Voor enkele dagen verscheen een studie van de K.U.L. waaruit blijkt dat ongeveer de helft van de Vlaamse kiezers bijzonder negatief staat t.o.v. de islam. De reactie van de politieke klasse hierop verdient van naderbij bekeken te worden. Ze zou het fenomeen kunnen verklaren zoals Wim van Rooy in De Standaard van 29 januari: Een cineast werd vermoord omdat hij zware beledigingen had geuit over het heilige boek van de moslims. (No hard feelings, zei zijn moslimmoordenaar), een Bengaalse schrijfster wordt met de dood bedreigd, moet haar land ontvluchten en vindt nergens plek meer. Een Nederlandse cartoonist wordt van zijn bed gelicht wegens 'beledigende cartoons' over de islam. Een Deense collega wordt voortdurend beschermd, een Frans filosoof moet onderduiken omdat hij over de islam man en paard had genoemd. Een Duitse opera wordt gecensureerd omdat er volgens moslims iets mis was met de enscenering. Een Iraanse fotografe vindt in Nederland geen tentoonstellingsruimte voor haar 'blasfemische' foto's, een Japanse vertaler van Rushdie wordt vermoord, een Egyptische schrijver van grote envergure wordt door een gekrenkte moslim brutaal aangevallen en raakt ten dele verlamd, vrijdenkers in de islamwereld moeten naar Europa of naar de VS versassen. En van Rooy haalt nog behoorlijk meer feiten aan.
Maar deze voor de hand liggende verklaring spreekt de mensen die het bij ons voor het zeggen hebben niet aan. De meeste politieke partijen reageerden verontwaardigd. Voor hen zijn het de Vlamingen die in de fout zijn gegaan. Of wat dacht u? We kunnen niet ontkennen dat we 40 jaar lang de moslims genegeerd hebben zegt bv. Marino Keulen Vlaams minister van Inburgering. En uiteraard steken zowel Mie Vogels van Groen! als Caroline Gennez van de SP.a hun links betuttelend vingertje op. Vanzelfsprekend wordt omtrent een en ander de schuld ook in de schoenen van de pers gestoken. Deze laatste durft af en toe de mensen infomeren, stel je voor De hoofdvogel werd echter deze keer afgeschoten door minister van Asiel en Migratie Annemie Turtelboom die ondanks de door de studie van de K.U.L. aangetoonde negatieve reactie van een groot deel van de bevolking toch absoluut voor economische migratie wil blijven pleiten. De politieke klasse is het er overigens over eens dat de mening van de bevolking over de islam via onderwijs en informatie moet aangepakt en bijgewerkt worden.
Zouden deze politici die nochtans voor zichzelf het monopolie op democratie opeisen nu echt niet beseffen dat ze niet verkozen zijn om de mensen her op te voeden, maar wel om een beleid te voeren dat rekening houdt met wat hun kiezers denken en voelen.
Maar ze zijn in dit bedje nog erger ziek. Ze hebben een naam willen geven aan de negatieve houding van de bevolking t.o.v. de islam. Namelijk: islamofobie. Een fobie is zoals u wel zult weten een ziekte (denk aan claustrofobie, een ziekelijke angst om opgesloten te zijn, of aan agorafobie: een ziekelijke pleinvrees). Het gaat hier dus volgens hen niet over om het tegenspreken van een politiek standpunt, maar wel om het uitroeien van een epidemie die blijkbaar de gedachtegang van vele mensen heeft aangetast. Voelt u het totalitair angeltje in deze redenering zitten? Doet dit u ook denken aan een vrij recent verleden? Aan de Sovjet-Unie van de jaren 60 en 70 b.v. waar mensen die anders dachten dan wat de partijlijn voorschreef als krankzinnigen werden beschouwd en in dito instellingen werden opgesloten.
Bij ons zijn we nog niet zo ver, maar we zijn toch al een eindje onderweg.
Stel u voor dat wij van al de aanhangers van de multicul die allemaal regelmatig uiting geven aan hun grote angst voor rechts zouden beweren dat zij aan dextrofobie (een irrationele angst voor wat zich rechts bevindt) zouden lijden. Je zou nogal wat horen.
Maar ze mogen gerust zijn. Wij zouden dit weliswaar wel eens al lachend kunnen zeggen, maar nooit menens want dan zouden wij hun stijl en methodes overnemen en dat kan niet en willen we niet.
Het enige antwoord dat we echt van uit het diepste van ons hart kunnen geven aan de mensen die ons van islamofobie beschuldigen luidt: leve de vrijheid en dus leve het vrije denken.
Ik ben De Veirman Marino
Ik ben een man en woon in Heusden (België) en mijn beroep is arbeider.
Ik ben geboren op 26/11/1967 en ben nu dus 57 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: politiek & voetbal.
