorbij de gevaarlijke chicane waarna het tempo stilaan wordt opgevoerd. Ik zie vanuit de achtergrond een bedrijvige Sven Van Hoywegen (trainingsmaatje in de winter) die vorige week in Sinaai zijn eerste seizoenszege behaalde.
Er staan veel 'Keukenkassen' aan de start en zij controleren de wedstrijd zo veel mogelijk. Gaatje laten als er iemand mee is en gaatjes dichtrijden als er niemand mee is. Gevolg is dat er niemand vrij spel krijgt. Ik volg al bij al vrij makkelijk, ook op het stuk tegenwind (achter het parcours) heb ik geen problemen. Gevoelsmatig zit het wel niet zoals afgelopen weekend in Moerzeke. Elke ronde slaag ik erin om stilaan wat plaatsen op te schuiven, maar het kost me veel moeite en kracht. In de voorlaatste ronde zit ik qua positie goed maar dan begint het traditionele gewring waarin ik teveel krachten verspil. Wij (het A-Peloton) nadert nu heel snel het CD-peloton wanneer we de laatste ronde ingaan. Op 2 kilometer van de streep zijn er 4 renners die een jump plaatsen naar de staart van dit peloton en slagen erin om dat logge pak voorbij te rijden. Een ontketend peloton zit vast achter uitbollende CD's waardoor de sprint op de lange rechte lijn volledig ontsiert wordt.
De organisatie is de terechte kop van jut, gerenommeerde renners als Peter Neels doen hun beklag bij de wedstrijdleiding. Mijn eigen sprint leek nergens op, ik viel volledig stil een paar honderd meter voor de streep. Ik ben vrij zeker dat ik buiten de top 30 val (hoewel, met die chaos weet je nooit). Alleszins heb ik de uitslag niet afgewacht, nummer afgeven en naar huis.
Blijkbaar terecht want op vrijdag stond er nog geen uitslag op de WAOD-site, blijkbaar was de chaos voor de organisatie van dien aard dat een klassement opstellen niet meer mogelijk was.
BEN
Categorie AB (84 deelnemers) 1.Geoffrey Luyssen (Alveringem, winnaar cat. B) 2.Gert Ceulemans (winnaar cat. A) 3.Tim Vercauteren (A2) 4.Raf Martens (A3) 5.Sven Van Hoyweghen (A4) 6.Gunther Van Goethem (B2) 7.Sammy Bogaert (A5) 8.Peter Neels (B3) 9.Bart De Wolf (B4) 10.Kris Smet (B5) 11.Bart Verhasselt (A6) 12.Joeri Bultinck (A7) 13.Bart Van Kerschaver (A8) 14.Gunther Hanssen (B6) 15.Frank Van Hoeymissen (B7) 16.Rudi Rabout (B8) 17.Marcin Sitarski (B9) 18.Adilson De Koster (B10) 19.Ard Van Houte (B11) 20.Dennis Kerckhaert (B12) 21.Nico Debaes (B13) 22.Jacky Van Welden (B14) 23.Tom Van Houte (A9) 24.Stefan Adriaenssens (B15) 25.Christoph Schelfout (B16) 26.Bart Vanden Wijngaerd (B17) 27.David Van Pelt (A10) 28.Thijs Goemaere (A11) 29.Dirk Van Capellen (B18) 30.Dominique Smets (B19)
Vanwege begrijpelijke omstandigheden moeten Bart en Jef de koers vandaag laten schieten. Van onze overige ploegmakkers werkt Tom aan de conditie en van de andere twee krijgen we voorlopig niet veel te horen. Ben staat er alleen voor maar Nonkel en Roos zijn er ter ondersteuning.
Het is ongeveer de eerste keer dit seizoen dat we onder prachtige weersomstandigheden kunnen koersen. De VWF-Koers in Moerzeke stond vorig seizoen ook op de kalender en is verrevan een lachtertje te noemen. Zo vlak als een biljaartafel maar verraderlijk zwaar...
Voor de start geeft de nonkel de goede raad mee het wiel van Davy Peirsman in de gaten te houden, uiteraard lach ik dit even weg. Er zijn weinig haren op mijn hoofd die zich geroepen voelen om achter HST Peirsman te rijden...
De eerste ronde verloopt vrij afwachtend, wel wat versnellingen maar niets spectaculairs. Eigenlijk is dit een prachtig rondje. Vrij veel goed lopende stukken, wat technisch bochtenwerk, beetje tegenwind en vrij veel toeschouwers.
In de tweede ronde is het hek van de dam, op het stuk waar de start wordt gegeven zijn er toch al een kleine 8 renners vandoor gegaan. Als Patrick Mettepenningen en ook Davy Peirsman op zoek gaan naar de kopgroep, probeer ik hetzelfde te doen. Alleen lukt het me echter niet, ik houd mijn inspanning lang vol en pik gewillig aan bij een drietal renners die de sprong ook nog wagen. Als het vooraan even stilvalt komen we erbij. Bij een volgende passage aan de streep staat een verbaasd kijkende Nonkel, ik zie hem denken : "Deju, hij heeft geluisterd en is toch achter Davy gegaan". De kopgroep van 15 is hopelijk definitief gevormd.
Nu zitten we daar weer. Vorig jaar werd ik er onherroepelijk afgereden 2 rondes voor het einde en moest ik mezelf naar de meet sleuren. Nu is de verstandhouding echter goed en wordt er perfect doorgedraaid. Om en om op kop en de voorsprong groeit geleidelijk aan tot een veilige marge. Tot dan zag alles er goed uit maar vanaf de 6de of 7de ronde beginnen de sterke mannen de ene na de andere demmarage te plaatsen, blijkbaar willen ze de groep uitdunnen...MOORDEND !! Gelukkig zitten er in dit groepje echt geen krabbers en slagen we er met heel veel moeite in om steeds terug te komen. Op kop komen doe ik ondertussen niet meer zolang de groep samenblijft, het is niet aan mij om de sterksten uit de wind te zetten.
Na de zoveelste uitval 3 ronden voor het einde gebeurd het onvermijdelijke, de kogroep valt helemaal uiteen in 3 stukken. Ik zit, naar mijn gevoel, op mijn plaats in het laatste gedeelte met 4 anderen. We spreken meteen af om gewoon door te draaien en zo geschiedde het ook. We zien het groepje van Davy Peirsman en Patrick Mettepenningen (zij zitten idd niet in de kopgroep) geregeld voor ons uitrijden, maar ze terughalen zit er niet meer in. In de laatste ronde is er eentje van ons vijftal die er alleen vandoor gaat en zal standhouden om 11de te worden. Wij (de andere 4) spurten voor plaats 12. Ik had vrij snel door dat 2 vd 4 renners mekaar kenden. Ik zat perfect in derde positie achter deze gasten en wanneer de eerste aanzette in de spurt hield de 2de meteen de benen stil. Hij slaat een klein gaatje maar niet voldoende om me voor te blijven. Op een kleinere versnelling ga ik vlot naar het wiel en moet niets meer doen dan tempo aanhouden om hem te remonteren.
