De ruimtelijke visie biedt een duurzaam raamwerk voor de komende jaren, waarin niet alleen

nieuwe, maar ook lopende plannen worden gekaderd (o.a. de ruimtelijke beleidsvisies op

gewestelijk, provinciaal en lokaal niveau). De visie doet geen uitspraak op het niveau van een

sequentie, maar over het geheel van de Leievallei, door dieper in te zoomen op de

ontwikkelingspotenties van de vallei vanaf het water. Gecombineerd met de landschappelijke en historisch-geografische kwaliteiten wordt een landschappelijk raamwerk opgebouwd, dat bestaat uit twee belangrijke pijlers. Enerzijds hebben we de (natuurlijke) meanderende Leie als “zachte ruggengraat”. Als belangrijke doelstellingen staan hier de opwaardering of bescherming van het cultuurhistorische landschap en van de ecologische waarden voorop. De artificiële, gekanaliseerde Leie als “harde ruggengraat” betekent anderzijds economie en kan in de gewenste ontwikkeling ondermeer betekenen dat enkel watergebonden bedrijven op weloverwogen plaatsen gekoppeld worden aan het kanaal.

Gebied: St.-Baafs-Vijve – St.-Eloois-Vijve

Volgens het Geïntegreerd Strategisch Plan behoort het gebied aan de Leieoever in Sint-Eloois-Vijve tot de zone waar de Leie en de Leievallei onderdeel zijn van de open ruimtegebieden. Reïntegratie van de Leie in het omliggende landschap staat daarbij voorop,

samen met het vrijwaren van het landelijk karakter. Dit gebied wordt gekarakteriseerd door de meanders van St.-Baafs-Vijve Hooie en Knok en de meander van Schoondale.

De meanders worden terug aangekoppeld op de gekanaliseerde Leie, mits de bouw van in- en uitlaatconstructies ten behoeve van gericht waterbeheer. Voor de meander van St.-Baafs-Vijve Knok gebeurt dit tweezijdig, voor de andere meanders éénzijdig. De meander van St.-Baafs-Vijve Hooie dient eerst (gedeeltelijk) weer opengegraven te worden. De meander van St.-Baafs-Vijve Hooie wordt ontwikkeld in functie van natte natuur, eventueel met een broekbos in de meanderbedding. In het binnengebied van zowel de meander van St.-Baafs-Vijve Knok als Schoondale dienen de ecologische potenties geoptimaliseerd te worden in het kader van natuurontwikkeling, evenals langs de monding van de Schoondalebeek. De Schoondalebeek kan in een latere fase (bij goede waterkwaliteit) terug worden aangekoppeld op de meander; hierdoor kan ook winterse vernatting worden bewerkstelligd door beekwater.

Ter hoogte van de meander Schoondale wisselt het verharde jaagpad langs de gekanaliseerde

Leie van linkeroever naar rechteroever d.m.v. een nieuw te bouwen fietsersbrug over de

gekanaliseerde Leie. Deze inrichting moet voorkomen dat verder stroomopwaarts een conflict

ontstaat tussen het recreatieve verkeer langs de gekanaliseerde Leie en de industriële functie

op linkeroever. In het kader van de verdere inrichting van het gebied zijn nog volgende punten aan de orde:

*  voorzien van secundaire recreatieve routes (inclusief fietsersbrug of voetveer over de

meander) om de kern van St.-Baafs-Vijve recreatief te linken aan het binnengebied van de

meander Knok en de jaagpaden langs de Leie (al gerealiseerd).

*  voorzien van landschappelijk aangepaste groenbuffering t.h.v. storende bebouwing

*  aanleg van een kaaimuur t.b.v. watergebonden industrie aan het bedrijventerrein van

Schoondale. Hierbij dient een oplossing gezocht te worden om het passeren van recreatief

verkeer op een veilige manier te laten verlopen.

* de herinrichting van oeverzones parallel aan de gekanaliseerde Leie, waar overbodige

dijken worden afgegraven en bomen als lijnstructuur plaats ruimen voor een andere

landschappelijk gepaste invulling

*  ecologisch herstel van beekvalleien van zijwaterlopen

Gebied: Ooigem - Wielsbeke

Het gebied behoort tot de zone waar de Leie en de Leievallei onderdeel zijn van de open

ruimtegebieden. Reïntegratie van de Leie in het omliggende landschap staat daarbij voorop,

samen met het vrijwaren van het landelijk karakter. Het gebied wordt gekenmerkt door de

aanwezigheid van een grote langsliggende meander op linkeroever die doormidden gesneden

wordt door het kanaal Roeselare-Leie en zodoende de twee meanderdelen van Wielsbeke

Stamphoek en Ooigem Munkenhof vormt (de nota van 2004 heeft het inderdaad over Ooigem Munkenhof, alhoewel de site Munkenhof in 2000 ook officieel definitief bij Desselgem mocht blijven).

Het binnengebied van de meander van Wielsbeke is reeds sterk industrieel ontwikkeld. De

industriële activiteiten dienen beter ingepast te worden in de omgeving door een landschappelijke afwerking van het grondspeciestort van W&Z en de aanleg van buffergroen

ter hoogte van de containerterminal. In de omgeving van de meander Munkenhof kunnen de

ecologische potenties verder geoptimaliseerd worden, aansluitend op het iets verder gelegen

Ooigembos.

In het kader van de verdere inrichting van het gebied zijn nog volgende punten aan de orde:

*  aanleg van een passeerstrook voor klasse Vb-schepen op linkeroever aansluitend op de

containerterminal van Wielsbeke

*  verbreden van de waterweg stroomafwaarts van de containerterminal van Wielsbeke,

waarbij het aanwezige gemeentelijke containerpark dient geherlocaliseerd te worden

*  ontwikkelen van de ecologische potenties van de meander van Wielsbeke als relict van de

historische loop (bv. door ontwikkeling van broekbos)

*  voorzien van secundaire recreatieve routes die het jaagpad langs de gekanaliseerde Leie

recreatief linken aan de kern van Ooigem en het kanaal Roeselare-Leie

* voorzien van een secundaire recreatieve route op linkeroever die het iets verdergelegen

Ooigembos ontsluit en een lusvormige wandelroute tussen Ooigem en Bavikhove toelaten

* de herinrichting van oeverzones parallel aan de gekanaliseerde Leie, waar overbodige

dijken worden afgegraven en bomen als lijnstructuur plaats ruimen voor een andere

landschappelijk gepaste invulling

*  ecologisch herstel van beekvalleien van zijwaterlopen zoals de Ezelsbeek. De Paddebeek

kan ook door een verbinding met de meander van Munkenhof terug een deel van de vallei

vernatten.

Gebied: Bavikhove – Beveren-Leie

Het gebied behoort tot de zone waar de Leie en de Leievallei onderdeel zijn van de open

ruimtegebieden. Reïntegratie van de Leie in het omliggende landschap staat daarbij voorop,

samen met het vrijwaren van het landelijk karakter. Het gebied wordt gekenmerkt door de meander van Bavikhove Leiekant, het aansluitende Ooigembos en de omgeving van Goed de Beaulieu en de Zavelput.

De meander van Bavikhove wordt terug aangekoppeld aan de gekanaliseerde Leie, mits de

bouw van in- en uitlaatconstructies ten behoeve van gericht waterbeheer. De gedempte delen

van de meander dienen hierbij weer uitgegraven te worden, eventueel in een eerste fase als

beekloop. In het alluviaal gebied rond de meander worden de ecologische potenties maximaal

benut, waarbij aangesloten wordt op het naastgelegen Ooigembos. Momenteel mondt de

(sterk vervuilde) Plaatsbeek rechtstreeks in de gekanaliseerde Leie uit. Door ze in een latere

fase (bij goede waterkwaliteit) te laten uitmonden in de meander kan vernatting van het

valleigebied worden bewerkstelligd door beekwater. Ooigembos zelf kan verder uitgebreid

worden omwille van potenties van natte natuur, doch met respect voor het bewaren van

doorzichten en kleine landschapselementen. Optioneel kan het slibstort binnen de meander

van Bavikhove worden afgegraven.

Het gebied rond Goed de Beaulieu en de Zwavelput wordt verder ecologisch ontwikkeld met

mogelijkheid tot recreatief medegebruik. Tussen dit gebied en de meander van Bavikhove

wordt een recreatieve link voorzien d.m.v. een nieuw te bouwen fietsersbrug over de

gekanaliseerde Leie. Deze brug kan wat verder stroomopwaarts worden gelokaliseerd (t.h.v.

de Kervijnstraat) om de visuele impact op de historische site rond Goed de Beaulieu te beperken. De exacte locatie van de brug dient nog verder bepaald te worden bij de eigenlijke

inrichtingsstudie. Door de aanleg van de brug wordt bereikt dat het verhard jaagpad op de

rechteroever van de Leie gehandhaafd wordt en dat het jaagpad op linkeroever tussen de

nieuw ontworpen fietsersbrug en de brug bij het Munkenhof alleen ingericht wordt voor

wandelaars (wat de recreatieve druk op het gebied zal beperken tot wandelaars).

In het kader van de verdere inrichting van het gebied zijn nog volgende punten aan de orde:

*  lokale verbreding van de waterloop volgens de historische loop van de Leie op 2 locaties

*  voorzien van secundaire recreatieve routes die Bavikhove en Beveren-Leie beter linken

aan de jaagpaden langs de Leie

*  herstel van potentiële overstromingszones langs de meander van Bavikhove en de

monding van de Plaatsbeek

*  de herinrichting van oeverzones parallel aan de gekanaliseerde Leie, waar overbodige

dijken worden afgegraven en bomen als lijnstructuur plaats ruimen voor een andere

landschappelijk gepaste invulling

*  ecologisch herstel van beekvalleien van zijwaterlopen zoals de Beverenbeek en vooral de

Plaatsbeek

22-11-2007, 00:00 geschreven door wareber  

Het totaalspektakel is de vrucht van een intense samenwerking tussen de Desselgemse Orgelstichting en de Stedelijke Academie voor Muziek, Woord en Dans. Deze samenwerking wordt aangevuld met de medewerking van de Kon. Muziekvereniging De Leiezonen en de Waregemse Cultuurraad. Het idee komt uit het veelzijdig creatief brein van Herman Van Houcke, die het initiatief op gang bracht met inhoud en tekst.  Op de Academie voor Muziek, Woord en Dans zorgde voor de muzikale invulling en de afdeling dictie levert eveneens een belangrijke bijdrage. De directeur van de academie Luc Dumoulin stopte de voorstelling van vrijdag 23 november in het abonnement van Jeugd en Muziek, zodat de kans groot is dat we twee keer een volle kerk krijgen voor de optredens. Bovendien werkte ook de Waregemse Cultuurraad mee aan het tot stand komen van dit project en de Kon. Muziekvereniging De Leiezonen stuurt ook enkele van zijn 'zonen' om muziek te maken. Herman zorgt dan weer voor enkele stukjes film over de restauratie zodat we echt mogen spreken van een multimediaal gebeuren.

Al heeft Herman Vanhoucke nog enkele andere pijlen op zijn boog staan (gewezen verkeersman van Steden en Gemeenten, filmmaker, organisator en auteur van aantal uitgaven …), het is zeker niet verwonderlijk dat hij naar buiten komt met dit totaalspektakel. Hij blijft als medeoprichter van de Desselgemse Muziekschool nauw verbonden met de Academie en staat trouwens met dit muzikaal project niet voor zijn proefstuk. Destijds bracht hij met de leerlingen van de Desselgemse afdeling van de Academie al gewaardeerde voorstellingen. Als initiatiefnemer voor de restauratie van het historische Van Belle-orgel, dat 40 jaar stom bleef, en voorzitter van de Desselgemse orgelstichting is ook de link met het verhaal van “De vlucht van SoloSOL en kleine Do” vlug gemaakt. 

