We gingen vanzelfsprekend terug naar 'camping Ula' op de vooravond van ons vertrek uit Noorwegen. Er is nog een camping die bekend staat als vertrek-camping, camping Gon, maar Eddy twijfelt of we daar wel weggeraken met regen die er uit viel. Alle 'vertrekkers' worden bij mekaar gezet worden op een laaggelegen stukje camping en het is best een steil opritje in gravel om te vertrekken...toch maar niet. Op donderdagmorgen nemen we de Superspeed van Color Line terug naar Hirthals in Denemarken. Weinig volk, blauwe lucht en rustige zee, allemaal prima! Zouden die vroege boten dan toch minder bezet zijn? echt veel beter!
We willen het rustig aan doen, de terugreis, en daarom stoppen we in Ribe, aan de westkust van Denemarken, waar een van mijn collega's ook al eens was. Camping Ribe, terug genummerde plaatsen en ze vragen hoe groot je caravan is,want het perceeltje dat je krijgt toegewezen is aangepast aan de grootte van je caravan. Prima, sjiek hier ! Het weer is geweldig, warm en we besluiten na het avondeten nog een ritje met de fiets te maken. Naar het eiland Mando, waar je alleen bij laag water naartoe kan. Bijzonder! We volgden de panoramaroute en kwamen er vanzelf langs. De fietstocht leek wat op een combinatie van Westvlaamse velden (zoals de Lange Lis fietsroute) en de dijken in nederland. Mooi! We zagen inderdaad een auto richting het eilandje rijden,wijzelf hebben het niet gedaan (onze fiets vindt zoutwater niet leuk!) hoewel het tij naar laagwater aan het gaan was, dus voldoende tijd.
Teruggekeerd via Ribe stadje : zo hoort een vakantiestadje te zijn! Heel mooi oud stadje, met mooie oude huizen, autovrij binnenplein, veel terrasjes en eetgelegenheden .... Dat kennen ze in Noorwegen echt niet (maar wij hebben het ook niet gemist).
|