Ik ben Ulrik Boon
Ik ben een man en woon in Dilbeek () en mijn beroep is invalide urgentieverpleegkundige.
Ik ben geboren op 31/05/1974 en ben nu dus 50 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: .
klop...... coma....... voor maanden! (2001)
Hele(levens?)lange revalidatie.
Een informatie die zeer nuttig is en waarbij men zich kan afvragen waarom de gsm verkopers dat niet zeggen ! Een soort van wraak als men uw GSM steelt. ECHT WAAR ! !! Toets op uw GSM: * Hekje 06 hekje ( dus: sterretje, hekje, nul, zes, hekje) en bij hetlaatste hekje verschijnt het serienummer van uw draagbare telefoon al op uw scherm. Deze code komt op het scherm en is natuurlijk uniek. Noteer deze code en zet die zorgvuldig weg (ergens in een GSM map van b.vb. uw computer) Als men uw GSM steelt, telefoneer je naar uw operator en je geeft deze code door. Uw telefoon kan dan volledig geblokkeerd worden, zelfs als de dief de simkaart verandert. Je zult er waarschijnlijk uw GSM niet mee terugkrijgen, maar je bent er dan wel zeker van, dat de dief met jouw GSM niets meer kan aanvangen. Als dit door iedereen zal toegepast worden, zullen de GSM dieven zich mogen recycleren, want de diefstal zal nutteloos worden. Dus : NOTEER UW NUMMER EN ZEND DEZE BOODSCHAP DOOR.
De kat is weg, naar Veeweyde. Mijn ouders hebben haar deze morgen weggedaan. Het was echt een lief beest, maar 't was hier vollebak oorlog met de onze. Die durfde bijna niet meer binnen komen. Als je een kat wil kan je altijd daar gaan kijken. Daar zitten zoveel lieve diertjes op een baasje te wachten!
Gratis te krijgen op voorwaarde van goede verzorging!
Jong poesje (katje he viezerikken!) Is hier vandaag toegekomen. Een prachtig beest. Als we al geen kat hadden, we zouden het zeker houden. Tijgertje met prachtige pluimstaart. Zeer lief en aanhankelijk.
Brandweerman zijn is 'combinatie van avontuur en mensen helpen'
DILBEEK - De brandweer van voorpost Dilbeek is op zoek naar vrijwilligers. Luc Delombaerde is erbij sinds 1990. 'De brandweer zal altijd mijn hobby blijven: een mooi werk waarbij je nooit weet wat je te wachten staat.'
Luc Delombaerde kreeg de kriebels om bij de brandweer te gaan toen hij zijn buurman steeds in allerijl zag vertrekken. 'Dat leek mij ook wel iets voor mij. Ik heb mij toen ingeschreven bij de brandweer van Asse. Eerst moest ik een fysieke test ondergaan, daarna kreeg ik een professionele opleiding in de provinciale brandweerschool.'
Motivatie is nodig. 'We krijgen voortdurend opleiding, van dringende geneeskundige hulp tot technische vaardigheden voor interventies. Om de drie weken ben je een week van wacht tijdens de avonden en in het weekend.'
'Iedereen die in ons korps begint, krijgt de mogelijkheid om een rijbewijsC te halen om met de brandweerwagen te rijden. Voor elke interventie of oefening word je vergoed, ook als je ambulancier van wacht bent. In onze voorpost heerst bovendien een uitstekende groepssfeer.'
Maar dat zijn niet de belangrijkste drijfveren. 'Brandweer is een avontuur: je weet nooit wat je te wachten staat. Het is ook mooi om mensen in nood te helpen. Een paar jaar geleden haalden we met het team een jongetje van de leeftijd van mijn zoon uit een brand. Zo'n dingen blijven je bij.'
De taken zijn heel gevarieerd. 'Het meest worden we opgeroepen als ambulancier. Maar in de zomer rukken we ook vaak uit om wespennesten te verdelgen. Het aantal branden varieert sterk. In 1993 was er in Dilbeek een pyromaan actief en stonden onze laarzen bijna naast ons bed. Maar soms krijgen we maanden geen oproep.'
'Als we risico nemen, is dat altijd berekend. We zijn voldoende professioneel opgeleid om situaties correct in te schatten. Natuurlijk ben ik al wel eens bang, maar dat zou ik eerder omschrijven als een gezonde alertheid.' (emd)
Een paar dagen naar de zee geweest! Naar Koksijde. Van zaterdagmiddag 9 augustus, zondag en maandag 11 augustus. We hebben alletwee verlof gepakt maandag (Nasj en ik). 't Was bij familie van Nasj (Sigrid en Johan en hun 2 kindjes Arne en Jutta) De batterijen weer wat opgeladen om te werken, kine, handkine,...
