Ik heb dan ook een flesje wijn meegenomen en ben vooral blij dat ze het begrepen toen.

We hebben nog even nagepraat over diepmenselijke dingen als verliefdheid en ik besef nu ook heel goed dat als ik eerlijk ben tegenover A., vriendschap echt wel niet langer zal mogelijk zijn. Zij kan me nog die kans willen geven, maar er komt dan ongetwijfeld eenmoment dat haar partner, J., vraagt om me niet meer te zien.

Misschien is daar nu ook al iets over gevallen, want zoals je weet, heb ik al even de indruk dat ze koeler is geworden in haar berichtjes.

Ik was er nooit uit of ik eerlijk moest zijn tegenover haar. Ik wil dat wel, want ik wil haar niets voorliegen. Maar ik wil ook haar vriendschap niet verliezen, want die is me erg waardevol. Maar nu besef ik ook dat zij misschien niet alles zal te kiezen hebben. Soms zal ze misschien moeten kiezen voor de gemoedsrust van haar man. En daar zal ik niets tegenin kunnen brengen.

Misschien dus beter dat ik de waarheid voor mij houd.

Het is ondertussen ook nog precies een maand tegen dat ik haar terugzie. Deze periode lijkt me vreselijk lang. Het lijkt alsof ze al maanden aan de gang is, maar ik zit nog niet eens halverwege.

Soms gaat het even beter, maar ik besef heel goed dat mijn hart kapot is.