Filip Van Malderen
Jan Bracke
Kris De Vleeschouwer
Geert Everaert
Bart Van De Kerckhove
Hendrik Danneels
Gerrit Bonne
Luc Van De Velde
Bertrand De Witte
Ben De Bock
Davy Van Rijsselberghe
Kurt Van Bogaert
Johan Van Der Heyden
Peter Van Damme
Peter Rooms
Tom Neus
Steven Bossuyt
Peter De Jonghe
fietsclub voor het goede doel
05-11-2020
Beste sympathisanten van de unkerzakbikers,
Covid-19 is een vies raar beestje en beknopt ons sociaal
leven. Ons eetfestijn t.v.v. het goede doel, de 1000km KOTK, dat gepland stond
op vrijdag 18 december 2020, kan niet doorgaan. In samenspraak met de gemeente
hebben we daarom besloten om onze editie van 2020 te laten doorgaan op vrijdag
19/03/21! Alle aangekochte kaarten blijven natuurlijk geldig voor deze nieuwe
datum. Hopelijk kan deze editie doorgaan zodat we ons steentje kunnen bijdragen
aan de organisatie van Kom op tegen Kanker.
Onze tweede activiteit zijn onze fiets- en wandeltochten.
Die zullen plaatsvinden in het weekend van 27 en 28 maart 2021.
Hopelijk blokkeren jullie deze data en mogen we jullie
verwelkomen op één van onze activiteiten.
Meer info vind je op onze facebookpaginade unkerzakbikers en op onze website
www.bloggen.be/unkerzakbikers.
Nu onze gezamenlijke zondagsritten geannuleerd zijn, doet ieder zijn eigen ding om de conditie te onderhouden. Zowel op zaterdag als op zondag. Ben en Bjorn kiezen voor de zaterdag, capt. Phil verkiest gezinsbubbel, Geert fietst een herdenkingsrit, Bertie en Bart komen van een andere planeet en zijn niet op de hoogte over de sluiting van de horeca, Brecht maakt van de gelegenheid gebruik om zijn fiets langs de kant te laten staan en zijn loopschoenen aan te binden, Lieven en Kristof kiezen voor een lokale omloop en Nestor vindt een heel steile klim in ... Kalken. En zo blijven ook onze sponsors in beeld.
Vorig weekend beslisten de unkerzakbikers om de lockdown voor te zijn en geen groepsritten meer te organiseren. Iedereen onderhoudt zijn conditie op zijn eigen manier. Enkele impressiefoto's zie je hieronder. Ook de komende weekends vermijden we de massale bubbels en fietsuitstappen. Op regelmatige basis zullen er via deze sociale media impressies te zien zijn van onze fietsvrienden, de unkerzakbikers. Hou het veilig en vooral draag zorg voor jezelf en je gezinsleden.
Alweer geen zon van de partij. Toch trotseerden 7 renners voor de laatste keer (volgende week winteruur) het vroege startuur. We besloten om onze prachtige en uitdagende KOTKrit van 75km te fietsen. Een tocht richting Steenhuize-Wijnhuize met een slordige 450htm. Met de wind pal in het gezicht werd er een onderhoudend tempo gefietst. We omzeilden de verschillende wegwerkzaamheden wegens onze ingebouwde GPS. In Steenhuize fietsten we een nieuwe lus die bij iedereen gesmaakt werd. Richting Borsbeke kwamen we de bevriende fietsclub uit het naburige Laarne tegen. Het werd dan ook een pittig onderonsje op de beklimming van Borsbeke berg. Eenmaal boven kreeg Hendrik af te rekenen met een platte achterband. Gelukkig had hij twee binnenbandjes mee (altijd handig als je eerste binnenband ook een lek heeft ) Omdat we een beetje tijd hadden verloren, fietsten we nu in snel tempo richting Kalken. Stephan, Bertrand, Brecht en een beetje Filip sleurden aan de kopgroep waarbij snelheden boven de 40km/u. werden genoteerd. Stipt om 11.30u bereikten we allen samen de wereldberoemde parking van de Schorpioen.
