Vandaag hebben we een iets langere tocht voor de boeg: een 300 km richting Berlijn, en onze eerst oversteek naar achter het ijzeren gordijn .
De tocht verloopt vlotjes, en we maken een mooie tijd richting Berlijn.
De weg loopt door enorme bossen (zijn we echt niet meer gewoon), je waant je in Canada (maar dan zonder de bergen... en de Canadezen)
Wat ook opvalt is dat er zowat overal Windmolenparken staan: de Duitser gaan echt wel voluit voor groene stroom.
Toegegeven: het is hier wat minder dicht bevolkt dan bij ons, maar misschien toch wel iets om over na te denken. Eigenlijk best wel sierlijk, 10 tallen tot 100den windmolens die als in een georchestreerde choreografie samen draaien
Op een bepaald moment moeten we Oost Duitsland zijn binnengereden, maar daar hebben we niets van gemerkt. (niet zoals op de grens met Frankrijk, waar nog steeds de controle posten staan en regelmatig zelfs gendarmen )
Aangekomen in Berlijn blijkt ons Hotel super gelegen, in een rustige zijstraat van de lokale Meir, in een van de weinige nog rechtstaande oudere gebouwen
EDUCATIEF MOMENT N° 3: ALS JE REIST MET KOFFERS VOOR 4 PERSONEN, VOOR 3 WEKEN IS EEN LIFT GEEN OVERBODIGE LUXE .
Blijkt dat de Lift van het hotel (gelukkig was er een, want onze kamer is op het 5de) voor een bizarre reden begint op het eerste verdiep. Sleuren met die valiezen dus .
De kamer is ook dik in orde: niet onmiddellijk modern, maar ruim, proper en een mooi uitzicht op binnentuin met vijver:
Na alles boven gekregen te hebben, tijd voor een eerste verkennende wandeling door de stad.
De berucht afgebrande kerk, die ze hebben laten staan als herinnering aan de oorlog, nu bijgenaamd de holle kies. Als ze nog eens bommen gooien, mogen ze alvast het jaren 60 gedrocht ernaast platgooien
Gewapend met een gratis plannetje van aan de receptie, wagen we ons aan een eerste verkenning. GPS Karen stipelt hierbij de kortste weg van A naar B uit
Dit blijkt nu niet onmiddellijk slim geweest te zijn
We doorkruisen een wijk, die het het woord schraal en marginaal oneer aandoet: bijzonder lelijke gebouwen, autowrakken en hoertjes om de 3 meter op de straat, af en toe opgevrolijkt door een of andere heroine gek met een babypop Recht uit een film . Zo schraal, dat het eigenlijk wel een aanrader wordt J
gelukkig ook nog leuke wagentjes:
Afin, we komen toch aan op de bestemming, dat is het belangrijkste.
De Brandenburgse Poort.
Schitterend monument en symbool (vroeger en nu) van Duitsland.
Een mirakel dat dit is blijven bestaan, want nadat zowat alles platgebombardeerd werd, lag het lange tijd in de strook niemandsland tss Oost en West.
Nu volledig gerestaureerd.
Leuke anekdote:
Toen Napoleon (je weet wel , dat Frans heethoofd dat eveneens met heel Europa last zocht), hier binnengestormd was, was hij zo onder de indruk van dit monument, dat hij de beelden bovenaan (koets met 4 paarden) er liet afhalen, en als souvenirke naar zn lief in Parijs stuurde
Rond (ik dacht ) 1870 hebben de Duitsers vervolgens eens goed revanche genomen op de Franse, en hen op hun beurt na ze in de pan te hakken opnieuw dit beeld afgepakt en terug op zn oorspronkelijke plek gezet, zij het met 1 aanpassing: het hoofd van de ruiter (ik dacht god van de vrede ofzo) kijkt nu neer op de Franse ambassade die er net voor ligt, als subtiele practical joke..
De Amerikaanse ambassade bevindt zich hier trouwens ook: hetgeen doet denken aan de fameuze speech van John F Kennedy, die weederom bewijst dat je je toch maar beter goed omringd met de juiste mensen:
ICH BIN EIN BERLINER riep JFK heel trots, in een speech die de geschiedenis gehaald heeft .
De mens maakte zich hier eigenlijk onsterfelijk belachelijk, maar niemand in z'n entourage had het blijkbaar opportuun gevonden hem hierop te wijzen...
