We hadden een all in tour geboekt met wat volgens ons hotel de ideale tour van Praag was: stukje met bus, wandeling en boottocht
WAT EEN VERGISSING !!!!
4de EDUCATIEF MOMENT: BOEK NOOIT EEN TOUR MET PREMIANT CITY TOUR !!! NOOIT ECHT NOOIT !!!!
Wat een ramp !!!
Hierbij onze gids:
Neen, deze foto is geen fout.
Dit is weldegelijk onze gids . Of althans wat wij ervan zagen (paraplu ).
Begon al s ochtends, hij stapt de bus in waarbij je zou verwachten dat hij zich voorstelt aan de groep, even kennismaakt en overloopt wat we de komende 4 u samen gaan beleven.
Niks, noegabollen, nada.
Bus scheurt door de stad, en hij beperkt zich tot het opsommen van de namen van gebouwen.: in front of us the station minuut later, : on the right a palace . Etc.. gevolgd door minuten stilte.
Als we dit gaan beschrijven, geloof je niet dat het echt is, en denk je dat het overdreven is, maar er werd werkelijk NIKS uitleg gegeven. De man had het charisme van een droge dwijl, en dat is dan nog een compliment.
Zo het type uitgebluste, arrogante leerkracht die je vroeger in school echt niet wilde hebben. Dramt zn tekst af zonder enige interesse.
Eens aangekomen op een drafje door de burcht, op zon tempo dat een heel pak mensen niet kon volgen. Wij sleurden twee kinderen mee, en ondanks onze athletische prestaties konden ook wij al joggend de man niet bijhouden.
Hij vloog door de massa, stopte dan vervolgens letterlijk 30 seconden om even te zeggen dat er links of rechts iets stond (weer zonder uitleg), waarbij in het beste geval 3 tal mensen van de 30 tot de plek was aangekomen.
Als je een vraag stelde, was hij verveeld en kon hij vooral niet verdragen dat je even stilstond. (keep walking !)
Een foto nemen moest bekocht worden met achter de groep aan te lopen (lees rennen !)
Begon geweldig op mn systeem te werken (niet alleen het mijne), dus ik kon me niet houden in de bus:
SIR, (want zn naam was onbekend), would you mind waiting for the group to join you, so we can at least hear the little explanation you give us. Cause thats the point of a guided tour, no ?
Voor de voltallige bus, deed hij dan even of hij me niet begreep, maar na de korte samenvatting YOUR GOING TO FAST !, begon hij ons een beetje in het Tjechs uit te lachen met de chauffeur en vervolgens z'n kudde weer straal te negeren
Afin, qua fooi kon hij het op zn g*t schrijven van de hele bus, en zn uitleg en aanpak was zo interessant, dat zowat ¾ van de groep het afbolde nog voor de tour gedaan was.
Als je dan weet wat dit kost (we gingen voor een keer ook eens zot doen), dan geeft dit toch een wrang gevoel
Afin, we gaan het niet aan ons hart laten komen.
Na enkele uren uitgebreide plannen te smeden hoe we met aangetekende klachtenbrieven, negatieve berichten op alle reisforums, en het terugvragen van ons geld, of voodoo poppen van die type te maken, wraak zouden nemen, hebben we het toch maar doorgespoeld met wat plaatselijke drankjes en besloten dat een stil protest type ghandi ons eigenlijk het best uitkomt
We hebben er wel wat mooie fotos aan overgehouden (en een sportvoormiddag), die je hieronder vind. Zonder uitleg evenwel, want die hebben we zelf ook niet gekregen
Een prachtige stad, spijtig dat we er zo weinig over geleerd hebben (buiten wat we zelf in boekjes gelezen hebben )
Niet ver van Praag (80 km) ligt het stadje PLZEN , waar het pilsbier uitgevonden is.
Dus daar moesten we zeker naartoe !
Stadhuis Plzen:
Het biermuseum was nog open, helaas waren we te laat voor een bezoek aan de beroemde PISLNER URQUELL brouwerij of de 10km koelgrotten onder de stad waarin het bier vroeger rijpte .
Hier hadden ze tal van unieke stukken, zoals een op schaal gemaakte stoombrouwerij etc.
Het begrip TAPKRAAN was hier trouwens ook heel letterlijk op te vatten
Brouwerij was dicht, maar proeverij kon nog: een echt ongefilterde Pilsner Urquell .