Na het raadplegen van enkele grootmeesters in de orde van advocaten werd ons verzekerd dat we als club nog steeds de weg op mochten, doch met een beperking van 50 fietsers. Aangezien we beperkt zijn in aantal, om onze après coronaproof te houden bij Moet, waren we met groep 2 al blij dat er maar 10 ipv 50 aan de start stonden. De uitslapers vertrokken om 9u voor een toerken richting Houtem, over de glooiende wegen van Oordegem, Vlierzele, Houtem, Balegem en Windeke. De hemelsluizen zijn verscheidene keren flink opengeschoven met zichtbeperking van enkele meters, echt Flandrienweer die ne mens doet beseffen dat er toch niets mooier is dan door weer en wind met de kameraden op pad te gaan. Daar is nog niemand van gesmolten. Het laatste half uur kwam Lora de neus aan het venster steken en waren we goed drooggewaaid aan den arrivée. Met 56 km op de teller had het al wat weg van een rit in wintermodus, alleman content.
Riders: Bart, Kris, Yvan, Gerrit, gastrijder van Vetrapo, Lucca, Kristof, Peter V.D., Johan en Bontempi.
Afspraak volgende zondag voor de hoogmis van de Vloanders!
Deelnemers: Jan, Bertrand, Stephan, Filip, Johan en Yvan.
Afstand: 60km.
Gem.: 29.3km/u.
6 flandriens aan de start om eerst tegenwind te fietsen want wind...dat was er genoeg. En nattigheid, dat was er geweest. De regen had al veel vuiligheid weggespoeld maar...jammer genoeg te weinig. Resultaat drie lekke banden. Yvan 2x , de eerste na een 5-tal km al en de tweede 2 km verder. Yvan besliste dan om rustig naar huis te fietsen. De derde 'platte tube' was voor Johan maar dit was 3km...voor het einde in Overmere. De rit zelf was onder het commando van Bertrand heel aangenaam met een tamelijke hoge snelheid op veel rechte stukken en autoluwe wegen. Meer moet dat niet zijn. En achteraf zo blij als een klein kind want... de pronostiek was terug met het WK wielrennen. En of dat nog niet genoeg was, de winst was voor de unkerzakbikers met Alaphilippe, Wout en Hirshi. Proost!!!!
7 RENNERS : Ben, Bertie, Filip, Geert, Hendrik, Luc, Stephan
2 GASTRENNERS : Benny, Brecht
8:30u aan buskot
Verrassing van formaat bij de start, de rolluiken in de Biesstraat 5 bleven naar beneden …
Een korte Whatsapp zorgde voor lichte paniek : fysiek niet in orde ? (ook wel ‘een Bernalleke’ of ‘een Buffaloke’ genoemd deze tijden )
Heeft Covid toegeslaan tijdens de zaterdagrit of speelden andere factoren mee … ?
Verliest Bontempi zijn leidersplaats in het klassement ?
Heel wat vragen deze maandagochtend.
Over naar de orde van de dag.
2 Gastrenners werden verwelkomt en direct getest, Brecht mocht meteen op kop gaan rijden.
De rit bracht ons vandaag doorheen de Zwalmstreek, er werd zuidwaarts gereden via Wetteren, Westrem, Sint-Lievens-Houtem, Sint-Lievens-Esse, om dan in Steenhuize-Wijnhuize richting Munkzwalm te gaan.
Een stukje KOTK-rit lag op het parcours.
Het tempo werd wel heel strak gehouden door de trouwe knechten.
Captain Phil had zijn handen vol om ons doorheen deze prachtige streek te gidsen, hij deed dit alweer met veel passie en gedrevenheid.
We verlieten de Zwalmstreek en gingen in Hemelgem de Scheldedijk op richting Gavere, het tempo ging vlot omhoog.
In Gavere werd de Schelde overgestoken en werd er een heuse tijdrit gereden, iedereen op een lint, het beukwerk van Brecht, Luc, Bertie en Phil zorgde voor snelheden van boven de 40km/u.