Het verhaal

Na de orgelrestauratie voelde Herman Van Houcke de behoefte om aan kinderen te vertellen wat een orgel is, wat pijpen, registers, klavier e.d. zijn en hoe het orgel werkt. Het Jan Van Belle orgel ligt immers aan de basis van de Vlaamse orgelkunst en is één van de parels aan de Waregemse erfgoedkroon. Bovendien is de Sint-Martinuskerk ook nog een Lonckeorgel rijk. Als goede verteller vond hij een idee om daar rond een verhaaltje te bouwen, wat uitmondde in het kinderboekje ‘De vlucht van SoloSOL en Kleine DO’.

Sedert 1963 was het orgel stom en dat was tegen de zin van SoloSOL en Kleine DO, twee pijpen uit de trompetfamilie. Die gingen er van door, ontdekten van alles, maar vonden het gevaarlijke verkeer maar niets. Doch terwijl ze op de vlucht waren, kwam een delegatie in de kerk spreken over een restauratie. Helaas, SoloSOL en Kleine DO zijn weg. Zullen zij de restauratie nog meemaken? De mooie illustraties die bij het verhaal horen staan ook op cd-rom, zodat de kinderen erg creatief kunnen zijn bij dit verhaaltje, dat te bekomen is bij de Desselgemse Orgelstichting.

Tijdens een gesprek met de Hilde Vandevoorde, Linda Dujardin en Marie-Rose Van Steertegem, allen van de plaatselijke academie voor Muziek, Woord en Dans met wie Herman Van Houcke nog altijd goede banden onderhoudt, groeide de idee om met dat verhaal iets te doen. Zo schreef Herman Van Houcke niet alleen liedteksten maar ook teksten voor de klassen toneel en voordracht. Samen met zijn rijke documentatie aan foto- en filmmateriaal ontstond een multimediaal spektakel, een soort musical dus. Hilde Vandevoorde schreef prachtige passende muziek.

De directeur van de academie, Luc Dumoulin, was meteen akkoord om de samenwerking met de Desselgemse Orgelstichting aan te gaan. Een hele ploeg medewerkers werktel koortsachtig aan het hele opzet dat doorgaat in de Sint-Martinuskerk van Desselgem op vrijdag 23 en zaterdag 24 november 2007. Aanvang: 20 uur. Toegang: slechts 5 euro, drankje inbegrepen. Let wel:  het aantal stoelen is beperkt! Reservatie is dus noodzakelijk. Kaarten zijn alleen te koop in de muziekacademie te Desselgem, Pompoenstraat 44 en te Waregem, Olmstraat 25, tijdens de lesuren. Reserveren kan ook op 056/ 718748 en via

desselgem@academiewaregem.be

onthaal@academiewaregem.be

http://www.orgelstichting.cjb.net/

19-11-2007, 00:00 geschreven door wareber  

Kleine landschapselementen zoals knotwilgen zijn zeker de moeite waard om in eer te houden en te herstellen. In de Gaverbeekse meersen, langsheen de oude Gaverbeekmeanders, hebben de medewerkers van Natuurpunt vorig jaar al een 8-tal (zware) knotbomen ontdaan van hun wilde haardos. Dit jaar worden de laatste 4 onderhanden genomen.  Ook worden de vele takken van onze kleine knotwilgen langsheen ons weidereservaatje uitgedund. Tenslotte  worden langsheen enkele oude Gaverbeekmeanders exotische bomen en/of struiken weggenomen. Langs de Slekkeputsloot wordt het fiets- en wandelpad gemaaid én gehooid.

Iedereen, jong of iets minder jong, is op gelijk welk moment van de dag van harte welkom om de handen uit de mouwen te steken. Samen maken ze er een boeiende, plezante werkdag van. ’s Morgens begint de karwei om 9.00u. Je kunt hen bereiken langsheen de achterkant van het ziekenhuis van Waregem of via Slekkeput.  Een hapje en een drankje (= biologische groentesoep, glühwein, bier of ander frisdrank) wordt door de organisatie voorzien. Het is aan te raden om aangepaste werkkledij, werkhandschoenen, eventueel picknick mee te brengen.  Inlichtingen: Peter Depodt (056/610.455) en Frederic Piesschaert (056/616.091).

oude spoorwegwagon

Natuurpunt heeft op de oude spoorwegbedding ondertussen al  een tijdje een spoorwegwagon als lokaal in gebruik (zie bijdrage 21 oktober 2005 in het oude archiefblog op wareber zonder 2, met link in favorieten rechter kolom). De inhuldiging kreeg toen ook ruime aandacht in het nationaal tijdschrift Natuur.blad. Net het artikel in dit nationaal tijdschrift zorgt ervoor dat Peter Depodt van Natuurpunt ons nu nog een primeur kan vertellen. Over de oorsprong van deze wagon was maar weinig geweten. Natuurpunt had hem uiteraard van het Spoorwegmuseum in Maldegem gekocht en wisten dat hij uit Polen kwam. Dank zij onderstaande geschiedenis, weten we nu beter.

Kort na de verschijning in Natuur.blad werd Peter gecontacteerd door vzw “Chemins Du Rail asbl” met de vraag “Mogen we jullie artikel vertalen naar het Frans en publiceren in ons vzw tijdschrift?” Het verhaal waarin Natuurpunt Zulte-Wasrgem deze spoorwegwagon een zinnig tweede (of derde) leven gunden, zou veel van hun leden interesseren.  

Korte tijd later kreeg de uitgever van het ledenblad van de vzw een schriftelijke reactie binnen, evenals enkele foto’s.  Wat vertelt de Franse brief in een notendop? Dat de wagon is omgebouwd van goederenwagon naar reizigerswagon door een vzw van stoomlocomotief fanaten rond Brussel. Ze hadden hun depot op het terrein van de elektriciteitscentrale “Verbrande Brug” te Vilvoorde en wilden een toeristisch treintje laten sporen tussen Vilvoorde en Brussel. Voor hun locomotieven zochten ze korte wagons en daar die moeilijk te vinden waren, hebben ze geopteerd om er zelf een om te bouwen naar getrouwe kopie van een bestaand model. Het project is echter een te vroege dood gestorven en zo komt het dat de wagon via Maldegem uiteindelijk in het reservaat van Natuurpunt op de oude spoorwegbedding van de Gaverbeekse meersen is terecht gekomen.

15-11-2007, 00:00 geschreven door wareber  

Met de organisatie van dit event pikt de stad Waregem in op het signaal vanuit firma's als Vergotte, Stas, DK-Rental en vele anderen, waaruit blijkt dat er veel technisch geschoolde mensen te kort zijn op de arbeidsmarkt. Met deze ‘belevenis’-dag wil het stadsbestuur en de 25 bedrijven uit Groot-Waregem de noodklok luiden. Ook het VTI en het KA hopen dat heel wat jongeren en hun ouders er zich van zullen vergewissen dat een technische job een erg boeiende en uitdagende job is. Ook de Kamer van Koophandel verleent haar medewerking.

De schepenen Kristof Chanterie (KMO-beleid) en Jo Neirynck (Onderwijs) willen de jongeren en hun ouders ervan overtuigen dat het technisch onderwijs grote kansen biedt op een volwaardige loopbaan. Ze stellen vast dat de bedrijven dagelijks aan de klaagmuur staan omdat ze geen gekwalificeerd personeel vinden op het technische vlak. Jammer genoeg vinden nog heel wat ouders dat enkel het algemeen secundair onderwijs tot een succesvolle beroepsloopbaan kan leiden. Niets is minder waar. Het bedrijfsleven schreeuwt om jongeren met een technische vorming. Vandaar dat het stadsbestuur, dat voortdurend in contact staat met het bedrijfsleven, samen met de technische scholen en met 25 Waregemse KMO's een lans wil breken voor het technisch onderwijs.

Ouders en jongeren zijn hartelijk welkom in Waregem Expo om op diverse demostanden kennis te maken met de vereisten en mogelijkheden van het bedrijfsleven. Vrijdag 16 november zijn 's morgens een zeshonderdtal laatstejaars uit het basisonderwijs uitgenodigd en na de middag zijn er tussen 14 en 16 uur een zevenhonderdtal leerlingen van de eerste graad van het secundair van de partij. Tussen 16 en 18 uur verwachten de organisatoren de geïnteresseerde ouders met hun zonen of dochters. Het gaat echt om een doe-dag waarbij de bedrijven in een demostand tonen wat er te beleven valt op de werkvloer.

‘Slimme Handen’ probeert vooral de ouders ervan te overtuigen dat het technisch onderwijs geen minderwaardig onderwijs is. Integendeel. De jongeren die het technisch onderwijs volgen, hebben riante perspectieven. De bedrijven 'vechten' als het ware om de afgestudeerden te kunnen inlijven. In plaats van "vuile handen" spreken we nu over "slimme handen" in het technisch onderwijs. En dat is dan ook de titel van deze beurs voor jeugd en techniek.

Het initiatief komt uit van het stadsbestuur. Het is heel anders als de stad het technisch onderwijs promoot dan dat scholen of bedrijven dat doen. De ouders horen het nu ook eens uit 'onverdachte bron': het technisch onderwijs heeft heel wat in zijn mars en de arbeidsmarkt wacht met spanning op de afgestudeerden.  Het wordt vrijdag een doe- of belevenisbeurs, waarbij de jongeren praktisch kunnen ervaren hoe een band wordt gemonteerd of een diagnosetoestel voor een personenwagen wordt bediend in een garage, een schaarlift wordt bediend bij DK-rental, hoog-technologische machines worden gebruikt bij een aardappelverwerkend bedrijf,  enz.  Kortom, vrijdag 16 november groeit zeker uit tot een ware ontdekkingstocht voor de jonge bezoekers en hun ouders.

12-11-2007, 00:00 geschreven door wareber  

Zijn vragen leverden interessante informatie op, mede ook door de inbreng van raadslid Mario Verhellen (SPa), die ook al jaren bezig is met de problematiek van het station. De Waregemse politici lobbyen elk volgens hun mogelijkheden en de stad kan er maar wel bij varen. Dat was trouwens ook de visie van burgemeester Kurt Vanryckeghem. We behandelen hier de drie vragen van raadslid Bruno Lahousse en bundelen hierin het antwoord van bevoegd schepen van mobiliteit Kristof Chanterie met de stand van zaken. 

Bijkomende parkeerhaven

De achterkant van het station is al vernieuwd. Vorig jaar pas namen de stad en de NMBS de nieuwe parkeerhaven in gebruik. Toen ging het om een uitbreiding met 205 plaatsen. In totaal zijn er nu 385 parkeerplaatsen en 664 plaatsen om je fiets te stallen. Maar het feit dat deze parkeerhavens tijdens de werkdagen alweer vol staan, wijst erop dat moet uitgekeken naar uitbreiding. Die mogelijkheid is er ook nog aanpalend met de nieuwe parkeerhaven achter het stations.

De NMBS is daar nog altijd eigenaar van het braakliggend verhard terrein van de vroegere spoorbedding van het goederenstation tussen de huidige parking en de Vansteenbruggestraat (leerrijpark rijschool). De NMBS is bereid om dit terrein van 1200 m² op vraag van het stadsbestuur ter beschikking te stellen als de stad instaat voor de inrichting.  De stad gaat deze parking binnenkort aanleggen. Afhankelijk van de grootte van de parkeerplaatsen kunnen hier binnen afzienbare tijd tussen de 40 en 70 bijkomende voertuigen parkeren.