Ik wordt hier allemaal heel enthousiast van, en Karen was zo vriendelijk te doen alsof ze dit ook wel interessant vond.
s avonds terug naar Praag, waar we gezellig gegeten hebben met zicht op de mooie brug en burcht op de heuvel aan het water
Je zou denken dat dit op een 5 jarige niet veel indruk maakt, maar blijkbaar toch genoeg om te inspireren tot het maken van hun eigenste VAN DYCK schilderij van de burcht, de sterren en het water:
Morgen naar het andere stuk van Tsjecho-Slowakije : Bratislava in Slowakije
Na Dresden en Duitsland te verlaten,langs zeer mooie landschappen ons eerste echte Oostblokland: Tsjechië
Hotel wederom prima in orde. Net buiten centrum, maar tram net voor de deur.
Naar gewoonte de eerste middag wat sight seeing op onszelf.
Eerste indruk is zoals verwacht overweldigend: zoveel mooie gebouwen in een stad.
Zijn wel niet de enigen die dit door hebben: de eerste keer op onze trip dat we in een echte toeristische drukte terecht komen, en een commerce die hier op afgesteld is.
Vandaag vertrekken we naar onze eerste echte 100% Oostblok stad: Dresden.
Het hotel ligt iets buiten de stad, in een voormalige woonblok.
Niet de mooiste plek op aarde (uitzicht op fabriek en kerncentrale J), maar voordeel is wel dat het s nachts zeer rustig is en de kamer super ruim (eigenlijk een appartement).
Waar Berlijn de koude oorlog heel dichtbij bracht, wordt je hier teruggekatapulteerd naar WWII.
Op enkele dagen voor het einde van de oorlog, werd deze stad volledig van de kaart geveegd
Dresden had geen enkele militaire, strategische of economische betekenis, en was ooit de hoofdstad van de lokale Pruisische koningen en stond dus vol met historische / prachtige gebouwen (soort Versailles).
Om al deze redenen ging de lokale bevolking ervan uit dat de Geallieerden nooit deze stad zouden bombarderen: er was geen enkele zaak bij te winnen. Als gevolg gingen vluchten heel veel families uit de ruime omgeving naar Dresden, in de hoop zo aan de zware bommen te ontkomen. De stad zat dus aan het einde van de oorlog stampvol met gevluchte vrouwen en kinderen
Hoewel de oorlog eigenlijk al zo goed als voorbij was (kwestie van dagen) leek Churchill die deze informatie ontving dit nu net dé opportuniteit om Duitsland een laatste morele opdoffer te verkopen, en stuurde een van de zwaarste bombardementen op deze stad af om zo de uitsluitend burgerbevolking zwaar te treffen met lucht, brand en napalm bommen... Als je de fotos van toen ziet schoot er echt niets over van deze stad, en men schat het aantal slachtoffers op een 250.000 à 300.000... Er zijn er voor minder voor een oorlogstribunaal moeten verschijnen en veroordeeld als oorlogsmisdadiger . Zeker geen mooie pagina uit de geschiedenis van de geallieerden
Na de oorlog werd dit ingelijfd bij Rusland, die gezien hun visie op de wereld nu niet onmiddellijk veel tijd en geld gingen stoppen in het heropbouwen van koningspaleizen en kerken
Sinds de val van de muur is de lokale bevolking echter met man en macht (en veel geld) begonnen aan de heropbouw van hun historisch centrum. Als je er nu rondloopt is het moeilijk in te beelden dat al deze gebouwen steen per steen teruggebouwd werden zoals de oorspronkelijke gebouwen.
Zo werd de centrale kerk pas recent voltooid (Frauenkirche): de zwarte steen die je hier en daar ziet is wat er nog van de oorspronkelijke kerk te redden was.
Als je ziet met welke ijver en hardnekkigheid hier de stad herrijst, kan je niet anders dan het gevoel krijgen dan dat het hier om meer gaat dan cultuurpatrimonium redden.
Met elke steen die teruggezet wordt, onstaat hier een soort statement . Het resultaat is een stad die terug zn charmes krijgt van vroeger
Dresden ligt ook in het centrum van een wijngebied, met prachtige wijnkastelen
Tijd voor een Cruise !
Een tour met de STADT WEHLEN, een stoomschip uit 1879, de oudste nog in diest zijnde Stoomboot, nog met de originele stoomaandrijving.
Berlijn is een gigantische stad, ik dacht iets van een 7 keer Parijs, dus rekening houdend met onze ervaring van de dag ervoor leek het ons een goed idee een guided tour te nemen.
We kozen voor de FAT TIRE Tour, een tour per fiets.
Een echte aanrader !!!
Schitterend, langs alle interessante plekken per fiets, prijs valt geweldig mee, en de gids super enthousiast (en terecht, Berlijn is fantastisch).
De tourgids nam ons langs alle punten, en entertainde ons met alle verhalen, anecdotes en achtergrond die er maar te vertellen was !
