Ik ben Vera/
Ik ben een vrouw en woon in Gingelom (Belgie) en mijn beroep is heel apart.
Ik ben geboren op 17/03/1961 en ben nu dus 63 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Spiritueel, dieren,psychologie,schrijven,Schilderen,.
Mijn idee over het leven: Geluk overkomt je, problemen zijn er om op te lossen.Rechts op foto,met zus.
Ja hoor, het gaat werkelijk over Vlierbessen in hoofdzaak.
Overal haast in de natuur bloeien elk jaar de prachtige witte bloesems, sterk geurend en mooi. Na al dat pracht, ontluikt zich een klein besje, in groep met anderen. Dicht bij elkaar rijpen in het begin de nog groene bessen trossen verder tot ze rood, donkerder rood, tot haast zwart en rijp hangen te pronken.
Vogels houden de vlierbessen struiken erg goed in de gaten! Het is niet alleen een ware lekkernij voor hen, het is ook een ideaal middeltje tegen allerlei ziekten.
Onze struik is al heel oud volgens mij. Al was mijn interesse in hem in het begin bitter klein. Hij zag er wild, groot, onbezonnen uit, meer een kleine wildernis.
De natuur is op zich dan ook prachtig, soms moet men een handje helpen, dat deden we dus ook, door het snoeien van onze vlierbessenstruik, serieus aan te pakken.
Elk jaar opnieuw, groeide hij verder, tot grotere en dikkere struik. De bloesems werden dikker, en natuurlijk ook de bessen. Al werd hij mooi gesnoeid, dat deerde hem niet, want er kwamen telkens dubbel zoveel vruchten tevoorschijn.
Nadat er een aantal tijd was voorbij gegaan, de struik mooier werd, kwam ook mijn interesse de kop opsteken, waarvoor de prachtige bessen nu toch eigenlijk voor konden dienen? Niet alles wat vogels eten, is ook goed voor ons mensen.
De eerste keer toen ik en mijn zoon, de bessen gingen plukken, toen noemden we het helemaal nog geen oogst. Was overweldigend, leuk, maar ook een hele karwei. De bessen hangen niet zomaar onderaan, ook ver boven in het kruin van de toch wel hoge struk, bevonden zich prachtige trossen, waar we niet zomaar even bij konden.
De ladder op natuurlijk. Na heel wat gebengel en op en neer gestap op de ladder, werden de meeste mooie trossen ook van het hoogste topje gehaald.
Via internet werd een simpel oud receptje gevonden.
Dat werd mijn eerste vlierbessen siroop . De voorbereiding, het sorteren, wassen , heel wat vooraf moet gaan, nam enorm veel tijd in beslag, want ik deed het wel alleen.
Mijn strenge oog gericht op zeker de slechte besjes eruit te halen was het sorteren echt iets van uren en uren, zelfs die nacht werkte ik door tot haast 10 u in de ochtend, slapen had ik helemaal niet gedaan.
Gelezen ergens: eens je ze plukt, moet je ze ook verwerken, want als ze op elkaar gestapeld liggen, drukken ze elkaar plat, daar heb je niets aan, dan miserie. Het wassen was wel erg leuk, je ziet de besjes letterlijk in het water zwemmen en ze krioelen door elkaar. Al staan onze bessen nergens waar vuile lucht aanwezig is, je zou versteld staan ,hoeveel vuil eraf komt.
Het wassen is dan ook van groot belang. Toen ze gewassen waren, begon het werk pas. Want de hoeveelheid die we geplokken hadden, was niet zomaar eventjes snel in een potje te stoppen en wat te staan kokerellen, en klaar. Neen , er werd een grote koperen ketel aangeschaft.
Ook deze was wel niet groot genoeg om ze allen tesamen te bereiden. Dus werd het in delen gedaan. Snel en krachtig om het sap te laten uit de bessen te vloeien, telkens een besje barst, komt het sap vrij. Het is juist dan dat ik even rust kreeg. Wel pas nadat ik alles door de neteldoeken had gegoten, om alle vlees en pelletjes te scheiden van het duurzame sap !
Het sap werd dan gewogen en volgens het receptje werd er kruidnagel en suiker aan toegevoegd. Netjes alles afgewogen. Dan roeren maar, en nog eens roeren, schuim afscheppen, tot je een mooie siroop overhoud. De tijd ging maar door, hoe lang ik daar heb staan koken, geen idee. Van eten maken die dag, is niets meer gekomen, de vlierbessen gingen daadwerkelijk allemaal voor. Eens de eerste siroop geboren werd, moest er ook geproefd worden.