Belangrijke oorzaak voor de nood aan nieuwe parkeerplaatsen is ongetwijfeld het stijgend aantal reizigers. Vorig jaar waren er nog 1.594 per dag, bij de laatste telling in oktober vorige maand was dit aantal al opgelopen tot 1.740. Daarmee is Waregem een van de drukst gebruikte stations van de lijn Gent-Kortrijk. Toch ziet NMBS-woordvoerder Geert Dierckx nog een oorzaak voor die noodzakelijke uitbreiding. Veel Waregemnaars parkeren zich ook op die parkeerhaven die gratis te gebruiken is. In de hele buurt is er blauwe zone en dus is het handiger om naar de NMBS-parking te rijden. Dat verschijnsel is ook te zien in andere steden.

Hoe ver staat het met de herinrichting van de stationsomgeving?

De herinrichting achteraan krijgt al een bijkomende fase, maar de al jaren geprogrammeerde herinrichting van de voorkant van de stationsbuurt laat op zich wachten. Ook hier maakt het dossier echter vooruitgang. Het studiewerk voor de werken is in een eindfase en eind deze maand zou een studiegroep meer duidelijkheid brengen over hoe ingrijpend die werken zullen zijn. Een vorig dossier van het Vlaams Gewest dateert nog uit de periode van de aanleg van de Oosterlaan (ring tussen station en Zultseweg). Sedert begin dit jaar buigt een studiegroep zich over de inrichting, dit in opdracht van de Intercommunale Leiedal.

Belangrijke vraag, die zich daarbij zal stellen,  is de bereidheid tot investeren. Daarbij kijkt de stad Waregem in de eerste plaats naar de Vlaamse overheid, die bevoegd is voor de R35 (de Ring rond Waregem) voor het station. Andere partners in de studiegroep naast Vlaams Gewest en stad Waregem zijn de NMBS, De Lijn en de Provincie. Tot dusver zijn al twee vergaderingen achter de rug en eind deze maand weten de partners meer op een volgende vergadering. De stad Waregem wordt daarin vertegenwoordigd door mobiliteitsschepen Kristof Chanterie.

Stop van IC-trein in Waregem

De vele treinpendelaars moeten op vandaag lijdzaam toezien hoe de IC trein tussen Kortrijk en Gent voorbij zoeft, terwijl volgens het schema van deze trein een stop in het station van Waregem perfect in te passen valt. Ook hier gaat het om een oud dossier. Enkele jaren geleden werd zelfs een toezegging van de NMBS-top aangekondigd voor het nieuwe treinrooster midden 2006, maar de wisselingen aan de NMBS-top hebben daar blijkbaar anders over beslist. Feit is dat uit Waregemse hoek en dit door alle politieke fracties al een paar decennia wordt gelobbyd om die extra stop te bekomen.

Zowel het antwoord van de mobiliteitsschepen als de inbreng van SPa-raadslid Mario Verhellen is hier opnieuw hoopgevend. Het stadsbestuur heeft in dit verband recent een bemoedigende vergadering gehad met topambtenaren van de NMBS. De SPa-fractie van zijn kant is de stop gaan bepleiten bij NMBS-baas Haeck. Deze laatste kon zich vinden in de gefundeerde vraag en zou het voorstel laten behandelen op de bestuursvergadering.  

Onbereikbaarheid voor mindervaliden

Een ander heikel punt, dat al jaren oningevuld blijft, is het grote probleem van de bereikbaarheid van het station voor de mindervaliden. Het probleem werd vorig jaar al door raadslid Lahousse aangekaart met JONG CD&V. Deze kwamen tot de vaststelling dat mindervaliden met de goederenlift naar het perron gebracht moeten worden onder de gelukkig welwillende medewerking van de personeelsleden van de NMBS. Deze situatie bestaat nog altijd op de dag van vandaag. Toch kan het niet dat mindervaliden in dergelijke omstandigheden naar het perron moeten.

Een bijkomend probleem is er voor de rolstoelpatiënten die, eens aangekomen op het perron, niet op de trein kunnen, wegens het hoogteverschil tussen perron en trein. Een hellend vlak hiervoor is wel voorzien in Deinze, maar niet in Waregem. Het raadslid herhaalde gisteren de noodkreet en vroeg het stadsbestuur om nogmaals ten zeerste aan te dringen bij de NMBS om voor deze groep mensen zo snel mogelijk een degelijke en duurzame oplossing te vinden.

Zowel mobiliteitsschepen Chanterie als Mario Verhellen hebben ook dit probleem ter sprake gebracht bij hun contacten met de NMBS-top. Ook hier zou een oplossing in zicht zijn. Volgens laatstgenoemde mag de kans dat de voorzieningen voor mindervaliden gerealiseerd worden als hoog worden ingeschat. De hoge instaphoogte tussen het perron en trein in Waregem is trouwens niet alleen een belemmering voor gehandicapten, maar ook voor de andere treinreizigers.

09-11-2007, 00:00 geschreven door wareber  

Met de verbouwingen worden in de bestaande gebouwen ook een nieuw dagziekenhuis met dertig bedden ingericht alsook een nieuwe functie voor intensieve zorg, een nieuwe en verruimde recovery, een nieuwe moderne centrale sterilisatie, een nieuwe kindvriendelijke pediatrie met inslaapmogelijkheid voor de ouders, een nieuwe dienst kinesitherapie, een nieuw centraal onthaal, nieuwe administratieve diensten en een nieuwe centrale keuken. De streefdatum voor de voltooiing van het volledig project is uiterlijk 2012. 

In eerste instantie wordt gestart met een bijkomende parkingzone voor ruim 350 voertuigen en  wordt de bestaande parkeerzone wordt aangepast.  Tijdens de renovatiewerken van het operatiekwartier worden de vijf bestaande operatiezalen en recovery ondergebracht in een tijdelijke containerbouw. Ook voor de duur van de renovatiewerken van de keuken wordt een gelijkaardig scenario van een tijdelijke containerbouw-keuken gebruikt. Begin 2008 wordt met deze bouwwerken van de tijdelijke huisvesting gestart.

Het volledige bouwproject gaat ongeveer 40 miljoen euro kosten en wordt gesubsidieerd door de Vlaamse Gemeenschap. Het was dan ook Vlaams minister Steven Vanackere, die de eer had om op de plechtigheid de eerste steen voor dit project te onthullen.

Op de steen staat de volgende tekst voor de geschiedenis:

Op 8 november 2007 onthulde

de heer minister Steven Vanackere

Vlaams minister van Welzijn, Volksgezondheid en Gezin

In aanwezigheid van

de heer ir. Luc Kint                                                     de heer Richard Neirynck

voorzitter van de Raad van Bestuur                             gedelegeerd bestuurder

OLV van Lourdes Ziekenhuis Waregem vzw.

de eerste steen van

de uitbreiding   en verbouwing van het ziekenhuis

08-11-2007, 16:16 geschreven door wareber  

Het blijft ook dan het Vlaamse landsgedeelte dat een oversolidariteit te zien geeft, waar bovenmatige financiële offers gebracht werden terwijl Wallonië, in verhouding tot zijn bevolking zo’n 8 tot 10 procentpunten te weinig in de staatskas inbracht. Van een vermeende solidariteit van Wallonië kan, in de gegeven omstandigheden, hoegenaamd geen sprake geweest zijn. Ondanks de zwaar geteisterde streken in West- en Oost-Vlaanderen werd van hieruit nog steeds voor een financiële inbreng gezorgd die volledig overeenstemt met het bevolkingsaantal. In het Vlaamse landsgedeelte had zich dan wel in vergelijking met de 18de eeuw een markante herschikking voorgedaan, waarbij Brabant de hoogste financiële lasten droeg…   

De slotsom, na de communautaire uitweiding, laat zich moeiteloos definiëren. Of het nu om het Ancien Régime gaat dan wel om de 19de eeuw. of het nu gaat om perioden van voor- of tegenspoed, telkens weer laat Wallonië het afweten. Het is in essentie vanuit Vlaanderen en Brabant dat de staatskas - ook vroeger al - gespijsd werd, zij het dan met een omvattende interne herschikking tussen de twee regio's onderling. Zonder meer geldt het "oude graafschap" tijdens de 18de eeuw als de belangrijkste financier. Per hoofd van de bevolking werd er een kwart dieper in de zak gegaan dan in het hertogdom, dubbel zo diep in vergelijking met Henegouwen, viermaal zo diep in vergelijking met Namen. Vergelijkt men Vlamingen en Walen, dan is de realiteit dat de inbreng van de zuiderburen ruim een derde lager lag.

Grosso modo dezelfde verhoudingen herhalen zich. verrassend genoeg, in de 19de eeuw. Enkel in het Noorden van het land voltrok zich een herschikking, in die zin dat de provincie Brabant voortaan de meeste middelen per inwoner wist op te hoesten. Het "arme Vlaanderen' van de 19de eeuw genoot niet de minste solidariteit van de zuiderburen. Net het tegendeel is waar. Zelfs op het hoogtepunt van de Waalse streekontwikkeling betaalde de doorsnee-inwoner er een kwart minder belastingen dan een Vlaming.

De geschiedenis van de voorbije eeuwen illustreert m.a.w. tot in de perfectie het éénrichtingsverkeer tussen de gemeenschappen, geenszins het veelal ingeroepen maar misplaatst solidariteitsgegeven alsof het rijke Wallonië van de 19de eeuw het "arme Vlaanderen" van een eeuw geleden zou bijgesprongen zijn. De waarheid heeft haar rechten, met of zonder chauvinisme. Het is eigen aan de geschiedschrijving om de waarheid onder ogen te zien. niet om ze geweld aan te doen. En de waarheid is dat Vlaanderen zelf opdraaide voor de schamele sociale uitkeringen die het nadien uit de handen van de centrale overheid toegemeten kreeg.

26-10-2007, 16:34 geschreven door wareber  

Waregem heeft een culturele reputatie opgebouwd met zijn Gaverprijs voor schilderkunst, die tweejaarlijks wordt georganiseerd door het Cultuurcentrum De Schakel vzw in samenwerking met de Cultuurraad en het Stadsbestuur van Waregem. De twaalfde editie staat momenteel in een eindfase. De prijs staat open voor alle kunstenaars die niet ouder zijn dan 35 jaar en geboren of woonachtig zijn in Nederlandstalig gebied. Bij vorige edities was die maximumleeftijd nog 40 jaar. Tot  26 november 2007 kunnen deze nog inschrijven. De kandidaten dienen daarvoor drie recente werken (maximale afmetingen: 2,5 op 2 meter) in te leveren op 30 november of 1 december. De laureaten worden bekendgemaakt op 11 januari 2008 bij de opening van een tentoonstelling met de geselecteerde werken, die loopt tot 3 februari 2008.  

De tweejaarlijkse Gaverprijs voor schilderkunst was in 1981 een initiatief van de Waregemse Kultuurraad en had als doel jonge Nederlandstalige kunstenaars erkenning te bezorgen voor hun werk. De tweejaarlijkse organisatie wisselde aanvankelijk nog af met het Gaverjuweel, een toneelwedstrijd voor amateurgezelschappen in Vlaanderen. Het tweede initiatief is een zachte dood gestorven, maar de tweejaarlijkse Gaverprijs is momenteel al aan zijn twaalfde uitgave.  Het is een organisatie van het Cultuurcentrum De Schakel, het Stadsbestuur en de Cultuurraad van Waregem. In het verleden is het winnen van de Gaverprijs vaak een springplank gebleken voor jonge kunstenaars. Op 11 januari 2008 kennen we de opvolger van Cédric Estercam, winnaar van de Gaverprijs 2006 (zie ook Wareber-archiefblog).

