Ik ben Ulrik Boon
Ik ben een man en woon in Dilbeek () en mijn beroep is invalide urgentieverpleegkundige.
Ik ben geboren op 31/05/1974 en ben nu dus 50 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: .
klop...... coma....... voor maanden! (2001)
Hele(levens?)lange revalidatie.
1)Ik ging gisteren fritten bakken in de oven. Geen paniek, dat gaat. Speciale zak fritten, veel minder vet..... Ik zet de combiné op oven en begin te bakken. Voor de een of de andere reden doe ik het deurtje nog even open en toe en bak dan lustig voort. Weet ik veel dat dat spul dan terug op microgolf springt. 20 minuutjes laten bakken zoals voorgeschreven. Maar toch niet op microgolf: PIKKEZWART zagen die fritten eruit.
2) Deze morgen ging ik de vogelkooi uitkuisen. Goed initiatief, zouden mij zeker goede punten opbrengen bij mij lieveke. En bij ons zebravinken. Ik haal de schuif met de pelletjes en de strontjes eruit, en zie dat er daaronder op de bodem nog wat vuiligheid ligt. "Ik stofzuig dat wel rap even weg" denk ik, en door het deurtje begin ik eraan. Floep....... 't mannetje opgezogen. Raprap de stofzuiger open, de zak aan stukken gescheurd....... maar.... 't was te laat! Vogeltje dood! God-ver-doe-me!!!!!!!!
Mijn liefke zegt altijd: "waarom zet ge er toch altijd van die stomme moppen op?!?" en smijt ze er vervolgens af.
Maar deze vond ik toch nog een goeie.....
Een man komt in de hemel. Hij vertelt aan Sint-Pieter dat hij een goede man geweest is, getrouwd met zijn eerste lief, flink geweest, altijd meegeholpen in het huishouden . Hij voelt iets kriebelen op zijn rug, kijkt om en ziet twee vleugeltjes groeien.
Daardoor aangemoedigd gaat hij verder : 'Ik heb altijd gedaan wat mijn vrouw vroeg, direct van 't werk naar huis, niet op café. En hij ziet dat die vleugels groeien.
'Ik heb nooit naar andere vrouwen gekeken, en al mijn geld afgegeven.' En die vleugels worden maar groter en groter .......
De man vraagt blij aan Sint-Pieter: 'Verander ik nu in een engel?' Waarop Sint-Pieter: 'Nee. In een kieken.
't Was weer net gelijk in den tijd...... Een weekend met een hoog brandweergehalte bedoel ik.
-Vrijdagavond zijn we om 19 u naar Asse vertrokken vanuit voorpost Dilbeek. 't Was algemene oefening (lees barbeque) -Zaterdagnamiddag zijn we in Merchtem gaan paintballen (ik toeschouwer) voor Thomas (ex-brandweerman) zijn vrijgezellendag. Daarna zijn we nog gaan eten in Hamme.
Fitness programma Als je boven de 35 bent, kan je er maar het beste zeer rustig mee beginnen. Doe het steeds sneller naarmate je meer ervaring krijgt. Voor sommigen kan het te belastend worden...
Denk er aan vooraf uw huisarts te raadplegen voor je een of ander fitnessprogramma volgt !
Gisterenavond gingen we met zijn allen (de collega's vd brandweer van Asse en Dilbeek) naar de Pontbeeklaan voor de onthulling van een gedenksteen in de brugpijler van de brug van de ring over de Pontbeeklaan te Zellik waar vorig jaar Francois De Ridder (vrijwillig sergeant) om het leven kwam. Hieronder kan je een artikel lezen dat vandaag in het Nieuwsblad stond.
Blijvende herinnering aan François Gedenkplaat voor brandweerman die vorig jaar verongelukte
ZELLIK - Op de Pontbeek in Zellik, waar precies een jaar geleden brandweerman François De Ridder verongelukte op weg naar een interventie, onthulden familie, brandweer en gemeentebestuur gisteravond een gedenksteen ter ere van de brandweerman.
Een ruiker bloemen van weduwe Christiane op de stenen berm naast de fatale brug in Zellik, als eenzame getuige van een verdriet dat nooit helemaal weggaat. Het ongeval, waarvan de omstandigheden nooit helemaal werden opgehelderd, kostte op 16 juni 2007 het leven aan sergeant François De Ridder, vrijwillig brandweerman sinds 1980 en een gewaardeerde muzikant en dirigent. Zijn collega Guy De Bondt raakte verlamd aan de onderste ledematen. Het was een erg zware tol, betaald door mensen voor wie hulpvaardigheid hun belangrijkste drijfveer is. De verslagenheid, maar ook het medeleven en de solidariteit met het korps, was in Asse zelden gezien. Brandweercommandant Bruno Van den Broeck herinnerde in zijn toespraak aan die speciale momenten van betrokkenheid en samenhorigheid.
