Dinsdag 27 juli deel 2

Deze avond had Rita iets nieuws geprobeerd om te maken. Vis met zeeeeer pikante saus en een iets gemaakt van maïs. Dat van maïs gemaakt was vond ik echt niet lekker, zelfs met veel saus kreeg ik het niet opgegeten. Het was de eerste keer dat ik het eten echt niet lekker vond. De vis was wel lekker en die heb ik dus wel opgegeten. Blijkbaar vond eigenlijk niemand het lekker en Rita heeft voor ons dan nog maar spaghetti gemaakt. Dit hadden we niet gevraagd, maar ze had dat uit zichzelf gedaan omdat ze zag dat we het echt niet lusten. ’s Avonds toen ik ging slapen had ik een gekkobaby op de kamer. Handig die eet alle vervelende muggen op die op mijn kamer zitten.

Woensdag 28 juli

Vandaag hebben we niets anders gedaan dan gewerkt. Het hout een eerste laagje verf geven, het hout schuren, het hout schilderen, knippen, lamineren en nog eens knippen. Gelukkig hebben de jongens van het huis ons weer goed geholpen. Rond 16uur ben ik samen met iemand anders gaan kopiëren. We hadden een hele berg mee om te laten kopiëren. Ik kan u zeggen geduld is een mooie deugd als je in Afrika zit. In het eerste winkeltje hebben ze 5 kopiërmachienes staan. Maar ze haalden daar alles door elkaar en kopiërde elk bladje een voor een en als ze het 3 keer moesten kopiëren dan moesten ze drie keer op de groene knop duwen telkens als de vorige kopie klaar was. Hier konden we onmogelijk de andere documenten laten kopiëren, want dat waren contracten en zo! En dan waren we uren zoet geweest om alles te sorteren en te controleren of alles er wel in zat. Dus wij verder toen het eerste klaar was en naar het volgende kopiërwinkeltje. Hier staat maar 1 machien maar ze halen de blaadjes niet door elkaar en drukken als ze er 3 moeten hebben op het knopje 3 en dan komen er drie ineens uit. Dat ging al iets sneller. Maar telkens als er mensen binnen kwamen namen ze die kopiekes er tussen. Ja en wij hadden een hele berg die nog gekopiërd moest worden en hadden dus geen tijd om te blijven wachten. Hop naar de volgende winkel. Verder in de straat waar het wat rustiger is vinden we twee winkeltjes dicht bij elkaar en we besluiten om elk een deel van de kopietjes te laten nemen. Dit keer hadden we goed gekozen. De kopietjes werden netjes in volgorde gehouden en het ging redelijk goed vooruit. De man die mijn kopietjes nam moest zelfs papier bijbestellen, want hij had niet genoeg voor al de kopietjes. Gelukkig leveren ze in Afrika zo’n dingen heel snel. Dus 3,5uur later waren onze kopietjes eindelijk klaar. Het wachten werd verzacht door de stoel die ons werd aangeboden en gelukkig konden we in de kopiewinkel waar ik stond ook water kopen, want het was een warme dag. Op zich was het wel goed dat we in 4 winkels zijn geweest zo hebben er 4 winkels weer wat geld verdiend.

Donderdag 29 juli

Vandaag heb ik van ’s morgens tot ’s avonds geknipt, gelamineerd weer geknipt en nog meer gelamineerd. Buiten werd er druk geschilderd. Alles moet vanavond klaar zijn, want morgen overhandigen we alles aan de leerkrachten. Vandaag is het de laatste schooldag in Ghana en vanaf morgen hebben de leerkrachten hier vakantie!! 