Ben diep gegaan vandaag, de luchtwegen en VO2 Max hebben hun werk gedaan. Even uitpuffen en -hoesten bij (een overigens heel contente) nonkel op een stoeleke om op mijn positieven te komen. Het was beestig zwaar, getuige de 7de plaats van Davy Peirsman en de 10de van Patrick Mettepennningen die normaal voluit voor de zege gaan.
Prachtige dag en voor het tweede jaar op rij zet ik een puike prestatie neer in Moerzeke. Jef heeft iets met Boekhoute, bij mij is dat Moerzeke...
Voor het derde jaar op rij gaan we naar het Oost-Vlaamse Boekhoute (deelgemeente Assenede) waar het Verhaert Cycling Team traditioneel sterk voor de dag komt. Het is een razendsnel parcours dat ons over brede en goedliggende banen stuurt.
Tijdens de opwarmingsrondes worden de hemelsluizen nog even opengetrokken maar het klaart gelukkig op vlak voor de start. Er staan heel wat renners aan de start en de snelheid zit er meteen goed in. Vooral Jef en Bart koersen attent mee in de voorste gelederen van het peloton en zien met eigen ogen hoe de veelvuldige aanvallen stuk voor stuk gepareerd worden. Ben volgt even vlot zij het iets verder achterin.
Bart is de eerste die een uitvalspoging waagt door over start en finish naar een groepje toe te rijden. Een prachtige inspanning die jammer genoeg een kort leven beschoren is. Het ziet er dan al naar uit dat we richting massasprint gaan. Het Verhaert team rijdt goed, Jef sprint met regelmaat mee en ook Ben rijdt in ronde 3 met twee metgezellen een halve ronde voor het peloton uit. Jammer voor onze bedrijvige renners dat elke ontsnappingspoging in de kiem wordt gesmoord.
Het tempo blijft constant hoog en totnogtoe wordt er fair gekoerst. In de laatste ronde wordt het natuurlijk hectisch. Ben merkt er niets van, een gebroken ketting in het midden van het rondje geeft hem niet de kans om zijn sprintcapaciteiten te tonen. Op weg naar de streep is het (naar jaarlijkse gewoonte) drummen en net zoals vorig jaar gaan er renners tegen de korst. Bart raakt er vlot voorbij en krijgt als het ware een goede uitgangspositie cadeau. De weg loopt ligt bergop en in de langerekte sprint komt Bart sterk voor de dag en wordt knap 7de in de A-Reeks. Door de valpartij werd Jef ietwat gehinderd maar hij raakt er zonder kleerscheuren door. Van zodra hij de grote molen terug rond krijgt raapt hij nog vele renners op en wordt nog 16de in de A-Reeks.
Sterk gereden van gans de ploeg, er had misschien meer ingezeten mocht onze spurter Ben geen materiaalpech hebben gehad maar langs de andere kant had het ook veel slechter gekund mocht er iemand betrokken zijn geweest bij de massale valpartij.
We hebben iedereen vlot zien meerijden terwijl de gemiddelde snelheid volgens Jef zijn computertje boven de 43 km/u lag. Het gaat ons steeds beter en beter af...
Categorie AB (61 deelnemers) 1.Franky Van Oyen (Machelen, winnaar cat. B) 2.Patrick Vaeyens (B2) 3.Davy Rauch (Eeklo, winnaar cat. A) 4.Pascal Simons (B3) 5.Thierry Everaert (B4) 6.Raf Martens (A2) 7.Bart Vlerick (A3) 8.Steven Martens (A4) 9.Kris Smet (B5) 10.Kenny Willems (A5) 11.Kenneth Mercken (A6) 12.Bart Cant (A7) 13.Bart De Wolf (B6) 14.Kevin Braeckeveldt (A8) 15.Michael Van de Casteele (A9) 16.Tom Willems (A10) 17.Kristof Dhondt (B7) 18.Mike Van Ryssel (A11) 19.Joachim Meiresonne (A12) 20.Vincent Brunel (B8) 21.Johan Huis (B9) 22.Stefaan De Grauwe (A13) 23.Bart Van Kerschaver (A14) 24.Joeri Bultinck (A15) 25.Jef De Batist (A16) 26.Jan Savat (A17) 27.Dennis Kerckhaert (B10) 28.Peter Neels (B11) 29.Mario Van Der Sickel (B12) 30.Salim Van De Putte (B13)
Na de terugkomst van een overigens perfect verlopen trainingsstage op Mallorca (850m op 6 fietsdagen) werd ik geconfronteerd met een gevoel van vermoeidheid. Door de mindere weerstand van mijn lichaam, nam ik al snel de ziektesymptomen van mijn dochters over en sukkel ik bijgevolg al heel de week met de luchtwegen. Na een weekje rust wilde ik, ondanks een onvolledig herstel, zeker koersen. In eerste instantie stond de 1.18 Koers van Ekeren geprogrammeerd maar dit zou pure waanzin en nefast voor de conditie zijn. Daarom koos ik voor de VWF-koers in Boom om aldaar zelfs pas in de C-Reeks te starten (ik mocht starten van de voorzitter maar mocht zeker niet winnen !!).
14 rondjes van 4 kilometer, criteriumstijl en een parcours waar absoluut niets fout mee is. Perfect voor de supporters daar we door een volledig afgesloten industrieterrein koersen met her en der grote grasvelden. Enkele wegversmallingen en een vluchtheuveltje zijn de enige gevaarpunten onderweg en op 1 enkele bocht zijn het allemaal full speedbochten.
De snelheid ligt vrij hoog, in het industriepark en naar de finish toe is het tegenwind. Voorbij de finish is het meewind maar daar loopt de weg dan weer lichthellend op. Geen of weinig recuperatie met andere woorden. Ergens in ronde 3 (naar schatting) rijd een trio weg uit het peloton. Er komt reaktie en een vrij omvangrijke tweede groep ontstaat (20 tal renners). Ik probeer zelf een jump te wagen in het industriepark maar de wind doet me de das om. Ik pik aan in het peloton en bij de volgende passage aan de start gebeurt er een valpartij vlak achter me. Akkoord, de weg versmalt daar een beetje maar desondanks we er al 4 keer gepasseerd zijn, zijn er nog steeds renners die plotse capriolen uithalen. Hierdoor hoor ik de fietsen en renners zwaar tegen het asfalt gaan.
