Drie

DE KOEKOEK

(Je moet weten dat waarover ik hier nu schrijf zich afspeelde in de jaren stilletjes, tijdens de tweede wereldoorlog)

De koekoek is de naam van de straat, eigenlijk is het een soort gehucht dat wijd en zijt bekend was. Het is de plaats waar het voor mij allemaal is begonnen. Een mooi en rustig landelijk plaatsje, een decor met vele boerderijtjes tussen de velden en de weiden. Het was er een aarde weg vol met putten en sporen. In de winter was het er een echte slijkboel met veel plassen. Aan de rechter kant liep er een sloot. Het enige verkeer dat er passeerde waren karren met nog ijzeren wielen die werden getrokken met sterke zware paarden, of een boer met een kruiwagen volgeladen met hooi en dergelijke. Ook zag je er eens een enkele fietser, wand in die tijd had niet zomaar iedereen een “ne velo” Om van auto’s nog maar te zwijgen, wand die zag je daar niet iedere dag. Wanneer wij als kinderen ergens een auto hoorden aankomen dan liepen wij naar buiten om dat “wonder” te gaan bekijken en een eindje achterna te lopen. In een van die boerderijtjes woonde een gezin met vier kinderen, onze vava en moemoe. Het oudste kind was een meisje Josefien, die later mijn moeder zou worden. daarna twee jongens, nonkel jan en nonkel mil,  daarna nog een meisje, dat was mijn tante jose. Er waren wat koeien en een paard, schapen, en een dozijn of wat kippen. De vava had een moestuintje aangelegd met prei en selder, wat wortelen, ajuin, tomaten enz. Ze leefden er heel sobertjes van wat de “boerderij” hen opleverde, veel was het niet maar ze kwamen rond.

Marcel.

Hieronder een paar foto’s van hun hoevetje.

Word vervolgd.