We fietsten eerst door de vallei, doorheen verschillende dorpjes met veel landbouw.  Zelf vond ik er niets aan, maar ook dat is Noorwegen natuurlijk.  In Donfoss aangekomen prezen we ons gelukkig dat we niet zijn doorgereden tot aan die camping .  1000 caravannen, veel sta-caravannen, dicht op mekaar gepropt, maar blijkbaar zeer geliefd want druk bezocht.  Met zwembad en dergelijke ;-) 

De Tundradalen blijkt een kiezelwegske te zijn, hoog omhoog doorheen een dennenbos, je hebt al je aandacht nodig voor het weggetje, want de afgrond is steil en je wil niet naar beneden !  Het eindigde bij een zomerboerderij van schapen,  er was niet veel beweging te zien, maar het uitzicht was weer magnifiek en uiteindelijk vond ik het toch fijn, dat we vertrokken waren, hoewel het regende.

En op de terugweg was hij daar zomaar opeens,  Mr Moose -oftewel Mr Eland- in vol ornaat, netjes getooid met een groot gewei.  Hoe knap was dat !?  Nietsvermoedend stak hij zomaar het fietsweggetje over maar al heel snel had hij ons in de smiezen en nam hij de benen.  Te snel om nog een foto te kunnen maken, maar wel heel bijzonder als je het zomaar opeens meemaakt.  Groot zijn ze hoor! 

We hebben, in enige zin toch wel wat voorbarig, toch al maar de wandelkaarten van Jotunheimen gekocht.... ;-)