Vanaf ronde 10, ik hang er nog steeds aan, is het goed geweest. Tijd om te testen wat de motor werkelijk kan en ik zet me op kop. Met het peloton in mijn wiel en het tweede peloton (samenwerking is daar niet echt goed, ze hebben met 20 geen terrein goedgemaakt op de 3 koplopers) als mikpunt duw ik op de gas. Lichthellend naar boven tegen 40 per uur, tegenwind in het IP tegen 45 tot 47 per uur en dan moet ik even recupereren. Gelukkig zijn er 2 renners die ter hulp komen (eentje die beestig sterk is en werkt voor een ploeggenoot en eentje die me meteen toeroept dat hij niet meer kan), al was het maar voor even. Dit gaat zo'n 3 rondes voort en we zijn tot op 100m genaderd van de tweede groep. Op het stuk tegenwind krijg ik het opnieuw zwaar en doe teken naar die 30 anderen in mijn wiel van dat laatste stuk zelf maar dicht te rijden. We halen de groep uiteindelijk in bij het ingaan van de laatste ronde. Ik had het niet moeten doen aangezien het ten koste zou gaan van een goede sprint maar ik neem opnieuw de koppositie in om vol door te trekken. Op 1 kilometer voor de streep moet ik echt van links naar rechts zwiepen om van de kop af te raken en wordt daardoor meteen ferm teruggeslagen. Mijn eerste gedacht was om gewoon rustig binnen te fietsen maar dat werd al snel verdrongen door mijn tweede gedacht waar ik bij blijf. Al snel ben ik terug aan het wringen en zoeken naar een betere positie. Vlak voor de laatste bocht maak ik heel wat plaatsen goed en kan ik nog finishen op een naar schatting 15de tot 20ste plaats. Vermits er 3 gaan vliegen zijn, in principe een top 30 plaats.
Tijdens het rondje uitfietsen reed ik samen met 2 andere renners die ik tegen mekaar bezig hoorde dat ze 4 rondes voor het einde bijna het wiel voor hen niet konden houden, net toen ik het initiatief nam. Leuk om te horen maar het belangrijkste is natuurlijk dat ik er terug het volste vertrouwen in heb, als de gezondheid terug 100% is zitten we goed.
Omwille van alle in vorige verslagen reeds aangehaalde redenen, start het Verhaert Cycling Team vandaag opnieuw met slechts 2 renners in Opbrakel, Bart en Jef.
Mooi weer vandaag, zon en wat wolken en zo'n 18 graden. We hebben al slechter gehad dit seizoen !! We gaan het blad tekenen, springen in onze koerskledij en vertrekken voor een verkennings- en opwarmrondje.
Vermits we ons in het hartje van de Vlaamse Ardennen bevinden, verwachten we een parcours met één of andere helling in... Het rondje is een soort van 8, waarbij je tweemaal per rondje langs de start en aankomstzone passeert (eenmaal over de streep en eenmaal in een zijbaantje op 100 achter de streep) wat leuk is voor de supporters, die zo de renners dubbel zoveel kunnen zien langskomen. Er moeten vandaag 10 rondjes worden gereden van 6,7 km.
Na de streep gaat het linksaf steil naar beneden, vervolgens een stuk rechtdoor tussen de velden en dan linksaf de Maaistraat in. Een naam die we zullen onthouden, want na een stukje vals plat stijgt de Maaistraat met een piek van 15%(!) steil naar boven. Jef rijdt in de opwarming nog op de buitenplaat naar boven, maar voelt dat dit geen 10 keer haalbaar zal zijn. Nu volgt een stuk afdaling, scherp rechts (vlakbij de streep) en dan een stuk golvend tussen de velden. Hierna volgen terug 2 knikjes bergop en een heel snelle, bochtige afdaling, met weer een hellende strook en een stuk afdaling, om dan aan de aankomststrook te beginnen. En hoe raadt u het ? Die is inderdaad ook in stijgende lijn !! 5 hellende strokenn dus, waarvan één echte stevige kuitenbijter. Zowel tijdens het tweede verkenningsrondje als in de koers kiezen we verstandig voor het binnenblad op de Maaistraat.
Tijdens de eerste ronde wordt er op de Maaistraat nog niet echt gekoerst en Bart en Jef volgen in het peloton, waarbij ze zelfs enkele plaatsen kunnen opschuiven bergop en zo in de kop van het peloton terechtkomen. Ook in de daaropvolgende hellende stroken kunnen beide Verhaertrenners zich makkelijk handhaven. Wanneer er in razende vaart aan de bochtige afdaling wordt begonnen, slaat het noodlot bijna toe, want 3 plaatsen voor Jef en Bart vliegt een renner vol uit de bocht. Dat is even schrikken, wat bijremmen en dan gewoon terug vol door in de afdaling. Jef en Bart rijden samen met enkele anderen het gaatje (dat door de valpartij werd veroorzaakt) dicht op de volgende hellende stroken en aan de aankomstzone is het peloton nog helemaal samen.
Elke ronde proberen er renners weg te rijden op de Maaistraat, maar heel vaak moeten zij niet veel later hun overmoed al bekopen en worden ze eraf gereden of moeten ze zelfs opgeven omdat ze het peloton niet meer kunnen volgen. Bart en Jef pakken het verstandiger aan en houden zich vrij rustig op de zware helling om niet hetzelfde lot te ondergaan. In de tussenstukken vinden we beide renners (en vooral Bart) vaak op kop van het peloton terug om mee tempo te maken.
Ergens halfweg koers slagen er toch 3 renners in weg te rijden van het peloton en zij blijven buiten schot tot het eind van de koers. Ondertussen valleb er steeds meer slachtoffers door de loodzware omloop en geraakt het peloton meer en meer uitgedund. Beide Verhaertrenners handhaven zich nog steeds vrij behoorlijk. Af en toe valt er hier en daar een gat en zijn het groepjes van renners die los van elkaar rijden, maar in de voorlaatste ronde komt alles weer samen. Het beklimmen van de Maaistraat is ondertussen een echte marteling geworden en zowel Jef als Bart rijden een laatste maal naar boven op het randje van de krampen. Op de golvende stroken na de Maaistraat breekt het peloton in de ultieme ronde in 3 stukken uiteen en lijken weinig renners nog krachten over te hebben om een gat dicht te rijden of te sprinten. Bart zit in het tweede groepje en eindigt op een 19de plaats. Jef volgt in het laatste stuk van het peloton en laat zich samen met een renner van Ferryn over de meet bollen op een 22ste plaats. Velen zijn te moe om nog te sprinten en zijn gewoon blij dat ze in het peloton de finish hebben gehaald.
Met een 19de en 22ste plaats op meer dan 50 renners zijn we enerzijds tevreden, anderzijds willen we in de toekomst in deze koersen toch nog hoger mikken. Met de koers van Baasrode nog in de benen was dit voor Jef het hoogst haalbare en mits nog iets versatndiger rijden zit er voor Bart zeker meer in dan een 19de plaats.
