Vandaag een artikel in de Zondag over de leefbaarheid van de landbouwsector. Een van de prangende items is de lage prijs die boeren krijgen voor hun producten, ondermeer omdat ze als een citroen uitgeknepen worden door de groot distributie - lees Colruyt, Carrefour, Delhaize, Lidl, Aldi .... Er is daarvoor een oplossing. Steeds meer jonge boeren verenigen zich en verkopen hun producten via een gezamenlijke webshop. www.sameneenkoe.be is er zo een. Ik bestelde al een pakket van 10 kg rundsvlees van koeien die naast de Maas hebben gegraasd. Steak, gehakt, soepenvlees, entrecôte ... Een mooie variatie die je zelf een beetje kan sturen. En vlees van superieure kwaliteit. Het smaakt bijzonder goed, en de gedachte dat je deze boeren een eerlijke prijs betaald hebt waar ze van kunnen leven, doet er nog een schepje goede smaak bovenop. Het is hartverwarmend om te zien dat jonge ondernemers in de landbouw niet bij de pakken blijven stilzitten en jammeren om steun, maar dat ze zelf de koe bij de horens vatten (deze kon ik niet laten liggen ) om op die manier hun beroep en inkomen veilig te stellen.
5 Schrijftips van bestseller schrijfster Janet Fitch
Van andere auteurs kan je veel leren over het schrijven van een verhaal. Hieronder vind je vijf schrijftips van Janet Finch, schrijfster van Portret in Zwart en Witte Oleander.
1. Schrijf de zin, niet alleen het
verhaal Lang
geleden kreeg ik een afwijzing van de redactie van de Santa Monica Review. Jim
Krusoe zei: "Het verhaal is goed genoeg, maar wat is er uniek aan uw
zinnen?" Dat was het beste advies dat ik ooit kreeg. Leer
te kijken naar uw zinnen, met ze te spelen, zorg dat er muziek in zit. Lees je eigen zinnen voor. Probeer
in alle opzichten uw gevoeligheid voor de klank en ritme en de vorm van de zinnen
te verhogen. Zoek naar de muziek van de
woorden. Een
geweldige oefening is om een paragraaf van iemand die een hele sterke
stijl heeft, te kopiëren en binnen die structuur, de woorden te vervangen door
uw eigen woorden. Kijk eens welk een effect dat heeft.
2.
Kies een betere werkwoord De
meeste mensen gebruiken twintig werkwoorden om alles van een punt in hun kous
tot de explosie van een atoombom te beschrijven. Je
weet wel, degenen die de woorden: was, deed, gemaakt, ging, keek, toen ... veelvuldig
gebruiken. Maak van je tekst een maatpak. Kies andere, betere werkwoorden. Zorg dat
je werkwoorden aan gewicht winnen.3.
Dood het Cliché Wanneer
u aan het schrijven bent, is alles wat je ooit hebt gehoord of gelezen een
cliché. Het kunnen combinaties van woorden zijn (koud zweet, vuurrood ), zinnen
of metaforen (groot als een huis. Je kon een speld horen vallen ); Soms
zijn dingen zelf clichés: fuzzy dobbelstenen, roze flamingo, gazonornamenten,
lang blond haar Vraag jezelf eerlijk af: "Heb ik dit ooit eerder gelezen?"
Zelfs al werd het door Shakespeare of Virginia Woolf geschreven, dan nog is het
een cliché. Je
bent een schrijver en je moet alles terug uitvinden, van scratch. En dat helemaal
in je eentje. Daarom
is schrijven veel werk en vraagt het een onverschrokken eerlijkheid.
4.
Variatie is de sleutel. De
meeste mensen schrijven dezelfde zin steeds maar opnieuw. Hetzelfde aantal woorden,
8-10 of 10-12. Dezelfde
zinsbouw. Probeer
flexibel te worden in de keuze van het aantal woorden per zin. Als je over het
algemeen een 8-woordenschrijver bent, gooi er dan regelmatig een 20 woordenzin
tussen, en enkele kortjes van drie woorden. Als
je over het algemeen een 20 woordenschrijver bent, zorg dan voor wat drieën,
vijfjes en zevens, alleen maar om de lezer geboeid te houden.
