De Meridianen wilden nog even boodschappen doen in Egersund en de Watergeest vertrok alvast zuidwaarts naar de omgeving van Farsund op zoek naar een mooi ankerplekje. Met de contacten van gisteren kon de Meri afmeren bij de maatjesman aan zijn bedrijfssteiger en wat hadden we anders kunnen verwachten : ze werden uitgenodigd op een bedrijfsbezoek en het blijkt werkelijk hallucinant te zijn, zon maatjeshandel. De visjes worden met hoeveelheden tussen 200 en 500 ton per dag aangeleverd, en per 50 ton/uur verwerkt. Zeer indrukwekkend, volautomatisch !!! We waren niet erg verbaasd toen we een sms-je kregen in de namiddag dat de Meri ook vertrokken was, met maatjes aan boord !!!
Nu, wij vonden ook weer een droomplekje, dachten we, maar helaas bleek daar een reunie te zijn van een tiental koppels met motorbootjes, veel kindjes en alle steigers lagen vol. Maar, zodra ze ons zagen, begonnen ze hun bootjes te verleggen en maakten ze plaats voor ons vrij
Het was een grote bedrijvigheid op de steigers, de mannen waren vroeg in de ochtend bezig geweest met vissen (ze hadden 50 kg vis gevangen, er scheelt echt iets aan onze vistechniek :wink:) en nu waren de vrouwen een overheerlijke vissoep aan het maken in een pot van 50 liter. Dat ze overheerlijk was, dat kunnen we bevestigen want na de speech van een van hen, kreeg iedereen soep, en kwamen er 2 bordjes onze kant op gewandeld!! Regelmatig werd gevraagd of we er nog wilden , njam,njam, lekker ! Daarna kwam iemand ons nog een primeur laten proeven : een van zijn vrienden woont op het eiland Utsira en is bezig een kruidendrank (40%) te ontwikkelen. Het was de allereerste fles van dat drankje op het vasteland en wij hadden het genoegen het flessengeluk te mogen proeven
:-P
Rond 9 uur s avonds kwam de Meri ook aanmeren en al snel stonden er opnieuw bordjes vissoep en mosselen (lekker!) bij de meri aan boord
Het is werkelijk ongelooflijk hoe gastvrij de mensen zijn. Als je dat met hen bespreekt, zijn ze zich daarvan bewust en dragen het hoog in het vaandel, ze willen absoluut zo zijn, dat is de sterkte van de natie, zei men ons. Ze zijn natuurlijk nog overdonderd van de gebeurtenissen van afgelopen vrijdag en hun samenhorigheid is erg groot. Erg sprekend voor hun mentaliteit vond ik het antwoord op mijn vraag wat er nu met die moordenaar gaat gebeuren, levenslang in de gevangenis ? Daar denken zij dus niet over na, antwoordde hij heel verbaasd, daar wordt met geen woord over gerept, hij vertelde ons dat hij hoopte dat die moordenaar intensief begeleid zou worden, dat Noorwegen hem uiteindelijk zou vergeven en dat hij weer zou kunnen worden opgenomen in de gemeenschap, vergiffenis, you know, zei hij
.
Nog even dit : het wordt weer donkerder s avonds !
 
 
|