Onze dochter is 20 geworden! Een mijlpaal. Zou dat een landmijl zijn of een zeemijl? Het woord stamt uit de tijd van de Romeinen. Het is een paal die de afstand aangeeft tot de volgende stadspoort of tot de volgende mijlpaal.
De Fairmount Glacier komt op zee geen palen tegen. Het is dus een landmijl, waardoor de afstand bepaald wordt door 1000 passen en die varieert tussen 1400 en 1500 meter.
Hoewel er ook geen telefoonpalen zijn op zee, heeft haar papa wel gebeld en was hij toch een beetje bij het feest.
Zoals ik reeds meldde, is Bas vertrokken, nóg een dag eerder: gisteren! De zeeman mist daardoor het verjaardagsfeestje van onze dochter. Jammer. Zeker nu blijkt, dat het weer te slecht is voor de boot om de haven binnen te varen met de sleep. Vandaag is hij zeker nog niet binnen. De bemanningsleden die af gaan lossen zijn ondergebracht in een hotel. Ze zijn met z'n vieren, dus kunnen ze het samen wel gezellig maken. Op Las Palmas, met 19*C. is het natuurlijk niet verkeerd om aan de wal te zijn ;).
De Santa Anna kerk bezoeken is vast geen straf! En voor het eerst in een kerk komen betekent, dat je een wens mag doen!
De koffer was gepakt, want de ouwe zou op de negende januari moeten vertrekken, in plaats van 17 januari. De aflossingen van de hele boot zouden anders allemaal tegelijk zijn en dat is voor niemand handig. Die van de kapitein werd daarom naar voren geschoven...
'Werd', schrijf ik, want het ging natuurlijk niet door: Bas belde naar kantoor voor de vluchtgegevens op de achtste en kreeg te horen, dat de Fairmount Glacier onverwachts uitgevaren was naar een stilliggend schip. Door de snelheid (als je van 'snel' kunt spreken tenminste) is de aflosdatum nu verschoven naar vrijdag 31 januari. De koffer staat nog steeds gepakt, hoewel er wel veel dropjes uit de reserve zijn verdwenen ;). Die moeten nu weer aangevuld worden.
Wel jammer voor onze dochter, want die viert zaterdag alvast, dat ze zondag 20 jaar wordt.
Ik wil eerst even mijn excuses maken voor het langdurig uitblijven van berichten. Er waren al vragen gekomen van u. Bedankt voor de belangstelling!
De kapitein is al heel lang thuis, na een voorspoedig reisje van Cameroon naar Las Palmas en het blog moest even wachten. Normaal kondig ik dat aan, maar dat was er deze keer niet van gekomen.
De verwachte vertrekdatum is 17 januari.
Ik vraag vriendelijk om nog even geduld; in de tussentijd te genieten van de Feestdagen en deze keer alle goede voornemens ook echt uit te gaan voeren!
Het aangename verblijf in Cádiz kwam plotseling tot een einde: er moest onmiddellijk gevaren worden naar Cameroon! Even was dat een domper voor de bemanning, want ze hadden zich ingesteld op een uitje in de stad. Nu ze echter weer op weg zijn, vindt men het ook wel weer heel lekker om op zee te zijn. En dat er weer geld verdiend kan worden, is natuurlijk een fijne bijkomstigheid.
Over een dag of 10 zijn ze in het veld waar ze een boorplatform op moeten halen: de Ocean Valiant
De Summit ligt nog rustig in Cádiz. De aanstaande dokking wordt alvast voorbereid. Dat is het fijne als de tijd wat rustiger is.
Bas is al helemaal ingeburgerd in de maatschappij. Dat gaat natuurlijk ook lekker snel als je hetzelfde werk doet. Dan is de grootste wisseling, wennen aan het ijsje dat ze hier niet op woensdag, maar op donderdag krijgen! Vandaag is het zondag en gelukkig voor de ouwe, is het hier op zondag ook 'ijsdag' net als bij de vorige werkgever! Het lievelingstoetje!