De Gaverprijs is een wedstrijd exclusief voorbehouden voor schilderkunst. Deze optie is nog altijd en volledig verantwoord vanuit de (internationale) actualiteit van het medium van penseel en doek. Met schilderijen wordt bedoeld: tweedimensionele kunstwerken die minstens voor het overgrote deel gemaakt zijn met verf (olieverf, acrylverf, waterverf, gouache, encaustiek, inkjet, etc.) op een drager. Zijn bijvoorbeeld uitgesloten: tekenkunst en grafische reproductietechnieken. Iedere kandidaat stuurt verplicht drie werken in die recent zijn, d.w.z. niet ouder zijn dan gemaakt in 2005, die niet behoren tot een openbare of particuliere collectie en die niet eerder in een wedstrijd werden bekroond. De bekroonde werken blijven eigendom van de kunstenaars, met uitzondering van één werk van de laureaat, die ermee instemt dat één door de jury aangeduid werk uit zijn of haar inzending gratis aan de Stad Waregem wordt afgestaan. De binnen zestig dagen na toekenning niet afgehaalde werken blijven onvoorwaardelijk eigendom van de organisatoren.

De Gaverprijs wil mensen onderscheiden en stimuleren die professioneel met schilderkunst bezig zijn, zij het tijdens een (hogere) opleiding, een postgraduaat of tijdens de moeilijke overgangsperiode tussen opleiding en onafhankelijke, individuele kunstenaarspraktijk. Het volledige wedstrijdreglement en de inschrijvingsformulieren vind je op de site van De Schakel. De prijzenpot voor de Gaverprijs bedraagt  4000 euro. De winnaar krijgt 2500 euro en ook de volgende laureaten ontvangen respectievelijk  1000  en 500 euro. In de jury zetelen Jo Coucke, Norbert De Dauw, Hans Feys, Johan Pas en Cindy Wright. Met de opname van deze laatste in de jury is ingegaan op de terechte kritiek dat geen enkele vrouw zitting had in de jury.

 http://www.ccdeschakel.be/project/gaverprijs-2008

23-10-2007, 11:45 geschreven door wareber  

Het is niet eenvoudig om voor de vuist weg zijn verdiensten op te noemen voor Vlaanderen en voor Waregem. Chris Vandenbroeke was een belangrijk historicus en hoogleraar aan de rijksuniversiteit van Gent. Hij was vooral een autoriteit inzake demografie (historisch bevolkingsonderzoek) en publiceerde verschillende studies. Maar hij was ook actief bestuurslid bij de Waregemse Geschied- en Heemkundige kring De Gaverstreke en publiceerde ook hier enkele belangrijke bijdragen in hun Jaarboeken.

Chris Vandenbroeke genoot in Waregem onderwijs aan de lagere en secundaire school. Daarna studeerde hij Geschiedenis in Gent. Als ‘doctor in de letteren en de wijsbegeerte (geschiedenis)’ aan de Rijksuniversiteit van Gent (RUG) werd hij er later professor sociale, economische en demografische geschiedenis van de Nieuwe Tijd. Als professor-emeritus betekende hij daar nog altijd veel voor zijn vakgroep. Hij blijft daar in herinnering als de grondlegger van de Gentse Historische School.

Niet alleen bij academici of historici maar ook bij het ruime publiek raakte Chris Vandenbroeke bekend, onder meer als auteur van enkele merkwaardige boeken. Zijn trilogie (De sociale geschiedenis van het Vlaamse volk, Vlaamse koopkracht en de toekomst van het Vlaamse volk) en zeker zijn Vrijen & Trouwen van de Middeleeeuwen tot heden werden bestsellers. Zijn lijst van publicaties op gebied van demografie, sociaal-economische en volksnationale geschiedenis is indrukwekkend. We hebben ondermeer nog weet van “Vlaamse koopkracht. Gisteren, vandaag en morgen” (1984) bij Kritak, “De toekomst van de Vlaamse Beweging” (1987) bij Lannoo en tientallen publicaties binnen de vakgroep. Hij werkte ook mee aan een hele reeks projecten, waarvan we ons ondermeer zijn bijdragen herinneren in de reeks over het schrijven van de plaatselijke geschiedenis. Daarbuiten waren er ook bijdragen in ondermeer Ons Erfdeel (vb ‘kijk op verleden en toekomst van het Vlaamse volk’, 1987, nr1).

Midden de jaren tachtig werd hij ook politicus en zoals het wel meer gebeurt met historici kwam hij terecht bij een Vlaams-nationaal georiënteerde partij, met name de toenmalige Volksunie. Hij was actief betrokken bij de uitbouw van de Volksunie. Hij was sedert 1986 voorzitter van het Lodewijk Dosfelinstituut, was van 1989 tot 1992 ondervoorzitter van de VU, daarna tot 1995 algemeen secretaris van de VU en van 1995 tot 2004 llid van de Vlaamse Raad eerst voor de VU en na het uiteenvallen voor diens erfgenaam de NVA. Van 1995 tot 2003 was hij ook senator aangewezen door de Vlaamse Raad. In 2001 kwam hij ook als lijstduwer en ondersteuner van project Open Stad in de gemeenteraad van Waregem. 

Ook als politicus blijft een indrukwekkende lijst achter van publicaties, interviews, tussenkomsten in Vlaams parlement en senaat, … Voor de pers was hij een welkome steun voor deskundige commentaar op de jaarlijkse bevolkingscijfers in Vlaanderen, maar ook in Waregem. Gedurende twee parlementaire legislaturen realiseerde hij alleen al in het Vlaams Parlement tientallen voorstellen van decreet (29), voorstellen van resolutie (28), met redenen omklede moties (36), moties betreffende een belangconflict (4), moties over beroep bij het Grondwettelijk Hof (7),  moties voor raadpleging van Raad van State (5), amendementen (155), actuele vragen (16), vragen op uitleg (66),  interpellaties (52),  schriftelijke vragen (137), mondelinge vragen (11), enz.

We kennen hem als een gedreven persoonlijkheid. Uit zijn periode in de Waregemse gemeenteraad herinneren we ons een aantal tussenkomsten, waaruit vooral zijn sociale bekommernis en zijn positieve instelling in het belang van alle Waregemnaars bleek. In de gemeenteraad van november wordt hij herdacht met een minuut stilte.

De begrafenisplechtigheid vindt zaterdag 20 oktober om 11uur plaats in de dekenale kerk van Waregem.

http://209.85.135.104/search?q=cache:NoGVtQ3zHpYJ:www.vlaamsparlement.be/Proteus5/showBioLex.action%3Fid%3D1918+Chris+Vandenbroeke&hl=nl&ct=clnk&cd=7&gl=be

17-10-2007, 00:00 geschreven door wareber  

Van het provinciebestuur verwachten het stadsbestuur en de voetbalclub uit eerste klasse het fiat om op de site met het Regenboogstadion een stedelijk ruimtelijk uitvoeringsplan te maken. Dan beschikt het stadsbestuur, dat eigenaar is en blijft van het voetbalstadion, over meer armslag om de verdere evolutie van de vernieuwde inkadering sneller te laten vooruitgaan. De bespreking van 24 oktober met de provincie moet ook meer duidelijkheid brengen over mogelijke extra beperkingen die de provincie nog oplegt. Concreet hoopt de leiding van SV Zulte-Waregem op een goedkeuring voor een stadion in U-vorm met de nieuwe tribune achter het doel (kant parking Waregem Expo) die dan één geheel vormt met de andere twee tribunes.

Het worden beslissende weken voor de geplande ingrijpende uitbreiding van het Regenboogstadion. Als de vergadering van 24 oktober met de provinciale diensten van Stedebouw voldoende perspectieven biedt, kan de voetbalclub beginnen met de opmaak van de definitieve plannen. Zonder vertraging kunnen deze tegen Pasen worden afgewerkt. In de meest optimistische prognoses zouden de werken dan effectief kunnen starten in oktober volgend jaar en kan dan in het beste geval het nieuwe stadion tegen voorjaar 2010 in gebruik genomen worden.

Met het oog op een moderne voetbaltempel werd een half jaar geleden al een masterplan goedgekeurd. Er circuleren al schetsen van projectontwikkelaar Midreth uit Nederland. Naar verluidt heeft de eersteklasseclub ook al het kapitaal bijeengebracht voor de investering, die wordt geraamd op 15 tot 25 miljoen euro. Om de capaciteit van 8.600 zit- en staanplaatsen op te trekken tot 12.000 à 14.000 zitjes wordt het voetbalstadion dichtgebouwd met een nieuwe tribune achter het doel aan de kant van de Zuiderlaan. Het Regenboogstadion moet dan een gezellig U-vormige kuip worden met een nieuw dak dat alle tribunes zal overspannen. Van de gelegenheid wordt ook gebruik gemaakt om het terrein vijf meter te verbreden en ook een stuk langer te maken. Dat moet dan alle twijfels wegnemen over reglementaire afmetingen van het speelveld. De verbreding gebeurt aan de kant van de hoofdtribune. De tribune aan de kant van het water zal er tien of twaalf rijen bij krijgen zodat ook die tot aan het voetbalveld komt.

Na de professionalisering van de club dit jaar is de commercialisering van het stadion een absolute topprioriteit voor de nabije toekomst. Voorzitter Willy Naessens van Dakwerken Naessens denkt in dit verband aan de uitbating van een hotel, eventueel toch met inbegrip van een klein casino, flats, kantoren, een feestzaal, een restaurant, een fitnessruimte, een fanshop en een bowling. Daarvoor rekent de club op private investeerders. In dat kader kwam Heidi Sellaslagh uit Boom de club ook vanaf 1 oktober versterken als commercieel manager, die de contracten met de investeerders moet afwerken. Er komt echter zeker geen winkelcentrum omdat de club de handelaars in het centrum niet tegen de borst wil stoten.  Een sportwinkel behoort wel tot de mogelijkheden.

Om dit te kunnen realiseren verwacht SV Zulte-Waregem dat de stad het stadion voor 99 jaar in erfpacht geeft aan de club. Dat moet het voorwerp worden van een beslissing van de gemeenteraad. Daar wil men nog afwachten hoe het dossier verder evolueert.

Vast staat dat de atletiekpiste in het stadion verdwijnt. De tweede tribune komt dan dichter bij het speelveld en vooral achter het doel kant Expohal komt ruimte vrij voor de bijkomende tribune. Voor vzw Atletiek Zuid komt er een nieuwe piste met acht banen rond oefenveld twee op de hoek van de Zuiderlaan en de Verbindingsweg met inbegrip van een nieuwbouw met kleedkamers, douches en een cafetaria. De huidige business seats in de hoofdtribune worden na het bijbouwen van een extra verdieping omgetoverd tot loges waarvan de vensters kunnen openschuiven om de sfeer in het stadion op te snuiven. Deze formule is populair in Engeland en Nederland, maar staat nog in zijn kinderschoenen in eigen land. Enkel Racing Genk heeft dergelijke loges, terwijl ook AA Gent ze zal voorzien in haar nieuw stadion.