Het gemiddelde van 38,3km/u zegt ook genoeg over de zwaarte van de omloop. Normaal schommelen de gemiddelde snelheden immers rond 40 à 42 km/u in deze wedstrijden.
Het was wederom een prachtige organisatie van de VWF en een parcours waar we volgend jaar zker graag naar terugkomen !!
Ben recupereert van de trainingsweek in Mallorca, Peter en Tom lopen de Antwerpe 10 miles, Roger kampt nog steeds met familiale moeilijkheden, Bartje is van babysit en Jan moet werken, dus is het vandaag Jefke die de kleuren van het Verhaert team zal gaan verdedigen in Baasrode bij de VWF. Vandaar dat het verslag verder in de ik-vorm zal geschreven worden.
Na 2 koersloze weekends door ziekte en slecht weer, hoop ik vandaag de draad weer op te kunnen pikken. Heel de dag ziet het weer er vrij mooi uit en ik hoop dus nog eens droog te kunnen koersen...
Aangekomen in Baasrode begroet ik de Nonkel en kleed me om, waarbij ik bewust eens geen warme zalf op de benen doe, het is immers toch mooi weer vandaag. Ik rij het rondje driemaal ter verkenning en merk bij een paar tussensprintjes dat de benen vrij oké aanvoelen vandaag. Het parcours is erg bochtig, zo plat als ne pannenkoek en met mooi, egaal, goedlopend asfalt. Ik verwacht dus een snelle koers, ondanks het vele bochtenwerk.
Het voelt toch nog een beetje frisjes aan en ik besluit mijn mouwstukken aan te houden. Een goede keuze zo blijkt, want het eerste rondje is nog niet helemaal afgewerkt of het begint - dedju - toch weer te regenen. Ik voel me goed in het begin van de wedstrijd en probeer attent mee vooraan te koersen, wat ook vrij behoorlijk lukt. Toch ben ik in ronde 3 niet mee wanneer de goede ontsnapping vertrekt. In de kopgroep van zo'n 12 man, zitten Davy Peirsman, Frederik Christiaens (twee jaar geleden nog semi-prof) en David Van Pelt van het Keukenrenovatieteam.
Eerst wordt er enkele rondes ongeorganiseerd achtervolgt door het peloton, waarbij ik niet uit de top 5 van het pak ben weg te slaan, maar waarbij individuele renners veel te lange kopbeurten moeten doen... We komen niet echt dichter zo, maar verliezen ook niet echt terrein op de kopgroep. In ronde 7 en 8 wordt er wel goed doorgedraaid op de kop van het peloton, mede omdat de B-renners zijn komen aansluiten en de groep dus veel groter wordt. We komen tot op 100m van de kopgroep, maar op dat moment is blijkbaar niemand in staat om het laatste gaatje te overbruggen... De vogels zijn dus gevlogen en wij sprinten voor de 13de plaats.
In de voorlaatste ronde lijk ik na een bocht helemaal niet meer vooruit te komen en heb ik het gevoel in los zand te rijden... Blijkbaar loopt mijn achterrem sinds na het laatste remmanouevre wat tegen mijn velg aan !! Ik zet me wat opzij en probeer al rijden wat aan de rem te prutsen. Ik draai de remhoef helemaal open en lijk nu wel terug te kunnen optrekken, maar ondertussen zijn er wel een dertigtal renners voorbij gereden natuurlijk. Ik moet nog vol aan den bak om wat plaatsen goed te maken voor de eindsprint, wat nog maar moeizaam lukt na alle inspanningen.
In de laatste ronde voel ik krampen komen opzetten. Waarschijnlijk is de regen en de kou (t is toch maar 12 graden) wat op de spieren geslagen en ik had de beentjes dus niet ingesmeerd... Hierdoor kan ik niet echt meer vol aan gaan, maar al bij al wordt ik nog 22ste, waarmee ik na 2 weken inactiviteit toch tevreden mag zijn.
Een blik op het tellertjeverteld me dat we 70 km hebben gereden tegen een gemiddelde van 40,5 km/u.
Moe maar voldaan huiswaarts en morgen samen met Bartje er terug tegenaan in Brakel in de Vlaamse Ardennen !!
Proloog TTC-Ronde van het Waasland - zondag 13 april - 5,7km
ZONDAG 13 APRIL - PROLOOG RONDE VH WAASLAND PROSPERPOLDER
Ben zit in Mallorca, Jef is ziek, Peter en Tom werken aan hun comeback en Roger heeft spijtig genoeg te kampen met familiale problemen, dus blijven alleen Jan en Bart over om de kleuren van het Verhaert Cycling Team te verdedigen in Prosperpolder.
Jan zal knap 12de worden in de rit in lijn, maar eerst moet er een proloog van 5,7 km worden gereden. Hieronder het verslag van Bartje.
De Waaslandse TTC-ronde is een rittenwedstrijd voor wielertoeristen met een proloog als start. Omdat ik beschouwd wordt als renner, kan ik enkel meedoen zonder in de officiële uitslag opgenomen te worden. Als opwarming trek ik met de fiets naar Prosperpolder. De zon schijnt en het is niet te koud, in tegenstelling tot de regen die ik verwacht had vandaag. Wat mij al direct opvalt wanneer ik in Prosperpolder aankom is dat er wel heel 'professionele' toeristen zijn. Heel wat renners hebben hun rollen meegebracht om op te warmen. Er is r zelfs eentje bij met echte rollen waarbij de fiets niet vaststaat en men zelf het evenwicht moet houden. Ook zijn er enkelen met een vol achterwiel, een triathlonstuur en een tijdrithelm. Even voel ik mij zelf een wielertoerist.
Het parcours maakt een rondje van 5,7km in de polders. Na de start volgt direct een bocht naar links waarna het langste rechte stuk ligt met de meeste tegenwind. Bijna halverwege gaat het parcours een dijk over om dan langs dezelfde dijk terug richting Prosperpolder te gaan. Vanaf hier blaast de wind in het voordeel met meewind of zijwind.
Mijn taktiek bestaat erin om het eerste stuk in de tegenwind vollen bak te rijden om dan in de meewind te kunnen recupereren en tegelijk het tempo op te drijven. Bij de start kan je je aan een nadarhek vasthouden om te kunnen vertrekken met beide schoenen in de trappers. Jammer genoeg gaat het hier al fout, want na het startsein schiet mijn rechtervoet uit het klikpedaal en verlies ik al enkele seconden. Nadat ik mijn schoen weer heb vastgemaakt, geef ik vol gas en kan in de tegenwind nog een mooi tempo vasthouden; al duurt dit stuk wel erg lang. Vanaf het stuk meewind probeer ik het tempo stevig op te trekken, maar al snel is het duidelijk dat de zware inspanning in de tegenwind mijn benen al erg verzuurd heeft en het wordt vechten tegen de pijn om de snelheid vast te houden. Een stevige versnelling zit er dus niet meer in. Na de laatste bocht pers ik er nog een sprint uit en kom ik buiten adem over de finish.
