Gisteren meldde ik, dat de bemanning de benen kon gaan strekken in Port de Bouc, maar dat is niet gebeurd! Vlak voordat ze de haven binnen gingen lopen, werd er een nieuwe bestemming doorgegeven: Marseille zelf!! Dat is natuurlijk géén straf! Daar is veel meer te doen! Vandaag hebben ze het nog behoorlijk druk met allerlei zaken, maar hopelijk kunnen ze vanavond dan eindelijk de wal op!
De bedoeling is om hier tenminste tot vrijdag te blijven liggen. Het leven van de zeeman gaat duidelijk weer over rozen!
Het wordt vandaag aardig weer. De dag is al aan de gang en ik heb al een paneel klaar staan om nog verder in de grondverf gedoopt te worden. Bovendien ben ik ondertussen met een ander schilderij ook al een stuk verder. Zo houd ik me mooi bezig. Het is wel stil in huis. Daarom staat de radio aan! Heerlijk muziek om me heen en ieder uur het nieuws. Zojuist moest ik niezen en het eerste woord wat ik daarna hoorde op de radio was: ....gezondheid. (Hahahaha, lig ik natuurlijk in een deuk! Wordt er toch nog wat geantwoord op het lawaai dat ik maak. Is dit nou een interactieve radio?) Vandaag komt de Summit in de haven Port de Bouc! Dan kan de bemanning daar ook even de benen strekken! Een welverdiend uitje na 3 weken lange uren maken. Eigenlijk is er weinig verschil tussen vroeger aan het roer en tegenwoordig aan het roer: staan en afzien! Alleen nu overdekt!
Eén van de cursussen die de kapitein nog moest doen vlak voor vertrek, was een cursus ECDIS. Dit staat voor het omgaan met de electronische zeekaart en was dezelfde cursus waar hij uit gehaald werd om aan de vórige reis te beginnen. Ditmaal kon hij hem voltooien. Al met al ook nog maar nèt op tijd, want op vrijdag was hij klaar en op woensdag moest hij weg! Pfff. In ieder geval kan hij nu overweg met weer een schermpje . De klus met de FSRU Toscana is nu echt geëindigd en de Fairmount Summit is los. Dit is wat hij op de cursus bij Alphatron zag:
De klus zit er bijna op! Een pak van het hart van de stuurlieden, want manoeuvreren kost veel energie. Hierna gaat de reis naar Port de Bouc, een havenplaats 45 km van Marseille! Hopelijk kunnen ze een auto huren, want Marseille is niet een verkeerde plek om de benen te strekken aan wal! In ieder geval begint er weer een nieuw hoofdstuk voor de Fairmount Summit!
Nog even een mooi plaatje vanuit Malta, waar er nog wat veranderingen aangebracht werden op de FSRU Toscana:
Eindelijk! Een nieuwe computer! Wat duurde dat lang, maar het meeste doet het weer! Alleen de e-mails zijn komen te vervallen. Wat er nog opstaat, zijn de e-mails van 2008 en 716 nieuwe berichten! Daar heb ik nog wel even werk aan. De kapitein is op dit moment nog steeds bij Livorno bezig met de FSRU Toscana. Wel in de afrondende fase, dus het einde is in zicht. Er worden veel uren gemaakt, want de Toscana moet continu op haar plaats gehouden worden door te manoeuvreren!
De reddingsdienst van Livorno is in januari vorig jaar veel in beeld geweest vanwege het ongeluk met de Costa Concordia. Dit passagiersschip kapseisde op 13 januari 2012. Er waren 4252 mensen aan boord en 32 van hun kwamen om.
Het district van de reddingsdienst is zo groot, dat Livorno niet eens in de buurt is. Bas gaat het schip dus ook niet zien.
Zó dicht komen ze niet langs de kust van het eiland Isola del Giglio! Gelukkig!
Vandaag is de nieuwe werkweek weer begonnen. Voor mij betekent dat het gronden van een nieuw schilderspaneel. Altijd een aantal uren werk, want er mogen 5 lagen grond op, tussendoor schuren en telkens drogen. Werk zat.
Voor de zeesleper London is het werk definitief ten einde gekomen: op 26 juni is zij gesloopt! Dat bericht kregen we het afgelopen verlof binnen.
