Filip Van Malderen
Jan Bracke
Kris De Vleeschouwer
Geert Everaert
Bart Van De Kerckhove
Hendrik Danneels
Gerrit Bonne
Luc Van De Velde
Bertrand De Witte
Ben De Bock
Davy Van Rijsselberghe
Kurt Van Bogaert
Johan Van Der Heyden
Peter Van Damme
Peter Rooms
Tom Neus
Steven Bossuyt
Peter De Jonghe
fietsclub voor het goede doel
15-10-2020
Rit van zondag 11/10/20.
RITVERSLAG ZONDAG 11 OKTOBER 2020
RIT : Surprise van de Captain (Alain Provist)
KM : 86 km
GEMIDDELDE SNELHEID : 28,7 km/u
6 RENNERS : Ben, Bertie, Filip, Hendrik, Peet, Stephan
8:30u aan buskot
Om 8:30u is het nog droog
Captain Phil tovert een vlakke rit naar Grembergen uit zijn Garmin.
Net vertrokken en het begint al te regenen. Het zal niet meer ophouden tot wanneer we opnieuw op Kalkense bodem komen.
Phil en Bertie zorgen voor het kopwerk en zoeken tevergeefs naar een pijltje Grembergen.
In Heusden wordt de Schelde overgestoken en zwemmen we richting Dikkelvenne.
Daar het zicht niet zo goed was, geen idee waar we overal gereden hebben.
Op het einde schudde Nestor nog een stevige tijdrit uit de benen.
Aangekomen bij Moet rond 11:30u, om gezellig per bubbel van 4 de calorieën aan te vullen.
Bontempi verzorgde alweer de administratie voor de pronostiek van Gent-Wevelgem, langsheen ons welbekende wegen.
Wat een elite-kopgroep en vooral sterk en slim gereden van Petersen.
Deelnemers: Jan, Bertrand, Stephan, Filip, Johan en Yvan.
Afstand: 60km.
Gem.: 29.3km/u.
6 flandriens aan de start om eerst tegenwind te fietsen want wind...dat was er genoeg. En nattigheid, dat was er geweest. De regen had al veel vuiligheid weggespoeld maar...jammer genoeg te weinig. Resultaat drie lekke banden. Yvan 2x , de eerste na een 5-tal km al en de tweede 2 km verder. Yvan besliste dan om rustig naar huis te fietsen. De derde 'platte tube' was voor Johan maar dit was 3km...voor het einde in Overmere. De rit zelf was onder het commando van Bertrand heel aangenaam met een tamelijke hoge snelheid op veel rechte stukken en autoluwe wegen. Meer moet dat niet zijn. En achteraf zo blij als een klein kind want... de pronostiek was terug met het WK wielrennen. En of dat nog niet genoeg was, de winst was voor de unkerzakbikers met Alaphilippe, Wout en Hirshi. Proost!!!!
7 RENNERS : Ben, Bertie, Filip, Geert, Hendrik, Luc, Stephan
2 GASTRENNERS : Benny, Brecht
8:30u aan buskot
Verrassing van formaat bij de start, de rolluiken in de Biesstraat 5 bleven naar beneden …
Een korte Whatsapp zorgde voor lichte paniek : fysiek niet in orde ? (ook wel ‘een Bernalleke’ of ‘een Buffaloke’ genoemd deze tijden )
Heeft Covid toegeslaan tijdens de zaterdagrit of speelden andere factoren mee … ?
Verliest Bontempi zijn leidersplaats in het klassement ?
Heel wat vragen deze maandagochtend.
Over naar de orde van de dag.
2 Gastrenners werden verwelkomt en direct getest, Brecht mocht meteen op kop gaan rijden.
De rit bracht ons vandaag doorheen de Zwalmstreek, er werd zuidwaarts gereden via Wetteren, Westrem, Sint-Lievens-Houtem, Sint-Lievens-Esse, om dan in Steenhuize-Wijnhuize richting Munkzwalm te gaan.
Een stukje KOTK-rit lag op het parcours.
Het tempo werd wel heel strak gehouden door de trouwe knechten.
Captain Phil had zijn handen vol om ons doorheen deze prachtige streek te gidsen, hij deed dit alweer met veel passie en gedrevenheid.
We verlieten de Zwalmstreek en gingen in Hemelgem de Scheldedijk op richting Gavere, het tempo ging vlot omhoog.