Letterlijk zei hij namelijk ik ben een boule de berlin of een donut met pudding . Want dat is EIN BERLINER
Wat hij eigenlijk bedoelde was kortweg: ICH BIN BERLINER (ik ben een berlijner) . Hoewel zelfkennis )
Nog een plezant/hallucinant verhaal is de GENDARMERIE plaats
Klink niet echt Duits, maar dit komt omdat er na de 30 jarige oorlog ergens een paar honder jaar geleden, 2/3 van de bevolking van Berlijn gesneuveld was
Om de stad levend te houden, hadden ze dus dringend extra inwoners, en wat meer love nodig
Valt dit moment nu net samen met de periode waarin de Hugenoten in Frankrijk persona non grata zijn.
Die mannen moeten daar dus weg, en in Berlijn hebben ze volk nodig.
Er wordt een charme offensief gestart, waarin naast lage belastingen, mooie vrouwen, goed bier, vrijheid van godsdienst en meningsuiting de Hugenoten een eigen kathedraal beloofd wordt, als ze naar Berlijn verhuizen.
Vrij snel stond deze er:
Dit gebeurt met zon succes, dat al vrij snel er zoveel Fransen waren dat die geweldig op het systeem van de Duitser begonnen te werken. Bovendien werd er als snel evenveel Frans als Duits gesproken.
Om toch even te laten voelen wie er nu echt de baas was, werd daarom prompt een tweede kathedraal gebouwd, een EXACTE copy van de eerste, recht tegenover de vorige.
Met echter 1 aanpassing: de DUITSE werd 10cm hoger Voila. Kwestie van 'De grootste te hebben '
Resultaat: een prachtig plein, met een bizarre combi van 2 identieke kathedralen (die overigens nooit echt ingewijd werden, en nu beiden musea zijn).
Helena wappert hier trouwens met witte zakdoek,omdat ze enkele uren later haar 2de tandje zal wisselen, en hij hier al serieus los stond...
s avonds nog even lekker Duits gaan eten:
Spaghetti, pizza en Karen als 'kers op de taart : rijst met kip en curry saus gaan eten in een Italiaans restaurant in Berlijn....
Je zou van minder moe worden:
Morgen gaan we de stad een ECHT verkennen, maar het begin is alvast veelbelovend !
Eerst een onbijtje, en en we zijn vertrokken naar Hamburg !
Een stad met een kleine 2 mio inwoners, helemaal in het Noorden van Duitsland (we zitten hier bijna in Denemarken), en één van de belangrijkste Zeehavens van Duitsland.
Ook de reden dat deze stad tijdens de oorlog zowat volledig platgegooid is, op een bepaald moment op 1 nacht 2680 bommenwerpers, 60 000 doden Ga besparen hoe de Engelsen dat juist deden, maar het was alleszins vooral bedoeld om de bevolking te treffen en zo efficient mogelijk te laten 'verdwijnen'... Ge moet maar met uw kinderen wonen ....
Als je de stad vandaag bezoekt merk je dit doordat er quasi niets oud meer staat, op enkele uitzonderingen na.
De stad is wel springlevend, en bruist van de energie.
Ze doet ons een beetje aan Chicago of de moderne binnenstad van San Fransisco denken: welliswaar minder protserige hoogbouw, maar qua stijl van gebouwen, aanleg van de straten en parken doet het er toch aan denken.
Onze eerst regen deze trip, dus we pakken snel een toeristenbus rond de stad:
De stad krioelt van de bruggen (naar verluid meer dan Amsterdam en Venetie tezamen)
Het enthousiasme van de gids werkt aanstekelijk.
Ook heel Amerikaans (of alleszins onBelgisch) hoe trots en enthousiast de bus ons langs alle bouwwerken van de stad brengt: hier bouwen we een nieuwe opera, daar komt een nieuwe ringweg, hier een museum etc.
Je voelt dat deze stad in volle groei en bloei is.
Enkele van de weinige overgebleven pakhuizen (of teruggebouwde)
Het Duitse woord voor prachtig, gezellig en super schoon is CELLE.
en als het dat niet zou zijn, moeten ze dat er dringend van maken!
Dit stadje is werkelijkwaar een postkaart !
Wat is dit een mooi stadje !!!
We hebben ons best gedaan om toch hier of daar wat lelijkheid te vinden , maar helaas ! Als er ooit een verfilming komt van de sprookjes van Grim moeten ze alvast geen geld weggooien met decorbouw. Hier is alles voorhanden:
En de mensen zijn hier echt super vriendelijk... Ik had me verwacht aan roepende Duitsers, nor en koud, maar het tegendeel is waar. Overal worden we als prinsen en prinsessen ontvangen, super vriendelijk en behulpzaam, kinderen krijgen overal lolly's etc... Toegegeven, 3/4 van de familie is blond met blauw ogen... maar toch
Ons Hotel was super gelegen: op de centrale plaats van het stadje.