13-10-2007, 21:59 geschreven door wareber  

Kort voor zijn overlijden op 10 januari 2005 was reeds gestart met de voorbereiding van zijn laatste rustplaats. Kardinaal Jan Schotte had daarvoor al zelf zijn graftekst laten ontwerpen. Maar zijn afscheid kwam te vroeg op 76-jarige leeftijd na een opdracht in de Verenigde Staten van Amerika, waar hij de paus vertegenwoordigde. Zijn graftombe in Sint-Juliaan der Vlaanderen was nog niet klaar en er was ook nog geen vergunning van de Italiaanse overheid. Die vergunning is pas recent en bij grote uitzondering bekomen. Kardinaal Schotte is de eerste die na 1870 in deze kerk bijgezet wordt. Sinds dat jaar is in Italië de wet op de geprivilegieerde begrafenissen van toepassing. Hierdoor staat men enkel bij wijze van uitzondering nog toe dat iemand in een kerk of officieel gebouw begraven wordt. Het graf voor kardinaal Schotte bevindt zich in een gang naast de kerk. In het koor van de kerk komt er een gedenkplaat voor de overleden kardinaal.

Tot op vandaag ligt kardinaal Schotte begraven in de kapel van de kanunniken van het Kapittel van de Sint-Pieterskerk op de monumentale negentiende-eeuwse stedelijke begraafplaats Campo Verano te Rome. Omdat de vergunning uitbleef zal het voorlopig karakter van die begraafplaats drie jaar hebben geduurd. Italië staat nog zelden een begrafenis in een openbaar gebouw toe. Maar voor Jan Schotte, een West-Vlaamse oud-medewerker van de paus, is een uitzondering gemaakt. De bijzetting van het stoffelijk overschot in zijn titelkerk zal op vraag van de kerkelijke overheden en van de familie in intieme kring gebeuren.

Kardinaal Schotte, geboren op 29 april 1928 in Beveren-Leie en overleden in Rome op 10 januari 2005, was jarenlang één van de belangrijkste gezagsdragers in het Vaticaan. Hij was scheutist geworden met de oorspronkelijke bedoeling om net als zijn oom missionaris te worden in China. Vanaf 1956 tot 1962 was pater Jan Schotte vice-rector van het toen nog bestaande Theologisch Seminarie van zijn Congregatie in Leuven. Vanaf 1963 tot 1966 was hij rector van het Missie-seminarie van Scheut in Washington, D.C. In 1967 trok hij naar Rome als secretaris-generaal van de Congregatie van Scheut en bleef in die functie tot hij in 1972 in de Vaticaanse curie aan de slag ging.

Op 20 december 1983 werd hij door de paus tot titulair bisschop van Silli aangesteld en op 6 januari 1984 bisschop gewijd. Op 24 april 1985 benoemde de paus hem tot aartsbisschop en tijdens het consistorie van 24 april 1994 werd hij kardinaal gecreëerd. Op 24 april 1985 werd hij algemeen secretaris van de Bisschoppensynode en was daarmee bijna 20 jaar lang één van de belangrijkste figuren van de Wereldkerk. Tijdens de periode die daaraan vooraf ging was hij jarenlang vice-voorzitter van de Pauselijk Raad 'Justitia et Pax'. Vanaf 14 april 1989 was hij tot zijn overlijden ook voorzitter van het Arbeidsministerie van het Vaticaan. Hij was tevens lid van de Congregatie voor de Bisschoppen, lid van de Congregatie voor de Evangelisatie van de volkeren en lid van de Commissie voor Latijns-Amerika. Kardinaal Schotte was tevens rechter van het opperste gerechtshof van de Kerk en rechter van het opperste gerechtshof van het Vaticaan.

Als secretaris van de Bisschoppensynode speelde de Belgische curiekardinaal een belangrijke rol bij de synodes van de bisschoppen van de verschillende continenten, ter voorbereiding van het Jubeljaar 2000. Kardinaal Schotte leidde de gedurende achttien jaar elke drie jaar de belangrijke ontmoeting van de bisschoppen uit gans de wereld en tevens de continentale synodes, die onregelmatig gehouden worden. Als nauwe medewerker van de paus was kardinaal Schotte tijdens de eucharistievieringen in Rome en de buitenlandse reizen vaak in de buurt van de paus te zien. Het was ook kardinaal Schotte die als leermeester van de vorige paus werd opgevoerd bij TV-beelden over de hele wereld van het e-mailgebruik op het Vaticaan. Begin 2000 ging kardinaal Jan Schotte voor in de Sint-Amanduskerk bij de viering van de stadstitel van Waregem.

De San Giuliano dei Fiamminghi is de nationale kerk van België in Rome. Deze kleine maar fraaie kerk ligt in het hart van de oude stad, aan de Via del Sudario nr. 40, tussen de imposante San Andrea della Valle en de Largo Argentina, achter de Corso Vittorio Emanuele II. Van oorsprong is de San Giuliano de kerk van het graafschap Vlaanderen. De geschiedenis ervan gaat tot meer dan duizend jaar terug. In de kerk vind je ondermeer vier allegorische figuren die het graafschap Vlaanderen (FLANDRIA), Brugge en het Brugse Vrije (BRVGAE),  Gent (GANDARVM) en Ieper (HYPRAE) voorstellen. Deze "vier leden van Vlaanderen" sieren ook de voorgevel van de kerk onder het opschrift: ECCLESIA S. GIULIANI HOSPITALIS FLA.

http://www.vrtnieuws.net/cm/vrtnieuws.net/nieuws/binnenland/071012_schotte_herbegrafenis

http://www.kerknet.be/actua/nieuws_detail.php?nieuwsID=76134

www.gavergids.be     2005, nr 1, Waregem verliest kardinaal Schotte

12-10-2007, 17:49 geschreven door wareber  

Ook hier komt de stad Waregem weer bijzonder positief in het nationale nieuws. Eerder wees een onderzoek van Test-Aankoop uit dat Waregem de klantvriendelijkste stadsadministratie heeft. Eerder deze maand werd Waregem nog bekroond met de titel van ‘eenvoudigste stad’ en gisteren ontving het OCMW van Waregem nog het kwaliteitscertificaat ISO 9001. Waregem komt dus zeker voor meer positief in het nieuws dan als sportgemeente met Waregem Koerse, Dwars door Vlaanderen, de start van de derde rit van de Ronde van Frankrijk of  met SV Zulte-Waregem.

De Vlaamse Stichting Verkeerskunde nodigde vandaag deze scholen uit op de labeluitreiking met een delegatie van maximum tien personen (waaronder ook leerlingen). Het schepencollege van de Stad Waregem heeft op voorstel van schepen van onderwijs Jo Neirynck en schepen van verkeer Kristof Chanterie, beslist om gezamenlijk voor de  vier ‘feestvierende’ basisscholen een bus naar Mechelen in te leggen. Zelf  bleven ze thuis en lieten de eer aan een 39-koppige delegatie van de betrokken scholen, aangevuld met verkeersdeskundige Jo Deprez. Het verkeer naar Mechelen kon deze morgen wel wat verkeersactieve impulsen gebruiken, want de delegatie kwam aan met ruime vertraging. De schepenen spraken bij de terugkomst in Waregem aan de eerste halte in de  G. Gezelleschool hun waardering uit voor het werk, dat in alle basisscholen rond dit thema geleverd wordt.

Het project Label Verkeersactieve School beloont lagere scholen met een kwaliteitslabel voor verkeer en mobiliteit. Scholen die verkeers- en mobiliteitseducatie op een gestructureerde, praktijkgerichte en duurzame manier aanpakken kunnen het label in de wacht slepen. Het project loopt op dit moment voor een traject van twee schooljaren (2006-2007 en 2007-2008) in tien Vlaamse gemeenten. Ook de gemeentebesturen van deze tien gemeenten engageren zich mee om het begeleidingstraject voor de scholen op te volgen.

Bij de start van het eerste begeleidingsjaar hebben alle lagere scholen uit de tien gemeenten de kans gekregen om in het project te stappen voor de duur van twee schooljaren. 84 lagere scholen gingen de uitdaging aan en kregen gedurende vijf begeleidingsvergaderingen van de VSV heel wat ideeën, tips, pedagogische achtergrond, voorstellingen van educatieve projecten, enzovoort. De vijf vergaderingen worden gespreid over de twee schooljaren en mee georganiseerd en opgevolgd door een contactpersoon van de gemeente.

Deelnemen aan het project Label Verkeersactieve School heeft heel wat voordelen voor de die school:

* Het is de ideale manier om verkeer en mobiliteit op een gestructureerde manier aan te pakken. Het project biedt je een 'kapstok’ om je verkeers- en mobiliteitsactiviteiten aan op te hangen en verder uit te breiden.

* Verkeers- en mobiliteitseducatie worden in de eerste plaats praktijkvakken. Je werkt zo aan alle eindtermen verkeer en mobiliteit voor de lagere school.

* Alle partners zijn actief betrokken: directie, leerkrachten, (verkeers)ouders, leerlingen, de gemeente/stad, de politie, enzovoort. Zo deel je de verantwoordelijkheid en draagt ieder zijn steentje bij.

* De gemeente/stad engageert zich om het draagvlak voor de scholen te vergroten. Ze brengt alle lagere scholen rond de tafel en volgt de begeleidingsvergaderingen mee op.

28-09-2007, 15:52 geschreven door wareber  

Het OCMW van Waregem heeft als eerste openbaar bestuur in België het felbeheerde kwaliteitscertificaat ISO 9001 behaald. Het kwaliteitscertificaat staat voor een geïntegreerd kwaliteitssysteem. De kwaliteitsstandaard ISO 9001 beoogt het permanent verbeteren van een organisatie met het oog op een maximale tevredenheid van de klanten. De procedure werd in 2005 ingezet, nadat Dexia Bank het Waregemse OCMW als testproject uitkoos. Het certificaat werd vandaag donderdag 27 september 2007 officieel uitgereikt en is drie jaar geldig.

Om lokale besturen te helpen met de steeds complexer wordende regelgeving, kwaliteitsdecreten en klachtenbehandeling startte Dexia Bank onlangs een nieuwe dienstverlening: Dexia performance. Het OCMW Waregem werd daarbij als testproject geselecteerd om in België een geïntegreerd kwaliteitssysteem in te voeren. Er werd een uitvoerige doorlichting van de dienst gemaakt en op basis van een eindrapport werd beslist of het Waregemse OCMW in aanmerking kwam voor het label, wat het geval was. Dezelfde procedure werd ook gevolgd de intercommunale watermaatschappij IECBW, dat zorgt voor de drinkwatervoorziening van zowat 200.000 inwoners van Waals-Brabant. Ook de stad Waregem en de gemeente Paliseul werden geanalyseerd.

Deze bekroning wil zeggen dat het OCMW op alle vlakken aan uitstekende dienstverlening doet en dat intern alles volgens de regels van het spel verloopt. Het certificaat zelf is geldig voor een periode van drie jaar. Tot 2010, dus. Maar aan het eind van elk jaar volgt tot zolang een evaluerend onderzoek. Al de OCMW-diensten werden doorgelicht en geanalyseerd, idem dito voor de verschillende instellingen. Daarna werd op basis van een eindrapport geoordeeld of de openbare dienst aanspraak kon maken op dit veeleisend ISO 9001-label.

Secretaris Bruno De Backer is uiteraard opgetogen met de hoge waardering. “Het is gebaseerd op acht essentiële principes inzake management waarbij klantgerichtheid, personeelsbetrokkenheid en continue verbetering van de diensten centraal staan. Uiteraard moesten we in november 2005 niet van nul beginnen. Het OCMW werkt met gemeenschapsgelden en probeerde die ook voorheen zo efficiënt mogelijk te besteden. Het onafhankelijke bureau Veritas Certification stelde nu in zijn onderzoek vast dat zowel de intra- als de extra-murale diensten, de administratie en de sociale dienst een kwaliteitssysteem invoerden dat aan de eisen van de ISO 9001-norm beantwoordt. Opvallend, volgens Veritas, was de klantvriendelijkheid en gedrevenheid van het personeel.”