In Gavere werd de Schelde overgestoken en werd er een heuse tijdrit gereden, iedereen op een lint, het beukwerk van Brecht, Luc, Bertie en Phil zorgde voor snelheden van boven de 40km/u.
Op het einde van de dijk kwam Benny ‘Schilder- en Behangwerken’ Impens naar voor geschoven om er nog een pattat op te geven.
Stephan, Hendrik, Geert en Ben volgden gezwind vanop de 2e rij.
Via Merelbeke, Melle en Laarne werd er richting Schorpioen gereden.
Prachtige rit, alweer meer dan 90 km.
Op terras bij Moet dreigde het nog even fout te lopen toen gastrenner Benny ‘hetzelfde als Luc’ vroeg om te drinken.
Hij werd spontaan geïnformeerd dit beter niet te doen.
De renners van B vergezelden ons al snel op het terras na een rit van 69km richting Mirabrug.
Ook hier geen spoor van Peet, Dave of Bart … waarschijnlijk allemaal in quarantaine.
Het is best aangenaam, den Tour in september.
Na gisteren zijn alle maskers afgevallen, ‘Carl op de moto’ was live getuige van de mindere conditie van Egan.
Wordt het Primoz of Tadej … of toch noch een andere renner.
Captain Phil had een vlakke etappe voorzien langsheen Schelde, Durme
Knalstart van Wim die op de Provinciebaan ontplofte, hij wou ongetwijfeld een ‘Thomas De Gendtje’ doen.
De orders van de ploegleiders waren duidelijk, vol op kop rijden en alles op de sprint.
De sterke mannen zorgden voor een meer dan stevig tempo, zodat ontsnappen bijna onmogelijk was.
Iedereen deed zijn kopwerk, Hendrik en Peet werden gespaard en mochten een rustdagje inlassen.
Enkele werkzaamheden hielden ons niet tegen door te vlammen tot in Kalken.
Het ging er zenuwachtig aan toe in de finale, Stephan moest zijn truckendoos bovenhalen om recht te blijven in de voortuintjes van de Zomerstraat.
De sprinttrein was er een uit de boekjes Bontempi op de megaplateau, Luc en Bertie die het tempo nog de hoogte injoegen, Phil was de perfecte lead-out en Ben maakte het af.
Deelnemers: 8 : Geert, Jan, Luc, Bertrand, Tom, Hendrik, Peter D.J. en Filip.
Naam: Vlaamse Ardennen
Afstand: 94km
Gem.: 27.6km/u.
Vandaag stond een fietsrit gepland richting het zuiden naar de mooie Vlaamse Ardennen. In de zomer naar het zuiden fietsen betekent tegenwind, als er wind is. En of er wind was. Het was beuken!!! Gelukkig waren er voldoende 'knechten' die de kopmannen uit de wind wilden zetten. Onze eerste hindernis van de dag was de Berendries in Michelbeke. Daar werden de benen al eens gepijnigd. Na 1km schoof al de tweede beklimming voor onze wielen, de Elverenberg. En al heel snel was de derde beklimming van de dag een feit: de Valkenberg. Een beetje bekomen van deze drie beklimmingen was de boodschap en we fietsten een kwartiertje op het plateau alvorens we de duik maakten naar Schorisse via de afdaling van de Foreest. Schorisse buiten stond de vierde helling te wachten: de Varent. Die fietsten we niet tot boven want een 500-tal meter voor de top namen we Noenendal ( een leuk, steil baantje) om de top te bereiken. Brouwerij Roman lieten we links liggen. Daardoor reden we bergaf naar beklimming 5: de Molenberg. Vanaf nu wind in de rug en dat hebben we geweten. De snelheid werd serieus opgedreven zonder het aspect veiligheid uit het oog te verliezen. Zo arriveerden we stipt om 12.00u. aan den arrivé. Topprestatie van de 8 deelnemers. Proficiat!!!
Om 9.00u. stonden ook 8 renners aan de start. Zij fietsten een totale afstand van 70km bij elkaar richting Zottegem met een lekke band voor Johan als vermeldingswaardig feit.
Zaterdag 29/08 verplaatsen we ons naar het Heuvelland om daar de Hellingenroute te fietsen. Be there!!
Renners: 11 (Jan, Bertrand, Luc, Peter D.J., Stephan, Kris, Hendrik, Geert, Lennert V.M., Bjorn en Filip)
Afstand: 120km
Naam: Kalken-Perkpolder-Kalken
Gem.: 31.1km/u.
