We wilden vanmorgen, nog voor dat we hier vertrekken, opnieuw een wandeling doen en op die kampeerplek waar we staan, staat er een heel oude Kabe (we zien  ze hier trouwens met hopen rijden, dat merk van caravan, maar nog nooit gezien met een Tesla als trekpaard!).  De eigenaar kwam net buiten toen we passeerden, hij was oud en had wel wat 'onderhoud' nodig en sprak helaas geen engels, zo bleek, toen we hem vroegen hoe oud de caravan was.  Hij verstond er natuurlijk niets van, en wij van hem ook niets.  Maar niet getreurd, fier als ze zijn op hun streek  : hij haalde zijn smartfoon uit zijn jas, en liet ons het uitzichtspunt Hjerkinnhoe kijken, waar we al waren geweest (mooie houten uitichtpunt waar we met de verrekijker de muskusossen konden zien) en  aan zijn gebaren konden we afleiden dat we daar absoluut naartoe moesten.  Echt vriendelijk !  

De Dovrefjell - we reden er vorig jaar doorheen op weg naar Eikesdalen- heeft me, in tegenstelling tot vorig jaar erg gecharmeerd !   Het gebied sprak me vorig jaar niet aan, maar ik merkte het al vaker deze vakantie : je moet je in een gebiedverdiepen, je moet wat 'veldwerk' doen en je informeren, en dan ga je zien of het je bevalt .   Het gebied is erg toegankelijk om te wandelen en het laat zich ook voor de niet geoefende toerist goed wandelen.  Het is niet zo een geklauter over rotsblokken, zoals je hier erg veel hebt. Het lijkt wat meer op de Oostenrijkse wandelingen, zoals wij ze doen.  Toch maar eens dringend die topografische kaarten van hier proberen te vinden voor volgende jaren !   

Soit, we wandelden een kleine 6 km s morgens, en zagen de bui alweer hangen.   Net op tijd, of net niet, t is maar hoe je het bekijkt, staan we terug aan onze caravan en maak ik er een fijne luie brei-namiddag van !