Boeken lezen neemt een belangrijke plaats in het vermaak aan boord van de zeevarenden. De zeeslepers van Svitzer Ocean Towage hadden in de loop van de vele jaren een ware bibliotheek opgebouwd. Of dat op de schepen van Fairmount ook zo is, weet ik niet. Dat ga ik vandaag vragen aan de stuurman! In de huidige elektronische tijd neemt de doorsnee zeeman liever een e-reader mee in de koffer, dan boeken. Alleen al vanwege het gewicht een heel verschil en daarom kan ik me voorstellen, dat boeken dun gezaaid zijn aan boord. Een uitgelezen boek werd namelijk meestal aan boord achter gelaten en bij een e-reader wordt het gewoon gewist.
Mochten de zeemannen de e-readers aan boord laten, dan wordt dat wel een saaie boekenkast:
Eén van onze favoriete schrijvers is Tom Clancy. Vandaag viert hij zijn 66ste verjaardag. Hij werd onder meer bekend als de schrijver van de roman: The hunt for Red October (een typisch Amerikaans verhaal waar een Russische onderzeebootbemanning probeert over te lopen naar de Amerikaanse zijde) en van de serie van Op-center.
In onze achtertuin hebben we een klein Jurassic Park gemaakt voor de schildpad. Zo kan hij lekker buiten zijn als het zomer is. Op dit moment zit hij nog binnen in het aquarium, omdat het gewoon nog te koud is.
Gisteren zat ik naar de vijver in het Park te kijken en zie, dat het heftig aan het bewegen is. In de veronderstelling, dat er een vogeltje in gevallen was, ren ik naar buiten met een zachte bezem, steek hem in de vijver, haal hem omhoog en zie tot mijn verbazing, dat het niet een nat vogeltje was, maar een kikker!
Gelukkig ben ik niet bang voor die beestjes (ook niet voor spinnen en muizen, want dan heb je als zeemansvrouw toch wel een probleem ) en mag hij blijven zitten. Ik vraag me wel af of Meneer Bonestroo (naam van de schildpad) hem niet op gaat eten van de zomer! Kikkerbilletjes lust hij vast ook wel.
Hier thuis is het rustig en op de Fairmount Alpine is het ook rustig.
Gefronste wenkbrauwen, zenuwen, wallen onder de ogen, bureau's vol met boeken en studentenhaver zijn echter aan de orde van de dag bij onze dochter. Ze zit middenin 2 tentamenweken! Om de studenten een schop onder hun elegante gat te geven, is de regel ingesteld, dat ze in het eerste jaar hun propaedeuse moeten halen of anders van de studie af moeten. Dat brengt nogal wat spanning met zich mee.
Gebleken is, dat studenten na het halen van hun eerste jaar een beetje inzakken en daarom wil de regering ook voor het tweede jaar een dergelijke regel instellen.
Buiten het feit, dat ik vóór hard werken ben, weet ik niet zeker of dit wel zinnig is. Ik heb de bovenstaande regel namelijk ook geïnterpreteerd als selectiemethode: degene die het niet kúnnen halen, moeten niet zoveel jaren verknoeien voordat ze op een andere studie overgaan. Het is natuurlijk een beetje raar als je dan na twéé volle jaren van de studie gestuurd wordt. Bovendien wil de regering de studiebeurs volledig vervangen door een rentedragende lening. Dan is studeren toch min of meer je eigen besteding van geld?
Het voorstel ligt er nog als experiment waar maximaal 10% van de studenten verplicht aan mee moeten doen.
Helemaal bizar: er moeten ook alternatieven zijn voor studenten die niet aan dit experiment mee willen doen! Hoezo? 'Willen' die er dan opzettelijk langer over gaan doen?
De Fairmount Alpine is weer terug in Port Said, waar de reis van Bas begon. Het is een belangrijke havenstad met ongeveer 600.000 inwoners. Cruiseschepen doen Port Said aan, zodat passagiers met bussen naar Caïro kunnen om de stad te bekijken. (die busreis duurt dan wel weer een paar uur!). Het is, na passage door het Suezkanaal, de eerste havenstad van de Atlantische Oceaan en veel schepen gaan hier bunkeren.
Onlangs waren er onlusten in de stad vanwege het ter dood veroordelen van voetbalsupporters die voor paniek hadden gezorgd in het voetbalstadium en waarbij doden waren gevallen.
De zeesleper ligt rustig te wachten op het convooi waarmee ze door het Suezkanaal kunnen gaan.