'Sommige collega's onderbraken zelfs hun vakantie om samen bij ons te kunnen zijn in die moeilijkste momenten. Die solidariteit is de sterkte van de brandweer en dat siert ons', zei Van den Broeck.
De ceremonie voor de onthulling van de gedenkplaat, die een plaats kreeg op de muur van de brug, werd kort en sereen gehouden. Burgemeester Koen Van Elsen (CD&V) had het over de passie voor de brandweer die François van thuis uit meekreeg. 'Zijn grootvader en vader deden het hem voor en als jonge knaap woonde hij nog boven de kazerne of reed hij met zijn fiets de brandweerwagens achterna', herinnerde hij.
Na het klarinettenconcerto van Mozart, het favoriete muziekstuk van François De Ridder, was er namens de familie een dankwoord door Cindy, een nichtje van François en Christiane. 'Het is elke dag opnieuw een gevecht om te aanvaarden dat François niet meer bij ons is', zei ze namens haar tante Chris. De ceremonie werd afgesloten met de Mars van de Gidsen - François was dirigent van de Muziekkapel van de Gidsen - en The Last Post.
Vandaag ben ik gaan paramotoren, vliegen met een paramotor. Een cadeautje van Nasj voor mijn verjaardag. 't Was in Zele, Oost-Vlaanderen. Zele hebben we gemakkelijk gevonden, maar de lokatie zeld de Avermaet...... dat was wat anders! Ergens achter een boerderij de velden in, over de dijk recht een wei in. Daar stonden zo'n 20 man op de grond en een 5-tal hingen of vlogen in de lucht. Ikke de lucht in met Geertrui, de dochter van Hans. 't Was kei-bangelijk, mega-super-tof, en nog veel meer van die superlatieven. De onze was er ene met een trike aan, zo'n driewielig geval waar je opzit. De meesten hebben de motor op de rug van zo'n 30-40 kg en moesten lopen, zowel bij het opstijgen als bij het landen. Ik had dus weer geluk: 1) ik kan nog niet zo goed lopen na mijn CVA en 2)Duo-vluchten -gelijk voor deze beginner- zijn altijd al zittend.
Ik was gisteren jarig! Dank aan alle mensen die eraan gedacht hebben! (Ik ga geen opsomming geven: ik ga er dan zeker en vast vergeten) Johan speelt nog door mijn hoofd (overleden brandweerman) maar Nasj heeft een formidastische verrassing: een vlucht met een paramotor. Dat is zo'n soort ULM. Hoe hoog dat gaat enzo ga ik jullie straks weten te zeggen. Om 16 uur moet ze nog eens bellen naar die man. En vanavond gaat het nog door Ik een half uur, en Nasj een half uur.
Johan is niet meer......... Hij zei een beetje jaloers: "gij moogt tenminste nog met de auto rijden!" Ik zal even uitleggen wie dat hij was. Hij was een beroepsbrandweerman van ons korps van het jaar '71. 36 jaar (hij was van oktober) Er was even geopperd dat we elke vrijdagavond gingen samenkomen met Johan in de brandweerkazerne. Binnen een paar dagen was het weer afgevoerd. Een paar maand geleden ben ik eens met hem samengekomen in de kazerne. Hij zag er goed uit, klonk hoopvol......... Maar hij heeft de strijd verloren!
Een man koopt de beste auto op de markt, een splinternieuwe Ferrari GT. Het is de duurste auto in de wereld en kost 500.000 dollar. Hij doet er een testrit mee en stopt aan een rood licht.
Een oude man op een brommerke stopt naast hem op het fietspad. De oude man kijkt naar de nieuwe, glanzende ferrari en vraagt, 'Welk soort van auto is da, zoon '? De man antwoordt, 'Een Ferrari GTO. Kost een half miljoen dollar'! 'Da's veel geld,' zegt de oude man. 'Waarom kost die zo veel'? 'Omdat deze auto 320 km per uur kan doen !' verklaart de trotse eigenaar. De oude man vraagt, 'kan da kwaad als ik eens binnen kijk'? 'Geen probleem', antwoordt de eigenaar. Dus steekt de oude man zijn hoofd door het zijraampje en kijkt eens rondom.
'Da's een wreed schonen auto, zoon, maar ik blijf bij mijn oud brommerke'!
De kerel wil de oude man eens tonen wat zijn auto doen kan. Als het licht op groen springt geeft hij plankgas en binnen 30 seconden, leest de snelheidsmeter 160 km/u.
