Na een relax ontbijt vertrokken we rond 10u richting de Blazing Saddles.
Hier huurden we een fiets waarmee we langs het water naar de Golden Gate Bridge
reden. Dit was een mooie panoramische weg op dewelke verschillende view points
lagen. Aan de voet van de brug konden we enkele dolfijnen waarnemen. Na een
korte maar steile klim begonnen we aan de oversteek van de brug. We waren
blijkbaar niet enigen die dit vandaag gepland hadden. Eens aan de overkant
aangekomen genoten we van de prachtige skyline van San Francisco. Daar er
vandaag nog enkele andere spots op ons programma stonden, beslisten we om niet
door te rijden naar Sausalito maar rechtsomkeer te maken.
Het was ondertussen reeds middag. Na een broodje trokken we voor een
kort bezoek naar Pier 39. Veel winkeltjes en restaurantjes maar de alom bekende
zeeleeuwen waren niet te bespeuren (slechts twee aangetroffen). Vervolgens
stapten we de Hop-on Hop-off bus op. We bewonderden meerdere highlights vanop
het open dak maar op Alamo Square stapten we een eerste maal af. Hier staan de Painted
Ladies of Six Sisters (bekend vanop de postkaarten). Dit zijn 6 Victoriaanse
huisjes ieder in een andere kleur. Ook vanop deze hoogte kan men over de daken
van deze huisjes de skyline van SF zien. Het koste ons ruim een half uur om
deze vast te leggen zonder iemand in het vizier.
Volgende op/off was Haight Ashburry. In deze hippiebuurt vindt men vooral
vintage kledij, boeken- en muziekwinkels. Nog een laatste keer met de bus over de brug (we konden niet anders). We
vroegen aan de chauffeur ons niet al te ver van het Orpheum Theatre af te
zetten. Normaal stopt deze enkel op vaste plaatsen maar deze keer wilde hij een
uitzondering maken. Het was immers reeds 19u30 en onze musical begon om 20u00.
Jonas kon niet voorbij de merchandising stand en kocht hem een T-shirt van
Green Day. Deze rockmusical was een geweldige performane. We hebben er echt van
genoten.
Daarna met tram F terug richting Fishermans Wharf vanwaar we nog een
20-tal minuutjes moesten stappen naar onze jeugdherberg. Voor het slapen gaan
onze bagage nog wat herschikt, morgen verplaatsen we ons immers richting
Yosemite.
6u30, het was weer vroeg dag vandaag. We moesten immers om 8u30 aan Pier
33 staan voor ons bezoek aan Alcatraz hier beter bekend als The Rock. Een snelle verfrissing en hop naar Café
Franco (de ontbijtzaal in de jeugdherberg). Geen uitgebreid ontbijt vandaag
maar we kunnen het hier wel mee maken. Op weg naar Pier 33 een koffiestop
gemaakt bij Starbucks waar onze Jonas sinds onze aankomst in de US naar
verlangde.
Om 9u10 vertrok de ferry van Alcatraz Cruises richting The Rock. Na een korte inleiding vertrokken voor een
Nederlandstalige audiotour die ons gedurende 2 uur volledig door de gevangenis
leidde. Desondanks de twijfels van Danny vooraf, was dit meer dan de moeite
waard.
Voor we de Hop-on Hop-off bus (we kochten een 48-uur ticket) opsprongen,
nuttigden de kids eerst een Corn Dog.
Onze eerste stop was aan Washington Square vanwaar we een gans eindje
stapten. Onze lunch namen we bij The Stinking
Rose, ons aangeraden door onze vrienden Carine en Patrick. Look, look en nog eens look, mmmmmm
Volgende stops, Union Square, Cable Car turning, Market Street (hier
weeral een uurtje gespendeerd aan Renkas Abercrombie & Fitch, ze kan er
echt niet voorbij). Van hieruit beslisten we om de bustour volledig uit te
rijden om een beter zicht te krijgen waar we morgen best stoppen. We reden
aldus voor onze eerste maal over de Golden Gate Bridge. Open bus, hevige wind,
we zaten net op een rollercoaster.
We stapten terug af op Union Square vanwaar we richting het Orpheum
Theatre trokken. Hier kochten we tickets voor de rockmusical An American
Idiot (musical vooral gebaseerd op de hun gelijknamige CD).
Vervolgens snel met de shuttlebus richting Fishermans Wharf vanwaar we
ons een weg baanden door de tienduizenden toeschouwers die zie zich al
opmaakten voor de fireworks ter gelegenheid van the 4th of July.
Na een korte douche in de herberg trokken ook wij richting spectakel. En
of het spectakel was. Twee simultaan lopende gigantische vuurwerkshows,
wowwwwwww, this is America ! HAPPY 4TH OF JULY !!!!! (dit hoorden we meermaals
vandaag)
Na nog een clam showder, een zalige soep geserveerd in een uitgeholde
broodbol, trokken we naar ons bedje.
Vandaag de laatste etappe langs de Pacific Coast. We begonnen de dag met een kort bezoek aan
Fishermans Wharf Monterey.
Het weer zag er goed uit, dus we besloten de 17-Mile Drive te
rijden. Dit is een panoramische weg die
volgens onze reisgids één van de mooiste van het land is. En terecht. We hebben
hier volop van genoten. De route loopt vaak slechte op een steenworp afstand
van de oceaanbranding en omvat 21 view points.