5. Verken je eigen zinnen door
het gebruik van, bijzinnen Een
bijzin (een fragment van een zin dat afgebakend wordt door kommas) helpt je om
je verhaal te ontdekken door je dieper in de zin te begeven. Het
staat je toe om af en toe te stoppen en na te denken over wat je al hebt geschreven.
Vaak
zit het verhaal dat je zoekt IN de zin. De bijzin helpt je dat te ontdekken.
Zelf een boek schrijven ... Heel veel mensen dromen er van. Veel mensen beginnen eraan. Enkele mensen slagen erin. Weinigen schrijven van de eerste keer een goed manuscript. Er zijn wetmatigheden die je best volgt als je aan het schrijven van een boek begint. Wij zullen er in de komende maanden een aantal posten op deze blog. Misschien kan je er je voordeel mee doen. En als je iets geschreven hebt waarvan je denkt dat het voor de eeuwigheid mag bewaard worden in de vorm van een boek, laat het me dan weten. Met Vertelpunt Uitgevers richten we ons op de amateurschrijver die bij de gevestigde uitgeverijen geen schijn van kans maaakt. Want door de crisis in boekenland maken daar, buiten de gevestigde waarden, nog maar heel weinig talenten een kans.
TIEN SCHRIJFTIPS VOOR SCHRIJVERS
1. Schrijf iedere dag een half uurtje. Zet gewoon wat
bedenkingen op papier of maak een verslag van je belevenissen.
2. Wees niet te kritisch bij een eerste versie. Schrijf door.
Neem daarna pas afstand om naar je eigen tekst te kijken.
3. Wees inventief, prikkel je verbeelding. Stel je
bijvoorbeeld de vraag "Wat als...?"
4. Kruip in de huid van je personage, spook rond in zijn/haar
hoofd, probeer te denken en te doen zoals hij/zij.
5. Toon wat er gebeurt in plaats van het te zeggen. Geef de
lezer beelden.
6. Schrijf maar wees zuinig met woorden. Wik en weeg. En
schrap wat overbodig is.
7. Herlees je teksten hardop. Een tekst moet vloeien en het
ritme volgen van je gedachten. Niets werkt zo storend als zinnen die
voortdurend haperen.
8. Schrijfboeken kunnen je op weg helpen als je vastzit.
9. Lees zo veel mogelijk! En leer vooral lezen met het oog
van een schrijver. Let op de technieken die een auteur gebruikt om bepaalde
illusies op te wekken. Waarom voelen de dialogen zo natuurlijk aan? Waarom koos
de auteur voor een meervoudig vertelperspectief in zijn roman? Of een bepaald
ritme in zijn dichtbundel?
Zaterdag 16 juni sta ik weer eens op het podium met de
rockband Iron Foundation die in 1977 werd opgericht en dus jaar dus zijn 35ste
verjaardag viert. We hebben wel 25 jaar in de coma gelegen en spelen maar
sporadisch meer, maar toch. Als dat moment weer daar is, als ik mijn glitterjas
aantrek en het podium betreed, dan word ik weer helemaal bevangen door de
magie. Dan nemen muziek en passie het over en word ik Dirk-de-zanger.
Dat Dirk-de-zanger zijn heeft me echter veel geleerd wat ik
in het latere beroepsleven heb kunnen gebruiken en nog gebruik. Want als lid
van een rockband ben je een schakel in het geheel, net als in een onderneming.
En ook al ben je het gezicht, of the leader of the band, je lot is
onverbrekelijk verbonden met je medemuzikanten. Het team zorgt ervoor dat het
een goed concert is, of een pijnlijke afgang. En vermits we eigen songs
schrijven en brengen, zorgt ook dat proces voor een oefening in samenwerken,
want zelfs binnen een band kunnen de muzikale meningen afwijken en moet er een
compromis gevonden worden.
