De afgelopen oversteek van Rotterdam naar Corpus Christi besloeg 6.031 mijl (11.170 kilometer). Best ver! Vandaag is er een afstand van een veel grotere eenheid afgelegd: de robot 'Curiosity' landde vandaag om 7.20 uur op Mars en legde maar liefst 567.000.000 kilometer af. Deze Amerikaanse verkenner deed er maar 10 keer zo lang over als de zeesleper 'Rotterdam'! De robot zal de aankomende twee jaar op zoek gaan naar sporen van leven op Mars. Bij natuurkunde leerden wij ooit: afstand = tijd. Een waarheid, maar kan de volgende formule dan: 1000x afstand = 10 x tijd ? Of vergelijk ik nu appels met peren? In ieder geval rijdt er nu een autootje rond op deze rode planeet! Een superstaaltje! Helaas zijn de kosten er ook naar: 2,5 miljard dollar!
Het watersportseizoen is in volle glorie aan de gang. Het is ook bijzonder fijn, om vrije tijd op het water door te brengen. Vrije tijd is er voor de 'Rotterdam' niet bij en aan boord kan het hele jaar als watersportseizoen bestempeld worden. Tussen de bedrijven door, kreeg ik Bas zover om een foto van de 'Rotterdam' aan de kade te sturen.
Duidelijk is de zogenaamde beleefdheidsvlag (U.S.A.vlaggetje) in de voormast. De Nederlandse Driekleur wappert achteraan. Van de meestbezochte landen heeft de zeesleper vlaggetjes aan boord. En belanden ze in één van de andere landen, dan komt de vlag zo spoedig mogelijk aan boord, want beleefd hoor je te zijn!
De mijne is langer, oh nee, nieuwer, oh nee, toch niet....
Een paar items geleden, schreef ik over een 'leermoment' i.v.m. de lengte van de bakken van Heerema. Nu kun je met halve informatie geen hele waarheden vertellen. Van mijn echtgenoot kreeg ik daarom met enige vertraging de andere helft: de bakken van Heerema hebben allemaal een nummer. De honderdtallen en tientallen geven de lengte in feet aan en het nummer van de éénheden geeft de volgorde van bouwen aan: 541 betekent daarom een bak men een lengte van 540 feet en de eerst gebouwde in deze serie, 542 betekent een bak van dezelfde lengte, maar dan is het de tweede. Aan boord van de 'Rotterdam' wordt mijn blogje ook gelezen, dus nu weten ze ook, dat de sleep van de 'London' niet langer was dan die van de 'Rotterdam' maar wel NIEUWER! Ze hebben daar in een deuk gelegen om mijn informatie! Wat is dat toch met mannen en wie het wint met afmetingen?
Het is lekker gezellig hier thuis, want er is visite. Dan wordt er gelachen en gekletst en ben je in je hoofd niet bezig wat je nu weer voor raars zult verzinnen om te gaan doen. Ik vind het namelijk niet gemakkelijk nu onze dochter op kamers zit en Bas op zee. De meest rare dingen ga ik doen, vergelijkbaar met de eerste week van een reis, alleen duurt deze 'eerste week' al een maand. Ik ben wel benieuwd wanneer ik weer het gevoel heb, dat dit de 'Normaal' is. Mijn motto "een dag niet gelachen, is een dag niet geleefd" vul ik gelukkig wel in, want lol maak jezelf!
De 'Rotterdam' is gisteren aangekomen in Galveston en hiermee is de sleepreis helemaal ten einde. Het was een heerlijke reis, die ook nog eens helemaal niet in piratengebied kwam. Het is inmiddels bekend, dat zeelieden gevaar lopen bij het uitoefenen van hun beroep. Dankzij allerlei maatregelen, zoals het organiseren van konvooien en in enkele gevallen één op één bewapende begeleiding en hardere controles, is het aantal overvallen met ongeveer 1/3 afgenomen. Dat neemt niet weg, dat er in de eerste zes maanden van dit jaar 20 schepen gekaapt zijn, 334 zeelieden gekidnapt zijn, 4 doden en 9 gewonden te betreuren zijn. We zijn er nog niet.