Uiteindelijk is mijn tijd 8min 23 seconden over 5,7 km of een gemiddelde van 40,8km/u. In de uitslag kom ik op een gedeelde tweede plaats op 2 seconden van de winnaar.
Het was leuk om eens te ervaren wat het is om een proloog te rijden, maar al bij al had ik een betere tijd verwacht.
Uitslag: 1. Dierks Peter in 8'21" 2. Chielens Joachim en Cant Bart in 8'23" 3.Spanoghe Guido in 8'23"30 4. Hellemans Tom in 8'24" 5. Mathys Dirk in 8'25" 6. Ivens Stefan in 8'26" 7. Goossens Jurgen in 8'28" 8. Mertens Bart in 8'30" 9. Michel Vincent in 8'31" 10. Noppe Rudy in 8'32" 11. Janssens Kenny in 8'33" 12. De Craene Dieter in 8'34".... 27. Smet Jan in 8'55".
Belangrijk feit van de dag...het regent eens NIET !! Ondanks de stevige wind is het aangenaam koersweer. Nog een belangrijk feit is dat Jan (Smet) ons vandaag voor het eerst vergezeld om het tegen een pak AB-renners op te nemen. Roger heeft zijn ding weer gedaan bij de CD-renners en de Verhaert-eer aldaar hoog gehouden.
Traditioneel even het rondje beschrijven. Net voorbij de finish ligt er een scherpe bocht gevolgd door een lange rechte strook tussen de Dendermondse huizen. Op een vluchtheuvel na is het hier meteen knallen, de wind staat hier echter niet in het voordeel dus al te gek doen is geen optie. Vervolgens gaat de weg via een paar snelle bochten over in een perfect stukje asfalt waarop we na een heel scherpe bocht naar rechts de wind vol in de rug krijgen. De snelheid loopt op tot 56 a 57 km/u en dit voor minstens 2,5 tot 3 kilometer. De baan kent eerst enkele flauwe bochten en dan een chicane gevolgd door een kort tallud. Opnieuw kort rechtsaf draaien om dan links op het kantje te gaan. Even bijten tot aan de volgende bocht naar rechts waar je aan de binnenkant hoorde te zitten. Enerzijds om wat plaatsen op te schuiven en anderzijds om op de volgende strook rechts op het kantjeuit de wind te zitten. Wat er dan nog volgt is een kleine versmalling van de weg waar, mocht het tot een sprint komen, je al goed voorin moet zitten.
Roger heeft zijn koers bij de CD's goed ingedeeld. We zien hem traditioneel een beetje achteraan de groep rijden, vlot trappend zoals altijd. Volgens hetgeen ik gezien heb, waren de 4 eerste in Roger zijn reeks van dezelfde ploeg (rode tenue met focus fietsen). Roger zelf eindigt als 18de in zijn reeks.
93 AB-starters vandaag op deze enig geplande WAOD-koers dit weekend. De organisatie had beter de A en B-renners uit mekaar gehaald om eenieders veiligheid te garanderen. Met 93 man over deze kleine baantjes vlammen is niet zonder gevaar, plotse rem- en stuurmanoeuvres doen het peloton regelmatig opschrikken. Als bij wonder is iedereen er zonder valpartij en/of kleerscheuren vanaf gekomen. Het eerste rondje wordt meteen afgelegd aan 42,7 km/u gemiddeld, van een snelle start gesproken. Jan wordt meteen met de neus op de feiten gedrukt en moet net als verschillende andere renners vrij snel de rol lossen. Hopelijk laat hij hierdoor de moed niet zakken, even wennen aan het tempo en dat komt wel goed (zie maar naar ons).
Aangezien we bij de laatste rijen stonden aan de start (Jef werd dan nog gehinderd door Mobius renner die niet in zijn klikpedaal geraakte) was het zaak om zo spoedig mogelijk op te schuiven. Klinkt eenvoudig maar vandaag zou dat onze moeilijkste opdracht worden. Het peloton scheurt gelukkig niet maar opschuiven gaat heel moeizaam. Geregeld viel het tempo als eens stil en zie je je gewonnen plaatsen terug door je vingers glippen. Geen een van de Verhaert renners is echt voorin te zien in de eerste koershelft. Bart koerts het meest voorin, Ben en Jef rijden meer achteraan. De rondes vliegen voorbij en voor we het weten gaan we de laatste 3 rondes in. Ben is stilaan aan een opmars begonnen. Elke ronde wint hij op steeds dezelfde plaatsen een paar posities om uiteindelijk in de buurt van Bart te zitten. Laatstgenoemde gaat er op het stuk meewind vandoor met Stijn Vermeulen, samen achtervolgen ze 2 ontsnapten waaronder trainingsmaat Sven Van Hoywegen. In het peloton zit het spel ondertussen serieus op de wagen, Jef en Ben zitten in mekaars buurt en moeten hoogdringend opschuiven of een goed klassement is onmogelijk haalbaar.
Net na het tallud, schuift Ben met een grote Mobius renner mee naar voren om daarna hetzelfde te doen in het wiel van Peter Mol (Boidin) die krachtig doortrekt. Jef heeft weinig zin om zijn leven te riskeren en blijft qua positie status quo. Bart en Stijn komen niet meer tot bij de koplopers waar Polderrenner Sven van Hoywegen de duimen moet leggen in de sprint. Op 300 meter van de meet worden Bart en zijn compagnon genadeloos gepakt door een ontketend peloton. Het laatste stuk tegen wind heeft teveel krachten gekost om nog weerwerk te bieden.
Met lichte krampen spurt Ben naar een mooie 15 de plaats Algemeen en 10de plaats in de A-Reeks. Jef gaat ook Bart nog voorbij die er dicht bij was vandaag. Met de aanvalsdrift van Bart moet dat zeker een keertje lukken. Jef wordt uiteindelijk 54ste en Bart eindigt naar schatting rond de 70ste plaats.
Een enthousiaste Nonkel en Roos komen ons na de wedstrijd tegemoet, duidelijk nagenietend van de mooie koers. Toch leuk om als renner zulke trouwe supporters/soigneurs te hebben...
Even iets warm aantrekken en een toerke uitfietsen om deze prachtige koersdag af te sluiten. Volgende week alleen koers op zaterdag (Buggenhout) en midden deze week onze Ardennentraining niet vergeten. De eerste prikkels bergop (voor de meesten) zullen pijn doen...
Volgens de weerberichten zou vanuit het Noordwesten sneeuw in de loop van de dag Belgie binnenkomen. Vandaar skippen we de koers in Lembeke en verkiezen we Ternat in Vlaams Brabant. Onze hoop om hiermee het slechte weer te omzeilen draait echter op een sisser uit, de ene sneeuwvlaag na de andere als we in de auto zitten.