Wat het spelen in een band ook met zich meebrengt is dat je
leert om voor mensen te gaan staan, met de billen bloot. Je stelt je kwetsbaar
op en vraagt aan je publiek om goed te keuren en te appreciëren wat je doet. Het
moet goed genoeg zijn om die toetssteen te kunnen doorstaan en geloof me vrij:
er is weinig dat zo erg aangrijpt als een publiek dat je verwerpt, met de rug
naar je toe gaat staan en pinten gaat drinken aan de toog. Het is een les in
nederigheid en reflectie. Zijn we wel goed bezig? Is er ruimte voor onze muziek?
Indien niet kan je twee dingen doen: je kruipt terug in je repetitiekot en schaaft
aan je muziek tot ie wél goed is. Of je weigert
lessen te treken en komt je repetitiehok niet meer uit.
Marketing en communicatie zijn ook onderdelen van rock &
roll. Hoe verpak je je product, zijnde de groep? Hoe communiceer je op een
podium. Sta je als een zoutzuil je ding te doen, of probeer je het publiek te
betrekken in de wonderlijke ervaring van het samen muziek maken en beleven? Tracht
je hen mee op sleeptouw te nemen zodat ze de avond van hun leven beleven? Met
andere woorden, geloof je in je product en doe je er alles aan om het te delen?
En als je dan een cd uitbrengt, hoe ga je die aan de man brengen? Een leerrijke
denkoefening.
En last but not least is een rockband ook een commerciële onderneming
met inkomsten en uitgaven, met baten en kosten. Die moet je in de gaten houden en
zorgen dat een en ander niet uit de spuigaten loopt.
Kortom, als ik zaterdagavond rond 23.00 uur op het podium
kruip, ben ik met een boel dingen bezig die men in managementcursussen doceert.
Alleen is een rockband een veel plezierigere omgeving om een en ander te leren
en aan de praktijk te toetsen.
Onlangs schrok ik me rot tijdens een gesprek over politiek.
Op de mijmering: Misschien moesten we allemaal wel eens NV-A stemmen zodat ze
de meerderheid halen en er eens één partij komt die het voor het zeggen zou
hebben en duidelijke standpunten zou kunnen doordrukken, volgde de giftige
opmerking: Ah nee, niet die zwarten aan het bewind. Die hebben al genoeg
miserie veroorzaakt.
Als u nu even niet begrijpend stopt met lezen, dan kan ik
dat best begrijpen. Ik sta niet vaak met de mond vol tanden (figuurlijk dan)
maar toen wist ik even niet wat zeggen.
Zwarten??? De repressie is 67 jaar geleden en nog komt zon
zure opmerking naar boven drijven. Ik wist niet wat ik hoorde. En ik maar
denken dat we die periode achter ons gelaten hadden en intussen wel wisten dat
vele zwarten onterecht door zogenaamde witten gepakt zijn om oude vetes te beslechten
en rancunes bot te vieren. Om het dan nog niet te hebben over mensen die
handelden uit eerlijk maar misschien misleid chauvinisme.
Het schokte me des temeer omdat ik net bezig was met het
redigeren van een boek dat op 21 juni als e-book te koop is over de strijd van jonge
Vlamingen tegen het communisme aan het oostfront.
Dwars door Rusland is het dagboek van een zeventienjarige Vlaamse
idealist die, opgezweept door de donderpreken van de pastoor tegen het
goddeloze communisme en gedreven door zijn romantische Vlaamse ideaal, dienst
nam in het Vlaams Legioen en naar Rusland ten strijde trok tegen de
bolsjevieken.
Dwars door Rusland is een schrijnend boek. Maar een boek dat
het waard is om gelezen te worden. Een boek met een historische waarde want
hierin lees je het onvervalste, onopgesmukte verhaal van een misleide jongeman
die zéér zwaar - té zwaar misschien - geboet heeft voor iets waarvan hij zich
nieteens bewust was.
Het is een boek dat ons moet doen nadenken over ons
verleden. Over bepaalde daden waarop we misschien niet zo fier moeten zijn. Op
ongenuanceerd gedrag dat in de luwte van de tijd zijn historisch (on)belang
krijgt in het juiste perspectief.
Maar vooral moet het boek gelezen worden als een geschiedkundig
document. Literatuur heeft een opvoedende taak. Of tenminste: kan die hebben.