Vandaag is het de tweede dag van het landelijke Museumweekend! 400 musea hebben speciale activiteiten georganiseerd om de bezoeker te vermaken. Niemand hoeft zich dus te vervelen vandaag! Natuurlijk heb ik er een paar uitgezocht:
Gisteren moest ik naar IJmuiden. Ik was lekker vroeg vertrokken en kwam daardoor véél te vroeg aan. Tijd genoeg om één van mijn meest favoriete plekjes in Nederland te gaan bezoeken: de sluizen van IJmuiden. Ik heb daar menig uurtje van mijn verleden doorgebracht en vind het nog steeds heerlijk om erheen te kunnen gaan. Het was gisteren zeer rustig in de sluizen, maar dat mocht de pret niet drukken. Nadat ik genoeg gezien had, ben ik nog even rond gereden en heb de IJ-bunker ook nog even bezocht. Daar lag Bas in zijn Smit-Lloyd tijd nogal eens aan de kade. Natuurlijk heb ik daar ook leuke herinneringen aan. (helaas kun je vanwege de veiligheidsvoorschriften niet meer op de kade zelf komen)
De vereniging van zeemansgezinnen (VMG) is vooral een gezellige vereniging. Het contact met de mannen op zee is in de loop van de jaren met een sneltreinvaart vooruit gegaan. E-mail en internet bij sommige rederijen hebben de communicatie sterk verbeterd. De uitzendtermijnen zijn ook verkort (in vergelijking met 30 jaar geleden) en daarom is het stukje 'steun geven en ontvangen', wat ook een deel van de doelstelling is, verminderd. Soms hebben we elkaar op deze manier toch nodig: vandaag ga ik een vriendin van me een hart onder de riem steken. Zij begraaft vandaag haar moeder. Haar eigen man is op zee en kan niet naar huis. Dan steunen we elkaar door er gewoon te zijn.
Vandaag vaart de Fairmount Alpine rustig langs Kreta. Het eiland was leider in de zeehandel in 1600-1400 vóór Chr. en bereikte toen een hoge mate van beschaving. De Griekse mythologie verhaalt over koning Minos, die de god Poseidon aanriep om hem te helpen bij een conflict met zijn broers over wie nu de echte koning moest zijn. Poseidon stuurde een prachtige witte stier, die geofferd moest worden. Minos wilde het beest echter niet offeren en haalde zo de woede van de zeegod op zijn hals. Uit wraak zorgde Poseidon ervoor, dat de vrouw van Minos verliefd werd op de stier. Uit deze relatie kwam de Minotaurus voort, een man met stierenhoofd en een staart, die mensenvlees at. Daar hij zo gevaarlijk was, werd hij opgesloten in een doolhof. Zijn eten bestond jaarlijks uit 7 jongens en 7 meisjes. Het beest werd gedood door Theseus, geholpen door een bolletje wol (de draad van Ariadne), zodat hij na het doden van de stierman de weg terug uit het doolhof kon vinden.
De Fairmount Alpine heeft geen bolletje wol nodig om terug te keren naar Port Said en Suez. Die route staat nog in de kaart van een kleine 2 maand geleden!
De volgende reis is aan de gang: weer terug naar Port Said, door het Suezkanaal, Rode Zee, Golf van Aden, langs het Arabische schiereiland om te eindigen in Dubai voor het ophalen van de sleep. Ze hoeven zich niet te haasten, want ze worden pas volgende week in Port Said verwacht. Een beetje spelevaren dus! Wat is het leven van een zeeman toch zwaar! Het onderstaande stukje is het laatste couplet van het zeemanslied "Hoe vrolijk is het zeemansleven":
Nu ga ik vrij en weltevreden, vrolijk weer het zeegat in, Nu is de klomp' onz' eigen woning, en gaat
het best naar onzen zin. En onz' vlag waait in die streken, zoals de
wind zijn golven slaat, Ik ben de wereld rond gereden, al op een
ezel zonder staart.