Jaaaaa! Het is gelukt om de binnenkomst van de 'Rotterdam' te volgen via een paar webcams! Mijn hele dag is nu goed! Piepklein, maar goed te herkennen: Leuk detail is wel, dat ze vanuit de andere kant kwamen als ik (een vrouw natuurlijk ) gedacht had!
Zojuist, om 23.56 uur, ging het schip weer de andere kant op. Daar heb ik even op gewacht. Nu op naar Galveston!
Met een rotvaart is de 'Rotterdam' met de sleep van Rotterdam naar Corpus Christi gevaren. Vandaag komt zij in de haven aan na een geslaagde reis. Ik ben al geïnstrueerd, dat ik haar op diverse webcams voorbij kan zien komen en Bas heeft beloofd, dat hij flink zal zwaaien. Nu staan de camera's over het algemeen niet in het water en is de afstand tot een eventueel passerend schip behoorlijk groot. Ik hoop, dat ik hem wel kan zien. Hij hoeft zich in ieder geval niet te scheren! Dat doet me denken aan de eerste keer dat hij voor de webcam zou verschijnen. De plaatselijke webcam stond pal achter het achterschip van de zeesleper waar Bas toen op zat, gericht. We hadden een tijd afgesproken waarop Bas de wal op kon om even voor die camera te gaan zwaaien zodat ik hem kon zien. Natuurlijk zat ik ruim vantevoren al te kijken naar het betreffende stukje kade en warempel: daar verscheen een figuurtje van 2,5 cm groot, wat Bas wel kon zijn. Helemaal blij haalde ik onze dochter ook erbij, want nu konden we voor het eerst papa zien!! Wij natuurlijk aan het zwaaien en lachen, want hij kon ons vanzelfsprekend niet zien zwaaien. Tot opeens een duidelijk vrouwelijk poppetje verschijnt, de hand van ons object vastpakt en samen lopen ze het beeld uit..........
Werkelijk een anticlimax!! Onze dochter en ik zitten elkaar perplex aan te kijken. Ik mompel: "Dat was dan vast papa niet", maar het was wel heel apart om te zien. Gelukkig bleef ik wel kijken tot een paar minuten later Bas in beeld kwam, compleet in oranje overal en met helm op! En hij zwaaide!!! Later hoorde ik van hem, dat hij zich speciaal geschoren had om goed voor de dag te kunnen komen.
In het afgelopen verlof, leerde mijn echtgenoot mij fijntjes, dat de nummers van de bakken van Heerema gelijk waren aan het aantal feet. Dit als antwoord op mijn blijkbaar domme vraag, of de 405 groter was dan de 541. In mijn ogen had het nummer ook wel het bouwnummer kunnen zijn. Vandaag stond er in het krantje van Piet Sinke een foto (van Hans Stoop) van de zeesleper 'London' met de bak 542. Ik weet nu zeker, dat de 'London' een grotere sleep heeft dan de 'Rotterdam' met haar bakje van 541 feet!
Vandaag vaart de 'Rotterdam' door Straat Yucatan: een zee-engte tussen Mexico en Cuba. Aan de Cubaanse kant ligt Kaap San Antonio en aan de Mexicaanse kant Kaap Catoche (bet."thuisland" in het Maya). In 1511 leed en Spaans schip schipbreuk in deze Straat, waarbij iedereen om het leven kwam behalve Gonzalo Guerrero (ontdekkingsreiziger) en een priester. Ze werden gevangen genomen door een Mayastam en als slaaf gebruikt. Guerrero paste zich snel aan en trouwde met een Mayavrouw.
Acht jaar na de schipbreuk kregen ze de kans om weg te gaan uit de stam, omdat een Spaanse expeditie langs kwam om te kijken of het waar was, dat er twee blanke mannen tussen de Maya's leefden en ze mee te nemen. De priester wilde mee, maar Guerrero niet. In de '30er jaren sloeg hij, als militair bij de Maya's een Spaanse invasie af. In 1536 werd hij gedood tijdens een slag met de Spanjaarden.