We vertrokken voor de langste rit van het jaar om 8.00u. aan ons buskot om richting Nederland te fietsen. 11 renners waren present en met een gestrekte draf vertrokken we. In de Nederlandse polders fietsen is fietsen langs autoluwe, lange en fantastisch berijdbare wegen. Vandaar ook de hoge snelheden (te merken aan de stilte in de groep, of was het het vroege startuur?). Via Mendonk, St.-Kruis-Winkel en Wachtebeke bolden we de grens over bij Oude Polder. Onmiddellijk verandering van wegdek. Geen Vlaamse beton meer maar mooi geasfalteerde, brede wegen. Via idyllische namen zoals Schapenbout, Magrette en Spui zetten we koers richting Terneuzen. Daar vonden we de 'zee'dijk langs de Westerschelde en snelden we 17km lang met zicht op 'zee'. Gewoonweg 'genieten'. Fietsen kan soms zo mooi zijn. Na 17km bereikten we Perkpolder en daar namen we ook afscheid van ons waterzicht. Zuidwaarts fietsten we opnieuw richting België en in Overslag overschreden we opnieuw de grens. Het tempo werd zowaar nog wat opgedreven om toch rond 12.00u 'binnen' te zijn wat net lukte.
Proficiat aan allen die deze mooie, langste tocht tot een succes leidde.
De renners van het 9.00u. peloton lieten zich niet onbetuigd en fietsten met 10, (Bart, Peter R., Peter V.D., Kurt, Gerrit, Dirk, Kenny, Steven, Davy en Johan) ook tot in Nederland. Hun keerpunt was Zuiddorpe en deze fietstocht was goed voor 73km. Ook aan hen een dikke proficiat.
Een rit van meer dan 90km en een 360 htm. Dat klonk voor sommigen als muziek in hun oren, voor anderen boezemde dit een beetje angst in.
En de pech zat in het begin van deze rit. Eerst moest capt.Phil voet aan de grond zetten om zijn remmen wat meer open te zetten, dan vond Bjorn het nodig om zijn drinkbus eens op de grond te keilen en nog voor dat we 10km hadden gebold, kreeg Geert een klapband. Getuige de foto.
Via Wetteren, Massemen, Westrem troffen we onze eerste helling aan in St.-L.-Houtem, den balei. Daar werd het peloton voor de eerste keer op een lint getrokken.
We trokken verder richting het zuiden. Herzele, St.-L.-Esse, Sint-Antelinks werden voorbij gefietst waar de Ransbeekstraat als 2°helling stond genoteerd. Geraardsbergen kwam vervaarlijk dichtbij en daarbij ook de bvefaamde Muur. Maar die lieten we links liggen wegens het overschrijden van onze voorziene kilometers. De hellingen lieten we achter de rug en we zochten wat verfrissing op door naast den Dender te fietsen. Die volgden we zowat via Ninove en Denderleeuw tot voorbij Aalst. De kopmannen van dienst, Luc en Jan, hielden er een stevig tempo op na. Eventjes wat adempauze in Wichelen en dan werd de eindsprint reeds ingezet. Vier renners kozen het hazenpad (Luc, Jan, Geert en Hendrik) en kwamen als eersten aan bij Moet. De andere vier (Stephan, Bjorn, Tom en Filip) vonden elkaar in het tweede peloton en arriveerden met een kleine achterstand bij Moet. Volgende week wordt er een rit 100+ rit gepland. Be there!!!
De renners van 9.00u. fietsen 62km bij elkaar. En Steven koos in zijn eentje voor een fietstocht van 42km.
Deelnemers: 13. Luc, Jan, Ben, Geert, Hendrik, Bart, Peter D.J., Peter V.D., Yvan, Bjorn, Stephan, Dirk en Filip.
Afstand: 87km.
Htm: 287
Gem.: 29.8
Benaming: Kalken-Eine-Kalken.
