Ons eerste mailtje 2015 uit Uganda

Hallo iedereen…… Zoals velen van jullie wel weten zijn we terug in Uganda……. Het is nu voor de 25st keer.

Er was nergens een probleem met onze 125kg. bagage dat we bij hadden. We hadden een heel rustige en ontspannen vlucht (KLM), alles verliep zoals het moest zijn …… het eten aan boord was voor ons het lekkerste en meest verzorgde ooit in een vliegtuig gekregen. Natuurlijk waren er wel uitgebreide controles …….. Reeds in het vliegtuig moest iedere passagier een formulier invullen, een vragenlijst over onze gezondheid … Toen we uit het vliegtuig stapten en alvorens we de vlieghaven binnenmochten stond een verpleegster ons op te wachten met een beschermpak aan, iedereen moest eerst zijn handen ontsmetten en dan mochten we binnen. Daar stonden dan achter een houten balie andere verpleegsters, compleet met handschoenen en mondmasker. Iedere passagier moest zijn ingevulde papier laten checken en ook werd er de koorts genomen, dan pas mochten we verder. Het doet toch wel iets, maanden zagen we zulke soortgelijke controles voor EBOLA op televisie, maar realiteit is toch wel iets anders.

Onze mailtjes die we versturen, gaan naar ongeveer een 200 tal mensen in België, dus misschien toch nog even voor de mensen die het niet echt weten…….. Ebola is niet in Uganda, toch neemt men ook hier zijn voorzorgen.

De volgende dag was het weerzien met onze kinderen weer heel ontroerend, we hadden afgesproken dat ze naar ons hotel zouden komen ……. Hier in deze rustige omgeving is het voor iedereen gemakkelijker om elkaar na 10 maanden terug te zien. Ons Brittje had welgeteld 7 minuten nodig alvorens zij zich terug comfortabel voelde en dicht tegen mij (Ria) aankroop. Yes, ik heb mijn kleine knuffelpop terug bij mij!!!!!! Rian is hard gegroeid en een jonge dame geworden. Het voelde direct terug goed aan, de knuffel die we van Roy kregen is gewoon niet te omschrijven……… Hiervoor hebben we maanden afgeteld.

  Deze week zijn we voor Rian en Brittje een nieuwe school gaan zoeken. Daar ben je al snel een dagje zoet mee. Alles met de nodige vertraging voor de administratie. In de school voor Brittje moesten we bij de directeur komen, omdat ze het bij de test die ze moest doen niet zo goed had gedaan. Ons Britt moet nog een jaartje kleuterschool doen om volgend jaar mee te kunnen in het eerste leerjaar. Mensen, die directeur zijn bureau, wat een rommelkot, die kreeg van ons zelfs geen 2 op 10. Nochtans staat die school aangeschreven voor mee één van de beste ……… Die test dat ons Britt heeft moeten doen gaan we ook eens toepassen in onze school in Namutumba …….. benieuwd wat onze Topkleuterklas ervan maakt ….. het is helemaal niet gemakkelijk.

 Ook Rian moet haar jaar in het eerste middelbaar overdoen weliswaar in een andere school. De studiemeester (dame) heeft ons beloofd om Rian in het oog te houden als het te moeilijk voor haar wordt. Dat onze kinderen het moeilijk hebben heeft toch heel veel te maken met de omgeving waar ze wonen (midden in de sloppenwijk).

Ook hebben we de nodige afspraken kunnen maken met de Principal van onze school. Zo mag hij de werken laten starten voor het bouwen van een metalen poort, zodat de school kan afgesloten worden. Ook moet hij ter plaatse de eerste contacten leggen voor de workshop van familieplanning die we zaterdag gaan organiseren. Later deze week rijden wij verder naar Namutumba. Vrijdag bezoeken we de families rondom de school om nog 10 extra kleutertjes te zoeken die nieuw worden gesponsord en om de dames te informeren over onze workshop.

Tot zover onze eerste berichtgeving. O ja …… bijna vergeten, met ons gaat het goed, alleen wat weinig slaap. De indrukken dat je opdoet tijdens de dag blijven nog wat nadraaien bij het slapen gaan. Zelfs na zo veel keren hier zijn geweest geeft Afrika en zeker Uganda toch nog steeds zaken om over na te denken in het leven. We hebben hier temperaturen overdag rond de 30 graden, dus daar kunnen we niet over klagen. Voor de rest lijkt het erop dat we hier niet zijn weggeweest …….. zelfs na 10 maanden. Nog vele groeten van ons beide. Ria en Herman.