De geur gaf mij enorm veel zin om dit te doen, je zit in een andere wereld tijdens het koken, je bent helemaal in de ban van de bessen. Als ik de eerste keer proefde, dacht ik ,mmm dat is best lekker. Het werkt dan tegen verkoudheden, goed, maar het is ook lekker zo, als je het natuurlijk lust. Niet iedereen lust de smaak van vlierbessen siroop. Lust je het wel, dan is het heel , heel moeilijk om eraf te blijven. Zet ze dan achter slot en grendel ,want eens je de smaak te pakken hebt, echt een flesje is heel snel leeg.
Het werd van de eerste keer in kleinere flesjes gedaan, omdat de siroop zo langer vers blijft en langer bewaard kan blijven. Gloeiend heet moet het in de flesjes, waardoor het dan ook goed afsluit en er geen slechte dingen meer in kunnen geraken. Mijn eerste flesjes, die maakte ik voor eigen gebruik. Het waren er al wel veel de eerste keer. Toen mijn vrienden, familie ze mochten proeven , starte er iets wat ik niet meer kon stoppen. Iedereen wilde een aantal flesjes van me krijgen. Leuk zeg!
Al het werk loonde dus wel ,want het was echt lekker en ook iets waarmee ik anderen een plezier deed. De struik die had zijn nut bewezen, zo kwam ik op een punt, van elk jaar terug opnieuw de vlierbessensiroop te maken, hoeveel werk het ook is.
Want werken is het wel degelijk! Elk jaar oogst ik meer bessen, er is ook vraag naar de lekkere siroop, die ik ondertussen na enkele jaren aangepast heb, een eigen recept zorgt dan ook voor een zeer aangename smaak. De reden dat ik hem verder dus aanbied, is omdat het zo lekker is, zo goed bij verkoudheden.
Iets wat goed is, hou je toch niet voor anderen verborgen? Dat wil je gerust delen.
Wel is er elk jaar een beperking, ten eerst van de hoeveelheid die ik kan maken, want het is echt een heel karwei.
Ook het aantal bessen en de kwaliteit van de bessen, speelt elk jaar een rol. De tijd en de energie die ik erin steek is onbetaalbaar, want de uren dat ik met de vlierbessen bezig zijn, tja, dat is wel iets wat niet iedereen er zou voor over hebben.
Waarschijnlijk juist omdat ik zo van de bessen hou, alles met zoveel liefde doe, dat de vlierbessen siroop telkens zo lekker wordt.
Zo lang onze struik leeft en geeft, blijf ik de bessen bereiden tot siroop. Het gewone vlierbessen siroop recept kan je overal op het internet vinden, ook via een mailtje zend ik het je graag toe.
Het geheim van mijn siroopje , blijft in onze familie
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 0/5 - ( Stemmen) Categorie:Informatie Vlierbessen Tags:inleiding vlierbes blog van Vera
28-11-2009
Stekjes groeien binnen in huis
Om nieuw struiken te kunnen verkrijgen heb ik voor het eerst geprobeerd om deze te stekken. Doordat het nog heel lang mooi weer was, na het snoeien, besloot ik niet aan winterstekken te doen, maar in huis de stekken te planten en zien wat daar mee gebeurd.
Zalig is het om de groene blaadjes te zien ontluiken van de toch wel iets verdorde takjes die ik onproffesioneel in het zand heb gestoken. Korte, lange, dikke, dunne, alles heb ik geprobeerd.
Waarin plante ik deze? Simpel in plastiek flessen, van 2 liter, deze knipte ik af, zette de hals van de fles en de halve fles in de onderkant van de afgesneden fles. Zo kan het water dat teveel wordt gegeven, netjes onderaan in een reservior lopen, zodat het niet te nat komt te staan. In de fles met de hals, heb ik gaatjes gemaakt als verluchting, zodat er geen schimmel kan groeien in zand, niet op wortels, of op de jonge scheuren, en twijgjes.
Ze worden nu heel zacht behandeld, en moeten binnen blijven de ganse winter.
Tegen het opnieuw lente wordt, en niet meer vriest, kunnen ze dan netjes in volle grond uitgeplant worden. Als alles goed gaat, plant ik er volgende keer wat meer, en kunt u hier in de lente stekjes verkrijgen om in eigen tuin te planten. Er wordt maar een beperkt aantal stekjes geplant . Als het goed gaat, kunt u nadien het ook eens proberen.
Rare weersomstandigheden vragen een beetje anders werk
Het is nog erg warm voor de tijd van het jaar, ook na de oogst nu, vraagt het een wat andere aanpak zoals bij het snoeien.
