‘s morgens vroeg opgestaan (lakens wassen) en in het winkeltje gauw een koffiekoek gaan kopen, het is niet echt wat Limburgers gewend zijn, maar het smaakte toch!  Banketbakkers hebben we hier maar weinig gezien.  Geeft niet, als het brood maar lekker is !!

Het mevrouwtje van de winkel sprak me in het Noors aan over de Osloramp, het enige wat ik verstond was haar gelaatsuitdrukking en die sprak boekdelen … Toen we uiteindelijk vertrokken van Finnoy, zagen we de vlaggen overal halfstok hangen, verschrikkelijk !

We vertrokken op aanraden van de BBQ-man naar Lindoy en dat had ook weer een verrassing voor ons in petto.  Jonge tienermeisjes kwamen ‘s morgens vragen of we pannekoeken wilden kopen voor 5 kronen per stuk (0,7 euro).  Tja, daar hadden we natuurlijk niets op tegen, het regende, we hadden geen plannen en een pannekoekje, kant en klaar geleverd lusten we wel.  Die meisjes logeerden , zo leerden we later, in een opvanghuis op het eiland waar meisjes uit ontwrichte gezinnen een half jaar konden wonen, ze krijgen er les en begeleiding en ze waren er heel blij mee dat ze daar konden tot rust komen.

Oh ja, we hebben ook een “fabrikant” van Noorse wol gezien, er zat voldoende aan voor meerdere sokken!