Zoals deze toren: de TELEVISIE toren uit het voormalige Oost Duitsland. .. bedoeld als prestige project om het Westen de technische superioriteit te tonen (stond vlak bij de grens).
Volle Sputnik periode, wat je ook herkent in het design.
Ontworpen door de Russen, echter er waren zoveel vakmensen en ingenieurs gevlucht naar het westen, dat ze de mensen niet meer hadden om het spul op te trekken.
Oplossing: ze hebben dan zwaar betaalde Zweden gedurende 4 jaar het land in en uit gesmokkeld om hem te bouwen . J
Bovendien was er een klein design probleempje: Russen/Communisten waren nu niet echt religieus, maar als de zon goed staat (en het is hier echt wel vaak goed weer ), vormt zich een kruis op de toren.
De wraak van de Paus noemen ze dat hier (als je goed kijkt zie je het op de fotos).
Berlijn bruist echt van ambitie en dat gaat heel ver.
De stad lag zowat volledig in Puin na WWII, maar zo hebben ze bv de ambitie opgevat om het oude Koninklijke palijs terug te bouwen. Is ondertussen gestart (zie hieronder). Fantastisch toch !
Maar niet alles dat Oost Duits was, moet verdwijnen !
Zo was men alle verkeerslichten aan het aanpassen na de val van de muur naar onze verkeerlichten, wat leidde tot een massa protest: ze zijn hier gehecht aan het Oost Duitse Stop en loop mannetje : stop met open armen, loop met aktieman
Wellicht nergens ter wereld vind je de geschiedenis van de koude oorlog tastbaarder terug dan in Berlijn.
Hieronder het berucht checkpoint Charlie
Daar waar de muur ooit liep (die is ondertussen zowat overal verwijderd), loopt nu door de stad een lijn.
Hier en daar nog een stukje gebleven. Best wel ironisch: De Muur moet nu beschermd worden door een hek, omdat hij anders door toeristen beschadigd wordt, die er stukjes willen afhalen:
Het rare is.. je kent al die verhalen wel, maar dat is allemaal zo onecht.
Tot je hier komt, en het echt ziet, en voelt, hoort .
Ongelooflijk dat zoiets kon, en helemaal niet lang geleden.
Dat moet zo raar geweest zijn: plots wordt je stad in twee gedeeld, vaak families in twee, en geraak je nooit aan de andere kant
Mensen die hier hun leven opgaven, in de hoop naar 'de andere kant ' te geraken...
Niet alleen is dit voor ons althans altijd ver van mn bed geweest, het is ook nooit tastbaar geweest.
Hier kom je in een stad, waar het nu volledig bepaald wordt door zowel WWII als de koude oorlog
Het symbool van de DDR: trabantjes, zijn nu cult wagens geworden waarmee je op safari kan door Berlijn. Ze kosten nu een veelvoud van wat ze ooit nieuw gekost hebben, en zijn echt collector items geworden...
Maken wel geweldig veel smoor !
Een herdenkingsmonument voor de Holocaust: gebouwd (zonder men het vooraf wist) op de bunker van Goebels
Nog leuk detail: om te vermijden dat het binnen de kortste keren vol grafiti zou staan, zocht men een firma die een anti grafiti coating kon maken De expert blijkt dezelfde firma te zijn , als de expert die vroeger het gas voor de kampen maakte over ironie gesproken .
Niet dat het een 3 jarige weerhoud zich te amuseren
Deze stad is zeer zwaar gehavend (understatement !) uit de oorlog gekomen. Echt alles lag plat: 80 % was zelfs niet meer van te hercreeren .
En als je de geschiedenis erop naleest is dit al de derde keer
En toch herrijst deze stad, groter dan ze ooit was.
Het lokale credo is POOR BUT SEXY.
Dat sexy voel je meteen Deze stad bruist van energie, ambitie en dromen. Echt een aanstekelijk dynamisme, en een gevoel dat alles kan.
De gebouwen werden misschien wel verwoest, maar in de plaats komt een stad die door de beste architecten met gedurfde ontwerpen wordt vormgegeven.
De strook niemandsland tss de vroegere muren (ooit onbebouwd), wordt nu volgezet met gedurfde en vernieuwende gebouwen (Sonycenter, nieuw station etc.).
Gebouwen die een emotie uitstralen, een gevoel en dynamiek die je niet verwacht . Waar er in Brussel inspiratieloze cubussen van glas en beton gezet worden, speel men hier met vormen, lijnen en licht
Indrukwekkend !
