De Rotterdam is betrokken bij de berging van de Deneb. Dat is oud nieuws. Aan de overkant van de kade waar het werk aan de gang is, staat een spotter de boel te fotograferen! Altijd leuk, als hij een foto van Bas (in zijn oranje overall) kan schieten:
De zeevaart kampt in Nederland met een enorm tekort aan zeevarenden. Bij Svitzer Ocean Towage is dat niet anders. De babyboomkinderen gaan ook hier met pensioen en dat zorgt voor grote carrière-kansen! Voor alle geïnteresseerden raad ik aan, om onmiddellijk navraag te doen op het kantoor in Hoofddorp. (gegevens kunnen via mij opgevraagd worden!) Zonder dat het gelijk een reclamepraatje moet worden, zag ik in het verenigingsblaadje van de Vereniging Maritiem Gezinskontakt (het Spuigat), dat het Loodswezen ook mensen nodig heeft. Ze hebben echter een heel bijzondere aanpak: ze richten zich op de zeemansvrouwen! En dat met een vreemde advertentie:
Ik moet bekennen, dat Bas zo'n vijftiental jaar geleden serieus over een overstap naar het loodswezen nagedacht heeft. Na veel gepraat, kwam er eigenlijk uit, dat hij véél liever bleef varen op de zeeslepers! Dus zo gezegd, zo gedaan. Voor de klùsjes heb ik hem niet persé nodig in huis! De meeste kan ik zelf en de overige die hebben alleen maar een beetje organisatorisch talent nodig. Òf Bas doet ze in het verlof, òf ik regel iemand die het voor ons kan/wil doen! Dat is niet een reden om je man bij huis te willen hebben. Ik ben benieuwd of de zeemansvrouwen die ik ken, er ook zo over denken. 't Wordt vast een interessante discussie onder zeer zelfstandige vrouwen! En hoe zouden anders alleenstaande vrouwen zonder man kunnen overleven?
Ik denk, dat degene die deze advertentie verzonnen heeft, géén zeemansvrouw is!
Ik ben een mooi weer visser. Afzien langs de visvijver, met tentjes en ligbedden is aan mij niet besteed. Gewoon met mijn vaste stok van 3 meter, een tuigje en brood als aas, vermaak ik me prima. Een grote paraplu wil ik nog wel meenemen tegen te veel zon en een enkele bui. Als de kapitein thuis is, mag hij mee om koffie in te schenken en komt hij aan het lezen van zijn krantje toe. Meestal vang ik voorntjes. Dat is leuk vissen, want ze bijten gemakkelijk en zijn talrijk aanwezig in de visvijver van de vereniging. Onlangs is er een onderzoek geweest in de vijver, want de grotere vissen leken te ontbreken, hoewel de héle grote vissen (die ik dus liever niet aan mijn hengel heb) het prima deden. Dat was wel vreemd, want die héle grote vissen, waren eerst toch ook middelgrote vissen geweest. Uit het onderzoek kwam naar voren, dat aalscholvers de oorzaak was van het aangetoonde tekort aan middelgrote vis. Nu heeft de vereniging het plan om zogenaamde drijvende hekken in het water te plaatsen, zodat de vissen daaronder kunnen schuilen! Ik hoop, dat dat helpt. Misschien kunnen ze er nog wel drijvende eilanden van maken, dan ziet het er ook nog leuk uit en gooi je je draad niet door het gaas, waardoor je het kwijt raakt.
Het zeemannenbestaan is af en toe zwaar, maar soms kun je met een avondje uit de krenten in de pap goed zien! In Algeciras is het feest (feria) deze week. Bas kon mooi de wal op en heeft voor ons, thuisblijvers wat leuke foto's gemaakt. Mooi geklede vrouwen, gezelligheid en goede muziek. Wat wil een (zee)man nog meer? Natuurlijk moet hij stoer doen en is hij in die mooi verlichte draaiende 'schommel' gegaan! Ik denk, dat er meerderen onder de lezers zijn, die gráág vanaf een afstandje kijken! Ik in ieder geval!
Terwijl hier langzamerhand de Kanaalkoorts begint toe te slaan, lees ik het volgende in de horoscoop (boogschutter) van de Kapitein: Er zal over een tijdje veel gaan veranderen in jouw leven. Toch heeft het weinig zin om daar nu al helemaal naar
te gaan leven. Je mag er natuurlijk al wel een beetje rekening mee gaan houden. Het is een goed idee om vandaag weer eens
een bezoekje te brengen aan iemand die je al lang niet gezien hebt. Je vindt het daardoor misschien moeilijk om zomaar
weer contact te zoeken. Die ander zal het waarschijnlijk alleen maar leuk vinden.
Dan krijg ik natuurlijk een glimlach van oor tot oor: ja, dat tijdje is om precies te zijn 3 weken en tot die tijd moet er gewoon nog gewerkt worden. Ja, je kunt er al wel rekening mee houden. Ja, als je net terug bent, moeten we altijd even wennen en jazeker zal 'die ander' het leuk vinden! Maar het bezoekje van Vandáág?? Dat kan ik niet plaatsen!