Voorzitter Lionel Beheydt geeft toe dat de politici in de raad eerst een afwachtende houding aannamen. “Maar de personeelsgroep wilde duidelijk het certificaat halen. Dit is alleszins geen eindpunt, want in de procedures wordt voortdurend aangedrongen op het voorstellen van verbeteringen. Toch is in Waregem het 'digitaal sociaal huis' nog geen realiteit. We beraden ons vrijdag met alle sociale diensten in Waregem om bijvoorbeeld een gezamenlijk intake-formulier uit te werken, zodat de klanten maar een keer alle informatie in moeten brengen om van alle diensten te kunnen genieten”.

Projectbegeleider Ruud Bourmanne van Dexia beklemtoont dat het OCMW-personeel op de werkvloer erg gedreven is om kwaliteitsvolle diensten te leveren, die ook voldoen op het vlak van milieu en ethiek. “Het Waregemse OCMW kent een grote verscheidenheid aan diensten en telt 400 personeelsleden, zodat we hier een uitstekende case troffen.”

In de zorgsector behoort het OCMW van Waregem tot de koploper in deze regio. Met zijn 400 personeelsleden, 102 serviceflats, dienstencentra, een rusthuis met 250 bewoners,  administratieve gebouwen, eigen wagenpark en nog wat uitbreidingen in de toekomst heeft de technische dienst onder leiding van Luc Nuytens de handen vol om alles operationeel te houden. In het verleden werden werkzaamheden telefonisch of via werkbon gemeld. Na afhandeling van de werkzaamheden vond registratie plaats. Dit gebeurde in eerste instantie allemaal op papier. Dit leverde echter een aantal nadelige effecten op, zoals een omvangrijke administratie, gebrek aan overzichtelijkheid, veel zoekwerk etcetera. Behalve dat deze methode omslachtig werkte, liep men ook het risico over onjuiste of onvolledige informatie te beschikken. Dit risico werd waargenomen, waardoor men besloot een eigen database te creëren. Doch, door de toenemende infrastructuur kwam er meer en meer een behoefte om op een gestructureerde manier te werken en alles vast te leggen in één centraal Maintenance beheersysteem.

Lokale besturen worden in toenemende mate geconfronteerd met uiteenlopende en complexe regelgeving, rapporteringen, bewijslasten, kwaliteitsdecreten, klachtenbehandeling, externe audits, inspecties enz. Bovendien zoeken ze steeds meer naar manieren om de werking van hun diensten grondig en permanent te verbeteren, met als uiteindelijk doel een kwaliteitsvolle dienstverlening te kunnen garanderen aan hun cliënten, de burgers, die steeds veeleisender worden. De OCMW’s zijn onderhevig aan belangrijke wettelijke verplichtingen. Zo moet men voldoen aan de strenge normen op het gebied van brandveiligheid, men moet kunnen aantonen dat de infrastructuur voldoet voor de opvang van bejaarden, de elektrische bekabeling en diverse installaties moeten regelmatig worden gekeurd etcetera. Door de rapporten die in het softwareprogramma ter beschikking zijn, kan men snel en makkelijk bewijzen dat er regelmatig onderhoud plaatsgrijpt aan de liften, de brandblus- en verwarmingsinstallaties en de elektriciteit. Hierdoor stijgt ook het belang van preventief onderhoud.

27-09-2007, 00:00 geschreven door wareber  

Jozef Vanhove en Raf Naessens kunnen voor hun wedstrijd op zondag 7 oktober op de hippodroom in Waregem rekenen op de steun van Viviane De Rijcke (op de foto met Joske in de armen) en Marc Kerkhove van het organiserend comité Taverne Vïfana. Ze willen weer aanknopen met een wedstrijd op de hippodroom, waar de sport ooit grote ogen gooide. Wijlen Prudent Destoop vertelde ons nog dat de Waregemse Kraaiers daar nog een Belgisch Kampioenschap of een herkansing daarvan mochten inrichten, waarbij de hanen over de ganse omloop van de omheining in zetting stonden. Het was omstreeks de jaren 1960, wanneer de volkssport een hoogtepunt kende met Waregem als centrum.

Reeds voor de Tweede Wereldoorlog telde Waregem al minstens één gestructureerde vereniging met de Blijmoedige Kraaiers met lokaal “Het Leeuwke” bij Oscar Balcaen. We hebben aanwijzingen dat er dan ook regelmatig hanenwedstrijden werden georganiseerd in andere cafés in Waregem en omgeving, ondermeer een 1 mei-wedstrijd in het Volkshuis. In de jaren ’50 waren minstens gelijktijdig verschillende gestructureerde hanenkraaiverenigingen met de Ballingkraaiers (o.a. in Kantientje), Biestkraaiers (Rode Lantaarn), Beekkraaiers (Steeple Chase), Churchillkraaiers (Royal, …), Lustige Kraaiers, de Molenkraaiers (De Keer), Statiekraaiers (Leopold),Verenigde Kraaiers Nieuwenhove (Huis van Commerce). Later gingen vijf verenigingen een fusie aan tot de Waregemse kraaiers, die uiteindelijk een  vast lokaal hadden in de Steeple Chase bij Budy Demunster. Het was deze vereniging die ondermeer op 20 april 1969 nog een nationaal kampioenschap organiseerde met zetting op de hippodroom.

Raf Naessens en Jozef Vanhove geven toe dat ze tot een "uitstervend ras" behoren. “Wij gingen van start in de jaren zestig met de 'krielhanen' bij Milo Sloovers in de Kwastrate en later bij Prudent Vanderschueren in café Sportief. Daar was het lokaal van de Waregemse Kraaiers gehuisvest. In de jaren vijftig-zestig was er in elk gehucht dat zichzelf respecteerde nog een kraaiprijskamp. Nu dienen we al jaren naar Ardooie (De Wandelingenkraaiers), Eernegem en Torhout te trekken om deze volkssport nog te kunnen beoefenen. Er resten in West-Vlaanderen nog een tiental liefhebbers en in Oost-Vlaanderen een vijftiental. We hopen dat we deze unieke volkssport nog kunnen redden. We zijn in elk geval heel blij met het voorstel van Vifana en Okee om hier in Waregem nog eens een prijskamp te organiseren".

De twee resterende Waregemse liefhebbers namen dit seizoen een "vliegende start". Raf Naessens won de eerste wedstrijd van het seizoen met 3.265 'liedjes. “Het wordt een boerejaar. Ik voel het tot in mijn grote teen", vertelt Raf. "De haan van Jozef deed nauwelijks minder met 3.125 kraaien. Het komt erop neer dat je prijsbeest tijdens de week zo weinig mogelijk andere hanen hoort. Als hij dan plots zijn collega's ontwaart op zondagmorgen voelt hij zich bedreigd op zijn territorium en geeft hij van jetje. In elk geval zijn we er klaar voor. Het vergt wel heel wat inspanningen om die Engelse haantjes de drieledige slag bij te brengen. Weinig jongeren kunnen nog het geduld opbrengen om een haan te kweken. In Oost-Vlaanderen kraaien ze nog een lettergreep langer".

Nu de viervoeters, na de Belgian Darby, weer voor een tijdje de stal opzoeken, staat de hippodroom weer helemaal open voor nieuwe initiatieven. Het is 38 jaar geleden dat de hanen hier nog mochten kraaien. Moge de beste haan het halen. En laat het aan de boorden van de Gaverbeek liefst een Waregemse haan zijn die het hoge woord voert. We zijn in elk geval op post op zondag 7 oktober om geen enkele 'kraai' te missen. Na de zetting (9.45 -10.45 u.), die plaatsvindt op de parking naast het Beaulieucenter, kan iedereen alvast horen met welke taktiek de 'kraaieniers' uitpakten om hun beest naar het hoogste schavot te leiden.

19-09-2007, 15:21 geschreven door wareber  

Waregem haalt vandaag met zijn stadsadministratie opnieuw bijzonder gunstige koppen in de media. Waregem is door Vlaams minister van Administratieve Vereenvoudiging Geert Bourgeois en Vlaams minister van Binnenlands Bestuur Marino Keulen uitgeroepen tot ‘Eenvoudigste Gemeente’ van Vlaanderen. Dat gebeurde op een colloquium in het Vlaams Parlement. 'Eenvoudigste Stad van Vlaanderen' is een wedstrijd waarmee beide ministers gemeenten motiveren om hun dienstverlening te optimaliseren en de regeloverlast op lokaal niveau aan te pakken. Vorig jaar werden de Waregemse stadsdiensten door Testaankoop nog beoordeeld als de beste van het land (zie bijdrage 26-09-2006).

Met haar voorstel om een stadswinkel in te richten, haalde Waregem het van 56 andere projecten, die deelnamen aan de wedstrijd ‘Eenvoudigste Gemeente/Stad 2007’. Waregem wil, midden in het winkelcentrum, een stadswinkel openen voor kleine ‘administratieve boodschappen’. Inwoners kunnen er tijdens de gangbare openingsuren van andere winkels snel binnenwippen voor gewone administratieve handelingen, zoals het aanvragen van een nieuwe identiteitskaart, het afhalen van een bouwvergunning, het kopen van een compostvat… Voor een administratieve openbare dienst is dit zeker een ambitieus project, want niet alleen moet men daarvoor allerhande formulieren aanpassen, ook vraagt het openen van een winkel met zo veel verschillende diensten een brede kennis van de mensen die er werken.

Op die manier stemt men de stedelijke dienstverlening af op de vrijetijdsbesteding van de burger. Om de stadswinkel mogelijk te maken, wil de stad alle formulieren vereenvoudigen en digitaal beschikbaar stellen, werkt ze aan een kwaliteitsvol procedurebeheer en organiseert ze een passende opleiding voor het personeel. Het stadsbestuur kreeg een plaatsnaambord met het opschrift ‘Waregem, Eenvoudigste Gemeente/Stad 2007’ cadeau, net als een oorkonde ondertekend door minister Bourgeois en minister Keulen. Waregem krijgt ondersteuning op maat bij de uitvoering van haar vereenvoudigingsproject.

“We willen met dit initiatief onze inwoners een eer flexibeler dienstregeling aanbieden”, zegt schepen Pietro Iacopucci. “Op zaterdag zal de stadswinkel bijvoorbeeld van tien tot zes open zijn, zodat mensen geen vrijaf hoeven te nemen om hun documenten op te halen. Bovendien krijgen de bedienden die niet meer met klanten in contact komen, nu meer ruimte om hun andere taken uit te voeren.” 

Met een beetje verbeelding kunnen we zeggen dat Waregem eigenlijk al tientallen jaren een winkel heeft in het winkelcentrum Het Pand. We bedoelen het loket van telefonist Martin aan de ingang van het stadhuis. Zijn visuele handicap stoort geenszins om dagelijks heel wat  klanten van het winkelcentrum en het gemeente- of stadhuis op het goede spoor te brengen. In zijn ‘infowinkel’ verkoopt hij ook ondermeer de huisvuilzakken van de stad en zorgt hij voor allerhande diensten aan de bevolking. Indertijd kon men zelfs voor rattenvergif bij hem terecht. We kunnen hem dus de ervaringsdeskundige voor dit project noemen. Hij wordt trouwens geïntegreerd in het project voor de stadswinkel, die zich situeert aan de andere kant van dezelfde ingang van het stadhuis (als tourwinkel gestart).  