We kunnen uit boeken lessen trekken. We kunnen er feiten uithalen, ideeën in
opdoen, of onze eigen ideeën toetsen aan die van de auteur. Dit boekje zou je bijvoorbeeld
kunnen doen nadenken over het extremisme en zijn uitwassen zoals die momenteel
overal ter wereld opduiken.
Maar je kan het natuurlijk ook lezen als een spannend
oorlogsverhaal. Want dat is het. Alleen is het hoofdpersonage geen glorierijke
held zoals in de Hollywood films opgevoerd werd. Hij hoort eerder thuis in een
film van Eisenstein. Je kan het boek bestellen via www.vertelpuntuitgevers.be. Een uittreksel kan je al lezen op http://www.vertelpuntuitgevers.be/uittreksels/dwars-door-rusland.
De beursgang van Facebook zou wel eens een
breekpunt kunnen zijn voor de firma en voor social media in zn geheel. Nu
blijkt dat een contactsite op het internet zulke gigantische respons, invloed
en financiële consequenties kan hebben, tekent zich een begin af van de
commercialisering ervan. In The Huntingdon Post een van Amerikas invloedrijkste
news sites geeft Ryan Holmes, CEO van Hootsuite - zijn bedenkingen.
Bottomline: social media zijn nu
definitieve blijvers, die onze manier van communiceren blijvend beïnvloed
hebben en zullen beïnvloeden. Maar méér nog, ze blijken gigantische business
opportuniteiten te hebben, en daardoor zou een en ander wel eens een andere
richting uit kunnen gaan dan we tot nu toe dachten.
16 miljard dollar, na Visa en General
Motors de derde grootste beursgang ooit Het zijn duizelingwekkende getallen. Maar
na de IPO (Initial Public Offering) tekenen volgens Holmes de volgende ontwikkelingen
in social media zich reeds af:
1)Social media mobiel.Er iseen hoopruimte voor verbeteringop het gebied vande mobielesocialemedia. De mobiele apparaten zullen het
internetgebruik gaan overnemen. Nieuwe apps in verband met sociale media zullen
als paddenstoelen uit de grond schieten en de toekomst van andere, nieuwe social
media sites op een positieve manier beïnvloeden.
2) Het
debat over privacy zal opflakkeren. Facebook heeft al te maken met woedende
fans en boze waakhonden die het privacybeleid van het bedrijf op de korrel
nemen. Maar van zodra de nieuwe aandeelhouders beginnen zeuren om meer rendement
zal de druk op FB om de gegevens van de 900 miljoen gebruikers in cash om te zetten,
onhoudbaar worden. Facebook komt zo in een houdgreep van zijn shareholders terecht
die lijnrecht staat op die van zijn stakeholders.
3) Andere, en betere businessmodellen bestaan al of
zullen in de markt gezet worden. Zij zullen onze privacy meer beschermen met
eenzelfde service.De verwachting
is dat de freemium modellen (sites die gratis of betaalde premium versies
aanbieden) een flinke opgang zullen maken.
4)Facebook
& ondernemingen: het is de verwachting dat Facebook en andere social
media meer en meer zullen toegroeien naar commercieel en publicitair gebruik
door kleine en grote ondernemingen. Het is nu al voor duizenden bedrijven
duidelijk dat ze via de social media hun imago kunnen checken, opvolgen en
bijsturen en commerciële informatie
kunnen aanreiken. Conversation management is tegenwoordig al een hot topic (lees
hierover de boeken van Steven Van Belleghem). Bedrijven als Coca Cola of Dell hebben
afdelingen van tien tot twintig mensen die niets anders doen dan hun merken
volgen op social media en de marketing afdeling adviseren hoe ze gepast kunnen reageren
of bijsturen. De social media sites zullen hierin brood zien en zich steeds
meer richten op dit soort klanten. Het is de vraag of de gewone, early
adapter daar blij mee zal zijn, of zich integendeel van het medium zal
afwenden. Vergelijk het met de vroege spam in het sterk groeiende nieuwe medium
dat e-mail heette.