Heerlijk, he? Eindelijk warm weer! Met 30*C. voorspeld in Nederland, zoekt menigeen verkoeling op het Noordzeestrand. Bij ons is de regel, dat we (lees: ik, want de zeeman ziet natuurlijk zeer geregeld de zee) minstens 1 x per jaar de zee moeten zien. Aangezien we dit jaar al in IJmuiden zijn geweest, op bezoek bij de 'Rotterdam' toen Bas met verlof was èn ik een uitstapje naar Vlissingen/Middelburg heb gehad, is aan deze regel ruimschoots voldaan. Anders weet ik zeker, dat ik vandaag ook op reis naar de zee was geweest!
In het DeLaMar Theater in Amsterdam (Marnixstraat 402) is vandaag de komedie 'Het geheugen van water' te zien. Het is een voorstelling met drie zussen die bijeen komen aan de vooravond van de begrafenis van hun moeder. Voor
het eerst sinds lange tijd zijn ze weer samen en terug in het ouderlijk huis.
Dit leidt tot scherpe en komische confrontaties en dialogen, waarin verborgen
geheimen aan de oppervlakte komen. Alle zussen herinneren zich dezelfde
gebeurtenissen uit hun jeugd op een andere manier. Wat is de waarheid en hoe
betrouwbaar is ons geheugen? Wat weten we eigenlijk van onze familie? En van
onszelf?
Dit zou nog echt een voorstelling zijn waar we met de zeemansvrouwen van de V(ereniging)M(aritiem)G(ezinskontakt) naar toe zouden kunnen gaan! Normaal mogen de mannen ook altijd mee in onze groep, maar deze keer zou dat niet kunnen, want het is Lady's Night in het theater!
De VierDaagseweek van 2012 is nu definitief voorbij. Via Gladiola is schoongespoten, de kroegen zijn geschrobd, de campings zijn opgebroken en de pontonbrug is afgebroken. De veerpont van Cuijk kan de overtocht over de Maas weer voor haar rekening nemen. Die namen van de ponten zijn wel bijzonder. Was het vroeger 'God zij met ons (I, II of III)' is het nu 'Spes mea' (=mijn hoop). Brrr, niet echt vertrouwenswekkend om daarmee het water op te gaan!
Het internet doet het weer! De regio van de Bermudadriehoek is alweer ruimschoots achter de Rotterdam. Op dit moment vaart de sleper pal Zuid van de Dominicaanse Republiek. Heel grappig dat de wereld zo klein is, want ik zit hier thuis net een boek te lezen van een oud Dominicaan!
Als men praat over de Dominicaanse Republiek, dan wordt corruptie in één zin met de naam van het land genoemd, wat in alle lagen van de bevolking voorkomt tot en met het bestuur. Het land is een exportland met produkten als kleding, schoeisel, electronica, tabak, rijst, koffie, cement en staal. Vrijwel alles is bestemd voor de U.S.A.
Zeeman kom je in ons land regelmatig tegen. Zo is er de prijsvechter, de man met het beroep (natuurlijk ) en is er zelfs een koffie-, en theehuis in Vlaardingen dat 'De Zeeman' heet! Je kunt er heerlijk genieten van eigengemaakte taarten, brownies, sandwiches, shortbread, dundee cake en lemoncurd-taart. En natuurlijk warme scones, geserveerd met echte clotted cream. Verder heel veel soorten thee en versgebrande koffie. Hmmmmm, lekker! 'De Zeeman' is te vinden in de Hoogstraat 205 in Vlaardingen!
Scheepvaart is de grootste tak van vervoer wereldwijd. Het is efficiënt om goederen over het water te vervoeren. Toen ik op de bak van de "Rotterdam" zat, kwam er een boot voorbij waarop stond: "hier vaart een file van 16 vrachtwagens met afval". Een eye-opener!
