Diksmuide... weer een andere streek die erg onder het geweld van de Eerste Wereldoorlog te lijden heeft gehad. Met een Grote Markt die helemaal is opgerezen als een Feniks uit
zijn as. En overal in de omtrek zijn er nog sporen te vinden van die storm aan waanzin die hier bijna honderd jaar geleden uitbarstte. Het ene spoor is al beklijvender dan het andere. Maar allemaal zijn ze waardevol.
Lees alles wat ik er over te zeggen heb in het bijgevoegde Voetstukje. De verhalen, de voor- en de achtergrond. Op de bijlage klikken helpt je verder.
Poperinge, de stad van de hop. Bijna honderd jaar geleden was het voor sommigen ook de stad van de hoop. Maar van nog zoveel meer. Een stad met een lang verleden en die een apart hoofdstuk schreef in het verloop van de Eerste Wereldoorlog. De Groote Oorlog.
De IJzer kwam er dit keer niet aan te pas maar er was daar en in de omtrek nog zoveel anders te zien en te leren. In plaats van water stroomde er dit keer... bier!
Het staat allemaal op je te wachten, verborgen achter de bijlage. Even dubbel klikken daarop helpt je verder.
Stond ik vorige keer bij de bronnen van de IJzer, dit keer stond ik bij de monding van die rivier in de Noordzee. Het andere uiterste. In het eerste kwart van de Vierdaagse van de IJzer.
De rode draad, of liever de blauwe draad, bij al die tochten was dus duidelijk de IJzer. En de rol die de rivier had gespeeld in, vooral, de Eerste Wereldoorlog. Dat was niet gering. Zoals in het Voetstukje in de bijlage is te lezen.
Het was Vlaanderen. Het is Frankrijk. Toch wordt het stilletjes weer wat meer Vlaanderen. Indertijd heeft men er om gevochten. Dat moet gelukkig nu niet meer, nu is het een proces. Frans-Vlaanderen gaat zijn verleden steeds meer wat herkennen en waarderen.
Hier ligt de hoogste heuvel van de hele Westhoek en met zijn 170 meter is de Kasselberg toch al eentje die meetelt.
Over de veldslag die besliste over het feit dat op dit stukje land nu nog (bijna) uitsluitend Frans wordt gesproken, daarover is wel één en ander te vertellen. Dat gebeurt dan ook in het Voetstukje dat achter het bijvoegsel zit.
De streek rond Asse, en dus ook rond Mollem, was destijds de hoppestreek. Er is nu niet veel meer van te merken. Ook niet op deze Hopduveltochten. Wat niet belet dat er nog heel wat anders te zien was, zo dicht tegen de hoofdstad. Dorpen en gehuchten met een heel eigen karakter. En, niet te vergeten, een koningin die hier ooit eens vastzat in de modder...
Ik wens je alweer veel genoegen met het lezen van het stukje in het bijvoegsel.