5) Beter en
meer: dat een zevende van
de wereldbevolking op Facebook zit heeft niet enkel te maken met het updaten
van status updates. Het heeft ook te maken met communicty building op het
internet. Met het zich thuisvoelen in een groep. En dan zijn er honderden
andere mogelijkheden om groepen te vormen binnen andere, meer open platformen
die via open source door de gebruikers zelf kunnen aangepast en bijgestuurd
worden. Dit zou wel eens de grootste bedreiging voor de bestaande social media
kunnen zijn. Je hebt maar een nerd genre Zuckerberg met een heel ander idee,
nodig om een volgende revolutie in social media in gang te zetten. En hij heeft
het gigantische voordeel ten opzichte van Zuckerberg dat hij zijn applicatie onmiddellijk
wereldwijd kan promoten via Facebook. www.vertelpunt.be en www.vertelpuntuitgevers.be
In de loop van eind 2011-begin 2012 hield Vertelpunt Uitgevers een korte enquête via het internet onder de Facebookvrienden over het gebruik van e-books. Zon 50 personen stuurden een antwoord in. Dit is dus geen enquête met wetenschappelijke onderbouw of waarde. Het is wél een vinger aan de pols en kan een indicatie zijn van waar we naartoe gaan met e-books.
De respondenten bevinden zich allemaal in de leeftijdsklasse tussen 30 en 60 jaar. In werkelijkheid zullen de cijfers pro e-book waarschijnlijk een stuk hoger liggen omdat geredelijkerwijze mag aangenomen worden dat jongeren tussen 18 en 30 jaar meer lezen via smartphone, I-pad of een andere digitale lezer.
Vragen
De volgende vragen/stellingen werden voorgelegd:
1.Ik lees vaak/soms/zelden/nooit e-books.
2.Als ik keuze heb tss printboek van 20 of een e-book van 10, dan koos ik voor
3.Ik ben/ben niet in het bezit van een e-book reader
4.In welk formaat moet een e-book verschijnen: 1 of 2 paginas?
Resultaten
·Op de eerste vraag kregen we, gezien de leeftijd van de respondenten, een verrassend antwoord:
o27,3% leest vaak e-books.
o27,3% leest soms e-books
o37,84% leest nooit e-books
o8,11% zou het overwegen omwille van de prijs.
·Bij een keuze tussen een printboek of een e-book aan halve prijs koos
o48,65% voor een e-book
o51,35% bleef bij het duurdere print boek.
·Nog een verwonderlijke vaststelling was dat een grote meerderheid beschikt over een medium om e-books mobiel te kunnen lezen:
o16,22 beschikt over een I-Phone
o18,92 over een ander soort smartphone
o35,14 procent bezit een I-Pad
o10,81% heeft een Kindle (e-bookreader van Amazon.com)
o2,70% beschikt over een b-book of een Sony Reader.
o29,3% heeft geen beschikking over een e-bookreader
·Op de vraag hoe een e-book er moet uitzien: 1 of 2 paginas antwoordde 22,62% geen voorkeur te hebben. 10,81% zag liever een e-book met 2 paginas maar de overgrote meerderheid (67,57%) houdt het liever bij één pagina.
Boek in the cloud, auteur in de wolken
We willen hier geen sluitende conclusies aan vastknopen en pretenderen zeker niet dat we met deze mini-enquête de toekomst voorspeld hebben. Maar de uitslagen sterken ons wel in de overtuiging dat we vol moeten inzetten op e-books. Het is een fenomeen waar je in de uitgeverswereld niet meer omheen kan. Ook kranten en tijdschriften beginnen dat te beseffen.
Ieder boek dat in de toekomst nog bij Vertelpunt Uitgevers wordt uitgebracht, zal ook in een e-bookversie verkrijgbaar zijn. Omwille van de nog kleine penetratie van specifieke e-bookreaders als Kindle en Sony Book, zal dat voorlopig nog gebeuren via pdf-formaat. Maar we houden de vinger op de pols om ook e-pub books te gaan ontwikkelen en verspreiden.
Uiteraard zijn we beperkt in onze e-book catalogus omdat we in het Nederlandstalige gebied wonen en werken. Onze boeken worden in het Nederlands uitgebracht en dat beperkt de mogelijkheid tot grote verkoop. Maar we zijn er van overtuigd dat dit in de toekomst zal veranderen. Net zoals we er van overtuigd zijn dat e-books dé mogelijkheid zijn voor beginnende auteurs en kleine uitgeverijen, om meer boeken aan de man te brengen, zonder al te grote investeringen.