Een ander vervoersmiddel is de trein. Vandaag is het de verjaardag van de Trans-Siberische spoorlijn. Hij loopt van Moskou naar Vladivostok en verbond een groot achterland met een belangrijke haven. Het heeft maar liefst 60 jaren geduurd voordat hij klaar was en veel mensenlevens geëist. (De aanleg ging in fases en deze fases sluiten qua tijd niet op elkaar aan.) Om het Baikalmeer over te steken, werd de trein op een veerpont geladen totdat de lijn om het meer klaar was. Sinds een kleine 10 jaar is de spoorlijn electrisch geworden.
Deze treinreis lijkt mij geweldig om mee te maken. Ooit, als we genoeg verlof (en gespaard) hebben, gaan we dat doen!
Op dit moment vaart de 'Rotterdam' het paaigebied van de paling in! De dieren trekken namelijk steeds naar dit gebied in het hart van de Saragossazee, een zeer zout gebied vol zeewier, om er eieren af te zetten. Door het hoge zoutgehalte in deze zee zijn er minder vijanden voor de pasgeboren aaltjes.
Hierna trekken de dieren weer richting Europa. Helaas doet internet het aan boord nog steeds niet. Daardoor kunnen er ook geen weersberichten doorgegeven worden en kan ik alleen schatten waar Bas precies is. Pal Oost van de Bermudadriehoek! Ging vroeger het kompas raar doen in dit gebied, is het nu internet. Dat is natuurlijk het 'Kompas van de moderne tijd'!
Gisteren werd ik verrast door een telefoontje van de kapitein. Normaal communiceren we via de e-mail of de MSN. De webcam doet het helaas ook op deze boot niet. Voor een volgend gesprek maken we altijd een vervolgafspraak, alsof het bij de dokter is. Nu heeft de 'Rotterdam' problemen met het internet aan boord en kunnen we helemaal niet MSN-en. Erg jammer, want chatten heeft als voordeel, dat we min of meer een echt gesprek kunnen voeren. Om er nu voor te zorgen dat ik niet voor niets zat te wachten, belde Bas even op. Heerlijk om zijn stem even te horen, ook al was het om te zeggen dat hij niet online kwam. Ik werd verder nog verrast door de lijstenmaker. De laatste creatie van mij zit in de lijst en ik kon het natuurlijk niet laten om hem direct naar de besteller te brengen! Hij hangt nu keurig aan de muur.
Nelson Mandela is vandaag 94 jaar geworden. Hij staat bekend om zijn strijd tegen Apartheid. De leider van het ANC werd in 1964 veroordeeld tot levenslange gevangenisstraf. Hij werd vrijgelaten in 1990. In 1994 werd hij gekozen tot President van Zuid-Afrika, een taak die hij zou vervullen tot 1999. (dát is pas doorwerken na je pensioen!) Tijdens de vakantie van de kapitein en zijn dochter is het Apartheidsmuseum bezocht. Ze waren er diep van onder de indruk! Volgens Bas was het een objectieve weergave van de gebeurtenissen, met de voordelen en de nadelen.
Vandaag wordt er van iedereen verwacht, dat hij/zij 67 minuten wat goeds doet voor de mensen om zich heen. 67 minuten staan symbool voor de 67 jaren waarin Nelson Mandela opgesloten streed voor de rechten van de mens. Ik vind, dat dat best uitgebreid kan worden tot 94 minuten, de leeftijd van Meneer Mandela! Wat gaat u doen?
Vandaag is de eerste wandeldag van de Nijmeegse 4-Daagse. Het heeft vanmorgen wel geregend, maar in de vroege ochtend klaarde het al op. De meeste lopers komen zo rond 15.00 uur binnen. Het is een druk en leuk feest. Ooit, in onze verkeringstijd hebben Bas en ik ook geoefend voor de 4-Daagse. Uiteindelijk was de zeeman op zee in juli van dat jaar, maar het oefenen alleen al was gezellig genoeg geweest.
