chris verdonck vond die dag zyn ideale bezetting met oa ineke en mark scofflair. het is ook goed dat superster greg 'dez mona' zich in weerwil van zyn status nog steeds niet te goed vindt om onverwacht binnen te vallen en keihard show te geven...
binnenkort kompt er een nieve rubriek op deze blog, namelyk een uitbreiding van het "bunnie"-thema, waarin wy onze bunnies dan meer uitdiepen, met name via wat dan heet "bunnie-portage"; dan geeft onze photograaf van zo'n bunnie maar liefst zeven diverse gezichtspunten weer...
de eerste "bunnie-portage" wordt heleen, shoot op linkeroever next week... zo zullen we de zomer wel doorkomen...
gisteren (donderdag) naar "de drie zusters" zeer vry naar tjechov geweest in de arenberg - met o.m. simon van buyten, m.i. de meest aanstormende acteur die vlaanderen op het ogenblik ryk is... op zo'n jonge leeftyd zoveel maturiteit, daar kan je byna met je verstand niet by
diepe, diep schelde, de drachten die gy sleept in plompverloren boeien, de boeren die gy laat, uw overkanten roeien dichterby of blyven wachten
in uw zwarte, doofstomme horizontaal. gy verwekt de moeder, gy zyt vader van een zelfmoordgeslacht. gy zyt ader, gy zyt lating, voor een dieper, kriemelend kanaal.
de ramen staan er vol met heiligen, gemyterd en gestaafd, gemartelaard, gemaagdekroond, gehertogd en gegraafd.
ik sta op een brug, vlug, klaar om te springen. ge zyt het niet waard om myn tyd aan te geven, doch keert ge uw stappen en volgt ge my even dan wil ik best luisteren - de sirenen, gy, de dingen...
de sneden in uw tong zyn nooit zo bot geweest. ik worstel met een kussensloop, gehangen boven zwanedriften (tussen haken) dove zangen, maar uit het vocht bocht, ontstygt een style doorkykgeest.
by daglicht treedt het volk tesaam en springt er een jongeling door het raam
- en dampen er vonken door uw kader. weer heel de nacht was ik een stok, een hoofd in glas, uit uw borst, uw rok staat jahwe me nader.
"hoe kunt gy zeggen dat gy my liefhebt terwyl ge geen hart voor my hebt?" (rechters); omdat door trechters uit de hemel al uw wyn is weggeëbd...
lazarus, die door de stadsriolen wringt, zingt, zingt dat sancties zullen volgen.
gisteren (maandag) nog eens tv familie op bezoek gehad voor een geanimeerd interview over de stand van zaken alhier de briljante valerie lampereur en haar photograaf...
er sta een recensie van op sterk water in de che van deze maand. het is een okay oordeel door bob van laerhoven. de strekking is: brusselmans maar dan een beetje beter. het aangeduide verschil klopt: ik ben beknopter. brusselmans is de opsommer by uitstek. in dat opsommerige wordt hy door zeer veel nagedaan, ook door wie hem zogezegd afschryven. zelf ben ik juist de hertog van het "pars pro toto", een "deel voor het geheel". maar denk in byvoorbeeld humo de stylfiguur van de opsomming weg, en je houdt niets meer over.
compositorisch spreekt van laerhoven zich meer uit over hoe het zou moeten zyn dan over hoe het is. zoals recensies die zeggen "spytig dat lou reed gisteren dit of dat liedje niet heeft gespeeld". recensies zouden minder moeten gaan over hoe het zou kunnen zyn, en meer over hoe het is.
maar ja, de vraag: "wat is?" - daar wil niemand aan.