Immers, je schakelt enkele serieuze onkostenposten uit: het drukwerk, de portkosten, de korting die je moet toestaan aan grote ketens om het boek in je bestand op te nemen. Een boek in het bestand opnemen en bestelbaar maken via een keten kost 30% van de netto verkoopprijs. Een boek fysiek verspreiden via die kanalen loopt op tot 48% van de verkoopprijs.
Met het toenemende succes van de tablets en met grote ketens als Amazon.com die hun e-reader binnenkort intensief gaan promoten, zijn we er van overtuigd dat de toekomst van de boekhandel voor een groot stuk in the cloud zit. En als dat gebeurt, zijn de kleine uitgeverijen en de amateur schrijvers in de wolken.
De romans "Help! Mijn engelbewaarder wil met brugpensioen", "Schaak" van Dirk Hermans en "De Wet van de Betekenis der Dingen" van Ambert Magomedov zijn reeds als e-book beschikbaar op www.vertelpuntuitgevers.be.
Het lijkt er sterk op dat zich in de boekenwereld een
revolutie aan het voordoen is zoals we zagen gebeuren in de muzieksien eind
jaren 70, begin jaren 80. De steeds toenemende desinteresse of onmacht van de
grote uitgeverijen om nieuw, ontluikend talent op te sporen en in de markt te
zetten, biedt ruimte aan kleine, onafhankelijke initiatieven die kansen bieden
aan beginnende schrijvers. Vertelpunt Uitgevers is zon uitgeverij.
De boekenwereld staat op zn kop. In België zagen de
boekenverkopers hun omzet flink dalen in de eerste maanden van 2012. In
Nederland ging de boekhandelketen Selexys over kop en werd overgenomen door De
Slegte. In België was Linkeroever Uitgevers verplicht om flink af te slanken en
het aantal uit te geven boeken per jaar drastisch terug te schroeven. Uitgeverij
Houtekiet staat in de etalage.
Bovendien begint men in te zien dat de opmars van het e-book
waarschijnlijk niet te stuiten is en zien vele uitgeverijen hun businessmodel
in gevaar komen. Immers, de onstuitbare opmars van smartphones en van tablets
in vele vormen bewijst dat we steeds meer evolueren in de richting van een
digitale lezersmarkt. En dan moet Amazon nog beginnen met een campagne om haar
e-book reader Kindle in de markt te zetten. Toen ik onlangs in Londen op de
metro zat, zag ik daar al verschillende mensen lezen via een Kindle. Kranten en
tijdschriften beseffen nu ook dat hun nieuwe abonnees hun kranten/tijdschriften
niet meer via de Post, maar via internet zullen ontvangen.
En intussen zit iedereen met argusogen te kijken naar de
komst van Amazon.com en Barnes.com in de Lage Landen. Niemand weet goed wat de
impact van deze online boekenshops zal zijn op het landschap, maar de angst dat
ze een flink stuk van de markt gaan inpalmen, overheerst. Overal wordt er
bezuinigd en het gevolg daarvan is minder redacteurs en minder kansen voor nieuwe
auteurs. De kans om via een gevestigde uitgeverij een boek op de markt te
kunnen brengen was al klein en wordt nu nog kleiner.
Langs de andere kant is er de vaststelling dat steeds meer
mensen boeken beginnen te schrijven. Vele babyboomers die nu massaal op
pensioen gaan, zijn geletterd, hebben hobbys en leefden een interessant leven.
Steeds meer onder hen nemen de pen (PC/laptop/tablet ) ter hand om hun
ervaringen te boek te stellen. De toevloed aan televisiekanalen, films, games
en andere media die de fantasie prikkelen, zorgt voor creatieve impulsen die
vaak uitmonden in een verhaal.