We maken ook baby boompjes bij dit jaar, het is onze eerste keer, dat we stekken nemen van onze geliefde struik.
Erg veel stekjes heb ik nu gepland, deze worden als het koeler wordt netjes warm binnen gezet. Naargelang de stekjes mooi lukken, zullen we er een aantal kunnen te koop aanbieden, voor wie zelf ook een struikje in de tuin wil.
Het is best leuk om zelf ook een struik te hebben. Dan kun je ook eens vlierbessensiroop maken volgens het oude recept. Daar help ik u graag bij , want al doende leert men veel bij.
Laatst vroeg mij iemand hoe lang het sap met de suiker moest koken, voor ik siroop had van 3 liter met suiker en kruidnagel in, daar moest ik diep over nadenken, maar ook al pijnigde ik mijn hersenen , ik weet helemaal niet hoe lang ik aan de kookpot sta!
De tijd heb ik nog niet bekeken.
Wel is het heel lang om tot een siroop te komen van goede dikte, zodat je geen watersiroopje overhoud.
Als ik s'avonds rond 19 u start met mijn sap, dan ben ik na middernacht nog steeds aan de koopot bezig. Roeren is heel belangrijk, en het afschuimen van de schuim eveneens, want doe je dat niet lang genoeg, dan blijft je vlierbessen siroop echt niet lang goed.
Ik ben nu benieuwd hoe het verder zal gaan met onze jonge stekjes, er zijn al enkele die het na een paar dagen al laten zien dat ze willen verder groeien en opnieuw beginnen in het leven.
Ze worden net als de bessen goed verzorgt, en in de gaten gehouden.
Met veel liefde en juist water geven , niet te veel, niet te weinig, zal het wel goedkomen.
In ieder geval , als het lukt om de stekjes te laten groeien,
worden hier volgend jaar tegen de planttijd , jonge plantjes aangeboden, goed in de gaten houden!
Er zullen foto's bijgevoegd worden van de groei van de stekjes, de eerste komt er weldra aan.
Waarvoor gebruikt men eigenlijk Vlierbessen siroop?
Het is een heel oude hoestdrank origineel, door de ouderen, grootouders, en overgrootouders is het zelfs heel gekend.
Een natuurlijk middel om de hoest tijdens een verkoudheid te verzachten. Het werd vroeger ook al wel eens gebruikt bij storingen van de spijsvertering.
Omdat de vlierbessen altijd wel ergens in de buurt van de mensen groeiden, werd er meer gebruik van gemaakt dan in het heden. Vroeger gebruikte men ook meer dingen uit de natuur dan in onze moderne tijd. Al hoewel de laatste jaren , velen onder ons, al eens terug grijpen naar iets van moeder natuur. Omdat we gezonder willen leven.
Omdat het drankje voor kinderen ook perfect te gbruiken was, en voor ouderen, werd het elk jaar gemaakt in September - Oktober, en bewaard in kleine flesjes. Zodat het een lange tijd goed bleef. Soms moest het maar 1 winter bewaren, omdat ze het elk jaar opnieuw konden maken.
Goed bereid, bewaard het dus wel 2 jaar!
Er werd ook Grog van gemaakt, je weet wel, je bent grieperig en je voelt de spierpijnen tot in je tenen trekken. Daar werd vroeger dan een hete grog voor bereid. Het hete uitzweten van je ziekte. Dik onder wol , getoken na het drinken van hete grog, ging je zweten, nadien voelde je jezelf veel beter.
Nu nog maken mensen grog als ze griep hebben. Er bestaan echt een heel serie grog soorten, met wijnen tot likeuren , met en zonder alcohol erin.
Als je een alcohol vrije grog wil maken, kun je dat met Vlierbessen siroop. Je maakt thee, en zet hem echt heel heet. Daarbij doe je een grote hoeveelheid: in 1 grote mok: zeker 4 soeplepels vliersiroop. Daar pers je nog een grote hoeveelheid vers citroensap in uit. Je drinkt het zo warm mogelijk .
Daarna kruip je warm onder de wol, en je zal merken dat je begint te zweten.
Het werkt nog altijd , zeker bij de vervelende griepen en erge verkoudheden. Het verzacht eveneens je keel ,bij ernstige keelontstekingen.
Citroen doe je erbij zoveel je zelf lust. De vliersiroop kun je eveneens aanpassen aan je eigen smaak.