Hier in ons kikkerlandje, staan we vlak voor een grote weersomslag. De regen hebben we nu wel voldoende gezien! Aankomend weekend zal het zomerweer in volle glorie verschijnen. Weersomslagen leveren ook mooie plaatjes op in Spanje. Zo stuurde Bas mij een prachtige foto van een opkomende mistbank:
Vandaag las ik op www.nu.nl het volgende: 'Hangmat-effect' bevordert slaap
Mensen slapen beter als ze heen en weer worden gewiegd. Dat hebben Zwitserse onderzoekers voor het eerst wetenschappelijk aangetoond.
Als mensen heen en weer worden gewiegd, zoals bijvoorbeeld in een hangmat, vallen ze dertig tot veertig procent sneller in slaap dan wanneer ze in een gewoon bed liggen.
Daarnaast slapen mensen ook dieper in een bed dat heen en weer beweegt. Dat meldt het Britse tijdschrift New Scientist op basis van een onderzoek aan de Universiteit van Genève. Noot van mij: één van de sympomen van zeeziekte is slaap! Dit zou maar zo een onderzoek naar zeeziekte kunnen zijn. Weer wat geld weggegooid? En ik weet zeker, dat Bas het niet met de uitkomst van dít onderzoek eens is als hij zich met een reddingsvest onder zijn matras wapent tegen het uit de kooi vallen tijdens een reisje in een heftige zee.
De zeeslepers "London" en "Singapore" zijn de Kaap de Goede Hoop aan het ronden. De zee kan daar zeer onstuimig zijn. Daar ze beide aan dezelfde klus bezig zijn, kan de ene boot, de ander goed zien. Ik denk, dat de bemanning van de "Singapore" wel schrok toen ze deze foto maakte:
(Kantoor: bedankt voor het doorsturen van de foto!) Gelukkig was het maar een golf die het hele achterdek en het dek van de matrozen liet verdwijnen! En zolang de bemanning zich niet bovenop het schavotje heeft verzameld, hoeft er nog geen reddingsactie ondernomen te worden.
Terwijl Bas hard bezig is om de slag om het behoud van de Deneb in Algeciras, was er 210 jaar geleden een andere slag aan de gang in hetzelfde gebied. De Engelsen hadden een blokkade opgeworpen bij Cádiz. De Fransen en Spanjaarden zagen dit als een groot gevaar voor de doorgang naar de Middellandse Zee. In een tweetal gevechten, die vanaf de kust bekeken konden worden, gingen de drie landen met elkaar op de vuist.
De zijderoute is een eeuwenoud handelsnetwerk dat China en het Midden-Oosten en het handelscentrum van het Middellandse Zeegebied met elkaar verbond. Zijde, goud, wierook, thee, kruiden en andere handelswaren werden via dit netwerk vervoerd. Natuurlijk kwam ook de taal, de cultuur en de religie van het Oosten in contact met het Westen en vice versa. Een reis via deze route was een lucratieve maar gevaarlijke onderneming. De afstand tussen de werelddelen zorde voor de nodige ontberingen en beveiliging was noodzakelijk. Na de Middeleeuwen kwam de zeevaart op gang en werden veel handelsgoederen via het water vervoerd. Op dit moment wordt er door de Chinezen ook een stuk van de zijderoute afgelegd. Ze hebben de route echter verlengd tot aan de Nieuwe Wereld en vervoeren...... een boorplatform : Harm, bedankt voor deze mooie foto!
Vandaag las ik op www.nu.nl een volgende uitvinding op het gebied van TV. Zo hebben we eerst de breedbeeld TV gehad, toen het toestel met verlichting, vervolgens het platte toestel, dan het 3D toestel en dan nu GeurTV! Dit is het artikel: Geurtelevisie komt eraan! UTRECHT Wetenschappers hebben een manier ontwikkeld om te kunnen ruiken wat je op televisie ziet.
Ze verwachten dat dit een volledig nieuwe generatie televisies zal opleveren. Televisieprogrammas zijn gemaakt om je zintuigen te prikkelen en emoties op te wekken.
Dit gebeurt nu alleen via geluid en beeld, maar als het aan een onderzoeksteam van de Universiteit van Californië ligt, dan komt daar in de toekomst ook geur bij. (einde quote)
Ik heb er zo mijn vraagtekens bij. Bas is namelijk op dit moment bezig met de omgeslagen Deneb. In de containers van het schip zat bevroren vis. Ik kan me iets voorstellen bij de stank die vrijkomt nu de stroom er al zo lang af heeft gestaan..... Mochten de beelden ooit op de GeurTV verschijnen, hoop ik, dat er bij het toestel wasknijpers worden bijgeleverd!
