15/11/2009
De zaak Whereabouts
Even ter vergelijking: Yanina Wickmayer en Xavier Malisse worden één jaar geschorst omdat ze slordig zijn
in het invullen van hun whereabouts. Emmanuele Sella, die alle facetten van bloeddoping al kent en verschillende
sellaatjes deed op de flanken van het Italiaanse hooggebergte in de ronde van Italië en er duidelijk successen boekte
vanuit het niets wordt ook één jaar geschorst omdat hij klikte. Misschien kunnen Malisse en Wickmayer ook
klikken wie zijn whereabouts niet fatsoenlijk invult en dan krijgen ze ook strafvermindering van één jaar...
Even ter zake. In het tennis is hun ATP-klassement zo belangrijk. Als Wickmayer een half jaar niet kan tennissen,
zakt ze uit de top 100 en kan niet deelnemen aan grand slams. Malisse kan nu na een jaar hard zwoegen na zijn
blessureleed terug deelnemen aan deze prestigieuze tornooien. Een wielrenner die gepakt heeft, wordt meestal
met open armen ontvangen bij een of andere illustere ploeg die het toch klaarkrijgt in de belangrijke wedstrijden
te starten en kan zo onmiddellijk op het hoogste toneel verschijnen.
Nu over de whereabouts. Is het wel menselijk dat iemand constant moet aangeven waar hij zich bevindt. Een
topsporter zijn leven moet in het teken staan van sport, niet van whereabouts. Is het niet voldoende dat ze altijd
bereikbaar zijn (op menselijke uren) om gecontroleerd te worden? Als men dit systeem dat nog zeker in zijn
kinderschoenen staat, wil behouden moet men er toch nog aan werken. De voor Dummies reeks heeft er alvast
een titel bij: Whereabouts voor Dummies; hoe geen dopingcontrole missen. (Voor de bodybuilders: Van een
dopingcontrole weglopen voor Dummies) Ook op Sugar Jackson, die net als Wickmayer en Malisse drie streepjes
heeft, staat nu eeuwig een etiket gekleefd staat.
|