We moeten U van onze jeugdleider een brief schrijven, om jullie gerust te stellen, in geval jullie de overstroming hebben gezien in het nieuws. We stellen het goed.
Er is maar één tent weggespoeld en ook twee slaapzakken. Gelukkig is niemand verdronken.
Toen de overstroming gebeurde, waren we juist op de berg naar Bartje aan het zoeken.
Oh ja,bel je even naar de mama van Bartje om te zeggen dat hij het goed stelt? Hij kan namelijk geen brief schrijven met zijn twee gebroken armen.
Ik heb mogen meerijden in de jeep van de reddingswerkers. Dat was tof !!!
Als het niet zo fel gebliksemd had zouden we Bartje nooit gevonden hebben.
De jeugdleider was een beetje kwaad op Bartje, omdat hij alleen de bergen in trok zonder het te zeggen.
Hij had het wel gezegd,maar de jeugdleider was toen bezig met de brand te blussen, misschien heeft hij Bartje daardoor niet gehoord?
Wist je dat, als je een gasfles in het vuur gooit, dat die dan ontploft?
Het hout van de bomen was te nat om te branden, maar wel één van de tenten en sommige van onze kleren zijn verbrand.
David zal er wel een tijdje raar uitzien, tot zijn haar weer is bijgegroeid.
Als de jeugdleider de minibus gemaakt krijgt, zijn we zaterdag weer thuis. Het was niet zijn fout dat we gebotst zijn.
Toen we vertrokken, waren de remmen nog heel goed. De jeugdleider zegt dat het normaal is dat zo'n oude auto soms kapot gaat.
Dat is waarschijnlijk ook de reden waarom hij geen verzekering kankrijgen. Wij vinden het wel een toffe camionette.
De jeugdleider vindt het niet erg als we hem vuilmaken.
Er zijn tien zetels in, maar we kunnen wel met twintig in de auto.
We mogen dan om de beurt op de bergwegen rijden, daar zijn veel bochten, das dus wel spannend.
Alleen spijtig dat de politie ons juist tegenhield toen ik aan het rijden was.
Hij ging eens met jullie komen praten, zei hij.
Maak jullie niet ongerust, we zijn in goede handen.
De jeugdleider is echt een toffe knul.
Deze morgen ging iedereen zwemmen in het meer.
Ik mocht niet mee, omdat ik niet kan zwemmen en Bartje kon ook niet zwemmen met zijn gebroken armen. Maar we mochten wel met de kano's varen, wij met ons twee. Helemaal tot aan de overkant.
Als je in het water kijkt, kun je de bomen zien die door de overstroming onder water staan.
Onze jeugdleider is niet zo lastig als die andere van vorig jaar.
Hij werd zelfs niet kwaad toen we de zwemvesten vergeten waren.
Hij heeft het te druk met het repareren van zijn auto, we laten hem dus zoveel mogelijk gerust.
Oh en weet je wat? We hebben een cursus EHBO gehad.
Toen Danny in het water dook en zich kwetste aan zijn arm, hebben we zelfs geleerd hoe je een tourniquette legt. Dat is een knoop om grote wonden mee af te binden.
Ik heb toen wel moeten overgeven en sommige anderen ook, maar volgens de jeugdleider is dat omdat we die vieze kip gegeten hebben.
Hij zegt dat die hetzelfde smaakte als het eten in de gevangenis.
Ik ben echt blij dat de jeugdleider vrij is gekomen en dat hij nu met ons op kamp gaat om zijn leven te beteren.
Hij zegt dat hij voortaan alles veel beter gaat doen.
Wat is eigenlijk een pedaal -fiel?
Zo,ik ga stoppen met schrijven.
Straks gaan we naar de stad om onze brieven te posten en om vaseline te kopen.
Dat dient om spelletjes te spelen zegt de jeugdleider.
We zijn terug van Kreta. En 't is heel goed geweest! Ik zal er de volgende dagen nog wat foto's opzetten, maar ze staan op 't kaartje van Nasj haar digitaal fototoestel en dat past in noch mijn computer, noch in die van mijn ma. Ze moet het dus bij haar doen, de foto's op een cd-rom zetten en dan op mijn blog. Nog wat geduld!
Van 15 tot en met 26 juli ben ik op vakantie. "Weeral?!?" hoor ik je al denken. Ja dus, naar Kreta (GR) deze keer. Ik schrijf dit niet om je jaloers te maken: gewoon, spaar mijn email een beetje, ondertussen!
Ik ben Ulrik Boon
Ik ben een man en woon in Sint-Ulriks-Kapelle / Dilbeek (België) en mijn beroep is urgentieverpleegkundige (invalide, nu zorgdatacel).
Ik ben geboren op 31/05/1974 en ben nu dus 50 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: .
Om jullie alvast te laten watertanden! Morgenvroeg zijn we weg!!!