De zee heeft voor mij een grote aantrekkingskracht. Dat snapt iedereen die hier stukjes leest. Maar soms zijn er aan land ook hele mooie beelden te schieten!! Een voorbeeld is het onderstaande filmpje! Whauw! Ik wilde, dat ik deze twijfelende hertengroep in het echt had gezien! (even op de link klikken)
Vandaag is het eindelijk zover: de helft zit erop. Ik zit in een ouderwetse Midtripdip. Het idee, dat we nóg een keer zo lang moeten voordat de ouwe thuis komt, is niet echt motiverend. Maar ik stort me op het schilderen (héél veel schilderen) en zal mijn tijd wel doorkomen.
Het klusje dat ik me opgelegd had om te doen: de plinten langs de tegels op de keukenvloer afwerken met een aluminium L-strip, is klaar. Gekit en al! Dat ziet er weer prima uit.
Ik vind het altijd leuk om foto's te ontvangen van lezers. Deze kreeg ik vanmorgen. De twee zusjesslepers rechts (Groen, oranje, wit en blauw) zijn de Alpine en de Summit die aan het wachten zijn in Malta!
De Wereldhavendagen 2013, gehouden op 6, 7 en 8 september, is het grootste maritieme evenement in Nederland. Geïnteresseerden grijpen de kans om een kijkje achter de schermen van het Rotterdamse Havenbedrijf te nemen. Het wordt voor de 36ste keer gehouden en de bezoekers kunnen deelnemen aan scheepsbezichtigingen, demonstraties op het water en presentaties van havenbedrijven. En verder nog genieten van culturele voorstellingen. Vorig jaar werd het evenement bezocht door 400.000 mensen! Dit jaar doet de middenstand in de stad ook een duit in het zakje en kan men in verschillende restaurants genieten van speciale maritieme menu's, krijgt men bij de grote boekenwinkel (vroeger 'Donner', nu Polare) extra korting op tweedehandse maritieme boeken en is er op zaterdag en zondag bij Het Nieuwe Kantoor op het Vasteland van alles te beleven.
Als klap op de vuurpijl gaan bij de tattooshop 'Blue Hawaii Tattoo' en 'Queen of Rings' de zeemanstatoeages in de aanbieding! :D
Ik zie Bas al aankomen met een zinkend schip op zijn borst getatoeëerd!
Hahahaha. Nee, de zeeman voldoet, wat dat betreft, niet aan het stereotype: hij heeft géén tatoeage!
Oefeningen aan boord zijn ervoor, dat in noodsituaties gerichte handelingen gedaan worden. Soms gaat het echter tijdens zo'n oefening mis. Wat moet je dan doen?
Het bloemencorso in Vollenhove is afgelopen zaterdag weer geweest! Het was prachtig! De wagens waren erg mooi en het werd nog een ware strijd om de eerste plaats. Het weer werkte ook mee en de muziekkorpsen tussendoor zorgden voor een vrolijke tint. Aan het eind kwamen we ook nog een stel vrienden van ons tegen! De dag kon niet meer stuk! Jammer dat Bas het weer moest missen!
Heeft u vandaag niets te doen en tijd op in Vlissingen te gaan kijken, bezoek dan Sail de Ruyter!! Een evenement waarbij meer dan 100 schepen, varend als erfgoed, voorbij komen varen!! Er zijn ook Tall Ships, zeilschepen, Marineschepen en werkvaartuigen te bewonderen! Voor het weer hoeft u het niet te laten, vandaag!
Af en toe, als er mobiel bereik is, ontvang ik een SMS-je van de kapitein. Zo ook vandaag! Hij is alleen een ster in het vergeten van woorden. Vaak is dat het woordje 'niet', zodat er rare situaties ontstaan. Nu was er een ander lollig moment met het bericht:
"...ik heb wel te lang gelegen, want mijn protesteert....."