Op het einde van de dijk kwam Benny ‘Schilder- en Behangwerken’ Impens naar voor geschoven om er nog een pattat op te geven.
Stephan, Hendrik, Geert en Ben volgden gezwind vanop de 2e rij.
Via Merelbeke, Melle en Laarne werd er richting Schorpioen gereden.
Prachtige rit, alweer meer dan 90 km.
Op terras bij Moet dreigde het nog even fout te lopen toen gastrenner Benny ‘hetzelfde als Luc’ vroeg om te drinken.
Hij werd spontaan geïnformeerd dit beter niet te doen.
De renners van B vergezelden ons al snel op het terras na een rit van 69km richting Mirabrug.
Ook hier geen spoor van Peet, Dave of Bart … waarschijnlijk allemaal in quarantaine.
Het is best aangenaam, den Tour in september.
Na gisteren zijn alle maskers afgevallen, ‘Carl op de moto’ was live getuige van de mindere conditie van Egan.
Wordt het Primoz of Tadej … of toch noch een andere renner.
Captain Phil had een vlakke etappe voorzien langsheen Schelde, Durme
Knalstart van Wim die op de Provinciebaan ontplofte, hij wou ongetwijfeld een ‘Thomas De Gendtje’ doen.
De orders van de ploegleiders waren duidelijk, vol op kop rijden en alles op de sprint.
De sterke mannen zorgden voor een meer dan stevig tempo, zodat ontsnappen bijna onmogelijk was.
Iedereen deed zijn kopwerk, Hendrik en Peet werden gespaard en mochten een rustdagje inlassen.
Enkele werkzaamheden hielden ons niet tegen door te vlammen tot in Kalken.
Het ging er zenuwachtig aan toe in de finale, Stephan moest zijn truckendoos bovenhalen om recht te blijven in de voortuintjes van de Zomerstraat.
De sprinttrein was er een uit de boekjes Bontempi op de megaplateau, Luc en Bertie die het tempo nog de hoogte injoegen, Phil was de perfecte lead-out en Ben maakte het af.
Deelnemers: 8 : Geert, Jan, Luc, Bertrand, Tom, Hendrik, Peter D.J. en Filip.
Naam: Vlaamse Ardennen
Afstand: 94km
Gem.: 27.6km/u.
Vandaag stond een fietsrit gepland richting het zuiden naar de mooie Vlaamse Ardennen. In de zomer naar het zuiden fietsen betekent tegenwind, als er wind is. En of er wind was. Het was beuken!!! Gelukkig waren er voldoende 'knechten' die de kopmannen uit de wind wilden zetten. Onze eerste hindernis van de dag was de Berendries in Michelbeke. Daar werden de benen al eens gepijnigd. Na 1km schoof al de tweede beklimming voor onze wielen, de Elverenberg. En al heel snel was de derde beklimming van de dag een feit: de Valkenberg. Een beetje bekomen van deze drie beklimmingen was de boodschap en we fietsten een kwartiertje op het plateau alvorens we de duik maakten naar Schorisse via de afdaling van de Foreest. Schorisse buiten stond de vierde helling te wachten: de Varent. Die fietsten we niet tot boven want een 500-tal meter voor de top namen we Noenendal ( een leuk, steil baantje) om de top te bereiken. Brouwerij Roman lieten we links liggen. Daardoor reden we bergaf naar beklimming 5: de Molenberg. Vanaf nu wind in de rug en dat hebben we geweten. De snelheid werd serieus opgedreven zonder het aspect veiligheid uit het oog te verliezen. Zo arriveerden we stipt om 12.00u. aan den arrivé. Topprestatie van de 8 deelnemers. Proficiat!!!
Om 9.00u. stonden ook 8 renners aan de start. Zij fietsten een totale afstand van 70km bij elkaar richting Zottegem met een lekke band voor Johan als vermeldingswaardig feit.
Zaterdag 29/08 verplaatsen we ons naar het Heuvelland om daar de Hellingenroute te fietsen. Be there!!
