Ik voel me al een hele tijd onrustig. En ik bedoel niet enkele dagen of maanden maar eerder al een paar jaar. Soms gaat het beter en soms voel ik die onrust heel sterk aanwezig. Zoals nu.
Ik probeer voor mezelf te definiëren wat die onrust is maar het is heel moeilijk te beschrijven. Ik kan niet tot rust komen en rustig iets leuk doen. Een middagje een boek lezen, gaan zwemmen,... Voortdurend ben ik me bewust van de tijd die verder tikt en van wat ik eigenlijk nog allemaal zou moeten doen of van wat mijn partner misschien wel verwacht dat ik gedaan heb.
Ik heb een maand half-tijds gewerkt. Ik was op voorhand met dat vooruitzicht zo blij! Ik dacht, eindelijk meer tijd voor mezelf! Eindelijk zonder tijdsdruk van alles kunnen doen wat ik graag doe en niet wat er moet gebeuren en er verwacht wordt. Awel, toen ik halftijds werkte, was ik alles behalve productief. Ik kon mijn ritme niet vinden. Ik had precies nog minder tijd dan voorheen. En ik deed precies nog minder dan voorheen.
Ik voel me dus heel onrust en het stoort me mateloos!
Ik heb het gevoel dat ik maar wat aanmodder. Ik heb er veel over nagedacht en ik kan maar tot 1 conclusie komen, namelijk 'Ik ben niet gelukkig'. Ik ben niet tevreden op vlak van werk. Ik ben niet tevreden over het huis waar ik in woon (we zijn al 4 jaar volop aan het verbouwen en ben het kotsbeu en het einde is nog echt niet in zicht). Mijn relatie is niet meer wat het geweest is, constant spanningen.
Ik voel me dus heel onrustig en lijk ook nergens meer tot rust te kunnen komen en nergens meer rust in te vinden. En ik heb constant het gevoel te moeten blijven gaan, blijven presteren, blijven groeien en verbeteren.
Ik vind dus echt geen rust meer en ik kan er niet meer tegen!
Maar hoe los ik at op? Alles 1 voor 1 aanpakken? Maar hoe doe je dat? Hoe kom ik terug tot rust als ik nergens meer rust in vind. Hoe kom ik tot rust als ik niet tevreden ben en van alles wil veranderen maar me voortdurend geblokkeerd voel? Hoe vind ik rust als ik niet tevreden ben over mezelf?