We vertrokken in colonne met 12 renners. Yvan verkoos om alleen te fietsen en haspelde 65km af. 'Hoe sterk is de eenzame fietser...' zong Boudewijn De Groot voor hem. Respect. De anderen kozen voor een licht heuvelachtig parcour richting de Vlaamse Ardennen. Via Laarne, Melle, Merelbeke bereikten we het jaagpad langs de Schelde waar de brommertjes Luc, Jan, Stephan en Ben het tempo aangaven. In Hemelgem verlieten we het snelle jaagpad om tot in Eine te fietsen. Daar namen we de brug over de Schelde en kon het beperkte klimwerk beginnen. Het hoogtepunt was de beklimming van de Molenberg, zij het dan wel langs de zijkant, zonder kasseien. Even steil weliswaar en daardoor werd ons pelotonnetje in tweeën gesplitst. Gevolg: twee renners namen een andere afslag en waren de route kwijt. Geert ging op zoek, vond Bart en Peter V.D. en na wat telefoonverkeer vonden we elkaar terug aan het station van Munkzwalm. Het klimmen was nog niet gedaan waardoor 'GPS'Bart en Peter beslisten om de kortste route naar Kalken te nemen. Zij sloten hun zondagsrit af met 82km. Chapeau!!
Het tempo werd onder impuls van de immer onvermoeibare Luc opgedreven en nadat we de Zwalm verlieten, ging de snelheid op mooie, langgerekte wegen bijna niet meer onder de 40km/u. Ook Peter D.J. , Hendrik, Jan en Filip lieten van zich horen en namen af en toe een deel van het kopwerk voor zich. Het ging op bepaalde momenten zo snel dat enkele renners ervoor kozen de laatste kilometers als cooling down te gebruiken. Verstandige beslissing.
Met de huidige coronaregels in ons achterhoofd (de social distancing respecterend) werd er nog snel iets genuttigd bij Moet.
Deze keer geen vakantiekiekjes van fietsende unkerzakbikers. Op naar komende week.
Heel kort verslag wegens een foto-impressie van uitgezworven unkerzakbikers.
Zondag 8 renners om 9.00u. aan de start: Bjorn, Filip, Hendrik, Jan, Stephan, Peter D.J., Peter V.D. en Ben. Geert was een uur eerder vertrokken op hetzelfde traject en nam een paar idyllische foto's. Onze tocht verliep via Overmere, Lokeren, Daknam naar Moerbeke. Onderweg éénmaal lek (Bjorn) en dan terug via Wachtebeke, Doorslaar tot bij Moet. Goed voor een slordige 72km en een gemiddelde boven de 30km/u. Chapeau. Hopelijk houdt de corona ons niet van onze wekelijkse fietstocht annex bezoekje Moet.
10 vakantieloze renners (Luc, Jan , Bertrand, Geert, Hendrik, Peter R., Johan, Bjorn, Stephan en Filip) aan de start om 9.00u. aan het buskot voor een ritje Buskot-Ressegem-Woesten. Het werd een geschiedenisloze, rustige rit van 69km van een 300-tal hoogtemeters. We fietsten langs gekende wegen met een mooi gemiddelde van 28.5km/u. Een kort verslagje wegens vakantiemodus.
Jan , Luc , Bertrand , Kris , Peter VD , Johan , Davy , Bart , Peter en Wim DJ ,Gerrit , Hendrik , Bjorn , Kurt , Geert , Stephan en Yordi .
Er werd gekozen voor een nieuw traject dat ons tot aan de rand van Affligem zou brengen .
Via de Boombos werd er koers gezet naar Uitbergen , de Schelde over Wichelen binnen om langs mooie binnenwegen Schoonaarde te doorkruisen .
Een passage langs het voetbalterrein van Juventus , waar je het nieuw aangelegde kunstgras zo kon ruiken , richting Mespelare om daar langs de oevers van de Dender door te rijden tot Wieze brug .
De Dender over , Wieze doorkruisen en zo via Baardegem , Meldert ( al langs de terreinen van TK), Nievel , de Abdijstraat , Affligemdreef de oefenterreinen van Eendracht Aalst op de Zandberg te bereiken .
Van daaruit ging het in een strak tempo richting Erembodegem , een passage op de prachtige houten Gates Bridge over het treinspoor , effen een kleine bevoorrading , fotoke trekken en terug weg .
Via grondgebied Welle ging het richting Haaltert , Terjoden , Ede , Mere , Erpe , Erondegem , Impe , Smetlede , om uiteindelijk Wetteren (met de afgebrande schutterstoren ) te bereiken.
De finale werd ingezet , doch in tegenstelling met vorige weken voelde niemand de drang om nog een jump te wagen om als eerste bij Moet te arriveren en werd er in groep over de meet gereden .
Aldaar in herberg De Schorpioen werden er menige Colas , Cola Zeros , Platte en bruisende waters gedronken om de dorst te lessen. (het zou wel kunnen dat er af en toe wel ne keer nen Orval of ne Cherry Chouffe tussen zat )
De calorieen zijn terug ne keer verbrand ( en voor een deel bijgevuld ).