Wens je hem toch liever met was sterkers te bereiden, dan kan dat best. Wijn is zeer geschikt. De keuze van de wijn, hangt af van uw persoonlijke voorkeur, wel moet ook de wijn warm of heet erbij gedaan worden. Je kunt het nog zoeter maken, door er candijsuiker aan toe te voegen of honing.
Probeer het eens uit, als je bar ziek bent, het is lekker en je zal zeker je vervelende situatie en miserie kunnen verzachten.
Het is ook perfect te nemen in grog of als hoestdrank, ook al neem je de medicijnen in die de dokter je voorgeschreven heeft.
Als je er op tijd bij bent, bij een lichte verkoudheid, of je eerste ziekteverschijnselen krijgt van een bronchitus, kun je deze dus nog bestrijden met regelmatig, dagelijks gebruik van grog van vlierbessen siroop. De siroop dan ook tussendoor even puur innemen, tegen de hoestbui of de krevelingen in de keel.
Zo kun je bij tijdig starten voorkomen dat je zwaarder problemen verkrijgt.
Eens de ziekte zich verder heeft gemanifisteerd, kun je het enkel nog gebruiken om alles te verzachten.
Zeker doen, want het is een echte weldaad, tijdens de winterse griepen en verkoudheden.
Wat kun je nog doen met Vliersiroop?
Je kunt het perfect gebruiken om om roomijs te gieten als saus. Verdunnen met water of spuitwater en een frisdrank van maken.
Je kunt er echt veel mee doen, en wie het niet probeerd, zal het nooit weten he?
Zelf drink ik tijdens de koude winter avonden, alle dagen 1 tot 3 koppen vlierbessen thee, en tot op heden heb ik heel wat minder last van verkoudheden.
Veel plezier en ik hoop dat er weinig mensen zijn met verkoudheden dit jaar! Het wordt een strenge winter, dus preventie is zeker nodig.
Waar dan ook, overal sinds eeuwen al, waar mensen verbleven, waren ergens in de nabije buurt wel vlierbessen te vinden. Er werd zelfs geloofd dat als je een vlierstruik zou stukmaken, of hem zou wegdoen van je grond, je de boze geesten over je heen kon krijgen.
Omdat volgens de Kelten de Vlierstruik Magische machten bezat, en die moesten gerespecteerd worden, zo niet, dan haalde je echt grote problemen op je nek. Zo diende men als hij echt moest omgehakt worden, zeker en vast eerst eerbiedig begroet worden, een beetje om toestemming te vragen .
Allerlei regels moesten in acht genomen worden, ook over hoe je de takken verbranden moest. Een bepaalde wijze om de takken neer te leggen, met als doel tijdens het verbranden, de kwade geesten te laten vertrekken in de aarde. Wilde je dus geen onheil over je krijgen, diende je die regels te respecteren, anders kon niemand je meer helpen.
Heksen vroeger maakten heel graag en heel dikwijls hun bezem van de vliertakken, om de magie die de vlier in zich had, volledig mee te kunnen gebruiken in hun rituelen . Er zou heel wat afgetoverd zijn met de vlier.
Jicht kon men dan weer kwijtgeraken, door met de pijnlijke plaats tegen de takken te wrijven, zo kon je de jicht van je lichaam afwrijven. Nadien was je weer terug fit, en de pijn, tja die was verdwenen.
Men gebruikte ook de struik in de geschiedenis, om af te koelen. Neen niet van de warmte! Om je terug kalm te laten worden. Dat kon onder de vorm van gewoon onder de struik zitten en tot rust komen daardoor. Heksen en spiritueel begaafden gebruikten dan weer de struik als plek om te mediteren.
Spreuken, rituelen, mysterieuze verhalen, er is veel te vinden over onze Vlier.
De Vlierbes zelf, al is ze rijp, mag men nooit rauw eten. Dan is ze wel degelijk giftig !
Vogels kunnen perfect de rijpe sappige bessen verslinden, ze varen er wel bij. Het werkt ook voor vogels genezend bij bepaalde infecties.
Voor ons mensen is het rauw een verboden vrucht, zo lang ze niet bereid is . Hoe prachtig ze er ook uit ziet.
De vlierbessen kan je bereiden door ze te koken tot ze opengaan en het sap vrijkomt, daarvan kun je dan verder siroop, snoep, allerlei lekkernijen maken.
Vanaf Vlierbessen bereid zijn, komt ook hun genezende werking vrij.
De besjes zijn er eindelijk allemaal af. De boom gesnoeid, en omdat het nog iets te warm weer is , ben ik met zomerstekken nog begonnen. Omdat we deze dan ook verder binnen houden in de winter. Zie blog verder over dit onderwerp.