Maar wat doe je met zon verhaal. Hoe schrijf je dat? Hoe
krijg je dat dan bij de mensen? Vermits de klassieke uitgeverijen bezig zijn
met een algemene operatie Redding en zich steeds meer concentreren op de
veilige verkoopkanonnen (lees succesvolle buitenlandse auteurs en Vlaamse
schrijvers zoals Aspe, De Flo, Jeroen Meus, Piet Huysentruyt en andere BVs) is
de kans voor een amateur schrijver om aan de bak te komen zo goed als nihil. En
daar komen de POD (Printing on Demand)-uitgeverijen op de proppen. Zij drukken eender welk boek, als
je maar betaalt. De kans om je schrijfselen in je kast te hebben staan, wordt
dus een stuk reëler. Ook duiken er op het internet steeds meer applicaties op
waarmee je een eigen boek kan creëren. Maar dan moet je een kant en klaar verhaal
hebben en bereid zijn financieel te investeren in je eigen talent.
Er ontwikkelt zich echter een tussenvorm die steeds
interessanter begint te worden: kleine uitgeverijen die talent opsporen, de
auteur-in-spé helpen en begeleiden bij het schrijven van zijn/haar boek en het
vervolgens zonder enige financieel risico voor de schrijver, op 100 exemplaren
uitbrengen. Is het een succes, kan worden overwogen om een bijkomende druk te
doen. Parallel aan dat traject wordt er ook gezorgd voor een e-book versie die
dan via diverse kanalen te koop wordt aangeboden.
Het lijkt er sterk op dat in boekenland aan het gebeuren is
wat er in de muziek gebeurde eind jaren zeventig: de independant labels namen het
toen ook over van de gevestigde platenfirmas en plaatsten tientallen
belangrijke artiesten op de kaart. Namen? Gregh Kinn, Jonathan Richman and the Modern Lovers, The Smiths, Nick
Lowe, Elvis Costello, Ian Dury en in eigen land onder andere , The Scabs, Front
242, TC Matic Zij staken allemaal de gevestigde waarden naar de kroon. Zonder een independant label, zouden The Smiths wellicht nooit op het Breekend Festival gespeeld hebben (zie foto). Waarschijnlijk
zitten er nieuwe Aspes, Geraertsen, De Flos of zelfs Clausen te wachten tot ze
ontdekt worden. De kans dat ze door gevestigde uitgeverijen gevonden worden is
wel bijzonder klein aan het worden.
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen) Tags:new wave, Elvis Costello, THe Smiths, uitgeverijen, Kindle, Amazon, Vertelpunt Uitgevers, roman in eigen beheer, POD, Aspe, Meus
Eerste Pulitzerprijzen voor online media een teken aan de wand?
Het is een stokpaardje van me, maar ik krijg iedere dag meer en meer gelijk: de papieren kranten, tijdschriften en boeken staan zwaar onder druk en zullen wellicht het onderspit moeten delven. Tot spijt van wie het benijdt. Zeker, er zullen altijd mensen blijven zweren bij het aanvoelen en de geur van papier. Maar zo zijn er ook mensen blijven zweren bij de klank van de vinyl plaat. Intussen hebben we de cd al gehad en is de halve wereld muziek rechtstreeks aan het downloaden op de I-pod of de smartphone.
Voor het eerst gingen twee van de befaamde Pulitzerprijzen voor journalistiek naar online media. Online nieuwsorganisaties krijgen hiermee de officiële erkenning die ze in the field al hadden. Cijfers geven ook aan dat meer en meer lezers zich wenden tot digitale kranten. En meer nog naar de betalende nieuwssites waar je niet de krant of het magazine koopt, maar een artikel er uit. Net zoals je tegenwoordig geen volledige elpees meer download, maar songs.
Voor dichters moet dit als muziek in de oren klinken. Post al je gedichten gedeeltelijk op het internet en laat mensen betalen om er eentje volledig te downloaden.