Bij aankomst schrijven we ons meteen in, er zijn meer starters dan verwacht. Bart en Roger verkennen het rondje terwijl Jef en Ben enkel nog tijd hebben om een 'noodzakelijke' sanitaire stop te doen. Tijdens de opwarming krijgen we nog een fikse sneeuwbui op onze nek, het klaart gelukkig nog op voor we moeten starten.
Na een kort stukje afdaling gaat het meteen bergop, eerder valsplat maar na een iets steiler knikje loopt het vals plat verraderlijk ver door. De rechts-links-rechts chicane is goed te nemen waarna we ons in een rotvaart (57 km/u) in een afdaling storten. Hier is het bijtrappen geblazen gedurende enkele honderden meters om de weg dan weer vals plat naar boven te zien gaan gevolgd door een korte maar steile brug die we over moeten. De felle wind staat rechts vooraan op kop terwijl het volgende stuk over een smalle weg gewoon rechtdoor loopt. Op een lint en op het kantje...afzien !! Na een flauwe linker bocht volgt verderop een slecht liggende scherpe bocht naar rechts. Wind recht in het aangezicht en de weg loopt vrij stevig naar boven, veel te lang naar eenieders goesting. Eens boven gaat het opnieuw in dalende lijn en in hoop tempo richting start/finish. Er liggen nog wel een viertal bochten tussen waarvan sommigen scherp zijn. Het steeds optrekken doet pijn.
Je merkt het al, geen recuperatiegelegenheid vooral te danken aan de wind. Het gaat razendsnel vanaf het startsein en alle Verhaert renners hebben aanvankelijk wat last met het tempo. Jef en Bart trekken hun plan, de anderen bengelen al snel achteraan. Ben voelt meteen dat hij verrevan gerecupereerd is van de inspanning van gisteren, het loopt niet echt lekker. Roger haakt vrij snel af hoewel we niet weten waardoor, misschien materiaalpech (zou niet de eerste keer zijn dit jaar).
In ronde 2 steekt Ben nog even het hoofd aan het venster door met een groepje weg te rijden maar als de anderen terug aansluiten is het eigenlijk al over en uit. Bart (gisteren niet gekoerst) is iets later in de wedstrijd het actiefst maar ook zijn poging om weg te gaan mislukt. Jef is aan het afzien maar heeft beteren benen als gisteren. Vooral in het klimwerk komt dat tot uiting, verder koerst hij verstandig.
Slachtoffers zijn er bij de vleet. Het is een slopende wedstrijd en Ben smijt de handdoek in ronde 9. De traditionele goede onstsnapping is al ronden een feit en volledig in overdrive gaan heeft geen zin. Nog een rondje rustig uitfietsen, als 22ste geklasseerd worden en klaar is kees. Er zijn nog maar 20 renners in koers ofzo en in de laatste ronde is alles uit elkaar gevallen. 5 leiders en daarachter verschillende kleine groepjes waarin Jef nog steeds stand houdt. Van Bart is even geen spoor meer en ook hij heeft (jammergenoeg) in de laatste ronde de rol moeten lossen. Volledig leeggereden, iets teveel met de krachten gewoekerd onderweg. Hij komt als 21ste binnen.
Het groepje van Jef (5 renners) komt overeen om samen binnen te rijden zonder mekaar te bestoken met aanvallen. Met de 13de plaats als inzet haalt Jef een mooie 17de plaats in deze loodzware wedsrtijd. Hij is de enige van het Verhaert Cycling Team die de wedstrijd echt heeft uitgereden en een prijs rijdt. Met deze prestatie veegt de in zijn ogen mindere prestatie van gisteren uit.
We hebben het heel de koers droog gehouden en na de wedstrijd gaan de hemelsluizen opnieuw open. Deze week goed rusten voor zaterdag in Appels en we bouwen rustig verder.
Mooi maar erg koud weer op deze Paaszondag. Ben en Jef laten zich hierdoor niet afschrikken en zakken af naar Puurs, waar ze voor het eerst verschijnen en de Verhaertkleuren zullen verdedigen.
Na het verkennigstochtje/opwarming komen de bro's al tot de conclusie dat het in Puurs zo plat als een pannenkoek is en dat het dus een snelle koers zal worden. Er staat niet zo heel veel wind maar er is wel een heel lang stuk rechtdoor met de wind in het nadeel. Het parcours is dan wel vlak, maar telt wel 11 bochten per rondje; als je dan weet dat we 11 rondes van iets meer dan 6 km voor de boeg hebben, dan wil dit dus zeggen dat we ons maar liefst 121 keer in gang moeten sleuren. De A en B-renners worden uit elkaar gehaald, waarschijnlijk vanwege de soms smalle baantjes waar we over moeten. Dit maakt de wedstrijd heel open en duidelijk, iederen is concurrent van iedereen !
En sleuren is het voor Jef; hij heeft de eerste twee ronden 'flanellen benen' en hangt vaak achteraan het peloton te bungelen. Dat kan niet gezegd worden van Ben, die niet weg te slaan is uit de voorste regionen van de bende en er geregeld een serieuze snok aan geeft vooraan. Na de derde ronde kan Jef een beetje recupereren en komt hij zich ook even vooraan bemoeien met de achtevolging op de kopgroep. De spreekwoordelijke vogels zijn ondertussen immers gaan vliegen: 5 renners zijn ontsnapt en rijden voor het pak uit. Hun voorsprong varieert van een halve minuut tot 15 seconden, maar we slagen er niet in hen helemaal terug bij te benen. Ben geeft vaak mee van jetje aan de kop van het peloton, maar het mag dus niet baten, want alles blijft samen tot in de voorlaatste ronde en de koplopers behouden hun krappe voorsprong. De laatste rondes wegen zwaar. Er wordt geregeld op het kantje gereden en het is voor iedereen afzien als de beesten. Regelmatig dreigt het razende peloton volledig uit elkaar te vallen maar de hergroepering komt steeds tot stand. In de ultieme ronde gaan nog 3 renners aan de haal en dus sprinten we voor de negende plaats. Het is cruciaal om goed voorin te zitten om de spurt aan te snijden, de laatste scherpe bocht ligt vrij dicht bij de meet. De vermoeidheid, hoge snelheid, op het kantje rijden en enkele bochten maken het heel moeilijk om op te schuiven. Jef is al lang blij dat hij in de groep de finish haalt en Ben sprint zich nog op het randje van krampen net binnen de prijzen naar een 18de plaats. Jef remonteert nog een paar andere stervende zwanen en eindigt 23ste en is daar meer dan tevreden mee gezien de slappe benen vandaag.
