Nieuwsbrief twee.

Even een vervolg op ons verhaal.

Hier gaat alles op Afrikaans tempo….. De resultaten van de schoolrapporten zijn nog steeds niet bekend. In principe kunnen we hier in Kampala niet verder. We kunnen hier niet zomaar blijven wachten…….. dus zijn we vrijdag toch al naar enkele borderingsscholen (internaat) gaan kijken. De eerste was een 40 tal minuten rijden. Alles leek hier nog doodstil…… stilte voor de storm want het nieuwe schooljaar begint maandag. Ons verhaal dat wij van België zijn, dat we niet zoveel tijd hadden om te wachten, en of we de school al eens mochten bekijken werd al dadelijk in de kiem gesmoord met de mededeling dat Rian hier niet kan komen omdat deze school niet op haar verlanglijstje stond. WEER IETS NIEUW !! Dus de kinderen die hun lagere school afronden krijgen in de laatste maand een papier waarop zij drie voorkeurscholen moeten schrijven . De school die we nu bezochten stond niet op Rian haar lijst DUS KAN ZIJ HIER NIET BINNEN. We vragen aan haar welke school er dan wel op haar lijstje staan ……. Blijkbaar een hele andere richting uit, wij met volle moed terug in de auto naar de volgende school, waar we naar meer dan anderhalf uur rijden aankomen, ook hier die ongelooflijke stilte. In de grote poort is er toch een deurtje waar er een gatekeeper (poortwachter) achter zit. Vol goede moed beginnen we terug aan ons verhaal van België …. en weinig tijd enz… enz… JAAAAAAAAAA we mogen door . Wij hebben de hele school mogen zien, een privé rondleiding ……. Het grote complex ziet er goed uit, lees - vooral proper. In totaal worden hier 1500 kinderen verwacht……. Jongens en meisjes , strikt gescheiden na schooltijd. BRRRRRR …. Mensen, ikzelf zou het hier geen week volhouden ZO STRENG.

’s Morgens om vijf uur moeten de kinderen al aanwezig zijn in de klassen voor het gebed …… ja je leest het goed!!!! Rond 9.30u krijgen ze een break en zo gaat het maar door. De haren moeten voor iedereen afgeschoren worden. Als Rian redelijke punten zal krijgen heeft ze wel een streepje voor dat ze hier zal MOGEN KOMEN, omdat ze gesponsord wordt door MUZUNGUS ( Wij blanken dus ) Maar er zijn ook leuke momenten hoor , zo is er de mogelijkheid om extra muzieklessen te volgen , netbal, zang en dans. Dus er is ook sprake van vrije tijd. Nu is het dus afwachten voor de punten.

Ons kleine Britt daarentegen begint maandag in haar derde kleuterklasje. Zij staat te popelen om in haar nieuwe uniform naar school te gaan. Ons Britt is een dot. Ze kan ongelooflijk mooi alleen spelen met de potjes en pannetjes die ze vorige keer gekregen heeft. Regelmatig krijgen we van haar een bordje met frietjes en worstjes…… Iemand had mij puzzelblokken meegegeven, ook hiermee speelt ze uren en vertelt ondertussen hele verhalen, mooi om te zien. Maar het meest van al vind ik het super als ze dicht tegen me aan kruipt, we zingen liedjes samen en vertellen geheimpjes aan elkaar ZO SCHATTIG……

We zijn gisteren vertrokken richting onze school in Namutumba. Zoals jullie waarschijnlijk wel weten, gaan we hier een peter / meterschap oprichten. 17 Personen hebben ons laten weten dat zij een kindje willen sponsoren om naar ons eerste kleuterklasje te komen. De uniformpjes zijn ze ondertussen al aan het maken. Morgen - maandag begint de school.

 Lieve mensen, ik ga dit verslag eindigen.

Vandaag - zondag zijn we in Namutumba geweest en hebben we 17 arme kindjes ingeschreven die nu een jaar zeker naar de kleuterklas kunnen als start voor hun jonge leven.

Super vele lieve groeten uit Afrika, waar het momenteel zeer heet is, we zijn dus ook nu een beetje veel aangebrand vandaag. Daaaag Ria en Herman.