Renners: 11 (Jan, Bertrand, Luc, Peter D.J., Stephan, Kris, Hendrik, Geert, Lennert V.M., Bjorn en Filip)
Afstand: 120km
Naam: Kalken-Perkpolder-Kalken
Gem.: 31.1km/u.
We vertrokken voor de langste rit van het jaar om 8.00u. aan ons buskot om richting Nederland te fietsen. 11 renners waren present en met een gestrekte draf vertrokken we. In de Nederlandse polders fietsen is fietsen langs autoluwe, lange en fantastisch berijdbare wegen. Vandaar ook de hoge snelheden (te merken aan de stilte in de groep, of was het het vroege startuur?). Via Mendonk, St.-Kruis-Winkel en Wachtebeke bolden we de grens over bij Oude Polder. Onmiddellijk verandering van wegdek. Geen Vlaamse beton meer maar mooi geasfalteerde, brede wegen. Via idyllische namen zoals Schapenbout, Magrette en Spui zetten we koers richting Terneuzen. Daar vonden we de 'zee'dijk langs de Westerschelde en snelden we 17km lang met zicht op 'zee'. Gewoonweg 'genieten'. Fietsen kan soms zo mooi zijn. Na 17km bereikten we Perkpolder en daar namen we ook afscheid van ons waterzicht. Zuidwaarts fietsten we opnieuw richting België en in Overslag overschreden we opnieuw de grens. Het tempo werd zowaar nog wat opgedreven om toch rond 12.00u 'binnen' te zijn wat net lukte.
Proficiat aan allen die deze mooie, langste tocht tot een succes leidde.
De renners van het 9.00u. peloton lieten zich niet onbetuigd en fietsten met 10, (Bart, Peter R., Peter V.D., Kurt, Gerrit, Dirk, Kenny, Steven, Davy en Johan) ook tot in Nederland. Hun keerpunt was Zuiddorpe en deze fietstocht was goed voor 73km. Ook aan hen een dikke proficiat.
Een rit van meer dan 90km en een 360 htm. Dat klonk voor sommigen als muziek in hun oren, voor anderen boezemde dit een beetje angst in.
En de pech zat in het begin van deze rit. Eerst moest capt.Phil voet aan de grond zetten om zijn remmen wat meer open te zetten, dan vond Bjorn het nodig om zijn drinkbus eens op de grond te keilen en nog voor dat we 10km hadden gebold, kreeg Geert een klapband. Getuige de foto.
Via Wetteren, Massemen, Westrem troffen we onze eerste helling aan in St.-L.-Houtem, den balei. Daar werd het peloton voor de eerste keer op een lint getrokken.
We trokken verder richting het zuiden. Herzele, St.-L.-Esse, Sint-Antelinks werden voorbij gefietst waar de Ransbeekstraat als 2°helling stond genoteerd. Geraardsbergen kwam vervaarlijk dichtbij en daarbij ook de bvefaamde Muur. Maar die lieten we links liggen wegens het overschrijden van onze voorziene kilometers. De hellingen lieten we achter de rug en we zochten wat verfrissing op door naast den Dender te fietsen. Die volgden we zowat via Ninove en Denderleeuw tot voorbij Aalst. De kopmannen van dienst, Luc en Jan, hielden er een stevig tempo op na. Eventjes wat adempauze in Wichelen en dan werd de eindsprint reeds ingezet. Vier renners kozen het hazenpad (Luc, Jan, Geert en Hendrik) en kwamen als eersten aan bij Moet. De andere vier (Stephan, Bjorn, Tom en Filip) vonden elkaar in het tweede peloton en arriveerden met een kleine achterstand bij Moet. Volgende week wordt er een rit 100+ rit gepland. Be there!!!
De renners van 9.00u. fietsen 62km bij elkaar. En Steven koos in zijn eentje voor een fietstocht van 42km.
Deelnemers: 13. Luc, Jan, Ben, Geert, Hendrik, Bart, Peter D.J., Peter V.D., Yvan, Bjorn, Stephan, Dirk en Filip.
Afstand: 87km.
Htm: 287
Gem.: 29.8
Benaming: Kalken-Eine-Kalken.