Via het wereldwijde web kun je veel plaatsen live zien. Ik had natuurlijk zitten te zoeken naar een webcam in de stad en had er eentje gevonden die op een jachthaventje gericht stond. Aangezien Bas de wal op kon, had ik hem duidelijk gezegd, hoe het er op die plek uitzag: een hek met allemaal ankers, een reddingsboei, een electriciteitskastje, een bloembak en bootjes natuurlijk. De stuurman is met die mail op zoek gegaan naar de jachthaven. Natuurlijk kon ik niet weten, dat er meerdere jachthavens in Crotone zijn. Hij heeft dus wel even wat moeite moeten doen, maar uiteindelijk heeft hij de webcam wel gevonden en kon even komen zwaaien. Aangezien ik wel vond, dat hij er goed op moest staan, heb ik hem aangeraden om zich in ieder geval te scheren! Ik heb hem dus gezien gisteren! Heerlijk!
Van de grote baas heeft de Fairmount Alpine een cadeautje gekregen: ze mag in de haven blijven liggen! Volgens de loods is er niet veel te doen in het stadje. Nauwelijks de wandeling van 1 km waard. Toch blijft het heerlijk om even de wal op te kunnen gaan en een pilsje te halen in een locale SUPERMARKT en dan op de hangplek bij de jachthaven op te gaan drinken, want de kroegen zijn leeg.
(Er is op die hangplek gelukkig wel altijd wat te zien.) De Paashaas is in ieder geval onderweg, want die komt echt overal. Oók aan boord!
Als het slechter gaat in de economie, kiezen meer jongeren voor een baan in de scheepvaart. Dat is een oude wijsheid. Een echte aanzwaaier van deze regel is het feit, dat comminiceren met de 'buitenwereld' steeds gemakkelijker wordt, de omstandigheden aan boord aangenamer en de reizen over het algemeen korter worden. De werkloosheid in Nederland loopt in 2013-2014 op tot 6,5% van de beroepsbevolking, maar in de scheepvaart is er een groot tekort. Op 10 april a.s. start de grootste maritieme carrièrebeurs in het WTC Rotterdam (vlakbij Coolsingel): Navingo Maritime & Offshore Career Event waar 115 bedrijven 2.500 vacatures te vervullen hebben. De meeste werknemers van het voormalige Svitzer Ocean Towage zijn nu onder de pannen. Die hoeven er dus niet meer heen (mits ze op een goede plek zitten). Ze hebben werk gevonden bij: Fairmount, Alp, Multratug, Terasea/Posh, Boskalis, Fairstar, Svitzer, Heerema, of via Redwise (maritiem uitzendbureau), of zijn freelance gaan werken. De zeesleepsector heeft zijn vacatures hier nog niet mee ingevuld!
Vandaag komt de Alpine aan in Crotone. Deze stad, gesticht in 710 v. Chr, wordt vanwege de strategische ligging, geteisterd door veldslagen. Gedurende 250 jaar floreerde zij, maar na de Pyrrhische Oorlog (280-275 v. Chr.) ging het bergafwaards. Nadat Rome het gezag ging voeren over de stad, wordt zij nauwelijks meer genoemd.
Een economische groei kwam door de hard opkomende industrie in de havens om de stad heen (1930 n. Chr.) en Crotone kon hiervoor de electriciteit leveren. Door de cricis van de 80-er jaren, waarbij de twee grootste afnemers van de electriciteit failliet gingen, stortte ook Crotone in. Er was zeer veel werkloosheid. De dolksteek kwam in 1996, toen een overstroming grote verwoesting veroorzaakte. Sindsdien is de stad uit haar dal aan het kruipen.
Met een beetje geluk kan Bas deze stad nog even bekijken, maar het is razend druk aan boord. De stores moeten namelijk vandaag binnen zijn, want morgen begint het Paasweekend waarin er niet gewerkt wordt. Dan zou de Alpine verplicht binnen moeten liggen. Niet dat de bemanning daar moeite mee zou hebben, maar het is duur.
De stuurman kon gisteren zijn benen strekken op Malta. Hij had afgesproken met andere crewleden, dat ze op jacht zouden gaan! Jagen op vissen hadden ze nu wel genoeg gedaan en daarom werd er ingezet op 'groot' wild. Met de blote handen welteverstaan, want er zijn, behalve een hengel, geen wapens aan boord! Stoere mannen! Na afloop een pot bier, natuurlijk. Ik heb even opgezocht waarop ze zoal konden jagen:
Bas had echter ander wild in gedachte: het Maltezer Leeuwinnetje (en dat met blote handen.... hahahaha!)