Poor merk je niet onmiddellijk, maar blijkbaar zit de stad een slordige 68 miljard in het rood Dromen kost geld zeker ?
s middags gestopt aan een bierstube in een of ander park.
En nog wat sight seeing, te lang om allemaal te beschrijven:
De Reichtag hierboven, gerestaureerd met een centrale constructie van glas met spiraal trap, van de zelfde architect als degene die dat ei in London gezet heeft .
Rome moet je bezoeken door een Vespa te huren , maar Berlijn echt met de fiets doen. Was onvergetelijke trip !
Nadien naar de Alexander Platz met de metro, een historische plek waar ooit de protesten grote schaal aannamen.
Tijd voor een aperitiefje.
PS kunstige fotos copyright Elise Van Dyck
Besluit:
Berlijn is echt wel een stad die je niet koud laat .
Je moet hier niet komen om veel antieke gebouwen te zien Maar de drive en dynamiek die je hier voelt is aanstekelijk en verslavend.
Vandaag hebben we een iets langere tocht voor de boeg: een 300 km richting Berlijn, en onze eerst oversteek naar achter het ijzeren gordijn .
De tocht verloopt vlotjes, en we maken een mooie tijd richting Berlijn.
De weg loopt door enorme bossen (zijn we echt niet meer gewoon), je waant je in Canada (maar dan zonder de bergen... en de Canadezen)
Wat ook opvalt is dat er zowat overal Windmolenparken staan: de Duitser gaan echt wel voluit voor groene stroom.
Toegegeven: het is hier wat minder dicht bevolkt dan bij ons, maar misschien toch wel iets om over na te denken. Eigenlijk best wel sierlijk, 10 tallen tot 100den windmolens die als in een georchestreerde choreografie samen draaien
Op een bepaald moment moeten we Oost Duitsland zijn binnengereden, maar daar hebben we niets van gemerkt. (niet zoals op de grens met Frankrijk, waar nog steeds de controle posten staan en regelmatig zelfs gendarmen )
Aangekomen in Berlijn blijkt ons Hotel super gelegen, in een rustige zijstraat van de lokale Meir, in een van de weinige nog rechtstaande oudere gebouwen
EDUCATIEF MOMENT N° 3: ALS JE REIST MET KOFFERS VOOR 4 PERSONEN, VOOR 3 WEKEN IS EEN LIFT GEEN OVERBODIGE LUXE .
Blijkt dat de Lift van het hotel (gelukkig was er een, want onze kamer is op het 5de) voor een bizarre reden begint op het eerste verdiep. Sleuren met die valiezen dus .
De kamer is ook dik in orde: niet onmiddellijk modern, maar ruim, proper en een mooi uitzicht op binnentuin met vijver:
Na alles boven gekregen te hebben, tijd voor een eerste verkennende wandeling door de stad.
De berucht afgebrande kerk, die ze hebben laten staan als herinnering aan de oorlog, nu bijgenaamd de holle kies. Als ze nog eens bommen gooien, mogen ze alvast het jaren 60 gedrocht ernaast platgooien
Gewapend met een gratis plannetje van aan de receptie, wagen we ons aan een eerste verkenning. GPS Karen stipelt hierbij de kortste weg van A naar B uit
Dit blijkt nu niet onmiddellijk slim geweest te zijn
We doorkruisen een wijk, die het het woord schraal en marginaal oneer aandoet: bijzonder lelijke gebouwen, autowrakken en hoertjes om de 3 meter op de straat, af en toe opgevrolijkt door een of andere heroine gek met een babypop Recht uit een film . Zo schraal, dat het eigenlijk wel een aanrader wordt J
gelukkig ook nog leuke wagentjes:
Afin, we komen toch aan op de bestemming, dat is het belangrijkste.
De Brandenburgse Poort.
Schitterend monument en symbool (vroeger en nu) van Duitsland.
Een mirakel dat dit is blijven bestaan, want nadat zowat alles platgebombardeerd werd, lag het lange tijd in de strook niemandsland tss Oost en West.
Nu volledig gerestaureerd.
Leuke anekdote:
Toen Napoleon (je weet wel , dat Frans heethoofd dat eveneens met heel Europa last zocht), hier binnengestormd was, was hij zo onder de indruk van dit monument, dat hij de beelden bovenaan (koets met 4 paarden) er liet afhalen, en als souvenirke naar zn lief in Parijs stuurde
Rond (ik dacht ) 1870 hebben de Duitsers vervolgens eens goed revanche genomen op de Franse, en hen op hun beurt na ze in de pan te hakken opnieuw dit beeld afgepakt en terug op zn oorspronkelijke plek gezet, zij het met 1 aanpassing: het hoofd van de ruiter (ik dacht god van de vrede ofzo) kijkt nu neer op de Franse ambassade die er net voor ligt, als subtiele practical joke..
