|
Vandaag zijn we
rond een uur of 9 vertrokken uit Vegas, nadat we uit het hotel uitgechecked
hadden via de TV ; het is eens iets anders.
Onze eerste stop
was Boulder City waar we donuts en koffie kochten als ontbijt. Daarna gingen we
verder via de Hoover Dam. Tjah, je moet het wel eens gezien hebben als je in de
buurt bent, maar echt de moeite vonden wij het niet. Vandaaruit gingen we
zuidwaarts naar Kingman waar we de Old Route 66 opreden. Helaas begon het
steeds meer en meer te regenen, waardoor we niet echt veel stopten. In Seligman
waren wel wat leuke winkeltjes en bars, maar het was allemaal nogal toeristisch.
Eventjes verder zagen we een afrit Ash Fork. Daar besloten we even af te gaan
en we kwamen uit bij een plaatselijk museum, dat werd open gehouden door een
oudere man en zijn vrouw. Het museum stelde eigenlijk niet veel voor, maar
omdat we de enige bezoekers waren, kregen we wel een heel uitgebreide
rondleiding. In de eerste helft van de twintigste eeuw was Ash Fork very known
als stopplaats voor de stoomtreinen, die daar hun water haalden. In de stad
werd ook ijs geladen, zodat fruit uit California vers kon vervoerd worden naar
het binnenland. Rondom het station was een heel groot hotel met tuinen en
winkeltjes gemaakt en de stad kende dan ook een gouden tijd. Maar helaas vanaf
intrede van de dieseltreinen, hoefde men hier niet meer te stoppen, dus
geraakte het station en de voorraadplaats sterk in verval. Daarna besloot de
stad zich te concentreren op de Route 66 die hier nu langs liep. Maar ook deze
tijden veranderden met de komst van de Interstate 40 en het stadje verdween
helemaal van de kaart. Toen besloot het koppel om herinneringen van de vergane
glorie vast te leggen in dit museum. Ze hadden dan ook via plaatselijke giften
heel wat prularia en souvenirs kunnen vergaren, zoals bijvoorbeeld een hendel
van een toilet.
Na deze toch wat
lange tussenstop, snelden we naar Williams, waar we nog eens tankten. Het
duurde wel even tot we door hadden hoe dit hier werkte, want we moesten de
nozzle naar beneden doen, maar als je niet weet wat een nozzle is, kan dit
wel even duren.
Ondertussen
moesten we nog een 50 tal kilometer een rechte baan volgen naar Grand Canyon.
Het weer was slechter aan het worden, dus wilden we zeker voor het donker en de
eventuele regen op de camping zijn. We stelden mooi onze cruise control in op
65, maar omdat talloze autos ons voorbij staken, accelereerde Wouter toch maar
een beetje naar 70 mijl per uur. En ja hoor, nog geen minuut later kruisten we
een politiewagen die meteen rechtsomkeer maakte en ons met zwaailichten achtervolgde! Eventjes voelden we ons Bonnie
en Clyde, maar het leek ons toch veiliger om te stoppen. De toch wel
vriendelijke politieagent van
highwaypatrol wees ons erop dat de toegelaten snelheid maar 65 was. Ach zo, dat
wisten wij niet meneer... Toen nam hij zijn lijstje en vroeg van waar we
kwamen. We zeiden Belgium en hij kon nu twee extra streepjes bij Belgium
zetten. Vandaag had hij al twee Belgians gepakt, maar die spraken Frans, dus
dat begreep hij allemaal niet zo goed. Op zn verzamelljstje had hij nast
Belgians die dag ook al Zweden, Italianen, Zwitsers en een Canadees gehad. Geen
enkele Amerikaa! Hoe zou dat toch komen?
Enfin, na heel lang gezever kregen we toch een mooi ticketje. Fleur
probeerde nog een effortje te doen door heel zielig te zeggen dat we in Vegas
al zo veel hadden verloren, maar het mocht niet baten. Pffffffff.....
Dan verder op een
slakkegangetje met voorbij sjeesende Amerikanen naar Grand Canyon waar het dus
stikkedonker was en regende. Leuk hoor om zo de tent op te zetten. Nog een
hotdogje gemaakt en dan de tent in!
14-09-2012, 04:44 geschreven door wouterfleur 
|