Wat jammer van deze dame en wat jammer voor het werk dat er geleverd is, om de boot zo goed mogelijk af te leveren aan de nieuwe eigenaar. Ik kan in ieder geval wel zeggen, dat ik als laatste vrouw (onder de Nederlandse vlag in ieder geval!) op dit schip heb gelogeerd.
Bas heeft de nieuwe bemanning uitvoerig uitleg gegeven over de apparatuur op de brug, , het navigeren, het slepen en het handelen van het schip en jawel: het KOPIEERAPPARAAT, want daar hadden ze wel heel veel belangstelling voor.....
Gisteren is het tweetal Fairmount Alpine (leading tug) en Fairmount Summit dus vertrokken uit Valletta, Malta. De sleep is een FSRU. De afkorting van Floating Storage Regasification Unit. Een soort drijvende voorraadtank voor vloeibaar gas. Het is de bedoeling om het gevaarte in het veld bij Livorno op ankers te leggen, zodat andere (kleinere) tankers langszij kunnen komen om het gas over te hevelen.
Maandag a.s. zouden ze er al kunnen zijn, maar vanwege allerlei voorbereidingen in het veld hoeven ze er zeker niet voor dinsdag te zijn.
Natuurlijk heb ik een foto op het internet gezocht van de FSRU Toscana:
Onze zeeman zit nu op de Fairmount Summit en vertrekt vandaag vanuit het strategisch gelegen eiland Malta naar de havenstad Livorno. Het is een gedeelte van de sleepreis, waar hij met de Fairmount Alpine naartoe is gevaren (zie terug!). In de achterliggende verloftijd is de sleep, een omgebouwde tanker, van Dubai naar Malta gebracht voor een kleine verbouwing. Het laatste stuk mag Bas dus nog meemaken! Het is 5 dagen slepen naar Livorno. Ik hoop nog een glimp op te vangen via een webcam van Valletta.
Gelukt, maar wel een héél klein glimpje....
Om nu helemaal zeker van te zijn dat ik de Summit hier gespot heb, plaats ik ook het webcambeeld van een half uur later (11.20 uur) toen de tweede groene zeesleper uit de zijarm kwam!
Gisteren is de zeeman weer vertrokken! Het werd iets eerder dan gepland. Jammer van deze laatste drie weken met dit mooie weer (eigenlijk zou hij op 13 augustus pas door zijn vrije dagen zijn), maar er was geen andere oplossing. De laatste twee weken van het verlof had Bas ook nog twee cursussen. Het was een heel druk verlof, maar ik geloof, dat dat altijd het geval is bij ons . In ieder geval hoop ik vanaf nu weer berichtjes veel berichtjes op dit medium te plaatsen! (Alleen waarschijnlijk niet alle dagen.) Het is fijn om u allen weer te treffen!
Het verlof is nu dan echt aan de gang! De stuurman ligt nog op één oor. Wel een vreemde uitdrukking als je het vergelijkt met die waar 'op je achterhoofd' in past, want je zou ook zo maar op je rug kunnen slapen!
Gevallen is hij in ieder geval niet, maar uitslapen is wel één van de dingen die hij graag doet. Heerlijk als dat ook kan!
Morgenvroeg komt de stuurman thuis en komt er een einde aan deze eerste reis bij zijn nieuwe werkgever. Bas is enorm enthousiast, dus dat gaat wel goed komen. Voor mij was het een lastige reis. Ik raakte niet in mijn ritme. Ik hoop, dat we een veel beter verlof gaan krijgen dan het afgelopen verlof. Aan de tijd zal het niet liggen, want er staan maar liefst 3 maanden vakantie op stapel! Ik dank alle lezers wederom voor de belangstelling. Vanaf nu zal het een hele tijd rustig zijn op mijn blog. Ik hoop, dat ik u allen na het verlof weer terug kan zien!
Hemelvaartsdag vandaag! Uit mijn jeugd dé dag dat we gingen dauwtrappen. Bij ons (mijn zus en mij) bestond dat uit een flink stuk fietsen naar het openluchtzwembad om daar een behoorlijk aantal baantjes te zwemmen. Heerlijk in het water, maar ijskoud als je erbuiten was! Meestal om 5.00 uur. En dan was het vaak mistig. Een aparte sfeer om lichamelijk in bezit te zijn. Het was heel leuk!
