Ga liggen en sluit je ogen

Er was eens een mierenhoop. Een hele grote berg zand in een bos waarin allemaal mieren leefden. Alle mieren waren hard aan het werk. Elke mier had zijn eigen taak. Sommige mieren bouwden tunnels, andere mieren zochten eten en weer andere mieren mochten voor de kleine babymieren zorgen.

Op een dag was er een mier die elke dag aar tunnels bouwde. Dat vond ze niet meer leuk. De mier besloot om de mierenhoop te verlaten. De andere mieren vonden dat niet goed, maar de mier wilde het heel erg graag.

De mier vertrok door het bos. Ze kwam bij een beekje. Het water klaterde zachtjes door het bos. Luister maar eens, hoor je het klateren? De mier had dorst en besloot van het water te drinken. Brr,… koud. Voel jij het ook? Voel maar eens met je handen aan het water. Proef je ook hoe lekker het water smaak?

En toen, floeps, viel de mier in het water. Ze werd een einde meegenomen door de rivier. Gelukkig kon ze zich vastgrijpen aan een blaadje dat aan de rand van de rivier lag.

Het werd avond en de mier begon zijn vrienden te missen. Hij zocht de weg terug. Hij hoorde hoe kleine takjes kraakten onder zijn voetjes. Luister jij ook maar eens naar het gekraak.

En kijk, daar is de mierenhoop. De mier was dolgelukkig dat hij terug bij zijn vrienden was. Ze ging vlijtig terug aan de slag met het bouwen van mieren. Kan jij eens kijken in de mierenhoop of je de mieren tunnels ziet bouwen, eten ziet zoeken, of voor de kleintjes zorgen of.. . wat doen de mieren verder nog in de mierenhoop?

Kijk maar eens goed en vertel het mij morgen maar.

Slaaplekker!