Argumenten die namens de Vlaams Belangfractie door fractieleider Francis Van den Eynde aangevoerd werden om de erkenningvraag van de Moskeevereniging Tevhid Camii negatief te adviseren.

I. Fundamentalisme troef

Er bestaan in Europa twee grote organisaties van Turkse moskeeën: Diyanet en Milli Görüs.

Diyanet kan men best definiëren als de Turkse overheidsislam en dus als een organisatie van de Turkse regering. Drie Gentse moskeeën ressorteren onder Diyanet, waaronder de grootste en de oudste nl. deze van de Kazemattenstraat.

Milli Görüs vormt in feite een soort religieuze oppositieorganisatie t.o.v. de Turkse overheidsislam.

Zowel uit een scriptie voor het behalen van de graad van licentiaat in de vergelijkende cultuurwetenschappen dat professor De Ley als promotor had, als uit een vormingsles georganiseerd door het Centrum voor Islam in Europa i.s.m. het Vermeylenfonds en de Vereniging voor Ontwikkeling en Emancipatie van Moslims blijkt dat de moskee Tevhid Camii in de Gentse Ferrerlaan onder Milli Görüs ressorteert.

Milli Görüs is een van de grote islamitische organisaties die in Europa actief is.

Hoofddoel van deze in Turkije opgerichte stichting is het ombouwen van de "seculiere" staat Turkije in een islamitisch land.

Milli Görüs heeft banden met de, in Turkije verboden, fundamentalistische Refah-partij van voormalig Turks premier Erbakan die er trouwens de stichter van is. Op dit ogenblik is hij ook voorzitter van Milli Görüs.

In Nederland zorgde Milli Görüs al voor heel wat heibel. Zie artikel uit de Telegraaf van 7 september 2008 als bijlage waarin niet alleen verwezen wordt naar politieverslagen maar onder meer ook naar een toespraak die stichter Erbakan in 2002 in Arnhem heeft gehouden en waarin hij een tirade tegen de integratie hield. Er zouden ook negatieve verslagen bestaan van de Duitse veiligheidsdienst. De krant beweert ook dat Milli Görüs in relatie staat met het “Moslim Broederschap” dat beschouwd wordt als de grondlegger van het huidige moslimactivisme en waaruit zowel de Palestijnse “Hamas als de Egyptische “Islamitische Jihad” voortspruiten.

Reden genoeg dus om dit dossier met de nodige voorzichtigheid te behandelen en dus negatief te adviseren.

II. Formele argumenten

Tijdens de commissie Welzijn waar voorliggend voorstel van gemeenteraadsbesluit besproken werd, vestigde Francis Van den Eynde er de aandacht op dat conform het besluit van de Vlaamse Regering van 30 september 2005 een aanvraagdossier van deze aard met heel wat documenten gestoffeerd moet worden. Het in Gent voorgelegde dossier was op een advies van de integratiedienst van de Stad en het collegebesluit volledig leeg.

Francis Van den Eynde drong dan ook bij de schepen aan om een en ander in orde te brengen.

Dit is inmiddels gebeurd maar jammer genoeg slechts gedeeltelijk.

De schriftelijke verklaring waarbij de gemeenschap zich er toe verbindt

-         de taalwetten correct toe te passen,

-         individuen te weren die handelen of oproepen tot daden in strijd met de Grondwet en het Verdrag tot de Bescherming van de Rechten van de Mens,

-         in geen geval haar medewerking te verlenen aan activiteiten die in strijd zijn met de Grondwet en met bovenvermeld Verdrag

-         en zich daarenboven ertoe verbindt dat haar geestelijke bedienaars voldoen aan de inburgeringplicht

zit weliswaar in het dossier, maar is niet ondertekend.

Wat de toepassing van de taalwetten door de betrokken moskeevereniging betreft, moet het allergrootste voorbehoud gemaakt worden. Het door haar ingediende dossier bevat immers een aantal stukken die uitsluitend in het Turks zijn opgesteld.

Het is niet te begrijpen dat het stadsbestuur deze documenten aanvaardt en zonder enige opmerking aan de gemeenteraad voorlegt. In dit verband dient ook verwezen te worden naar het verslag aan de provincieraad opgesteld door bestendigd afgevaardigde J. Dauwe. Hierin staat letterlijk het volgende: “ overeenkomstig artikel 4, 3° van het erkenningsbeleid dient de maatschappelijke relevantie ook aangetoond door de wijze waarop de geloofsvereniging, in casu de moskee van de Ferrerlaan, in haar werking en haar contacten met gelovigen en derden, uitgezonderd de door de liturgie voorgeschreven bepalingen, de Nederlandse taal gebruikt”.De deputé voegt er aan toe: “ zoals toegelicht in de omzendbrief vormt het gebruik van de taal van de gemeenschap waarin de plaatselijke geloofsgemeenschap fysiek gesitueerd is immers een belangrijk element van haar betrokkenheid bij de lokale gemeenschap als geheel en is het bijzonder bevorderend als verbindend element bij de inschakeling in die gemeenschap”.

Daarop zegt de Deputé dat tijdens het plaatsbezoek medegedeeld werd dat de preken in het Nederlands vertaald worden.

Dit is zeker niet in overeenstemming met de taalwetten. Erger, de integratiedienst van de Stad Gent rept in zijn verslag met geen woord over dat artikel 4, 3° van het erkenningsbesluit en heeft dus ongetwijfeld geen oog gehad voor het aspect taal dat zo belangrijk is voor het vaststellen van een integratiebedoeling.

Volgens het besluit van de Vlaamse Regering legt deze zichzelf de verplichting op aan de federale regering een advies te vragen o.b.v. de elementen die omtrent de betrokken vereniging door de Veiligheid van de Staat verzameld werden.

Tijdens de commissie werd de aandacht van schepen Balthazar hier door Francis Van den Eynde op gevestigd. Desondanks zit het stuk nog steeds niet in dossier.

Tenslotte dit nog: in het dossier van het stadsbestuur wordt ons niet medegedeeld dat het advies van het provinciebestuur negatief is.

Redenen genoeg dus voor de Gentse gemeenteraad om negatief te adviseren.

18-02-2009 om 17:07 geschreven door marino1967