Een zwart gedrocht met witte tanden kwam deze middag het hoekje omgelopen, en begaf zich regelrecht naar mijn achtertuin. Plichtsbewust sloot ik de poort van mijn tuin, in de veronderstelling dat het beest dan geen verkeersslachtoffers zou veroorzaken op de steenweg waar ik woon. Via het venster probeerde ik even contact te leggen met het dier, maar het beest stond er als een bok op een haverkist, met zijn lip opgetrokken te grommen. Ik wist meteen dat ik vandaag geen vriendschap zou sluiten met het verdwaalde dier. Wie oh wie zou me dan helpen? Ik bedacht me niet en belde de politie, die kunnen wel voor een oplossing zorgen. Terwijl de agenten ter plaatse waren en zochten naar een oplossing, kwam er hijgend een vrouw aangelopen, met in één hand een halsband, en in de andere hand een stuk spek. Ik maakte haar duidelijk dat ze haar huisdier moest bijhouden en intussen wezen de agenten haar erop dat het niet de eerste keer was dat de hond was ontsnapt. Mijn dochtertje van 4 was even daarvoor nog buiten aan het schommelen. Ik mag er niet aan denken dat ze oog in oog zou staan met het valse gedrocht... Nadat ik de vrouw hierop wees, maakte ze met tranen in haar ogen de hond vast aan de leiband. Het beest had er duidelijk geen zin in en trok zich los. Gelukkig keek ik even later tevreden naar de achterkant van de hond en z`n baasje.
In het begin van deze week ontving ik een mailtje met foto`s van een man die werd aangevallen door en bit bull. Ik vind het verschrikkelijk dat mensen zoiets doorsturen. Ik ben er dan ook even niet goed van geweest. Misschien is het wel waar wat The Secret beweert; Dat je alles aantrekt waar je aan denkt. Zelfs als je denkt aan dingen die je niet wil. Beangstigend, want je gedachten controleren lijkt mij een quasi onmogelijke job. Hoewel ik het toch ga proberen.
Een mooie dag is het vandaag, ondanks het gure herfstweer. Maar ''mooi'' is gewoon de manier waarop je ogen die dag naar de wereld kijken. En deze dag leek mij ideaal om te beginnen met mijn blogje. Herinneringen vervagen al te snel, en mijn geheugen laat mij, ondanks mijn jeugdige leeftijd, toch soms in de steek. Eigenlijk creëer je momenteel je herinneringen, maak er dus wat van! En de mooie momenten vastleggen, is de ideale manier om je geluk te herbeleven. De titel van mijn blogje ''Wat me gelukkig maakt'' heb ik gekozen omdat ik deels wél en deels niet weet wat geluk betekent. Heeft iedereen zijn geluk in eigen handen? Of bestaat er een ''lot'' waaraan je zelf niets kan veranderen? Is geluk ''tevredenheid'' of ''streven''? Wie zal het zeggen? Ik probeer alvast te genieten van de dingen die mij gelukkig maken.
De wingerd heeft zijn mooie, rode blaren verloren door de hevige wind vandaag. Ze kleuren de ondergrond van mijn terras. De herfst is mijn favoriete seizoen. Rode, oranje en bruine blaren, een vochtig ruikend bospad en paddenstoelen die plots uit de grond schieten. Frisse avonden, koude nachten en overdag een oranje gloeiende zon. Heb je trouwens al eens gezien hoe mooi het contrast is tussen de verkleurde blaren van een populier en een donkergrijs wolkendek, dat zoals vandaag ons land kwam voorzien van regen, regen en nog eens regen...en wind. Redenen genoeg om te cocoonen, of om je eerste blogje te openen...Gezellig!
Petrol
