|
Het verhaal begint in een klein Bokrijk-achtig huisje in de Vlaamse Ardennen dat we, Adelaar en ik, een jaartje huurden. We waren meteen enorm gecharmeerd door de streek. Eens we zelf een huis wilden kopen, zochten we dus vanzelfsprekend in deze regio. Na enkele weken van immo-sites afschuimen en af en toe een woonst te bezichtigen, viel mijn oog in februari op een wel heel interessante aanbieding. Nog diezelfde avond gingen we het huis bekijken. Het had nog zeer veel opknapwerk nodig maar was zo uitzonderlijk mooi gelegen (naast een natuurreservaat) dat we meteen verkocht waren. We gingen meteen naar het immobiliënkantoor om een bod uit te brengen. Daarna moesten we nog enkele dagen wachten tot een zaterdag waarop reeds meerdere mensen een afspraak hadden gemaakt om het te bezichtigen. Dit was ook voor ons de eerste keer dat we het binnenin zagen. Alles zag er onafgewerkt uit, ook al lag er nieuwe elektriciteit en chauffage. Er stond een nieuw keukentje maar dat was nog veel te klein voor ons.
Na het bezoek was het even bang afwachten naast de telefoon maar er werd slechts eenmaal boven geboden waar wij meteen over gingen en voila, het huis was het onze. Nu ja, we moesten nog tot eind april wachten tot alle papieren rond waren en we het grootste deel van de ,door de vorige eigenaars achtergelaten, rommel opgeruimd hadden. Op 30 april 2006 verhuisden we definitief. En op 1 mei haalden we onze puppy op die net 2 maand geworden was. Ook de poes was snel aangepast en het plannen tekenen kon beginnen. In het begin was er van echt verbouwen nog geen sprake. We moesten eerst nog heel veel opruimen en naar het containerpark brengen en ook de tuin was overgroeid met distels en brandnetels. We hingen de elektriciteitsmeter op zijn toekomstige plaats en controleerden en trieerden de huidige elektriciteitskabels. Na enig gepruts konden we zo de mysterieuze stroompannes oplossen. Tegen de winter spoten we rond de ramen extra PU-schuim want de wind kon zo binnenwaaien door de talloze spleten tussen de kaders en de muur. De dakbedekking van het waskot bestond puur uit plastieken golfplaten dus daar dienden we het plafond beter te isoleren. Dit deden we echter wel met resten isolatiemateriaal en allerlei losse plankjes die we hier overal vonden. Dit is immers een zeer tijdelijke oplossing. We slaagden erin hier bijna twee jaar te wonen zonder al te veel grote veranderingen uit te voeren. We spaarden zoveel mogelijk en nu kunnen we dit voorjaar starten met de Grote Verbouwingen!
Birdy
|