Op naar volgende week en wie weet waar Gods wegen ons dan gaan brengen .
Sommige bikers trokken er al op uit en gaan er nog op uit trekken. De SPORTIEVE vakantiekiekjes krijg je hier ook als eerste te zien!!!
Deze week is het de beurt aan Bontempi en capt.Phil.
Jan temde la Redoute in Remouchamps in het bijzijn van zijn sportieve zonen Lander en Jesper. Filip kon de col de Freland (in de Vogezen) van zijn bucketlist schrappen. Goe bezig!!!!
18 RENNERS : Bart, Ben, Bertie, Bjorn, Bontempi, Dave, Geert, Hendrik, Johan, Kris, Lander, Luc, Peet, Peter R., Peter V.D., Tom, gastrenners Stephan & Jordy
Ideaal fietsweer en een massale opkomst van 18 covidvrije coureurs.
Bart moest nog snel een nieuwe binnenband steken voor het vertrek, maar had zich blijkbaar vergist, ik laat in het midden vanwaar de roze rubber kwam …
Vertrokken om 9:00u met kleine stop aan de woning van sponsor B-Close.
Bart had duidelijk zijn dag niet, viel in Heusden voor de 2e maal plat en besloot huiswaarts te keren en dan alleen nog een toer (68 km) te doen.
Doel van de dag Semmerzake
De Schelde over in Melle, enkele kleine lokale ronden in Merelbeke.
Bontempi stond zo hevig dat hij bijna de R4 opreed in Merelbeke.
De kleine Vlaamse gemeenten volgden elkaar op : Bottelare, Schelderode, Dikkelvenne, Semmerzake, Meilegem, Baaigem, Munte, Moortslede, …
Aan prachtige landschappen geen gebrek, Vlaanderen Vakantieland, Johan genoot ervan.
Luc, Bertie & Bontempi zorgden ervoor dat het tempo onderhouden werd, mooi werk.
Op de kasseistrook van de Proefhoevestraat werden alle remmen losgegooid en werd stilaan het tempo opgetrokken voor de laatste kilometers.
Vol wind in de rug werd via Kwatrecht en Overbeke naar Wetteren gereden om dan op de langen End vol tsjette te geven, er werd 50 km/uur gehaald.
Iedereen veilig aangekomen bij Moet, in sneltempo werd het terras verbouwd en werden dranken aangeleverd.
Bart kwam iets later ook binnengereden.
Het blijft verbazend tegen welk tempo het vochtpeil opnieuw wordt aangevuld, straffe prestatie.
Johan trakteerde nog een rondje voor zijn verjaardag, proficiat.
Verschillende renners vertrekken nu op mini-stage, maar zondag blijft fietsdag en zal er gereden worden !
Een groot aantal afgevaardigden (13) stonden om half negen te popelen om op de fiets te springen naar de polders. Jan, Filip, Geert, Luc, Bertrand, Lander, Kris, Bart, Hendrik, Peter V.D., Bjorn en gelegenheidsrenners Yordi en Stephan vertrokken iets na half negen richting Nederland. Via de korst mogelijke route arriveerden we, met tussendoor een noodstop te Wachtebeke die meer weg had van een pitsstop in de formule 1, na 30km in Koewacht. Met de wind in de rug reden we de Nederlandse polders in waar het zalig vertoeven is en de fiets koning is. Lange rechte stukken, prachtige asfalt, autoloze wegen, geen verkeerslichten; kortom, alles wat een fietstoerist wensen wil. Na een 30-tal kilometers op deze wegen, moesten we afscheid nemen van de polders en fietsen we terug in ons belgenland naar de eindbestemming moet. Daar kreeg de definitie van een wielertoerist pas echt glans door het nuttigen van enkele glaasjes gerstennat.
Tom en Johan hadden reeds het terras voor ons gereserveerd met een slordige 56km achter de kiezen.
RENNERS mix A en B : Ben, Bertie, Bjorn, Hendrik, Luc, Peet, Peter R., Peter V.D., gastrenner Stijn
RENNERS C : Gert, Steven, Tim
Mooi fietsweertje en 12 renners paraat om 9:00u aan het ondertussen veel te kleine buskot.
Er is bij de gemeente een aanvraag ingediend om ook een Kerststal (cfr. rechtover frituur Unkerzak) te plaatsen aan het kruispunt Nerenweg / Bieststraat.