Vrijdag 30 juli

Vandaag is het de grote dag!! Onze ghanese collega’s krijgen al hun materiaal!! Ik sta deze morgenvroeg op om de laatste dingen mee klaar te maken. Na het ontbijt (het was verloren brood. Vorige week had iemand van ons dit gemaakt en nu had Frank die mee kookt dit voor ons gemaakt zonder dat wij het hadden gevraagd. Het is echt een schatje.) alles in de camionet steken (per school) en dan naar het educational center. Wij konden niet meer mee in de camionette dus vertrokken er een deel te voet. De andere volgde in de corsa. Halverwege kwam de lege corsa ons oppikken. We waren nog met zeven en ja hoor we zijn allemaal in de corsa geraakt. Met 6 op de achterbank. Nu ik zat vooraan en had een heel mooi zicht over de collega’s die achterin zaten. Het was namelijk zo dat we deze week een paar keer de taxi hebben genomen om naar scholen te gaan en dat ik dan ook vooraan moest zitten omdat enkele andere bang zijn als ze vooraan zitten. Het rijgedrag hier is dan ook niet te vergelijken met die van België. En eerst waren we dus maar met 4 om in de corsa te stappen en ze zeiden meteen “Veerle jij vanvoor.” En nadien pikte we nog 3 mensen op en die zijn allemaal achterin gekropen. In het educational center hebben we alles per school op tafels gezet. Eerst was er een bijeenkomst. Waarin een aantal Ghanezen nog eens vertelde dat ze het project zeker gaan opvolgen en dat ze willen dat de uitgekozen scholen een voorbeeld worden voor heel kpando, het hele district en zelfs van heel Ghana. Verder hebben wij het contract uitgelegd wat iedereen moest onderteken. Hier staat oa. in dat het een samenwerking is voor meerdere jaren, dat er een evaluatie moet komen in de loop van elk jaar, dat de scholen zullen geïnspecteerd worden door het educational office, het educational comite en door de mensen van Tsatsaboli. Er staat ook in dat de volgende studenten in dezelfde lijn zullen gaan werken, dat de mensen zelf ook kunnen vertellen waar er nood aan is in hun school. Maar ook dat als blijkt dat ze de materialen niet gebruiken of ze verdwenen zijn dat de samenwerking onmiddelijk kan verbroken worden en dat het materiaal zelfs kan weggehaald worden. Dus hebben we onze collega’s nog eens op het hard gedrukt het materiaal te gebruiken en als er iets stuk gaat door het gebruik dat dit geen ramp is als het maar gebruikt wordt!! Na de hele uitleg en het tekenen van het contract zijn we per school naar buiten gegaan en hebben we hen al hun materiaal laten zien. Het was precies sinterklaas. Ik kan je zeggen dat het leuk was om al die dingen waar we erg lang aan hebben gewerkt te kunnen geven aan hun. Hun gezichten waren geld waard. Liesbeth de kleuterjuf van RC boys was dolgelukkig toen ze zag dat ze de puzzel had gekregen waarbij de kinderen het patroon moeten zoeken bij het juiste prentje. We hadden zo maar 1 puzzel en we moesten dus kiezen aan wie we hem gingen geven. Ik had toen gevraagd om hem aan haar te geven omdat zij er zo mee bezig was toen we hem mee naar de klassen hadden  genomen. Ze was heel blij. Ze waren allemaal blij. We hebben ook ijzeren kisten laten maken voor alles in te steken zodat het materiaal op slot kon. Er was echter nog maar 1 kist klaar dus die hebben we al laten zien. We hebben elke school 1 kist beloofd en van elke school komt er 1 juf hem halen als ze klaar zijn. Je moest zien hoe gelukkig ze er mee waren. Ook de springtouwen en de ballen die ze kregen vonden ze erg goed!! De scholen hebben echt niets om spelletjes mee te spelen of om de kinderen mee  buiten te laten spelen. Sommige scholen kregen iets wat een andere school niet gekregen had en dat vonden ze eerst wel wat raar, maar als je hen dan uitlegde dat we bijvoorbeeld nu maar 1 ervan hadden, maar dat er volgend jaar meer van zullen komen of dat die nog moeten komen omdat ze besteld zijn maar nog niet klaar dan was het wel oké. De school waar ik de kleuterjuf alles uitlegde kwam voor enkele onder ons heel ondankbaar over omdat die niet enthousiast stonden te springen, maar toen ik begon te praten met de kleuterjuf was ze wel heel blij met al het materiaal. Ook de directeur van die school was heel blij en had een goed zicht op wat er nog allemaal ontbrak in haar school. Zo zie je maar weer dat een eerste indruk niet altijd klopt. Ik ben echt blij dat ik verder heb gepraat met die school. Dat het niet bleef bij hier is je materiaal en trek er je plan mee. Zo vertelde de directeur me dat ze hier per kind 4,5 ghanese cedi krijgen per kind per jaar en daar moeten ze het met doen. Omgerekend als je een goede wisselkoers hebt is dat 2,5€ per kind per jaar. Als wij dan zien dat een ijzeren kist al 160 cedi kost dan heb je het geld van 35,5 kinderen al opgebruikt. Ook de andere materialen die we hier gemaakt hebben zijn verschrikkelijk duur als je weet met hoe weinig geld ze rond moeten komen per kind. We hebben onze adressen uitgewisseld en nog een beetje gebabbeld. Bijvoorbeeld over het weer. Het is moeilijk voor de mensen hier om te begrijpen dat de winters bij ons heel koud kunnen zijn en dat het dan soms vriest en sneeuw. En dat we dan ook naar school moeten vinden ze helemaal raar. Nadat ik had uitgelegd dat we dus 3 soorten kleren hebben voor winter, tussenseizoen en zomer en dat er ook verwarming is in onze huizen en scholen en dat onze gebouwen helemaal toe zijn begrepen ze het al een heel klein beetje. Ze vonden het wel gek dat wij dus kleren moeten hebben voor elk seizoen en vroegen me of we het dan opbergen en volgende winter weer dragen. Ze zouden graag eens naar België komen om te zien hoe wij wonen en werken. Maar daar zijn een aantal opstakels die het een beetje ingewikkeld maken. 1 een visum krijgen voor hen is niet makkelijk, 2 geld om hen naar België te halen, want de mensen hier hebben het geld niet om het vliegtuigticket te betalen. De leerkrachten hebben ons verder nog 100 keer bedankt voor alles wat we hen gegeven hebben. Ze zeggen ook dat ze ons gaan missen en om eerlijk te zijn ik ga enkele van de kleuterjuffen ook wel missen. Het zijn zo’n toffe mensen. 