Het beroemste uitzichtpunt van de 17-Mile Drive is bij Lone Cypress waar
een eenzame Montereycypress al meer dan 250 jaar staat te trotseren op een
rots. Maar laat het nu niet hier zijn dat het noodlot wederom toesloeg. Bij het
uit de koffer nemen van een lensdoek voor onze camera lieten we onze
autosleutel in de koffer liggen en sloegen pardoes het kofferdeksel dicht. Hierop volgde meteen de kreet shit. De auto
sluit immers zichzelf af. Vrijwel
onmiddellijk werden ter hulp geschoten door lieve Amerikanen. Deze belden voor
ons naar het autoverhuurbedrijf (wel 20 minuten aan de telefoon gehangen) en na
een klein uurtje bevrijdde een opgeroepen technieker ons uit ons lijden
(gelukkig waren we hier ook voor verzekerd en moesten we niets betalen).
Op vraag van Jonas maakten we en ommetje via Santa Cruz, het mekka van
de surfer. Daar bezochten we de beachboardwalk, één grote kermis langsheen
het strand. Renka ging er op de foto met een heuse Santa Cruz lifeguard.
We vervolgden onze weg naar San Francisco. Na een ritje van 90 minuten
kwamen we aan in deInternational Youth Hostel. Eenvoudige vierpersoonskamer met
2 stapelbedden (we kennen dit principe). Hostel heeft een prachtige ligging
vlak naast de Golden Gate Bridge en met zicht op Alcatraz.
We maakten nog een
wandeling naar Fishermans Wharf waar we morgen onze tickets moeten ophalen
voor ons bezoek aan Alcatraz..
Vandaag de tweede dag langs de West Coast. Onze eerste stop is Hearst Castle. Dit was
het landgoed van een krantenmiljonair.
Op onze weg naar Julia Pfeiffer Burns waterval (zeer idyllisch plaatje)
kwamen we langs een vista point waar beneden op de rotsen tientallen zeeleeuwen
lagen. Dit was wel imposant om zien. Onze
lunch namen we bij het restaurant Nepenthe.
Hier hebben ze een terras hoog boven de steile rotsachtige oceaankust.
Van daaruit reden we via het Point Sur Light House (vuurtoren) naar de Bixby
Creek Bridge (zoals men in de brochure beschrijft, een 86m hoge brug die de
Bixby Creek overspant).
Next stop was Point Lobos State park. In dit park staan
vele Montereycypressen. Mooi aangelegde wandelwegen voerden ons langs
loodrechte klippen naar adembenemend mooie uitzichtpunten vanwaar we zeeleeuwen
en zeehonden konden waarnemen. Ook de ooit bijna uitgeroeide zeeotters hebben
we daar kunnen bewonderen.
Onze laatste stop was de oude missiepost San Carlos Borromeo de Carmelo
in het stadje Carmel. Tussen 86 en 88
was Clint Eastwood hier burgemeester.
Na de incheck in het hotel
(wederom een mooie kamer) genoten we van een licht avondmaal in de nabijgelegen
natuurmarkt Whole Food.
De vermoeidheid zit er blijkbaar nog in.
We planden te vertrekken om 8u maar het werd echter 9u30. Deze vertraging zouden we de ganse dag
meedragen. Na het uitchecken vertrokken richting Santa Monica. De bekendste en populairste attractie hier is
de bijna 300m in zee reikende houten Santa Monica Pier. Hier treft men vele
souvenirwinkeltjes, cafés, restaurants, sportvisserszak, een aquarium en voor
de afwisseling kan je ook in Pacific Park, een pretpark met een o.a. een achtbaan
en een reuzenrad.
We wandeleden een stukje over de Ocean Boulevard (prachtig tussen de
hoge palmbomen liggend fiets- en wandelpad) . Hier kon Jonas voor de eerste
keer zijn skateboard bovenhalen. Op het strand namen we eerste een kijkje bij
de ons van op TV bekende lifeguards.
Naast de Pier was er een
indrukwekkende herdenking van gesneuvelde soldaten in Afghanistan en Irak aan de gang. Honderden
witte en rode kruisjes in het zand gepland en vooraan 10 met de Stars en Stripes
bedekte kisten (deze symboliseerden de deze week gesneuvelde soldaten).
We vervolgden onze weg via Malibu Beach (hier hebben vele sterren een
optrekje) naar Santa Barbara. Daar bezochten we een oude missiepost en namen we
er tijd voor onze picnic. We vleidden ons neer op een prachtig onderhouden
grasperk.
Onze volgende stop was Solvang. Dit dorp heeft een uitgesproken
Scandinavische uitstraling.
De volgende stop was Morro Bay met als bezienswaardigheid Morro
Rock. De lucht was echter op zeer korte
tijd dichtgetrokken. Bijgevolg werd deze rots volledig aan ons zicht
onttrokken. Dan maar richting San Simeon waar we onmiddellijk na het inchecken
ons avondmaal nuttigden. Het was ondertussen al 20u30 en alle restaurants
sluiten hier om 21u00. Na een verkwikkende
douche was het bedtijd.
Zuidwest USA - New York