Plotseling merkt hij een punt in zijn achteruitkijk spiegel op. Het schijnt dichter te komen! Hij vertraagt om te zien wat het zou kunnen zijn en plotseling flitst er hem iets rechts voorbij! 'Wat op aarde kan sneller gaan dan mijn Ferrari'? vraagt de man zichzelf af. Hij trekt de Ferrari op tot 250 km/u. Schuin rechts voor hem ziet hij dat het de oude man op zijn brommerke is ! Verbaasd dat het brommerke zijn Ferrari zou kunnen voorbijsteken, geeft hij nog meer gas en gaat het brommerke aan 275 km/u voorbij. WHOOOOOOOSHHHHH! Hij voelt zicht de koning te rijk in zijn nieuwe ferrari... Tot hij in zijn spiegel kijkt en ziet dat de oude man die hem OPNIEUW inhaalt! Verbaasd door de snelheid van deze oude kerel, duwt hij de gaspedaal volledig in en brengt de Ferrari tot 320 km/u ! Nog geen tien seconden later, ziet hij het brommerke opnieuw inlopen op de ferrari! De Ferrari zit op z'n einde en er is niets dat hij kan doen ! ! ! Plotseling knalt het brommerke tegen de achterkant van zijn Ferrari ! De man stopt en springt uit, en ongelofelijk maar waar: de oude man leeft nog steeds! Hij loopt naar de gehavende oude man en zegt, 'Oh God! Is er iets dat ik kan doen voor u'? De oude man fluistert... 'MAAK.. MIJN... BRETTELS... IS...LOS...VAN...UWE...ZIJSPIEGEL'!
Hij is er! Wie? waar? wat? Mijn nieuwe voetspalk! Het is een voetplaatje, met langs beide kanten een spul op van een 15 cm. En 2 rekkers, kruiseling over mijn wreef. Alle, 't is wat moeilijk om uit te leggen. In ieder geval: deze is veerkrachtig, terwijl mijn vorige fix was en veel hoger en met een plaat vooraan tot onder mijn knie. Je zult me van ver horen komen want het kletst nogal op de grond! Mijn vorige is zeker nog niet afgeschreven. Zien of dat mijn enkelspieren al sterk genoeg zijn om het vol te houden.
Morgen ga ik naar Pellenberg voor een nieuwe voetopheffer. Het zal waarschijnlijk een nieuw model zijn dat mijn been vrijlaat. Ik vertel daar later meer over. Het ergste is dat ik maar om de 5 jaar recht heb op een nieuwe van het RIZIV. Voor een oude mens die maar 3 keer per dag uit zijn zetel komt is dat goed, maar ik doe mijn best om veel te stappen, te oefenen enz. Met als gevolg dat de mijn na 2 jaar kapot is. Ik heb er al tussendoor een zelf moeten betalen voor +-400 euro. Nu waren de 5 jaar om, dus ik ga naar Pellenberg om de maat te nemen voor een nieuwe. Zo heb ik een reserve. Maar wat zeggen ze daar: "Uw voetopheffer is terug kapot. Kijk hier onderaan is hij gebarsten." Ik hoop maar dat het nieuwe model wat langer meegaat, want ik ben Rotchild niet!
Op een morgen doet een pastoor de deur van zijn kerk open
en vindt daar ... een dode ezel.
Hij weet niet goed wat te doen en belt dan maar de burgemeester met het verzoek om het dier te laten weghalen. 'Los uw problemen zelf op', zegt de burgemeester, die feitelijk een gloeiende hekel aan de pastoor heeft. 'Per slot van rekening is het uw taak de doden te begraven !'
'Daarom bel ik juist op', zegt de pastoor. 'Volgens het laatste sacrament moet ik eerst de familie raadplegen
Toen ik kind was, kende ik al veel woorden: weide, hooimijt, veldkapel, karnemelkpap. Ik ben ouder geworden en wijzer. Ik heb heel wat woorden bijgeleerd: stress, depressie, frustratie, complex, trauma.
"Waar zit den Boon?" hoor ik je al vragen. Wel, computerproblemen leggen mij lam. "Hoe typ je deze mail dan?" hoor ik je al vragen. Wel, ik zit (figuurlijk he) op de portable van mijn ma. Het gaat in orde komen met de mijne ze: alleen moet Christian (vriend van mijn zus) nekeer een gaatje vinden. Dat is een informatica-bolleboos. Hij is zaakvoerder van Soft-service. Een bedrijf voor software. De website is: http://www.seosites.eu
Ik ben Ulrik Boon
Ik ben een man en woon in Sint-Ulriks-Kapelle / Dilbeek (België) en mijn beroep is urgentieverpleegkundige (invalide, nu zorgdatacel).
Ik ben geboren op 31/05/1974 en ben nu dus 50 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: .