Ook hier weer super vriendelijk, zelfs gratis 'upgrade' van 2 persoonskamer met babybedje, naar 3 kamer 'suite', met uitzicht op centrale plein, kerk en kasteel.... Als God in ... Duitsland dus.
nvdr: jaja, de dakkoffer staat er nog op !
Een wandeling door de stad, waarbij je in elke kroeg, elk huisje en op elke hoek wel een elfje, trol, kabouter of ander sprookjesfiguur verwacht.
De huizen hebben hier ook allemaal een spreuk op de gevel, veelal met hoofdthema God ik ben ne goeie, dus aub niet teveel bliksem en onheil als 't even kan.. bedankt !
Ik weet niet waarom, maar ik moest altijd maar aan Peperkoek denken .:)
Er is hier ook een kasteeltje, waar een of andere koningin van Denemarken naar verbannen was Nogal triestig verhaal (uitgehuwelijkt aan een gek, affaire begonnen, einde van de rit iedereen dood )
Maar park en kasteel is wel mooi, en ideaal om de kinderen wat uit te laten
Neen, ik slaap niet... ik knipper gewoon heeel traag met m'n ogen!
Kietel dat paard niet zo !
Tijd voor een terraske.
Kwestie van de kinderen wat bij te leren, leek het ons goed hen DIE RECHNUNG BITTE aan te leren.
Helena naar binnen, de rekening gaan vragen Serveus komt terug met vers half literke bier Ik begin Duits dan toch nog een mooie taal te vinden !
Oh ja.. das juist ik ging zeggen dat dat FANTA was . FANTA dus ! Serveus kwam met 1/2 l FANTA....
Nog wat sfeerfotos:
Tijd voor slapen, morgen verder naar het Noorden Hamburg !
Na een wat onderbroken nachtrust (hotel is schitterend gelegen, met zicht op stad en park, en wil nu net deze nacht er een live concert plaatsvinden van de lokale rockers), ochtend er vroeg uit !
Een ochtendwandelingske naar het stadcentrum, want daar vindt elke zondag sinds een kleine 60 jaar een live opvoering van de Rattenvanger plaats met een tachtigtal figuranten
De meeste acteurs zijn lokale helden, maar vandaag speelde er ook een internationale gastster mee:
We werden zo stillaan nerveus dat die rattenvanger (vangster als je t mij vraagt) straks er met onze kroost vandoor zou gaan, dus
Op naar Celle, 110 km verder (als we niet verkeerd rijden natuurlijk)
Op 't gemakske vertrokken rond 10U, richting Hameln: een van de langste ritten die op het programma staan de komende drie weken.
Ik wist dat dit een onvergetelijke en leerrijke reis zou worden.... maar dat we zo snel zouden bijleren:
EDUCATIEF MOMENT 2: E313 en E34 zijn NIET dezelfde autostrades....
Ik wou dat ik het op m'n GPS kon steken, maar pas toen we ongeveer in Hasselt waren, realiseerde ik me dat we niet op de juiste autostrade zaten.... 80 km omweg... afin ja , it happens zeker....
Gelukkig werden de kinderen 'professioneel ' geentertained. Dank u wel Disney !
Een slordige 400 km verder aangekomen te Hameln.
Je weet wel, waar die Rattenvanger er met de kinderen vandoor is gegaan...
Hotel bestaat (je weet maar nooit met internet )prima in orde !
Bon, we zijn in Duitsland, dus waaraan denkt ne mens dan .... (en nee don't mension the w**) om als eerste ding te doen bij aankomst:
Plan van de trip was de lokale Europese culturen te leren kennen, dit luk alvast prima :)
Hameln is een mooi stadje, je stapt echt het sprookje in...
Of je 'wordt' erin gestapt, als je de juiste muilezel kent...
Meest originele Mc Donald, niet ?
's avonds in het oudste restaurant van Hameln gaan eten: exotische gerechten als 'rattestaart' staan op het menu...
Hoewel niet iedereen daar even van onder de indruk was: sommigen droomden alvast van ratten en fluitspelers..;
Morgen een 'live' opvoering van het sprookje van de Rattenvanger...
De auto is in orde gebracht en ingeladen, klaar voor vertrek.
We gaan heel wat steden bezoeken, dus een 'kindervoiture' zal zeker van pas komen. Gelukkig kunnen we de dakkoffer van Albert lenen, zodat we plaats genoeg hebben om de voiture mee te pakken.
Dakrails staan erop
Wat kinderarbeid kan nooit kwaad:
voila helemaal proper:
Hij lijkt vast te staan.... morgen weten we het zeker
Voor de zekerheid toch maar wat extra verzekeringen genomen (Touring met name). Hopelijk is dit weggegooid geld en hebben we dit niet nodig :)
Nu even wat uurtjes slapen, en we zijn vertrokken !
)
