Ergens in 2006,

Het waren Djamal en Marijke, zij maakten me zot om “La Marmotte” te rijden. Djamal had de Marmotte ooit al eens gereden. Maar het was tenslotte Marijke die mij zover kreeg om dit zeker eens te doen.

Mijn voorbereiding voor “La Marmotte 2007” was een feit. Door een opname in het ziekenhuis voor een appendix operatie, 1 maand voor de bewuste rit, viel de Marmotte 2007 al gedeeltelijk in het water. Maar toch,….. , Marmotte 2007 is me gelukt. De tijd die ik nodig had om de 178km te rijden was niet belangrijk, maar enkel het uitrijden was dan nog het doel. Bij aankomst stond mijn doel voor 2008 al onmiddellijk vast.

“La Marmotte 2008” moest er komen.

Na de appendix operatie had ik 1,5 jaar last van m’n rug. Met de juiste kinesist lukt het mij toch om de “La Marmotte in 2008” te rijden. Echter, ook enkel het uitrijden telde.                                                                                                                                                                                 Het idee bestond al in 2008 om de Ötztaler Radmarathon (238 km) in Sölden (Oostenrijk) te rijden.                                                                     In 2008 was ik al te laat om mij in te schrijven, maar de voorbereiding zou toch niet zijn geweest wat het moest zijn vanwege de rug klachten.Eind 2008 was ik min of meer verlost van die verdomde pijn in m’n rug.                                                                                                                     De voorbereiding op “La Marmotte 2009” en de Ötztaler Radmarathon kon beginnen. Een winter met MTB tochten en wekelijkse spinning bezorgden mij een stevige basis voor het nieuwe seizoen. Begin maart kwam er de bevestiging dat ik mocht starten in De Ötztaler Radmarathon. Er worden maar 4000 fietsers toegelaten. Vanaf 1 tot 28 februari kan men zich inschrijven. Uit alle inschrijvingen worden dan de 4000 fietsers uitgekozen.

Zalig gevoel, al één last die van m’n schouders viel.

Nu kan ik m’n trainingschema beginnen opstellen en de prachtige voorjaarsritten uitkiezen. In het vroege voorjaar kies ik er enkele kleine ritten uit van de wbv en bbr. Vanaf april beginnen we met ritten zoals ” Ronde Van Vlaanderen, Peter Van Petegem classic en als uitschieter De Gouden Flandrien 250 km”. De Vlaamse heuvels dus. Na enkele ritten in de Vlaamse Ardennen zijn we toe aan onze mooie Waalse Ardennen. Daar kunnen we al beter zien hoe het met de conditie is gesteld. Met “Tilff-Bastogne-Tilff” en ” La Chouffe Classic” hebben we goede conditie meters. Voor ik naar de Waalse Ardennen trok, wilde ik mij toch nog eens meten tijden de “Gouden Flandrien”. Deze rit met start en aankomst in Oudenaarde was een echte uitputtingsslag. De Flandrien achterna. Met 250 km, 25 hellingen en 25 km kasseien had ik al onmiddellijk een blik op de conditie. Deze zat toen blijkbaar al goed. Maar 1 à 2 weken lichte rust waren achteraf wel nodig. Halverwege juni stond er de Eddy Merckx classic op m’n programma. Mijn laatste test voor de Marmotte. Deze Grand Fondo Eddy Merckx, met z’n 165 km, verliep vlekkeloos en gaf mij een supergevoel om mij richting de Franse Alpen te begeven.

4 juni 2009 “La Marmotte”

(Dit verslag is in “bloggen.be/ursi” te vinden).

Met “La Marmotte” in de kuiten kan ik de voorbereiding van de “Ötztaler Radmarathon verder zetten. Luik-Bastogne-Luik (200km), Sean Kelly classic (160km) en L’ardenne-Eifel (181km) zijn de nog resterende voorbereidings ritten voor ik naar Oostenrijk ga.Ondertussen heb ik blijkbaar al verregaande interresse voor de Marmotte losgeweekt bij enkele personen. Ives, Youri, nonkel van Nele, een paar collega’s van Ives en Youri, en zelfs m’n nicht Cindy (vrouw en collega van Ives) hebben er al zin in. Cindy zou misschien wel de interesse hebben in de Demi Marmotte. En zelfs Djamal zou voor zijn 2^de Marmotte willen gaan.

Dat kan leuk worden.

27-07-2009 om 00:00 geschreven door ursi