Vlak erachteraan kwam de SMS: "Mijn rug! Niemand anders! ;)"
Gisteren meldde ik, dat de bemanning de benen kon gaan strekken in Port de Bouc, maar dat is niet gebeurd! Vlak voordat ze de haven binnen gingen lopen, werd er een nieuwe bestemming doorgegeven: Marseille zelf!! Dat is natuurlijk géén straf! Daar is veel meer te doen! Vandaag hebben ze het nog behoorlijk druk met allerlei zaken, maar hopelijk kunnen ze vanavond dan eindelijk de wal op!
De bedoeling is om hier tenminste tot vrijdag te blijven liggen. Het leven van de zeeman gaat duidelijk weer over rozen!
Het wordt vandaag aardig weer. De dag is al aan de gang en ik heb al een paneel klaar staan om nog verder in de grondverf gedoopt te worden. Bovendien ben ik ondertussen met een ander schilderij ook al een stuk verder. Zo houd ik me mooi bezig. Het is wel stil in huis. Daarom staat de radio aan! Heerlijk muziek om me heen en ieder uur het nieuws. Zojuist moest ik niezen en het eerste woord wat ik daarna hoorde op de radio was: ....gezondheid. (Hahahaha, lig ik natuurlijk in een deuk! Wordt er toch nog wat geantwoord op het lawaai dat ik maak. Is dit nou een interactieve radio?) Vandaag komt de Summit in de haven Port de Bouc! Dan kan de bemanning daar ook even de benen strekken! Een welverdiend uitje na 3 weken lange uren maken. Eigenlijk is er weinig verschil tussen vroeger aan het roer en tegenwoordig aan het roer: staan en afzien! Alleen nu overdekt!
Eén van de cursussen die de kapitein nog moest doen vlak voor vertrek, was een cursus ECDIS. Dit staat voor het omgaan met de electronische zeekaart en was dezelfde cursus waar hij uit gehaald werd om aan de vórige reis te beginnen. Ditmaal kon hij hem voltooien. Al met al ook nog maar nèt op tijd, want op vrijdag was hij klaar en op woensdag moest hij weg! Pfff. In ieder geval kan hij nu overweg met weer een schermpje . De klus met de FSRU Toscana is nu echt geëindigd en de Fairmount Summit is los. Dit is wat hij op de cursus bij Alphatron zag:
De klus zit er bijna op! Een pak van het hart van de stuurlieden, want manoeuvreren kost veel energie. Hierna gaat de reis naar Port de Bouc, een havenplaats 45 km van Marseille! Hopelijk kunnen ze een auto huren, want Marseille is niet een verkeerde plek om de benen te strekken aan wal! In ieder geval begint er weer een nieuw hoofdstuk voor de Fairmount Summit!
Nog even een mooi plaatje vanuit Malta, waar er nog wat veranderingen aangebracht werden op de FSRU Toscana:
Eindelijk! Een nieuwe computer! Wat duurde dat lang, maar het meeste doet het weer! Alleen de e-mails zijn komen te vervallen. Wat er nog opstaat, zijn de e-mails van 2008 en 716 nieuwe berichten! Daar heb ik nog wel even werk aan. De kapitein is op dit moment nog steeds bij Livorno bezig met de FSRU Toscana. Wel in de afrondende fase, dus het einde is in zicht. Er worden veel uren gemaakt, want de Toscana moet continu op haar plaats gehouden worden door te manoeuvreren!
De reddingsdienst van Livorno is in januari vorig jaar veel in beeld geweest vanwege het ongeluk met de Costa Concordia. Dit passagiersschip kapseisde op 13 januari 2012. Er waren 4252 mensen aan boord en 32 van hun kwamen om.
Het district van de reddingsdienst is zo groot, dat Livorno niet eens in de buurt is. Bas gaat het schip dus ook niet zien.
Zó dicht komen ze niet langs de kust van het eiland Isola del Giglio! Gelukkig!