Deze rit stond in het teken van onze nieuwjaarsreceptie. Het was vroeg verzamelen geblazen voor de 17 unkerzakbikers: om 8.45u. En bij die 17 een nieuw gezicht: Steffen Van De Velde, zoon van Luca Del Campo. Welkom en hopelijk zien we hem veel opduiken. Er was een rit in Overmere waar we 50km gingen fietsen. Na de inschrijving trokken we op pad met de bedoeling om de pijltjes van de inrichters te volgen. Maar al snel beslisten we om dat niet te doen... Veel te glad op de mooie maar gevaarlijke wegen. We namen dan maar, tegen onze natuur in, allemaal hoofdbanen en het was een voordeel dat we met 17 renners waren. Zo konden we het fietspad vermijden en begaven we ons op de baan, wat sommige autobestuurders toch frustreert. Jammer. Zonder ongelukken arriveerden we bij Moet waar ons, zie de foto's, een gezellige receptie stond op te wachten met dank aan de hapjes van Peggy. Het was aangenaam vertoeven in de herberg met de speech van onze voorzitter Bontempi en het statistiekenoverzicht van capt.Phil. De eindlaureaat van 2019 van de meeste aanwezigheden ging voor de derde keer op rij naar Luca Del Campo (Luc Van De Velde) met maar liefst 46 zondagen. Proficiat!! De speech van onze voorzitter kan je hieronder lezen.
Fiets ze! Capt.Phil
Welkom, beste Unkerzakbikers en lieve echtgenotes,
Normaal lul ik hier een briefje af met zeemzoeterij van hoe lief we wel zijn voor elkaar maar deze keer gooi ik het over een andere boeg en heb ik
een gedichtje geschreven, het gaat als volgt:
O heilige fiets, o stalen ros. We berijden u steeds over weg en door bos.
U bestijgen elke week door weer en wind, wij berijders volgen u zeer gezwind.
Beton, asfalt of zelfs kassei, ieder van ons houdt van zulks gerij.
Krijgen we zon, sneeuw of gedonder, dat maakt het fietsen juist bijzonder.
Het ritme bepaald in onze groep is steevast iedere zondag onze lokroep.
Soms ten onder gaan... het is zo zwaar, een ploegmaat trekt u bij... een mooi gebaar.
Ratelende ketting, platte band. Eendrachtig herstel is zo plezant.
Mag ik eens drinken van uw pulle? Als ge bij de volgende helling niet te neig doortrekt zulle.
Molenwiekend over de streep...Oe? Er staat niemand met bloemen gereed.
Uiteindelijk niemand achter gelaten, de pint bij Moet zal weeral smaken.
Zodoende tevree naar huis gekomen, terug bij de vrouwe onzer dromen.
De liefde voor de fiets komt niet van ene kant, tis terug wachten op de volgende platte band.
Dankuwel.



23-01-2020, 20:55 geschreven door unkerzakbikers 
|