Morgen moeten we vroeg opstaan, want we gaan naar de kust. We gaan tot maandag avond of dinsdag morgend naar daar dus ten vroegste dinsdag komt er weer een bericht op de blog.

Zonnige groetjes met af en toe een wolk

Veerle   

30-07-2010 om 20:21 geschreven door Veerle  

Zondag 25 juli

Vandaag hebben we een hele trip voor de boeg.  We vertrekken om 9.30uur met ons lunchpakketje naar de hoogste berg van Ghana. Enkele onder ons denken (of misschien hopen) dat we die een heel stuk met de auto gaan oprijden. Niets was minder waar. Toen we dichter bij de berg kwamen zag je al snel dat je daar onmogelijk met de auto op kan rijden. Inkomgeld betalen en ook per fototoestel dat je meeneemt moet je een halve cedi betalen! Maar dat heb ik er graag voor over! De tocht kon beginnen. Al heel snel werd duidelijk dat het een heel vermoeiende klim ging worden. Het is constant klimmen!! Zelden een plat stuk! Het pad bestaat uit zand, kleine losse stenen en grotere rotsblokken. Af en toe hangen er touwen waar je je aan kon vasthhouden. Het pad loopt stijl omhoog en constant door de jungle je hebt dus geen uitzicht op de omgeving. Misschien was dat ook maar goed zodat je niet zag hoe diep je kon vallen! Op sommige stukken dacht ik echt “hoe geraak in in godsnaam weer beneden?”. Ik kan je ook zeggen dat de klim zeer vermoeiend was. Mijn longen spartelde een beetje tegen!! Maar ik wilde de top van de berg halen!!! Met de nodige rustpauzes ben ik uiteindelijk boven geraakt. Het laatste stukje was echt moeilijk om op te geraken. Na even uitblazen kon ik eindelijk van het uitzicht genieten. Dat was echt wel de moeite!!!! Overal bergen, bomen, huisjes, wegen, en de waterval!! Zo mooi we stonden op het dak van Ghana!! De eerst volgende berg naast ons was hoger dan de onze, maar die berg ligt in Togo! Het uitzicht was werkelijk adembenemend!! Ik was blij dat ik daar boven stond.  Na een tijdje van het uitzicht te genieten begon de afdaling. Op de plekken waar ik in het stijgen dacht hoe geraak ik ooit weer beneden ging het niet zo vlotjes. Gelukkig waren de jongens van het huis mee en heeft een van hen me geholpen.  De afdaling is niet zo vermoeiend als het klimmen. Maar wel vermoeiend voor de benen. Ik was blij dat ik boven was geweest want het uitzicht was fantastisch mooi, maar ik was toch ook blij dat ik beneden was en dat er dan ook nog iemand stond met een koelbox vol koude drankjes maakte het  helemaal  af.  Onder een afdakje hebben we ons lunchpakket opgegeten. Ik trok mijn badpak aan (er waren daar wc’s) en toen trokken we naar Wli. Daar gingen we weer naar de waterval. Daar waren we vorige week al wel geweest, maar dat is zo mooi dat we er terug naar toe wilden. We hadden weer geluk de toeristen die er waren gingen weg toen wij er aan kwamen dus hadden we de waterval weer voor ons alleen!! Zalig. Ik ben deze keer onder de waterval gaan staan. Nu dat is makkelijker gezegd dan gedaan, hoe dichter je bij de waterval komt hoe kouder het wordt. Er staat een koude wind van de kracht van de waterval. O ja de waterval van Wli is de hoogste van West Afrika. Het water zelf is ook heel koud.  Hoe dichter ik bij de waterval kwam hoe minder ik nog kon ademen. De koude snoerde mijn adem helemaal af, maar ik moest dit toch gedaan hebben. Samen met Audrey gingen we op het gemakje naar de waterval. Je moest dan ook nog uitkijken voor rotsblokken die onder water zaten. Daar ben ik een paar keer bijna over gevallen. Maar uiteindelijk stond ik onder de waterval!!! Een heerlijk gevoel!!! Na de waterval heerlijk genieten van de zon op mijn handdoekje. Al snel ben je weer helemaal droog. Toen we in het water stonden kwam er een regenboog op. Die is gebleven tot we weggingen. Op een gegeven moment veranderde de windrichting zo dat de waterval plots 5 meter meer naar rechts in het water neerkwam. Een mooi zicht, zo zag je de rotsen achter de waterval. Op de rots naast de waterval hangen honderden vleermuizen en af en toe vliegen er eens enkele in het rond om dan weer te gaan slapen, maar plots vlogen er echt honderden tegelijk boven ons hoofd een mooi  en indrukwekkend gezicht. Samen met twee andere meisjes ben ik wat vroeger vertrokken om op de terugweg nog enkele mooie foto’s te kunnen trekken, want de flinders gaan altijd vliegen als er veel volk aan komt. De twee andere waren al snel verderop met als voordeel dat ik dus op het gemakje foto’s kon trekken. Vlinders, libellen, een rups, een spin, een miniduizendpoot, bomen, bergen, een soort van vlieg.

