|
Vanuit Ovre Ardal,waar we in de eerste week waren, kan je eigenlijk heel makkelijk via een tolweg naar de Sognefjelssvegen richting Jotunheimen, alleen is dat voor een caravan niet toegelaten. Op de camping in Ovre Ardal had een mevrouw ons verteld dat het een heel mooie weg is om te fietsen (tolweg trouwens, halverwege moet je betalen- enkel met credit card! -, dus om een idee te krijgen kan je ook tot halverwege rijden en terugkeren) en omdat we nu toch in regio Jotunheimen zijn, wilden we het van noord naar zuid fietsen. We nemen de auto en rijden over de Sognefjellsvegen (een beloning op zich met helder weer, super magnifiek) tot aan Turtagro, waar onze fietstocht start. We klimmen en worden uiteindelijk beloond met een prachtig zicht op Jostedalsbreen, hoe mooi !
We wisselen van jas want er komt een flinke afdaling en het is zo al koud, en beginnen eraan. Het is inderdaad erg mooi maar halverwege komen we die tol-cabine tegen en een meneer daar zei ons dat het zeker de moeite waard was om af te dalen. Dus we kozen om nog verder te gaan, wetend dat we dat wel nog moeten klimmen straks. Maar zelf vond ik het, verwend nestje dat ik ben geworden, toch niet zo aantrekkelijk : er liepen gigantische hoogspanningstoestanden door het landschap en dat vond ik toch minder. Met 38 km uiteindelijk op de teller en 1400 hoogtemeters was het voor ons een straf parcours...
Terug aangekomen bij onze auto in Turtagro, willen we een koffie gaan drinken en ik zag daar mensen een dagsoepje eten daar had ik ook wel zin in ! Het werd netjes gebracht met 2 puntjes brood en het kostte 11 euro. Nou, dat is wel wat ! Maar het smaakte overheerlijk.
Onderweg stopten we nog even en heel toevallig zag Eddy een Sneeuwhoen, met kuikentjes, schitterend! Toen we dichterbij kwamen hoorden we de hen kakelen en de kuikentjes bleven als perplex staan, ze verroerden geen pluimpje mee, je kon echt heel dichtbij komen maar ze bleven stil zitten, de perfecte camouflage !
|