Een blik op het tellerke na de meet verklaart één en ander: we fietsten met een gemiddelde van 41,7 km/u op een zeer bochtig parcours; je zou van minder moe worden ! Morgen koers in Lembeke bij de WAOD of in Ternat bij de VWF, tenzij sneeuw of hagel er anders over beslist en hopelijk met betere benen voor Jef.
Dworp, de koers waar liefhebbers zoals wij ons echte profs wanen. De hoofdbaan naar Dworp wordt volledig afgesloten en een prachtig parcours wordt ons voor de wielen geschoven. 6 rondjes van 11,5 kilometer en de Bruine Put (ook bekend uit de Brabantese Pijl) als zwaarste obstakel.
Er is een kleine, positieve wijziging in de omloop ten opzichte van vorig jaar. In plaats van de snelle afdaling abrupt te onderbreken door rechts de brug over de snelweg te nemen, dalen we dit keer gewoon full speed verder de helling af. Hiermee mijden we een gevaarlijk bochtig stuk tussen de huizen en maakt het rondje perfect.
Het weer is goed dus er zijn veel renners komen opdagen, er bevinden zich verschillende Elites zonder Contract in het pak en dat hebben we geweten. Het startsein is nog niet maar net gegeven of er waagt er al 1 zijn kans. Het pak reageert uiteraard meteen en het spel zit op de wagen. Er wordt constant een verschroeiend tempo op nagehouden zonder enige recuperatiegelegenheid.
Onze twee klimmers Bart en Jef onderscheiden zich meermaals op de 1.000 meter lange beklimming van de Bruine Put en de golvende aanloop ernaartoe. Er vallen regelmatig gaatjes en in de groepjes die wat voorsprong nemen zit bijna altijd iemand van het VERHAERT CYCLING TEAM. Vooral Jef en Bart en in ronde 2 ook Roger die gevoelsmatig over heel sterke benen beschikt. Hij koerst voor het eerst een categorie hoger dan normaal maar laat dat niet aan z'n hart komen. Voorbij start/finish springt hij weg met een paar anderen en de rest van de ploeg houdt de benen stil. Ben is de enige die zich afzijdig houdt, hij weet dat het vele klimwerk voor hem al zwaar genoeg is dus extra inspanningen hoeven echt niet. Het groepje van Roger wordt nog voor de Bruine Put terug ingelopen en Roger zit op zijn tandvlees nog voor het zwaarste stuk van het parcours. Op de grote molen tracht hij het peloton bergop bij te benen, die inspanning is er teveel aan en de volgende ronde wordt hij met enkele anderen uit koers gepakt.
Gedurende 4 rondes wordt er serieus aan de boom geschud bergop en er vallen heel veel slachtoffers, van het peloton schiet niet veel over. Er zijn er ondertussen al wel een paar ontsnapt ondanks het hoge tempo dat de grupetto erop na houdt. Jef en Bart blijven het bergop uitstekend doen en Ben gaat telkens vlot mee naar boven en kan recupereren in de afdaling. We hebben allemaal onze zware momenten, Jef in ronde 4, Ben in ronde 5 en Bart in de laatste ronde.
Eens voor het laatst de Bruine Put bedwongen begint het gevecht voor een goede uitgangspositie. Ben en Jef zitten goed voorin en in het laatste rechte stuk voor het opdraaien naar de streep zit ook Bart vooraan. Ben zit in zijn wiel in de hoop dat Bart nog een jump waagt. Hij blijft echter zitten dus gaat Ben vlak voor de bocht zelf fors door. Hij zit op kop van het pak en ziet dat Bart in derde positie zit. De benen stilhouden haalt niets uit dus gaat hij vol door om Bart te piloteren naar een goede klassering. Wanneer het peloton echter over Ben raast is er geen spoor meer van Bart, pijpke uit zo bleek achteraf. Ben geeft wat hij heeft en valt met zijn 30ste plaats nog net binnen de prijzen. Jef komt van achteren nog sterk opzetten en wordt 33ste. Bart overschrijdt de streep in het peloton.
Prachtige koersdag weeral en hopelijk recuperen de benen goed van de inspanning van vandaag. Morgen staat de lastige koers in Bazel geprogrammeerd.
In afwachting van het verslag van Jefke bij deze al mijn versie van het verhaal. Het weer is ronduit slecht en de vorige jaren zouden we 100% thuis gebleven zijn. Omdat we er ons van bewust zijn dat we door het rijden van meer wedstrijden nog heel wat sterker kunnen worden, gaan we ervoor. Jef, Roger en Ben trotseren weer en wind in Oosteeklo.
Het CD-peloton van Roger is niet echt groot, de AB's zijn ruimer in aantal. Het zit Roger voorlopig niet mee wat betreft het materiaal. De benen zijn goed maar in ronde 8 maakt een lekke voorband een einde aan zijn wedstrijd. 2 weken op rij pech, dat kan niet blijven duren dus volgende week mogen we een 'hongerige' Roger aan de start verwachten.
Bij de AB's gaat het er de eerste 2 rondes wat hectisch aan toe, het is voor iedereen een beetje zoeken naar de goede lijnen en de impact van het natte asfalt. Jef nestelt zich in het midden van het pak en Ben zit gewoon achteraan. Een groepje van 11 renners neemt de benen in ronde 2, onder impuls van Ben en Jef naderen we de koplopers tot op 150 meter. Als de 2 Verhaert jongens het werk aan de anderen laten, lopen de vluchters uit en verdwijnen zelfs uit het zicht.
De grote groep blijft gewoon samen, geregeld wordt alles op een lint getrokken waar de wind op kop zit maar onze renners kennen geen enkel probleem om te volgen. Velen nemen vandaag geen onnodige risico's in dit honderweer en willen gewoon heelhuids aan de streep komen. Het tempo ligt anders hoog genoeg (gemiddeld 40 km/u) en de wind maakt het vrij lastig.
2 rondes voor het einde reageert Jef op een snedige demmarage van Kristof Muys bij het passeren van de start/finish en er ontstaat een gaatje met het peloton. Ben stopt daar zoveel mogelijk af maar het regent reacties waardoor de hergroeprering tot stand komt. In de laatste ronde schuiven beide Verhaert renners op naar voren om de spurt voor te bereiden. Bij het opdraaien van de laatste rechte lijn is het wat drummen en positie kiezen. Ben manouvreert zich naar een goede uitgangspositie en spurt naar een 8ste plaats van het pak, 26ste algemeen en 17de van de A-Reeks. Jef heeft een paar plaatsen verloren in het gewring en valt daardoor net buiten de eerste 30.
Zo zwart als nen hogen hoed krijgen we snel ons regenvestje aangereikt door Roos en gaan we naar de auto voor droge kleren. We kleden ons rustig om, laden alles in en halen onze uitslagen op. Pure winst alweer en op naar volgende dubbel koersweekend, zaterdag Dworp/Bazel en zondag Bazel.