De stuurman heeft bedacht, dat maandag aanstaande ook wel een prima dag is om te dauwtrappen: hij landt om 6.00 uur op Schiphol! Dat wordt voor mij de dauw van het gaspedaal trappen! Ook leuk!
Zo, alles staat weer open wat betreft de aflossing van Bas. Pfff.
Als de sleep niet op tijd klaar is, hoeft hij niet meer mee en vertrekt dan vanuit Dubai. Dat betekent, dat hij dan zondag of maandag a.s. al thuis zal zijn! Nu mag ik als de wiedeweerga mijn agenda gaan afwerken, anders komt het niet goed.
Het filmpje van vandaag duurt maar anderhalve minuut en is al eentje die hele trouwe lezers kennen, maar zéér de moeite waard:
De stuurman is heerlijk de wal op geweest in Dubai. 12 jaar geleden was hij daar ook en daarom wist hij waar hij moest zijn. Er was bijna niets veranderd, behalve de grote specerijensouk. Daar waren de marktkraampjes vervangen door kleine winkels. Dat ging natuurlijk ten koste van de sfeer. Daarna met de taxi naar het nieuwe centrum en het hoogste gebouw (800 meter!). Aangezien het $ 120,- kostte om naar binnen te mogen, heeft hij vanaf de buitenkant het bouwwerk bewonderd. Zijn voorkeur gaat echter uit naar het 'schip' wat in Singapore staat!
Vervolgens naar de Dubai Mall en daar ging hij helemaal van uit zijn dak! Het is zo groot als Dalfsen centrum, met een schaatsbaan, een kinderspeelplaats met een achtbaan (!), een zee-aquarium en een bioscoop met 15 zalen en meer dan 1200 winkels.
Daar kunnen wij ons in Nederland toch echt niets bij voorstellen! Volgens een manager heeft de Mall niet alleen een shopfunctie, maar ook eentje op sociaal en levenstijl vlak.
In ieder geval heeft Bas genoten van zijn uitje en kan hij er weer even tegenaan.
Bij Bas aan boord is een delegatie van kantoor. De twee mannen wisten hem te vertellen, dat ik gesignaleerd was op de Maritime Career Event in Rotterdam op 10 april jl. en vroegen gelijk of hij op zoek was naar een andere baan!? Bas wist nergens wat van!
Ik ben helemaal niet in Rotterdam op dat evenement geweest! Blijkbaar heb ik een tweelingzus. Een andere baan zoekt hij echt niet; hij is veel te blij bij Fairmount!
Er is niets nieuws onder de zon: deze reis loopt uit!
Gisteravond kwam de e-mail van Bas, dat hij nog een tijd mee mag. Voor hem een geluk, want hij ligt in Dubai en die stad vindt hij helemaal het einde. Ik vind het niet zo leuk. Er komen weer 2 weken bij, maar ja, dat heb ik nu eenmaal niet zelf in de hand.
Nu is de Kanaalkoorts wel weer gezakt.
De reis loopt uit, net als de bomen. Ik zou boos de kamer uit kunnen lopen, maar dat loopt dan weer uit op een nederlaag. Hahahaha
Vandaag zijn er twee vrienden jarig! Eén is niet thuis (gefeliciteerd Domien!) en bij de ander gaan we feest vieren!
50 jaar wordt hij! Een prachtige leeftijd! Ik heb maar meteen een stel werksokken ingepakt, zodat hij keihard aan de slag kan blijven! ;)
Aan boord wordt er meestal getrakteerd op taart als er iemand jarig is. Sommige koks maken ze zelf, maar anders worden ze besteld. Bij de bestelling van afgelopen week zaten ook taarten. De meeste waren slagroom-, en appeltaarten, maar er waren ook een paar monchoutaarten. De stuurman heeft iedereen aan boord jaloers gemaakt door bij die laatste te zeggen: "Kijk, dit zijn nou de taarten die mijn vrouw ook maakt!".
Tja, deze uitspraak is waar! Daar kan hij dan over anderhalve week van gaan genieten, want het eind van de reis begint in zicht te komen! Hoera!
. 