Eén van de voordelen van het zeemansvrouwenbestaan is dat je in bed eindeloos kan lezen zonder dat iemand er last van heeft! Zo ben ik op dit moment het boekje 'kleur' aan het lezen, over de zoektocht naar natuurlijke kleurstoffen overal op aarde. Het is een reisverslag, waar ik normaal gesproken niet al te dol op ben. Ik ga liever zelf op reis dan de verslagen van anderen te lezen, maar doordat het geheel over kleuren gaat, is dit toch een aanrader. Bij de beschrijving van 'meekrap' wordt een schilderij genoemd, waar Lord Nelson het leven geeft bij een zeeslag tussen de Engelsen en de Fransen. De britse zeemannen droegen in het begin van de 19de eeuw een rode zakdoek (gekleurd met meekrap) bij zich, hetzij om hun hoofd geknoopt, aan hun broekriem hangend, hetzij om hun nek geknoopt. Wat gemakkelijk om even te googlen naar een plaatje van dit immense schilderij van 182,5 cm x 247,5 cm(!) van Benjamin West: Nog verrassender is dat deze zakdoek bij ons bekend staat als een 'boerenzakdoek'.
Vandaag zullen we een volledige maansverduistering hebben, waarbij de maan in de schaduw van de aarde komt, zodat de zon niet op de maan kan schijnen:
Dit zijn verschijnselen waar ik dol op ben. Bas kan het ook wel waarderen, maar meer om mooie foto's ervan te maken. Een aantal jaar geleden, zijn wij zelfs een donker plekje op gaan zoeken om mooie foto's te kunnen maken. Donkere plekjes zijn hier in Dalfsen gelukkig erg gemakkelijk te vinden! Vandaag gaat het echter niet lukken om de verduistering te zien, want het fenomeen doet zich vlak na opkomst van de maan voor. Misschien ziet Bas hem wel in Algeciras! Ik zal het hem vragen! De onderstaande foto heeft Bas met zijn (toentertijd) nieuwe fototoestel genomen van een niet volledige maansverduistering in 2008:
Er zit niets anders op dan weer te wachten tot 28 september 2015.....
De afgelopen week is er heel veel gebeurd. Mijn beide ouders draaiden het ziekenhuis in. Gelukkig was het voor mijn vader een kort bezoek vanwege het opereren aan een dubbele liesbreuk en komt mijn moeder op dinsdag ook weer thuis van haar "nieuwe knie"-operatie. Natuurlijk heb ik ze van het weekend bezocht. Dat was het nieuws hier. Bij Bas gebeurde er ook eindelijk wat! Hij heeft een mooi klusje toegeschreven gekregen: een gekanteld schip in Spanje, de Deneb. Eindelijk leven in de brouwerij. Gelukkig zijn er op dit onfortuinlijke schip géén grote persoonlijke ongelukken gebeurd. Enkel wat schaaf-, en snijwonden. Van héél rustig, is het nu razend druk aan boord! En hij vindt het héérlijk!
Een man klop aan bij de Poort naar de Hemel. Met zijn verweerde gezicht zag hij er ouder uit dan dat hij was. Petrus deed open en stelde hem de vraag wat hij in zijn leven gedaan had om de hemel te verdienen. De stoere man zei: "Ik ben zeeman geweest, Meneer, gedurende heel veel jaren!"
Onmiddellijk vloog de deur open en Petrus zei: "Wees welkom! Kies je harp uit. Je hebt zeker jouw stukje hel al gehad!"
De schepen van Svitzer Ocean Towage staan droog. Dat wil zeggen, dat er op deze schepen geen flesje of blikje alcohol te vinden is, tot groot verdriet van de bemanning. Nu heeft iedere boot een ballasttank. In en zonodig uit deze tank wordt zeewater gepompt zodat het schip te allen tijde horizontaal blijft liggen. Een mooie uitvinding! Als ze die tank nou eens vullen met de hieronder bedoelde vloeistof, dan blijft het bovenstaande gewoon geldig!
Iemand die mij goed kent, weet, dat de titel van dit item uniek is voor mij. Ik ben meer van 'de gelijke'. Maar gisteren was het een ander verhaal: de roos die in de achtertuin over de pergola groeit, is dit jaar zo zwaar van bloemen, dat hij bij de eerste de beste regenbui naar beneden is gekomen. Nu is het over het algemeen niet zo erg, als een roos lager hangt dan bedoeld is, maar onder deze pergola loopt het pad naar de achterkant van de tuin. Op deze manier kunnen we er niet meer door. Ik was daarom van plan, om een extra steun aan te brengen in de vorm van een rozenboogje, maar die kan ik op dit moment nergens in ons dorp kopen. Daarom ging ik aan de slag met planken, een schroefboormachine, zaag, schoeven en al dat soort dingen. Helaas gaat het niet lukken: ik kan onmogelijk de roos omhoog duwen en ondertussen schroeven in de balk draaien hoog boven mijn hoofd. Dus heeft de roos gewonnen van deze zeemansvrouw. Tegelijkertijd heeft hij zijn ondergang daarmee getekend, want met de snoeischaar kan ik heel goed een doorgang hakken!
Terwijl hier langzamerhand de Kanaalkoorts begint toe te slaan, lees ik het volgende in de horoscoop (boogschutter) van de Kapitein:
Gisteren was één van mijn trouwste lezers jarig!
