Ik hou van verrassingen! Om te geven dan wel. Zelf word ik niet graag verrast. Hoewel ik een verrassing altijd weet te waarderen. Enkele dagen geleden kochten mijn dochtertje van 4 en ik een nieuwe gsm voor mijn man omdat hij nog in het bezit is van een préhistorisch model waarvan de beltonen het niet meer deden als ze geen zin hadden. Zo`n ding moet eerst 24h opladen voor je het kan gebruiken, dus stak ik het in op een onopvallende plaats, zodat hij het niet zou opmerken. Dan kon ik hem zijn cadeautje de dag erna, opgeladen afgeven. Mannen zijn nu eenmaal zo dat ze weinig geduld hebben en onmiddelijk op de knopjes beginnen te duwen en te telefoneren. Frustrerend als het ding dan niet is opgeladen...vandaar.

Mijn dochter en ik waren het er sluitend over eens dat het een VERRASSING zou blijven tot de volgende dag. Toen we mijn man aan zijn werk gingen halen met de wagen, was ze enorm enthousiast over de aankoop. Mijn man zat nog maar net in de wagen en het klonk al; ''Papa, wij hebben een verrassing voor u, maar we zeggen nog niet wat!'', ''Het moet alleen nog opladen''. Tja, wat kon dat zijn???? Gelukkig wist hij het spelletje mee te spelen en vroeg hij verwonderd of hij een electrisch scheerapparaat had gekregen. Hij scheert zich nooit electrisch en heeft een hekel aan zo`n ding. Eenmaal thuis hebben we de verrassing dan toch maar onthuld. Hij was er erg blij mee, en heeft geduldig gewacht tot het ding was opgeladen.