De verkiezing van de eenvoudigste stad past in een ruimer streven naar meer samenwerking tussen de Vlaamse overheid en de lokale besturen. De overheid biedt de gemeenten gratis vorming en projectbegeleiding. Het uiteindelijke doel is een verregaand delen van informatie. Verschillende diensten ondersteunen plaatselijke initiatieven met advies. Sinds 2002 is er op Vlaams niveau een 'kenniscel wetsmatiging' actief. De cel adviseert de Vlaamse regering en administratie bij hun acties voor administratieve vereenvoudiging. Al twee jaar stellen de medewerkers hun expertise ook ter beschikking van de lokale besturen. De dienst taaladvies biedt gemeenten dan weer cursussen 'formulieren opstellen' aan. Naast aandacht voor vorm en lay-out ligt de klemtoon vooral op het taalgebruik, dat in de praktijk niet altijd even duidelijk is.

De impulsen van de overheid krijgen meer en meer gehoor op het lokale niveau. Vooral voor kleine gemeenten is een overzichtelijke administratie van groot belang. Acties van de Vlaamse regering en van diensten als de Vereniging van Vlaamse Steden en Gemeenten (VVSG) dienen echter vooral om lokale initiatieven te stimuleren. 'Het is niet de bedoeling om van bovenaf maatregelen op te leggen', zegt Herman Callens van de VVSG. 'We proberen vooral goede ideeën tot bij de andere gemeenten te brengen.'

http://nieuws.skynet.be/index.html?l1=actuality&l2=news&l3=homepage&l4=videos&video=203449&tab=recent&new_lang=nl

12-09-2007, 00:00 geschreven door wareber  

Op Open Monumentendag zondag 9 september 2007 staat het thema ‘wonen’ centraal. In Waregem staat een fietszoektocht van 32 km op het programma. De tocht, met routefolder en wedstrijdformulier, brengt je langs Waregemse woonwijken die gerealiseerd werden door huisvestingsmaatschappijen als Helpt Elkander, Mijn Huis en de Nationale Maatschappij voor de Kleine Landeigendom. De fietstocht wordt zondag ingereden van 10 tot 18 uur, met randanimatie (van 14 tot 18 uur) en info aan het stadhuis. De deelname is gratis. Aan de hieraan verbonden wedstrijd, die loopt tot 30 september, zijn mooie prijzen te winnen. De Taeye / Taaie Tour heeft 11 haltes op zijn route, bij elke halte staat van 9 tot 30 september een infopaneel met informatie over de woonwijk:

Halte 1: Tentoonstelling  – stadhuis

Na Antwerpen en Leuven is de tentoonstelling ‘Wonen in Welvaart’ te zien in Waregem. Films, foto’s, tijdschriften en plannen illustreren hoe het wooncomfort na de Tweede Wereldoorlog spectaculair verbeterde. Dat werd onder meer mogelijk door de Wet De Taeye, waarvan de honderdduizendste premie in Waregem werd uitgereikt.

Halte 2: Torenhof – Torenlaan

Het Torenhof is de grootste verwezenlijking van de Waregemse lokale huisvestingsmaatschappij Helpt Elkander. Dit project werd tussen 1965 en 1977 in verschillende bouwfases gerealiseerd. Naast moderne rijwoningen, deden diverse voor Waregem nieuwe bouwtypes, zoals de duplexwoning, de patiowoning en de hoogbouw, hun intrede in het Torenhof.

Halte 3: Villapark – Ruitersdreef

Het eerste groepsbouwproject in Waregem van de Nationale Maatschappij voor de Kleine Landeigendom werd aangevat in 1955. Met de aanleg van de tuinwijk het Villapark werd voor 56 gezinnen de mogelijkheid gecreëerd om een eigen woning te kopen: een bescheiden witte villa, in landelijke stijl, gelegen in een rustige en groene omgeving.

Halte 4: Veertig Huizen en Nieuwhuizen – Jozef Duthoystraat

Deze wijk, in de volksmond bekend als de Veertig Huizen, dateert van het interbellum. Het was het eerste project van de Waregemse maatschappij voor het bouwen van goedkope woningen, die werd opgericht om  een oplossing te bieden voor het heersende woningtekort.

Halte 5: Wijk Nieuwenhove – Sint-Margrietstraat

De wijk te Nieuwenhove werd gerealiseerd door de huisvestingsmaatschappij Helpt Elkander tijdens de jaren '50 en '60. De vier bouwfasen zijn van elkaar te onderscheiden door hun verschillende stijlen en typologie, gaande van rijwoningen en kleine huisjes voor 'ouden-van-dagen' in traditionele vormgeving, tot moderne, tijdsgebonden bel-etagewoningen met platte daken.

Halte 6: Tomberg

Na een aantal kleinere bouwprojecten in Beveren-Leie te hebben gerealiseerd, startte de huisvestingsmaatschappij Mijn Huis in 1961 met de bouw van 25 woonhuizen aan het begin van de Tomberg. In de jaren '70 volgde een uitbreiding in twee fases waardoor de Tomberg de grootste woonwijk van deze deelgemeente werd. 

Halte 7: Rodenbachwijk

De woningen van de Rodenbachwijk werden gerealiseerd door Mijn Huis, waarbij de gemeente Desselgem zich in 1949 aansloot. De negen huizengroepen staan ingeplant rond twee groene pleintjes, waardoor eind jaren '50 een rustige woonwijk gecreëerd werd. Eerder had Mijn Huis reeds de huizenrijen aan de Leopold III- en Boudewijn I-laan gebouwd.

Halte 8: De Nieuwe Wijk – De Taeyelaan

Midden jaren '60 werden de werken aangevat voor de grootste realisatie van Mijn Huis in Desselgem. Naast gezinswoningen werden er ook drie appartementsblokken en enkele bejaardenhuisjes opgericht. Hoewel intussen reeds heel wat nieuwe wijken gerealiseerd werden, blijft men in de volksmond spreken van de ‘Nieuwe Wijk’.

Halte 9: Rozenhof

De woonwijk Rozenhof is een project van de huisvestingsmaatschappij Helpt Elkander uit de jaren '60. Een deel van de woningen werd gebouwd met 'belofte van aankoop', een methode waarbij iedereen, door belegging van de eigen spaarcentjes, en met behulp van de bouwpremies van staat, provincie en gemeente, eigenaar kon worden van een eigen woning, uitgerust met modern comfort.

Halte 10: Bilkhage – Bilkhagelaan

De Nationale Maatschappij voor de Kleine Landeigendom kocht in 1961 grond aan op de wijk Bilkhage voor de oprichting van een project van 43 woningen, die in twee fases gebouwd werden.

Halte 11: Gaverke – Tjollensstraat

Op de wijk het Gaverke werden, verspreid over verschillende bouwfases, ruim 125 woningen opgericht op initiatief van de huisvestingsmaatschappij Helpt Elkander. Een aantal van deze woningen zijn kleine, witgeschilderde bejaardenhuisjes in traditionele stijl.

Praktische informatie Open Monumentendag:  zondag 9 september: 10-18u

randanimatie (14-18u) en info aan het stadhuis van Waregem

Deelname gratis, circa 32 km.

De routefolder met deelnameformulier komt in elke Waregemse brievenbus terecht.

07-09-2007, 00:00 geschreven door wareber  

Het Centrum Vlaamse Architectuurarchieven en het Vlaams Architectuurinstituut presenteren met ‘Wonen in Welvaart. Woningbouw en wooncultuur in Vlaanderen, 1948-1973’ voor het eerst een breed opgezette thematische tentoonstelling. Het project groeide uit een samenwerking met onderzoekers en experts aan Vlaamse universiteiten. ‘Wonen in Welvaart’ belicht hoe in Vlaanderen de evolutie van de wooncultuur nauw was verbonden met de uitbouw van de welvaartsstaat in de periode 1948 tot 1973.

Na de Tweede Wereldoorlog werd een eigen huis, liefst buiten de stad, met een volledig uitgeruste keuken en badkamer, een garage voor de eigen auto, centrale verwarming, nieuwe meubels en een televisietoestel voor steeds meer Vlamingen een optie. Wonen werd een maatstaf voor welvaart. De nauwe verbinding tussen de uitbouw van de welvaartsstaat en het domein van wonen en huisvesting deed zich in nagenoeg alle landen van Europa voor. Bijzonder voor Vlaanderen is het specifieke samenspel van de drie hoofdrolspelers van de welvaartsstaat: de overheid, het middenveld en de vrije markt. Specifiek voor België, en zeker Vlaanderen, is de rol van het private initiatief (gezinnen en vrije markt) en de sterke aanwezigheid van het verzuilde middenveld. Daardoor werd de individuele woning dé bouwsteen van de welvaartsstaat.

Het overwicht van de eengezinswoningbouw verhinderde niet dat ook modernistische hoogbouw of de satellietstad deel uitmaakten van het naoorlogse wonen. Deze ‘collectieve’ modellen maakten vooral in de publieke sector en in kringen van architecten en stedenbouwkundigen opgang. Grootschalige bouwprojecten of seriematige productie van woningen waren in Vlaanderen echter eerder uitzondering dan regel. De geschiedenis van de grote sociale woningprojecten was er vooral een van vertragingen, van het niet uitvoeren van collectieve voorzieningen en van financiële problemen. Ook deze geschiedenis maakt deel uit van de erfenis van de jaren vijftig en zestig.

De tentoonstelling brengt via een tiental gevallenstudies uit recent onderzoek, een aantal belangrijke actoren in beeld die betrokken waren bij de stijging van het wooncomfort: het premiestelsel De Taeye uit 1948,  de woontentoonstellingen van de Katholieke Arbeidersvrouwen en de Boerinnenbond, het sleutel-op-de-deur-aanbod van een bouwpromotor, maar ook ‘modeloperaties’ zoals de Modelwijk van Renaat Braem voor de wereldtentoonstelling van 1958 of de satellietstad Nieuw Sledderlo in Genk. De tentoonstelling verruimt daarbij het blikveld en kijkt hoe nieuwe ideeën over wonen vanuit België ambieerden om de wereldwijde woningnood op te lossen.

Elke uitgewerkte voorbeeldstudie bundelt een rijke selectie archiefmateriaal uit diverse collecties zoals architectuurarchieven, bedrijfsarchieven en beeldmateriaal uit private collecties. Op die manier brengt de tentoonstelling een overzicht van een aantal ‘woonmodellen’ die bepalend waren voor de naoorlogse wooncultuur, en de wijze waarop ze op verschillende bewaarplaatsen zijn gedocumenteerd.

Het Waregemse verhaal, zoals bij de 100.000ste premie De Taeye, komt niet enkel in de tentoonstelling, maar ook in de begeleidende publicatie uitgebreid aan bod. Het boek bij de tentoonstelling is rijk geïllustreerd en bundelt zestien essays over het naoorlogse wonen. Artikels over concrete gevallenstudies en beschouwende stukken over naoorlogs wonen wisselen elkaar af.  Het boek “Wonen in Welvaart - Woningbouw en wooncultuur in Vlaanderen, 1948-1973”, onder redactie van Karina Van Herck en Tom Avermaete, 320 blz., € 34,50.  Van het stadsarchief wordt er naar aanleiding van deze tentoonstelling een eigen studiewerk gepubliceerd onder de titel “van tuinwijk tot hoogbouw” met de Waregemse evolutie. Het boek is vanaf 8 september te bekomen aan de infobalie van het stadhuis en kost 10 euro.  Op de Open Monumentendag 9 september is het te bekomen aan 7 euro.