’s Avond als we weer terug in het huis kwamen waren we allemaal moe. En hadden we honger. Als eten kregen we rijst met rode saus en een klein stukje kip!

Maandag 26 juli

Deze ochtend toen ik wakker werd was ik niet zo stijf, maar in de loop van de dag werd ik stijf in mijn bovenbenen.  We zijn weer naar twee scholen geweest. In de eerste school waren er weer heel veel kinderen. En er is bijna geen structuur. De juf van de ene kleuterklas was er niet en dus mochten we daar aan de slag zonder juf. Wij splitsten ons in twee groepen en ik ging mee in de klas zonder juf. De kinderen lopen daar gewoon over de tafels en stoelen!! Na veel gebaren zijn de kinderen dan toch gaan zitten!! Klein detail in de eerste kleuterklas spreken ze bijna uitsluitend Ewe dus dat was een hele uitdaging. Nu konden we de plasticine uitdelen en konden de kinderen beginnen spelen. De kleuters wisten niet zo goed wat ze er mee moesten doen. We leerden hen dus ballletjes maken en wostjes rollen en pannenkoekjes maken. De kleuters riepen een hele tijd door elkaar. Als je een foto wil trekken beginnen ze allemaal te gillen. In de klas naast ons waren ze allemaal aan het kleuren. Ze kribbelde eigenlijk gewoon wat lijnen en cirkels op het doek. Je zag duidelijk dat de kinderen geen ervaring hebben met klei of potloden.

Hop naar de jongensschool (kleuters gemengd). Hier werden we net als vorige week zeer hartelijk onthaald. Weer met alle kinderen in één klas. De juffen hier zeggen gewoon dat ze allemaal naar binnen moeten en de kinderen gaan allemaal vlotjes naar binnen en gaan rustig zitten. Zonder dat dit gedrild was. Leuk om te zien. Een groep begon met de plasticine en de andere begon te kleuren. Hier zag je meteen iets helemaal anders. Deze kinderen maakte echt figuurtjes met de placticine. Een fufu stamper, een vliegtuig, een slak, .... ook de juffen amuseerde zich goed. Die kwamen alle 4 meedoen. Ze lieten de kinderen ook maken wat ze zelf wilden en moedigde hen hier zelfs toe aan en gaven af en toe een comliment. Ook bij het tekenen zag je hier een heel verschil. Ze waren eerst wat onwenning, maar begonnen dan mannetjes, huisjes, ... te tekenen. Echt mooi om te zien!!! Ook hier deden de juffen vlot mee. De kinderen en juffen waren zo mee met alles dat we de doos plasticine en een deel kleurtjes al daar hebben gelaten. Je had moeten zien hoe blij ze daar mee waren!!

Terug in het huis hebben we verder gewerkt aan het materiaal.

Dinsdag 27 juli

Vandaad vliegen we er in om 8uur ben ik al platen aan het afschuren. Uiteraard met de hand. Om 10 uur vertrekken we naar de scholen. Daar spelen we weer met plasticine en tekenen we met hen. De kinderen vinden dit enorm leuk!! In de tweede school hebben we enkel met de plasticine gespeeld, want daar is de kleuterschool afgebroken!! We hebben namelijk beslist dat we die opnieuw gaan opbouwen. Die was namelijk in zeer erbarmelijke staat!!

Eens terug in het huis hebben we gegeten en daarna weer een hele dag gewerkt. Afschuren, schilderen, knippen, lamimeren en dit tot 18uur ’s avonds. Dan even naar het internet cafe iets drinken eten en dan vanavond vroeg gaan slapen want morgen staat er nog een drukke dag voor de boeg!! Mt name veeeeeeel materiaal maken!!!

Vandaag hebben we weer een regenbui gehad kort maar krachtig! Voor de rest is het hier al enkele dagen echt heel warm!!!

Afrikaanse groetjes

Veerle

27-07-2010 om 00:00 geschreven door Veerle