Het tandartsenbezoek is bijna naar volle tevredenheid verlopen. Het enige minpuntje was, dat de tandarts een al wat oudere grijze Italiaan (en waar volgens Bas míjn voorkeur wel naar uit zou gaan) was en geen Italiaanse vrouwelijke schone. De kies heeft weer een vulling en de stuurman is blij. Vandaag gaat hij lekker de oude stad bekijken, natuurlijk een ijsje eten en een biertje drinken om de schrik uit zijn benen te krijgen. Later in de week vertrekt de Fairmount Alpine naar Crotone (in de voetzool van Italië) voor wat stores. In de tijd van het grote Griekse rijk kwamen hier de sterkste Olympische spelers vandaan. De beroemdste is Milo van Croton: worstelaar, politiek zeer actief, legeraanvoerder en groot fan van Pythagoras! Kijk, dáár gaat mijn zeemansvrouwenhart wel sneller van slaan! Wat een prachtige combinatie van eigenschappen! Zou die tandarts een nakomeling van deze Croton zijn? In het Louvre heb ik zijn beeld zelf gezien:
Als je op vakantie bent en lichamelijk iets gaat mankeren, kun je naar een buitenlandse arts. Het is niet altijd makkelijk om aan zo'n buitenlandse arts duidelijk te maken, wat je mankeert. Een tolk kan dan helpen. Nederlanders hebben het vaak iets makkelijk, doordat ze over het algemeen meerdere talen spreken. Dat de behandeling minstens zo goed zal zijn als in Nederland, is niet altijd vanzelfsprekend. Je kunt dan overwegen om de vakantie af te breken en terug naar Nederland te gaan.
Als een zeeman klachten heeft, dan werkt dat niet helemaal op dezelfde manier. Het schip moet in ieder geval in een haven liggen. En even terug naar Nederland is niet mogelijk: is het een noodgeval, dan moet men vaak meteen het ziekenhuis in en is het geen noodgeval, dan kan een arts het in het buitenland ook vaak prima. Het euvel moet wel snel verholpen kunnen worden, want een schip kan niet vertrekken met een man minder. Waarom ik dit verhaaltje nu zo schrijf? Bas heeft een vulling in zijn kies verloren. Een klein euvel, maar daarvoor moet hij vandaag naar een tandarts op Malta, want je kunt niet de zee op met een gat in je kies. (Als je pijn gaat krijgen, zou in nood de kapitein de kies moeten trekken....) Tandartsen op Malta hebben het razend druk, want het land heeft, met 33, het kleinste aantal praktiserende tandartsen in de Europese Unie per inwoner. (Het gemiddelde van de EU ligt op 71 per 100.000 inwoners.) Aangezien Bas hier in Nederland al een week niet kan slapen als hij voor controle naar de tandarts moet, heb ik wel heel veel medelijden met hem vandaag! Ik hoop dus maar, dat de tandarts een vrouw is waar hij graag met open mond naar gaat kijken!
15 jaar geleden, op de dag af, won de film 'Titanic' maar liefst 11 Oscars! Het verhaal gaat over een man en een vrouw die verliefd worden op elkaar. Op zich niet zo bijzonder, ware het niet, dat hun toekomst wreed verstoord wordt door het zinken van het stoomschip waarbij de man (en 1500 mensen met hem) komt te overlijden.
Het zal best een prachtige film zijn, maar als raszeemansvrouw heb ik er een hekel aan. Eén keer slechts, kwam ik al zappend midden in de film terecht. Het duurde een tijd voordat ik doorhad, dat het hier om de Titanic ging, waar ik principieel niet naar wilde kijken. De zeeman zelf heeft er minder moeite mee en heeft de film samen met zijn schoonouders in de bioscoop gezien!
Het huis is behoorlijk stil zo zonder anderen behalve mijzelf. Het blijft raar om tegen jezelf te praten. Het is dan ook erg leuk, als ik aangename visite krijg. We hebben samen gegeten (biefstuk met sjalotten en champignons, boontjes en knoflookaardappelen) en veel gelachen en dan vliegt de tijd. Gisteren heb ik ook nog even een schilderijtje afgemaakt! Het was een geslaagde dag! Bas ligt nog rustig (een klein vuiltje kwam nog wel langs met windkracht 7) te wachten bij Malta. Die rust moet nu wel snel over zijn, anders begint hij zich te vervelen.
) en mag hij blijven zitten. Ik vraag me wel af of Meneer Bonestroo (naam van de schildpad) hem niet op gaat eten van de zomer! Kikkerbilletjes lust hij vast ook wel.
(helaas kun je vanwege de veiligheidsvoorschriften niet meer op de kade zelf komen)