Praktische informatie

Tentoonstelling    8 september – 30 september 2007

Plaats: Stadhuis Waregem, Gemeenteplein 2, 8790 Waregem

Openingstijden:

ma - do: 9-12u & 13-17u

vrij: 9-12u

za - zo: 14-18u

Open Monumentendag zondag 9 sept: 10-18u

Toegang: gratis

Groepen: groepsbezoeken mogelijk na afspraak met het stadsarchief: tel. 056 62 12 17, mail: archief@waregem.be  

07-09-2007, 00:00 geschreven door wareber  

Op 9 september is het Open-Monumentendag en dan wordt de Ooigemse drietrapssluis, die volledig gerestaureerd werd en een beschermd monument is, terug opengesteld en extra in de kijker gezet. Daarom start de tocht van het erfgoedproject op die plaats, zodat ook de deelnemers aan de fietstocht daar nog kunnen een kijkje nemen.

We fietsen – elk volgens eigen tempo – langs minder gekende plekjes in Wielsbeke. Zo kom je terecht op enkele boerderijen en plaatsen waar je anders de kans niet toe krijgt. Onderweg is van alles te beleven. Met een thema waar spoken, heksen, sagen en legenden het onderwerp vormen kan dit ook niet anders. We gingen op zoek naar onwaarschijnlijke verhalen, die door één of meerdere mensen verteld, gezongen of uitgebeeld worden. Er komt ook een echte heks vertellen over keltische bomen, geneeskrachtige drankjes, de spirituele kracht van verloren beschavingen… en je kan op diverse stopplaatsen nog de innerlijke mens versterken, met een passend drankje of hapje.

Tot slot kan men – vrijblijvend - een vragenlijst in te vullen. Wie aandachtig gekeken heeft langs de route, zal ongetwijfeld kans maken om één van de mooie prijzen te winnen. Als afsluiter heeft men de mogelijkheid om even na te genieten bij een glas in OC Hernieuwenburg.  De fietstocht is eerder kort gehouden omdat iedereen, ook gezinnen met kinderen, hieraan zouden kunnen deelnemen. Met alle haltes tussenin zal het geheel ongeveer 3.30 u. duren.

De inschrijvingen voor de gezinsfietstocht “In de ban van de sage” kan aan het sas van Ooigem van 13 u tot 14.30 u.  Voor 5 euro bekomt u een geïllustreerde brochure met routebeschrijving, een bonnetje voor een tovenaarsdrankje onderweg, een heksensnoepje en een plakje lekkere kruidencake. Onderweg beleeft u op elk van de zeven stopplaatsen een verrassende act. De gezinsfietstocht belooft een unieke belevenis te worden. Je komt op plaatsen, waar je anders de kans niet toe krijgt; Je gelooft je oren en oren niet wat daar vroeger zou gebeurt zijn, je smaakpapillen worden verwend en exclusieve verhalen komen onder het stof vandaan. Mysterieuze figuren kruisen je pad…

Deze productie komt tot stand door de inzet van een actieve ploeg mensen, geplukt uit diverse socio-culturele verenigingen. We vernoemen hier de Cultuurraad, Davidsfonds Wielsbeke/St-Baafs-Vijve, Davidsfonds Ooigem, Heemkundige kring Juliaan Claerhout, Es-Battement. Daarbij kan de werkgroep nog rekenen op heel veel losse medewerkers uit andere verenigingen. Op de foto zien we de werkgroep met onderaan Monique Claerhout en Katrien Vanparys, op de 2^e rij Griet Delanghe en Doenja Goutsmet en bovenaan John Moerman, Bert Desmet en  Geert Eeckhout. Op de foto ontbreken nog Olivia Vanhaesebrouck, Michaël Delange, Jacob Hobbel en Lieven Hutsebaut.

Alle inlichtingen: culturele dienst Wielsbeke 056/ 67 32 70

cultuur@hernieuwenburg.be

07-09-2007, 00:00 geschreven door wareber  

Hoe men het ook noemt, “Military”, “Concours complet”, “Veelzijdigheidswedstrijd” of, zoals het nu moet: “Eventing”, het is in elk geval de meest veelzijdige discipline in de paardensport. Samen met de afzonderlijke onderdelen Jumping en Dressuur is de Military of “Eventing” ook een volwaardige Olympische sportdiscipline. De drie onderdelen van dit wedstrijd, dressuur, uithoudingsproef en jumping hebben elk hun specifieke functie. De “dressuurproef” test de gehoorzaamheid en de soepelheid. In een internationale wedstrijd is de “uithoudingsproef” een “cross country”, die vooral doorzettingsvermogen en kracht vraagt bij het nemen van de soms zeer technische hindernissen. Tenslotte is er de “jumping” als ultieme test van de recuperatie vermogen van paard en ruiter. Eventing Waregem-Anzegem presenteert de jumping om praktische redenen vóór de “uithoudingsproef”.

De accomodaties van de Stad Waregem en buurtgemeenten Anzegem en Kruishoutem (kasteel Casier te Nokere bij Eventing begin vorige maand van l’Equino) lenen zich op een ideale wijze voor Eventing-evenementen. De Waregemse Renbaan, samen met het Bloso sportcentrum beschikken over de ideale  accommodaties voor dressuurterreinen, steeplebaan, jumpingpistes en stallingen voor het onderbrengen van de paarden (en dé atleten). Het kasteeldomein “Hesmrode” te Anzegem is een uniek natuurdomein dat door de familie de Maere d’Aertrycke -de Limburg Stirum éénmaal per jaar wordt opengesteld  voor het grote publiek, ter gelegenheid van “Eventing Waregem”.

Om en bij de 25.000 toeschouwers worden elk jaar geteld om van dit spectaculaire crosscountry  in het prachtige natuurgebied van het kasteeldomein “Hemsrode” van héél dichtbij te genieten. Amazones en ruiters uit de vijf continenten hebben sedert 1980 Waregem bezocht met hun edele viervoeters om deel te nemen aan de Internationale competities. Sinds het succesvolle verloop van een nationale military met meer dan 15.000 bezoekers en tevreden deelnemers in september 1996 op het domein van  het Kasteel Hemsrode te Anzegem, kan de organisatie vzw Military Waregem rekenen op de medewerking van de kasteelheer.

De West-Vlaamse vzw is, met zijn jaarlijkse Internationale Wedstrijden -één of twee sterren-, ongetwijfeld gekend als organisator  van de Belgische Militarysport op internationaal niveau. Tussen 1996 en 2003 heeft deze vereniging zelf drie Europese kampioenschappen georganiseerd en, in 2004, zelf een CIC *** Wereldbekermanche. Dit jaar stelt ze op 7 - 8 en 9 september 2007, een CIC**, , een CIC*, een CNC  L & M voor,en dit samen met een Belgisch Kampioenschap Young Horses 6 Yrs. Dergelijke organisaties vallen of staan met de bereidwillige sponsoring van de Staat, de Provinciale Overheid, de Stad Waregem, de Gemeente Anzegem en vele sportieve bedrijven. Stad Waregem en Gemeente Anzegem lenen zich hiertoe op een ideale wijze. Het tot stand brengen van zo'n Eventing vraagt véél werk, vooral vrijwilligerswerk. Het vraagt en geld, en tijd, en vooral ook de geschikte terreinen en accommodaties.

Kasteel Hemsrode.

Hemsrode is een landgoed op mensenmaat waar eenvoud, schoonheid en charme een delicaat evenwicht vormt, die vreugde en rust uitstraalt. Het is een oase van vrede voor prachtige evenementen. In de loop van de 10de eeuw vestigden paters van de Gentse Sint-Pietersabdij zich op het moerassige gebied van Ansoldingehem. Zij groeven er vijvers om de inwoners van de regio met gezonde vis te kunnen bevoorraden en op die manier de malaria te bestrijden. De vijvers vindt men vandaag nog terug rond het kasteel van Hemsrode.

Hemsrode was één van de zeven “hoofdpointerieën” (kantons) van het kasselrij (arrondissement) Oudenaarde en behoorde toe aan enkele machtige families uit het graafschap Vlaanderen: Hemsrode, Halewyn, Uitkerke, Borselen, Brederode, Lummene, Saint Genois, du Jardin, du Mont de Sandoncq, Béchade, Caters en Thiennes de Rumbeke. Tijdens het Ancien Régime stelden zij de baljuws en de schepenen van de gemeente Anzegem aan.

In augustus 1940 brandde het kasteel, waarin Duitse troepen waren gelegerd, volledig uit. Een deel maar van het meubilair en de kapel konden door moedige dorpelingen worden gered. Graaf Philippe de Limburg Stirum besloot daarop om de stallingen, die in 1642, in Louis XIIIde stijl gebouwd waren, in te richten om er met zijn gezin te kunnen wonen.

Tot aan zijn overlijden in 1997 was hij begaan met het versieren en verfraaien van zijn woning.

Jonkheer en Mevrouw Benoit de Maere d’Aertrycke wonen er nu sinds 1998.

Ze hebben vijf kinderen, Charles-Louis, Constantin, Léopold, Ghislain en Mathilde.

Hun oudste zoon, Charles-Louis is op 13 juli 2002 met Gaëtane Rabau in het huwelijk getreden; ze hebben reeds een dochter: Gwen-Aël. Net als hun voorouders besteedt de jonge generatie veel energie om het domein  zijn adellijke sfeer te laten stralen.

Drie dagen topsport.

De disciplines dressuur, uithouding en jumping worden volgens de Engelse traditie samengebracht in een “Three Day Event”. De paarden worden gekeurd bij hun aankomst, op donderdag 06 september 2007,  in het Blososportcentrum “De Gaverbeek”. Bij groot aantal deelnemers op het wedstrijd kunnen de dressuurproeven reeds starten. Dit gebeurt op de perfect aangelegde grasmat van de Waregemse renbaan, bestand tegen alle weersgrillen en in het Blosocentrum. Op vrijdag 07 september wordt de dressuur gereden: atletisch getrainde volbloeden buigen hun kracht om in beheersing en gehoorzaamheid. De toeschouwers houden hun adem in en genieten van de perfecte harmonie tussen ruiter en paard. Dressuurtechniek wordt schoonheid.

Dressuur wordt op de volgende dag verder gereden, en zaterdag 8 september is de dag voor de jumping. Deze discipline is ook in Waregem te bewonderen. Zondag 9 september 2007 wordt met de Cross-country op het kasteeldomein “Hemsrode” te Anzegem opnieuw een hoogdag, niet alleen voor de deelnemers maar ook voor de talrijke toeschouwers. De cross-country is een spectaculaire topsport waar iedereen wandelend kan van genieten. In het prachtig natuurpark van het Kasteel Hemsrode leggen paard en ruiter een parcours van 5000 meter af met pakweg 26 hindernissen. Door bos, weide en akkers wandelend kan men van dichtbij de wedstrijd volgen. De begeleidende commentaar van professionele speakers houdt ook bij niet-specialisten de spanning erin. De tocht brengt u langs oxers, trakehners, banken en spectaculaire waterhindernissen. Iedere hindernis is een aparte moeilijkheid voor paard en ruiter ... en favorieten kunnen ook missen!  Het geheel wordt nog opgefleurd met een brede waaier van trade stands, die u de mogelijkheid bieden van zaken uit het milieu van jacht,    park, tuin en paardesport aan te schaffen. Drank- en eetgelegenheden zijn er ook ter plaatse voorzien. En alsof dit nog niet volstaat wordt er nog voor een natuurgebonden spektakel

gezorgd ... niet te missen.

De inkomprijs is 7 Euro per persoon, 5 Euro in voorverkoop en de kinderen mogen gratis binnen. De parking is dan gratis.

www.eventingwaregem.be

03-09-2007, 00:00 geschreven door wareber