De Amerikaanse ambassade bevindt zich hier trouwens ook: hetgeen doet denken aan de fameuze speech van John F Kennedy, die weederom bewijst dat je je toch maar beter goed omringd met de juiste mensen:
ICH BIN EIN BERLINER riep JFK heel trots, in een speech die de geschiedenis gehaald heeft .
De mens maakte zich hier eigenlijk onsterfelijk belachelijk, maar niemand in z'n entourage had het blijkbaar opportuun gevonden hem hierop te wijzen...
Letterlijk zei hij namelijk ik ben een boule de berlin of een donut met pudding . Want dat is EIN BERLINER
Wat hij eigenlijk bedoelde was kortweg: ICH BIN BERLINER (ik ben een berlijner) . Hoewel zelfkennis )
Nog een plezant/hallucinant verhaal is de GENDARMERIE plaats
Klink niet echt Duits, maar dit komt omdat er na de 30 jarige oorlog ergens een paar honder jaar geleden, 2/3 van de bevolking van Berlijn gesneuveld was
Om de stad levend te houden, hadden ze dus dringend extra inwoners, en wat meer love nodig
Valt dit moment nu net samen met de periode waarin de Hugenoten in Frankrijk persona non grata zijn.
Die mannen moeten daar dus weg, en in Berlijn hebben ze volk nodig.
Er wordt een charme offensief gestart, waarin naast lage belastingen, mooie vrouwen, goed bier, vrijheid van godsdienst en meningsuiting de Hugenoten een eigen kathedraal beloofd wordt, als ze naar Berlijn verhuizen.
Vrij snel stond deze er:
Dit gebeurt met zon succes, dat al vrij snel er zoveel Fransen waren dat die geweldig op het systeem van de Duitser begonnen te werken. Bovendien werd er als snel evenveel Frans als Duits gesproken.
Om toch even te laten voelen wie er nu echt de baas was, werd daarom prompt een tweede kathedraal gebouwd, een EXACTE copy van de eerste, recht tegenover de vorige.
Met echter 1 aanpassing: de DUITSE werd 10cm hoger Voila. Kwestie van 'De grootste te hebben '
Resultaat: een prachtig plein, met een bizarre combi van 2 identieke kathedralen (die overigens nooit echt ingewijd werden, en nu beiden musea zijn).
Helena wappert hier trouwens met witte zakdoek,omdat ze enkele uren later haar 2de tandje zal wisselen, en hij hier al serieus los stond...
s avonds nog even lekker Duits gaan eten:
Spaghetti, pizza en Karen als 'kers op de taart : rijst met kip en curry saus gaan eten in een Italiaans restaurant in Berlijn....
Je zou van minder moe worden:
Morgen gaan we de stad een ECHT verkennen, maar het begin is alvast veelbelovend !
Eerst een onbijtje, en en we zijn vertrokken naar Hamburg !
Een stad met een kleine 2 mio inwoners, helemaal in het Noorden van Duitsland (we zitten hier bijna in Denemarken), en één van de belangrijkste Zeehavens van Duitsland.
Ook de reden dat deze stad tijdens de oorlog zowat volledig platgegooid is, op een bepaald moment op 1 nacht 2680 bommenwerpers, 60 000 doden Ga besparen hoe de Engelsen dat juist deden, maar het was alleszins vooral bedoeld om de bevolking te treffen en zo efficient mogelijk te laten 'verdwijnen'... Ge moet maar met uw kinderen wonen ....
Als je de stad vandaag bezoekt merk je dit doordat er quasi niets oud meer staat, op enkele uitzonderingen na.
De stad is wel springlevend, en bruist van de energie.
Ze doet ons een beetje aan Chicago of de moderne binnenstad van San Fransisco denken: welliswaar minder protserige hoogbouw, maar qua stijl van gebouwen, aanleg van de straten en parken doet het er toch aan denken.
Onze eerst regen deze trip, dus we pakken snel een toeristenbus rond de stad:
De stad krioelt van de bruggen (naar verluid meer dan Amsterdam en Venetie tezamen)
Het enthousiasme van de gids werkt aanstekelijk.
Ook heel Amerikaans (of alleszins onBelgisch) hoe trots en enthousiast de bus ons langs alle bouwwerken van de stad brengt: hier bouwen we een nieuwe opera, daar komt een nieuwe ringweg, hier een museum etc.
Je voelt dat deze stad in volle groei en bloei is.
Enkele van de weinige overgebleven pakhuizen (of teruggebouwde)
