Zaterdag 16 juni sta ik weer eens op het podium met de rockband Iron Foundation die in 1977 werd opgericht en dus jaar dus zijn 35^ste verjaardag viert. We hebben wel 25 jaar in de coma gelegen en spelen maar sporadisch meer, maar toch. Als dat moment weer daar is, als ik mijn glitterjas aantrek en het podium betreed, dan word ik weer helemaal bevangen door de magie. Dan nemen muziek en passie het over en word ik Dirk-de-zanger.

Dat Dirk-de-zanger zijn heeft me echter veel geleerd wat ik in het latere beroepsleven heb kunnen gebruiken en nog gebruik. Want als lid van een rockband ben je een schakel in het geheel, net als in een onderneming. En ook al ben je het gezicht, of the leader of the band, je lot is onverbrekelijk verbonden met je medemuzikanten. Het team zorgt ervoor dat het een goed concert is, of een pijnlijke afgang. En vermits we eigen songs schrijven en brengen, zorgt ook dat proces voor een oefening in samenwerken, want zelfs binnen een band kunnen de muzikale meningen afwijken en moet er een compromis gevonden worden.

Wat het spelen in een band ook met zich meebrengt is dat je leert om voor mensen te gaan staan, met de billen bloot. Je stelt je kwetsbaar op en vraagt aan je publiek om goed te keuren en te appreciëren wat je doet. Het moet goed genoeg zijn om die toetssteen te kunnen doorstaan en geloof me vrij: er is weinig dat zo erg aangrijpt als een publiek dat je verwerpt, met de rug naar je toe gaat staan en pinten gaat drinken aan de toog. Het is een les in nederigheid en reflectie. Zijn we wel goed bezig? Is er ruimte voor onze muziek? Indien niet kan je twee dingen doen: je kruipt terug in je repetitiekot en schaaft aan je muziek tot ie wél goed is. Of je  weigert lessen te treken en komt je repetitiehok niet meer uit.

Marketing en communicatie zijn ook onderdelen van rock & roll. Hoe verpak je je product, zijnde de groep? Hoe communiceer je op een podium. Sta je als een zoutzuil je ding te doen, of probeer je het publiek te betrekken in de wonderlijke ervaring van het samen muziek maken en beleven? Tracht je hen mee op sleeptouw te nemen zodat ze de avond van hun leven beleven? Met andere woorden, geloof je in je product en doe je er alles aan om het te delen? En als je dan een cd uitbrengt, hoe ga je die aan de man brengen? Een leerrijke denkoefening.

En last but not least is een rockband ook een commerciële onderneming met inkomsten en uitgaven, met baten en kosten. Die moet je in de gaten houden en zorgen dat een en ander niet uit de spuigaten loopt.

Kortom, als ik zaterdagavond rond 23.00 uur op het podium kruip, ben ik met een boel dingen bezig die men in managementcursussen doceert. Alleen is een rockband een veel plezierigere omgeving om een en ander te leren en aan de praktijk te toetsen.

En nu maar hopen dat er wat volk komt.

Bijlagen:
http://www.youtube.com/watch?v=jIDseYvNwvs