Ook romans gaan onvermijdelijk die weg op. Al spartelen we met zn allen nog zo hard tegen, je kan zon technologische en culturele ontwikkelingen niet tegenhouden. Immers, dank zij het e-book wordt de inhoud van een boek alleen maar veel rijker. Ik ben de e-bookversie aan het voorbereiden van De Wet van de Betekenis der Dingen van Albert Magomedov. In dit e-book zet ik het voorwoord via een link als filmpje op YouTube. De auteur spreekt je rechtstreeks aan. Je kan in de loop van het boek informatie opduikelen over Tsjetsjenië en over de burgeroorlog waarvoor de schrijver moest vluchten. Je kan doorklikken naar fotos van schilderijen die hij maakte, er staat een heus interview op het net De mogelijkheden zijn enorm om een boek rijker te maken, de achtergrond mee te geven of de geschiedenis achter het verhaal te duiden.
En het gevoel van een boek of een krant in handen te hebben Er komt een generatie op ons af die dat gevoel überhaupt niet meer zal kennen. Die zijn opgegroeid met het scherm van hun laptop, hun tablet of hun smartphone. Zij zullen beslissen over de toekomst van het gedrukte of het digitale boek. Ik zou mijn centen niet op het eerste zetten.
Reclame: zeg wat je te zeggen hebt en maak je uit de ether
Je zou er haast een boek over kunnen schrijven: irritante reclame. Ik zit nu toch al zo'n zeventien jaar in het copywritervak en heb al wat slogans bedacht. Het is geen makkelijk werk en je moet met tal van dingen rekening houden. Een daarvan is je doelgroep. Ennu weet ik wel dat men de gemiddelde televisiekijker een IQ van een kind van twaalf toedicht en dat de meeste reclames daar dan ook op gericht zijn, maar er zijn grenzen en die worden regelmatig overschreden. Ik heb al tal van producten aangekruist die ik nooit meer zal kopen omwille van de geestdodende, beledigend slechte reclame. Vaak voel ik me intellectueel aangerand als ik hoor met welke debiele filmpjes of radiospots men producten aan deman wil brengen. OK, vroeger had je de vrije radio's en die blonken zelden uit in het maken van degelijke reclamespotjes. Het zij hun vergeven, zij waren liefhebbers die wat in de marge radio maakten. Maar wat gezegd van de publiciteit op Radio 1 en 2 die er soms op je los gelaten wordt? Tenenkrullend van plaatsvervangende schaamte, zit ik mij vaak op te winden tot zelfs flagrant boos te maken. En ik had me na mijn levertransplantatie voorgenomen me niet meer op te winden over futiliteiten. Hetgeen betekent dat reclame dus geen futiliteit is, want ik wind er me over op. Reclamemakers moeten eens gaan beseffen dat ze kostbare tijd van ons inpikken. De minuten die ze vullen met hersendodende spots, zijn minuten dat we verstoken blijven van muziek, informatie of een leuk televisiemoment. Als ze die dan toch van ons stelen, dat ze dan zorgen dat er iets fatsoenlijks in de plaats komt. Dingen die leuk, informatief of grappig zijn. Het ventje van Belgacom ('Voor leukere teevee!!') was geinig en gaf de operator een leuk imago. Maar het werd afgevoerd om een of andere domme reden. Reclame voor tandpasta's zijn niét leuk, zeker niet als ze in Duitsland gemaakt werden waar men al-tijd iemand in een witte jas opv oert om ons de indruk te geven dat geleerde heren in nog geleerdere laboratoria zich uitgebreid over dat product gebogen hebben. Denken ze nu echt dat wij daar nog intrappen? Ik doe hier een oproep om alle irritante reclames te noteren en te melden via deze blog. Dan leggen we een verzameling aan en maken die bekend. We gooien de kritieken op het internet en indien mogelijk formuleren we leukere alternatieven. Misschien, héél misschien monitoren ze de social media en komen onze commentaren ooit bij de makers terecht. En als het publiciteit is die gemaakt werd door een Belgisch bureau, dan zoeken we op wie die gemaakt heeft en noemen ze met naam en toenaam. Wie weet is er een kans, een hééééél kleine kans, dat ze dan eens wat harder nadenken over wat ze ons door de strot persen. En wil iemand die creatievelingen eens vertellen dat we het spuugzat zijn om telkens grapjes te moeten aanhoren in iedere reclamespot. Want die grapjes zijn allang NIET MEER GRAPPIG. Vertel wat je te vertellen hebt en maak je uit de ether!