Deze zal zeker groot genoeg zijn, net zoals de mondmaskertjes, spontaan aangeboden door pater Ignatius en zijn apostelen, waarschijnlijk besteld door schepen De Landtsheer met zijn gruute muile (graptjen he).
2 werkpaarden legden er vanaf de start een flink tempo op. De werken in Wanzele werden opgemerkt door Peet en de omleiding verliep vlot.
Er werd een stevig tempo gereden en iedereen deed zijn best in het spoor van Bertie en Luc te blijven (dikke merci voor het kopwerk !)
Op de afdaling van de Landries trok Peet stevig door, waardoor het dopke van Hendrik zijn pulle vloog. De zoektocht was er eentje voor niets, bovendien vloog nestor zijn ketting er ook nog eens af.
Dit kleine oponthoud zorgde voor een splitsing van het peloton.
Het trio Ben-Hendrik-Luc zette de achtervolging in zij vonden het peloton terug aan de kerk van Sint-Antelinks.
In draf naar Borsbeke om de Pastorijstraat te bedwingen, wat verwarring halfweg want de Peters waren plots verdwenen zij namen de shortcut richting Kalken.
Nog 7 renners samen op pad, bedoeling was eerst nog even in den Bouw iets te drinken, alvorens af te zakken bij Moet.
De ploegtaktiek werd besproken en er werd afgesproken vol voor de sprint te gaan. Bjorn deed er alles aan om zijn roze trui veilig te stellen.
Voor gastrenner Stijn was het tempo de laatste kilometers te hoog en hij verdween uit de koers.
De sprinttrein werd opgezet in de Zomerstraat tevergeefs den Bouw bleek reeds volzet te zijn.
Geen nood, direct naar de Schorpioen dan, waar ook het team van de Calcines reeds present was.
Er werd snel een Unkerzakbubbel gevormd op het terras en er werd genoten van het gerstenat.
Steven, Tim en Gert werkten een toer van zon 51 km af, noordwaarts richting Moerbeke, Moervaart en zo terug naar Kalken.
Nog enkele weken en zij beklimmen de Mont Ventoux.
Vier musketiers (Jan, Bart, Kris en Filp) trokken er vrijdagnamiddag op uit richting grensgebied. De jaarlijkse rit naar Ieper besloeg een ander parcour dan vorig jaar waarbij we vele kilometers maalden langs het water (de Schelde en de Leie). Tot groot jolijt van Bart. Maar ook sterke Jan voelde zich in zijn sas want hij rijdt letterlijk o zo graag met zijn neus in de wind. Kris en Filip hadden af en toe genoeg eendjes geteld en gunden de andere musketiers ook even het vertier van het leven op water.
Met een kleine touch over de grens in Frankrijk (reeds vrije ingang) bereikten we een goeie drie uur later onze bestemming.
Alweer een prachtige, zonnige zondagmorgen. Er was in het voorbije whatsapp verkeer afgesproken dat we in drie groepen gingen fietsen. Twee die de start namen om 8.30u. en één om 9.00u. De renners van de 1°groep waren Davy, Hendrik, Bart, Kris, Johan, Peter V.D. en Björn. De startafstand bedroeg 50km maar met met het afwijkingspercentage van ongeveer 33% die parcourbouwer Davy zich mag permitteren, kwamen zij uit aan 63km . Groep 2 van de vroege vogels bestonden uit Luc, Filip, Jan, Geert, Peet, Tom, Lander, Siebe, Lennert en Michiel Zij fietsen onder parcourbouwer Jan richting Dikkelvenne over een afstand van 73km. De aanwezigheid van enkele jeugdige fietsers geeft deze groep vleugels. (of ligt het aan de Red Bull?) Hopelijk loopt deze trend geen gevaar voor H.O.Kalken 2 want deze jonge mannen tonen week na week hun fietstalenten.
Groep 3 vertrok dus om 9.00u. o.l.v. Steven voor een afstand van 57km.
Alweer meer dan 20 renners op post. Goe bezig!!!!
En dan...eindelijk...het moment waar we al dagen, weken naar uitkeken. Het o zo bekende terras van ons moetje. Wat deed dit deugd om nog eens te kunnen nababbelen over de kilometers, de kopmannen en de pech.
Fiets ze, capt.Phil
P.S.: geen traditionele startfoto aan het buskot. Groep 1 had schrik om te laat te arriveren bij Moet en verraste de fotograaf door hun vroege start.
Op naar komende week.
