Russische jongeren steken medeleerling neer. Een Afghaan steekt een bejaarde man in centrum Brussel dood. Over het mogelijke motief wordt door zowel het parket als de media zeer discreet gedaan. Wat een contrast met de dolle schietpartij in Antwerpen die vorig jaar door het regime vrijwel onmiddellijk van familiebanden, politieke motieven en zelfs een politieke partij werd voorzien. Nu wordt ei zo na alles met de mantel der discretie overdekt. Het regime hangt versies op van de werkelijkheid, op de staken van haar onomstotelijke taboes. Zoiets wordt duidelijk als je de Britse reportage over Molenbeek bekijkt, die aan islam op ons grondgebied was gewijd, maar waarvan de teneur nooit bij ons doorklinkt. Men zou zich kunnen afvragen waarom een Brusselse burgemeester kan beweren dat een betoging tegen islamisme een veiligheidsrisico inhoudt. Wie zich ook daadwerkelijk die vraag stelt en op die zaak dieper ingaat, komt terecht bij de vaststelling dat recht en orde in Brussel niet meer alleen een zaak van de Belgische wetten is. http://www.youtube.com/watch?v=-inob20I_Y0.
Wat een dwaze toestanden rond die enquête van het VRT-programma Koppen. Koppen zelf liet door Marc Reynebeau de conclusies van de eigen enquête zodanig belachelijk en futiel maken dat men onvermijdelijk moest veronderstellen dat de VRT was geschrokken van de resultaten en Belgisch of regimegetrouw tegengas wou geven met het er aan plakken van de figuur van Reynebeau. Reynebeau in verband brengen met die enquête was een politieke daad op zichzelf. De hele reportage kwam in een heel ander daglicht te staan. Het was geen enquête meer, maar een politieke uitzending tegen een onafhankelijk Vlaanderen.
Hetzelfde deed zich mutatis mutandis voor toen Radio 1 deze ochtend in hetzelfde verband besloot een debat hierover te organiseren met twee welgekozen figuren namelijk Vic Anciaux en Mark Eyskens. Deze totaal voorbijgestreefde figuren waarvan één zelfs een lichtjes aan seniliteit grenzende heftigheid uitstraalt, zijn totaal niet relevant voor de grondstroom die de enquête had aangeboord en de conclusie lag (opnieuw) nogal voor de hand: vergeet die Vlaamse onafhankelijkheid. Tendentieuze DDR-toestanden allemaal.
Ik ben De Veirman Marino
Ik ben een man en woon in Heusden (België) en mijn beroep is arbeider.
Ik ben geboren op 26/11/1967 en ben nu dus 57 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: politiek & voetbal.