Wedstrijdgegevens Ben : 60 kilometer - 1u 31min - AVS 39,7 km/u - MAX 55,7 km/u
Categorie AB (68 deelnemers) 1.Gert Ceulemans (Lier, winnaar cat. A) 2.Steven Martens (A2) 3.Bart Verhasselt (A3) 4.Sven Van Hoyweghen (A4) 5.Tim Vercauteren (A5) 6.Kristof Van de Putte (A6) 7.Pieter De Meyer (A7) 8.Bart Vlerick (A8) 9.Stijn Van der Jeught (A9) 10.Dave Vennincx (Stabroek, winnaar cat. B) 11.Kris Van Severen (B2) 12.Nico Debaes (B3) 13.Davy Rauch (A10) 14.Kristof Muys (B4) 15.Thierry Everaert (B5) 16.Joeri Bultinck (A11) 17.Fonny Kint (B6) 18.Serge Geysel (A12) 19.Sjacco Matthijs (B7) 20.Rudi Rabout (B8) 21.Giovanni De Beyter (A13) 22.Michael Van de Casteele (A14) 23.Stefaan Cornelis (A15) 24.Kris Smet (B9) 25.Bart Provost (A16) 26.Ben Verburgt (A17) 27.Dries Verplanken (A18) 28.Martino Wielfaert (B10) 29.Kieran De Fauw (A19) 30.Patrick Tas (B11)
Openingsweekend voor de profs en dus ook voor ons Liefhebbers. Gisteren in de Omloop Het Volk het goede voorbeeld van Philippe Gilbert gezien, 50 kilometer alle andere favorieten uit de wielen kletsen op de Kruisberg om in Warp-speed in Gent solo over de streep te bollen. Ongekend sterk nummer van de sympathieke en nog steeds maar 25-jarige Ardenees uit Remouchamps.
Omdat het parcours in Zeveneken (WAOD) niet echt goede commentaar kreeg, opteren we voor de VWF-koers in Oordegem (Tussen Gent en Aalst). Het Verhaert Cycling Team is vandaag 4 man sterk : Jef, Bart, Roger en Ben, allen starten in de A-Reeks.
11 mooie rondjes van 6 kilometer staan er op het programma, heel veel (tegen)wind, een paar lichthellende stroken en de meet is getrokken in het midden van een helling betegeld met al bij al goed lopende mozaik-klinkers. Een gezonde nervositeit is bij alle renners duidelijk aanwezig in deze eerste krachtmeting van het jaar.
Jef bevindt zich al snel in de voorste gelederen en is - zoals voorspeld - uiterst actief. Hij zit waar de sterke mannen zitten en doet aardig mee. Bart zit perfect weggestoken in de buik van de groep en schuift bijwijlen op naar voor om even poolshoogte te nemen, hij zit goed. Roger en Ben doen het eerder voorzichtig en hangen in de staart van de groep, probleemloos laten ze zich meevoeren in de eerste rondes. Voor Roger zorgt een mechanisch defect aan de achterderailleur voor het nodige tijdsverlies, hij zou later aanpikken bij de B-renners om aldaar zijn wedstrijd te vervolledigen.
Na een zenuwachtig begin van de wedstrijd rijdt er eerst 1 groepje renners weg en geleidelijk sluiten andere groepjes/vluchters zich aan bij de kop van de wedstrijd. Jammer genoeg slaagt geen enkele Verhaert renner erin om mee voorin te komen en raken we verzeild in een laatste compact peloton van een 20-tal geklopten. In ronde 3 en ronde vooral in ronde 7, wanneer enkele (te weinig) renners vrij goed samenwerken, naderen we tot op 200m van het grote peloton. Dichter zouden we niet geraken, de samenwerking stokt doordat enkele mederenners die nota bene niet hebben meegeholpen beginnen te zagen dat het te traag gaat. Eentje trekt zelfs aan het shirt van Jef, genoeg voor Ben om even die kerel op zijn plaats te zetten.
Het peloton is ongrijpbaar maar als Ben bovenop de helling in ronde 9 even de benen stil houdt, hebben Jef en Bart met een compagnon een gaatje geslagen. Een enkeling sluit nog aan en ze rapen er nog en paar op die voorin de rol hebben moeten lossen. Ben blijft zitten en onderhoud een matig tempo, opnieuw ter ergernis van diezelfe Pain in the Ass van daarstraks. Zeveren ja, het gaatje dicht rijden...natuurlijk niet !!
Jef en Bart rijden een mooi kloofje bij mekaar dat ze moeten kunnen houden tot de streep, in het groepje van Ben is er geen cohesie en is het beste bij iedereen eraf. In de laatste ronde staat Bart plots te voet, een leegloper achteraan. Pech voor onze ploegmakker terwijl Jef voorin buzze blijft geven met 6 anderen.
In de pelotonspurt wordt Davy Peirsman geklopt door Mario Van Gucht. Jef wint de spurt van zijn groepje door vanuit derde positie op en over de anderen te snellen. Ook Ben wint zijn spurtje bergop.
Roger bolt een minuutje later met het B-peloton over de meet en is tevreden dat hij toch nog zijn kilometers heeft kunnen doen. Nog een rondje uitfietsen, nummers afgeven (zonder prijs) en terug naar huis. De spits is eraf en we mogen best tevreden zijn, de wedstrijd werd probleemloos uitgereden en er is nog voldoende progressiemarge voor iedereen. Koersen blijft de beste training...
Tot volgende week in Oosteeklo.
Noot : Winaar Kuurne-Brussel-Kuurne is Steven De Jongh van het - in zijn gat gebeten door de slechte prestatie van gisteren - Quickstep.
Neen, uw blog moet niet dagelijks worden bijgewerkt. Het is gewoon zoals je het zélf wenst. Indien je geen tijd hebt om dit dagelijks te doen, maar bvb. enkele keren per week, is dit ook goed. Het is op jouw eigen tempo, met andere woorden: vele keren per dag mag dus ook zeker en vast, 1 keer per week ook.
Er hangt geen echte verplichting aan de regelmaat. Enkel is het zo hoe regelmatiger je het blog bijwerkt, hoe meer je bezoekers zullen terugkomen en hoe meer bezoekers je krijgt uiteraard.
Het maken van een blog en het onderhouden is eenvoudig. Hier wordt uitgelegd hoe u dit dient te doen.
Als eerste dient u een blog aan te maken- dit kan sinds 2023 niet meer.
Op die pagina dient u enkele gegevens in te geven. Dit duurt nog geen minuut om dit in te geven. Druk vervolgens op "Volgende pagina".
Nu is uw blog bijna aangemaakt. Ga nu naar uw e-mail en wacht totdat u van Bloggen.be een e-mailtje heeft ontvangen. In dat e-mailtje dient u op het unieke internetadres te klikken.
