Welkom op mijn blog van Waterloo.

Ik heb voor dit wapenfeit gekozen, omdat ik het - in het kader van mijn studie 'uniformologie' - biezonder interessant vond met welke strategie, heldenmoed en plichtsgevoel,  en vooral in welke uniform-kledij, met toen der tijd ten strijde trok.

Als je vragen hebt mag je ze hier achter laten.

Ik ga dan proberen het uit te leggen.

27-06-2015 om 00:00 geschreven door guy  

Napoleon Bonaparte

(Ajaccio, 15 augustus 1769 - Sint-Helena, 5 mei 1821) was een Frans militair en politieke leider tijdens de laatste stadia van de Franse Revolutie.

Als Napoleon I was hij van 1804 tot 1815 keizer der Fransen.

Zijn juridische hervorming, de Code Napoléon, had een grote en blijvende invloed op het recht in vele landen, waaronder Nederland en België.

Het best wordt hij echter herinnerd door de rol die hij in de naar hem genoemde Napoleontische oorlogen speelde.

Het gelukte hem in het eerste decennium van de 19e eeuw een groot deel van Europa onder Frans gezag te brengen.

De jonge Napoleon, geschilderd door Antoine-Jean Gros

Napoleon werd op Corsica geboren. Zijn ouders waren van adellijke Genuese afkomst.

Napoleon werd geboren als Napoleone di Buonaparte. Hij was de tweede zoon van Maria Laetitia Ramolino en Carlo Maria Buonaparte, die advocaat was.

De familie Buonaparte was van bescheiden afkomst. Napoleon groeide op Corsica op. Al op jonge leeftijd werden hem allerlei leidinggevende kwaliteiten toegedicht.

Hij zou op school vaak soldaatje hebben gespeeld en zou daarbij altijd het voortouw hebben genomen.

Vader Carlo wist, door bevriend te raken met een Franse gouverneur, een studiebeurs voor zijn zoon te bemachtigen, en op negenjarige leeftijd vertrok Napoleon naar een militaire school in Brienne, op het Franse vasteland.

Napoleon vervolgde zijn studie op vijftienjarige leeftijd aan de École Militaire te Parijs.

Alle lerarenprognoses (die uitstekend waren) uit deze tijd zijn bewaard gebleven, inclusief die van een leraar Duits die een afwijkende opinie had.

Napoleon deed op de École Militaire vervroegd examen, slaagde en werd op zijn zestiende benoemd tot tweede luitenant. Toen de Franse Revolutie uitbrak sloot Napoleon zich daarbij aan.

Tijdens de revolutie werd de Corsicaanse patriot Pasquale Paoli uitgenodigd om terug te keren uit Engeland.

Nadat hij door de revolutionairen in Parijs als een held was ontvangen, vestigde hij zich in 1790 opnieuw op Corsica - nu een Frans departement - waar hij de leiding van het plaatselijk bestuur in handen kreeg.

Tot zijn medewerkers van die tijd behoorde ook de jonge officier Napoleon Bonaparte. Maar Paoli kreeg het moeilijk met de revolutie toen deze steeds radicaler werd.

In 1793 mislukte een poging om met een Frans legertje vanuit Corsica het naburige Sardinië te veroveren, omdat Paoli de expeditie heimelijk had gesaboteerd.

Als gevolg daarvan eiste de Nationale Conventie in Parijs zijn arrestatie. Paoli ontketende opnieuw een opstand en verdreef met Britse hulp de Fransen uit hun voornaamste steunpunten.

Daarbij moest ook de familie Bonaparte vluchten, die zich inmiddels tegen Paoli had gekeerd.

In 1794 stelde Corsica zich onder Brits gezag.

Als het zelfstandige Anglo-Corsicaans Koninkrijk kreeg het een eigen grondwet, met de Britse koning George III als koning en de Brit Sir Gilbert Elliot werd onderkoning.

Paoli werd echter door de Britten aan de kant geschoven en verliet in 1795 voorgoed het eiland.

Een jaar later zou Corsica definitief Frans worden.

In de jaren voor de Franse Revolutie werd hij op het vasteland van Frankrijk tot artillerieofficier opgeleid. Bonaparte kreeg onder de Eerste Franse Republiek bekendheid.

Hij wist de Eerste- en Tweede Coalitie tegen Frankrijk te verslaan.

In 1799 pleegde hij een staatsgreep, waarna hij zichzelf als eerste consul installeerde; vijf jaar later riep hij zichzelf in navolging van Karel de Grote tot keizer van Frankrijk uit.

In het eerste decennium van de 19e eeuw was het Eerste Franse Keizerrijk onder Napoleon betrokken bij een reeks van conflicten - de Napoleontische oorlogen - waarbij alle Europese grootmachten betrokken waren.

Na een serie van overwinningen slaagde Frankrijk er in om een dominante positie in continentaal Europa in te nemen.

Bij de handhaving van de Franse invloedssfeer maakte Napoleon gebruik van uitgebreide allianties, waar hij vrienden en familieleden in machtsposities in andere landen benoemde om daar als Franse vazallen te heersen,

zijn broer Lodewijk Napoleon in het Koninkrijk Holland is hiervan een voorbeeld. Hij slaagde er echter niet in zijn gezag blijvend aan Europa op te leggen.

De veldtocht van Napoleon naar Rusland in 1812 betekende een keerpunt. Zijn Grande Armée werd voor een belangrijk deel vernietigd en hij slaagde er niet in deze in de korte tijd, die hem nog restte, opnieuw op te bouwen.

In 1813 versloeg de Zesde Coalitie het leger van Napoleon in de Slag bij Leipzig.

Het volgende jaar viel de Coalitie Frankrijk binnen. Napoleon werd tot aftreden gedwongen en verbannen naar het eiland Elba.

Minder dan een jaar later slaagde Napoleon er echter in te ontsnappen.

Hij wist de macht in Frankrijk weliswaar opnieuw te grijpen, maar in de beslissende Slag bij Waterloo, vlak bij Brussel, in juni 1815 leed hij een nederlaag.

Daarna bracht hij de laatste zes jaar van zijn leven in gevangenschap van de Britten op het eiland Sint-Helena door.

Een autopsie zou hebben geconcludeerd dat hij stierf aan maagkanker.

28-06-2015 om 00:00 geschreven door guy