We vertrokken in colonne met 12 renners. Yvan verkoos om alleen te fietsen en haspelde 65km af. 'Hoe sterk is de eenzame fietser...' zong Boudewijn De Groot voor hem. Respect. De anderen kozen voor een licht heuvelachtig parcour richting de Vlaamse Ardennen. Via Laarne, Melle, Merelbeke bereikten we het jaagpad langs de Schelde waar de brommertjes Luc, Jan, Stephan en Ben het tempo aangaven. In Hemelgem verlieten we het snelle jaagpad om tot in Eine te fietsen. Daar namen we de brug over de Schelde en kon het beperkte klimwerk beginnen. Het hoogtepunt was de beklimming van de Molenberg, zij het dan wel langs de zijkant, zonder kasseien. Even steil weliswaar en daardoor werd ons pelotonnetje in tweeën gesplitst. Gevolg: twee renners namen een andere afslag en waren de route kwijt. Geert ging op zoek, vond Bart en Peter V.D. en na wat telefoonverkeer vonden we elkaar terug aan het station van Munkzwalm. Het klimmen was nog niet gedaan waardoor 'GPS'Bart en Peter beslisten om de kortste route naar Kalken te nemen. Zij sloten hun zondagsrit af met 82km. Chapeau!!
Het tempo werd onder impuls van de immer onvermoeibare Luc opgedreven en nadat we de Zwalm verlieten, ging de snelheid op mooie, langgerekte wegen bijna niet meer onder de 40km/u. Ook Peter D.J. , Hendrik, Jan en Filip lieten van zich horen en namen af en toe een deel van het kopwerk voor zich. Het ging op bepaalde momenten zo snel dat enkele renners ervoor kozen de laatste kilometers als cooling down te gebruiken. Verstandige beslissing.
Met de huidige coronaregels in ons achterhoofd (de social distancing respecterend) werd er nog snel iets genuttigd bij Moet.
Deze keer geen vakantiekiekjes van fietsende unkerzakbikers. Op naar komende week.
Heel kort verslag wegens een foto-impressie van uitgezworven unkerzakbikers.
Zondag 8 renners om 9.00u. aan de start: Bjorn, Filip, Hendrik, Jan, Stephan, Peter D.J., Peter V.D. en Ben. Geert was een uur eerder vertrokken op hetzelfde traject en nam een paar idyllische foto's. Onze tocht verliep via Overmere, Lokeren, Daknam naar Moerbeke. Onderweg éénmaal lek (Bjorn) en dan terug via Wachtebeke, Doorslaar tot bij Moet. Goed voor een slordige 72km en een gemiddelde boven de 30km/u. Chapeau. Hopelijk houdt de corona ons niet van onze wekelijkse fietstocht annex bezoekje Moet.
Alweer geen zon van de partij. Toch trotseerden 7 renners voor de laatste keer (volgende week winteruur) het vroege startuur. We besloten om onze prachtige en uitdagende KOTKrit van 75km te fietsen. Een tocht richting Steenhuize-Wijnhuize met een slordige 450htm. Met de wind pal in het gezicht werd er een onderhoudend tempo gefietst. We omzeilden de verschillende wegwerkzaamheden wegens onze ingebouwde GPS. In Steenhuize fietsten we een nieuwe lus die bij iedereen gesmaakt werd. Richting Borsbeke kwamen we de bevriende fietsclub uit het naburige Laarne tegen. Het werd dan ook een pittig onderonsje op de beklimming van Borsbeke berg. Eenmaal boven kreeg Hendrik af te rekenen met een platte achterband. Gelukkig had hij twee binnenbandjes mee (altijd handig als je eerste binnenband ook een lek heeft 
) Omdat we een beetje tijd hadden verloren, fietsten we nu in snel tempo richting Kalken. Stephan, Bertrand, Brecht en een beetje Filip sleurden aan de kopgroep waarbij snelheden boven de 40km/u. werden genoteerd. Stipt om 11.30u bereikten we allen samen de wereldberoemde parking van de Schorpioen.
Op naar komende week.
